Topic: So you want to be a GM? (Read 5479 times)

Luca · « **on:** December 23, 2011, 05:16:19 PM »

Spoiler for Hiden:

ไปดึงจากอีกหมวดหนึ่งมาแปะที่นี่เพื่อจะได้หาอ่านและโพสได้ง่ายขึ้น เพราะเกมที่ทำโดยปกติจะนำสิ่งที่เขียนในนี้มาเป็นหลักในการทำเสมอ

Luca · « **Reply #1 on:** December 23, 2011, 05:42:17 PM »

เหตุผลการเข้ามาทำเกมสำหรับผมมีหลายข้อ แต่โดยมากจะเป็น "ความสนุก" อาจจะต่างจาก GM บางคนที่หนักไปทาง "ความสุข"

- สนุกที่ได้เห็นการคิดและการแก้ปัญหาของผู้เล่นแต่ละคนในเกมที่ตัวเองเขียนขึ้นมา
- ได้ลุ้นว่าใครจะตีโจทย์แตก ใครจะเอาชนะระบบที่ตัวเองวางไว้
- ได้เห็นเหตุการณ์บ้าๆ บอๆ ที่ไม่สามารถคาดเดาได้
- ได้เห็นผู้เล่นมีความสุขที่เล่น (แต่เพราะมันเป็นเกม บางคนอาจไม่สุขเวลาเกิดเหตุการณ์ที่ fail ซึ่งตรงนี้บางทีก็จนปัญญาจะแก้ไขนะ)
- ฯลฯ

วิธีการสร้างเกมของผมมีลำดับดังนี้

1 concept
กำหนดแนวทางและธีมเอาไว้อย่างชัดเจนเพื่อไม่ให้การสร้างเกมหลุดกรอบและไม่มีจุดเด่นหรือไร้เสน่ห์

ตัวอย่าง

Spoiler for Hiden:

2 engine
ผมกำหนดระบบเกมไว้ก่อนเนื้อหา เมื่อมีระบบเกมผมจะเอาเนื้อหามาปรับให้มันลงตามระบบที่วางไว้ ซึ่งอาจจะต่างจากหลายคน
เกมที่ทำโดยปกติจะเน้นให้เข้าใจง่ายที่สุดเท่าที่จะทำได้ แต่ก็ยังอยากใส่มิติและรายละเอียดให้กับเกมด้วย ซึ่งสำหรับผมมันยากมากที่จะทำให้มันลงตัว ไม่สร้างภาระให้คนคุมมากเกินไป
กติกาต่างๆ ก็จะถูกกำหนดในส่วนนี้

3 เนื้อเรื่อง
เมื่อได้ข้อมูลข้างต้นครบก็จะมาเขียนเนื้อเรื่องและสร้างฉากโดยละเอียดและเริ่มแบ่งตัวเกมเป็นส่วนๆ เริ่มใส่ตัวละครต่างๆ เข้าไปในเกม เริ่มเขียนเควสต่างๆ ตามเกมนั้นๆ
ตรงส่วนนี้น่าจะเรียกได้ว่าใช้เวลามากที่สุด และใช้แรงมากที่สุด

และเพราะตัวเองไม่ใช่คนพิมพ์ไวหรือพิมพ์สัมผัส ข้อมูล 70-80% จะอยู่ในหัว เว้นแต่พวกตัวเลขทั้งหลายที่ต้อง list ลง excel
หลังๆ ขี้เกียจเปิดโปรแกรม ผมจะเขียนลงในบอร์ดแทน (พวกที่ hide ไว้นั่นแหละ)

Luca · « **Reply #2 on:** December 23, 2011, 09:39:23 PM »

ขยายความข้อ 3

ผมจะเขียนเงื่อนไขและข้อมูลแค่ที่สำคัญเท่านั้น เช่น

Spoiler for Hiden:

คล้ายๆ บทสรุปเกม rpg สมัยก่อนที่บอกแค่ เดินไปคุยกับ A ไปที่ XXX กลับมาคุยกับ A และ XXX

เมื่อจัดการข้อ 3 จบ บางคนก็ต้องลองหัดเล่นและทดสอบเกมก่อนเอามาเปิด แต่ผมไม่ได้ทำแบบนั้น

ตัวละคร npc 80-90% (นอกนั้นอาจจะเป็นพวกที่ไม่สามารถใส่ stat ได้) จะถูกสร้างมาด้วยเงื่อนไขและขอบเขตเดียวกับตัวละครที่ผู้เล่นจะสามารถทำได้ อาทิ สคิลที่ npc มี ผู้เล่นก็จะมีด้วย หากจะสร้าง npc ระดับ high ก็จะใช้โจทย์เดียวกับผู้เล่น เสมือนตัวละครนั้นผ่านการสมัครมาก่อน แม้ตัวละครนั้นๆ อาจจะมีบทแว่บเดียว หรือไม่มีบทก็ตาม ซึ่งประโยชน์ก็คือ เราจะรู้ว่าสคิลไหน ไอเท็มไหนโกงไป หรือดีเกินไป จากการสร้างตัวละคร npc ในแบบต่างๆ
หลายครั้งที่ผมสร้างตัวละคร npc แล้วต้องกลับไปแก้ไขสคิลใหม่ หรือแก้ไขกติกาบางอย่าง เพราะเห็นช่องว่างนั้นๆ จากการทดลองสร้าง npc ด้วยโจทย์เดียวกับผู้เล่น

