พาเมเลียเชื่อมั่นอย่างไร้เหตุผลว่าความจริงแล้วลิเซล็อตเต้ยังไม่ตาย เธอพยายามตามหาลิเซล็อตเต้ตามสถานที่ที่เธอคาดว่าจะได้เจอ ถ้าหาไม่เจอก็โทรศัพท์ฟหา ถ้าโทรศัพท์ไม่ได้ก็ส่งข้อความหา ถ้าส่งข้อความไม่ได้ก็วางจดหมายไว้หน้าห้อง
แต่ไม่ว่าจะเป็นการติดต่อทางใดก็ตาม สิ่งที่พาเมเลียจะสื่อสารด้วยก็มีเพียงเรื่องเดียว...
"ลิเซล็อตเต้...ฉันขอโทษที่เมื่อวันก่อนพูดจาทำร้ายจิตใจของเธอ ทั้งหมดทั้งมวลเป็นความผิดของฉันที่ขลาดเขลาเอง"
"แต่...ฉันมีเรื่องหนึ่งที่อยากจะทำให้เธอเข้าใจให้ได้อยู่"
"นี่...เธอยังจำได้ไหม คำพูดของฉันที่เคยพูดไว้เมื่อหลังจากที่ช่วยชีวิตของเธอน่ะ..."
"ฉันบอกแล้วนะคะว่าไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ฉันก็จะไม่ทอดทิ้งคุณ..."
"สิ่งที่ฉันทำอาจจะเป็นเพียงความเอาแต่ใจของฉันก็ได้ แต่ฉันไม่อยากจะเสียคุณไป...ฉันไม่อยากจะเสียเธอไป"
"เพราะฉันอยากอยู่เคียงข้างเธอต่อไป"
"เพราะฉันอยากจะรู้จักเธอให้มากกว่านี้"
"เพราะฉันอยากทำให้เธอมีความสุข"
"เพราะฉัน...อยากจะมอบความหวัง...มอบความรักให้เธอ"
"ฉันอาจจะพูดจาไม่ชัดเจนว่าคิดยังไงกับเธอกันแน่ก็จริง แต่ที่ฉันพูดแบบนี้น่ะ..."
"เป็นเพราะว่าฉันรักเธอ"
"ที่ไม่ได้บอกเมื่อวันก่อนก็เป็นเพราะว่าฉันขี้ขลาดเอง...ฉันในตอนนั้นไม่กล้าที่จะบอกความรู้สึกนี้กับเธอ"
"ฉันรู้ดีว่าฉันกล่าวคำนี้ออกมาช้าเกินไป ถ้าฉันกล่าวออกมาตั้งแต่ตอนนั้น เธอก็คงจะไม่กระโดดลงไป..."
"แต่อย่างน้อย ๆ ฉันก็อยากจะสื่อความรู้สึกนี้ให้เธอได้รับรู้"