เรื่องนี้มีผลมากในเรื่องการควบคุมสมดุลของเกม และอีกอย่างก็คือ เราจะรู้ขอบเขตและลิมิตต่างๆ ชัดเจน อย่างที่มีคนสร้างไอเท็มในเกมฮีโร่แล้วผมยกตัวอย่างมาให้เทียบ ของพวกนั้นแม้จะไม่ได้ใช้แต่ก็ถูกออกแบบมาหมด

Spoiler for Hiden:

Luca · « **Reply #3 on:** December 23, 2011, 10:05:47 PM »

stat ก็เช่นกัน

Spoiler for Hiden:

เรสคิวแมนเป็น super hero (ความสามารถคือการแคนเซิลพลังพิเศษของทุกคนรอบๆ ตัวแล้วเอา stat สุดอลังการซัดให้หมอบอย่างหน้าด้านหน้าทนที่สุด) ในเรื่องการต่อสู้จะเห็นว่าเก่งยิ่งกว่าฮัลโลวีนที่เป็นสาย cyber อย่างชัดเจน เพราะค่า cmb นี่เอง
ทั้งสองคนเป็นเพดานของแต่ละสาย ซึ่งสาย cyber มีบารอนที่ทำได้ เพราะรวย exp ที่สุด (เควสมิสะเพิ่ม hero exp เยอะมาก) จึงดูเหมือนบารอนที่เป็นสาย cyber โหดที่สุด ซึ่งก็ไม่แปลก เพราะเขา lv มากกว่าใคร

ส่วนนี่คือ npc สาย enhanced

Spoiler for Hiden:

npc สายนี้จะเหมือนตัวละครธรรมดาที่ไม่มีสคิลพิเศษ แต่สายนี้เป็นสายที่ต่อสู้เก่งที่สุด หากมี exp ระดับเดียวกัน และเพราะเก่งอยู่แล้วจึงไม่จำเป็นต้องมีพลังพิเศษสายต่อสู้ก็ได้
ตัวละครอย่างราตรีสามารถฟันหน้ากากนางฟ้าขาดสองท่อนได้ไม่ยากเพราะ cmb ที่มหาโหดของสายนี้ กับเพดานสคิลที่มากกว่าสายอื่นๆ (กัปปะโดนยิงตายด้วย cmb 3 ของจูเลียตต้าที่ถือแค่ไรเฟิลธรรมดาๆ เท่านั้นเอง)

ส่วนตัวแล้วผมมองว่า heroes II แต่ละสายมีข้อดีข้อเสียต่างกัน และสาย cyber ไม่ได้เก่งกว่าใคร แต่เห็นมีหลายเสียงขอให้ปรับ nerf มันลงก็ตามนั้น ถือว่าตามฉันทามติล่ะนะ

Luca · « **Reply #4 on:** December 23, 2011, 10:15:48 PM »

เมื่อเราปรับสมดุลจนพอใจแล้ว (ไม่ใช้คำว่าเสร็จ เพราะมันไม่มีทางเสร็จ คนเรามีมาตรฐานต่างกัน) ก็เปิดเกมได้

สิ่งสำคัญคือ ความพอดี
เกมบนเว็บบอร์ดผู้เล่นต้องการอิสระ ตัวแปรต่างๆ เปลี่ยนไปมาตลอด เราไม่สามารถเขียนทุกอย่างให้เป๊ะๆ ได้เหมือนการเขียนข้อมูลเกมเว็บเบสที่ต้องใส่เงื่อนไขทุกๆ อย่างให้ชัดเจนทุกๆ ทางเลือก

จะทำยังไงให้เกมไหลลื่น ไม่มั่ว เป็นไปตามกรอบที่เราวาง แต่ก็ไม่ตรงเป๊ะและแข็งทื่อจนสะดุด อันนี้คงแล้วแต่คนคุมว่าจะคอนโทรลและยืดหยุ่นยังไง

ปล. ผมเคยทำเว็บเบสเกม 3-4 เกม ไม่ค่อยสนุก เหนื่อยอีกต่างหาก ต้องบอกทุกๆ อย่างเหมือนสอนเด็กให้คลานเลย นั่งเถียงกับโปรแกรมเมอร์เพราะสื่อสารกันไม่เข้าใจก็มี

Luca · « **Reply #5 on:** December 25, 2011, 01:15:33 AM »

NPC หรือ none player character ในแต่ละเกมจะมีบทบาทต่างๆ กัน
ผมยึดหลักที่ว่า npc ต้องสนับสนุนผู้เล่นและไม่ตัดสินใจหรือเดินนำผู้เล่น แม้ว่า npc ตัวนั้นจะฉลาดหรือแสนเก่งกาจมาจากไหนก็สามารถยืนซื่อบื้อได้
ถ้าเล่นเกมของผมบ่อยจะเห็นว่า npc จะยืนตาปริบๆ อย่างจงใจ บางตัวหนีไปหลบกันดื้อๆ เวลาเกิดเรื่อง บางตัวรอแต่คำสั่ง และถ้าสั่งพลาด npc ตัวนั้นก็จบเห่ไปเลย
สิ่งที่ npc มีให้คือ คำปรึกษา คำใบ้ คำแนะนำ เกมค่ายอื่นเป็นยังไงไม่รู้ แต่อย่าพยายามให้ npc ในเกมค่ายลูก้าทำอะไรแทนตัวเอง เพราะมันจะไม่ค่อยได้เรื่อง (ไม่ใช่ว่าสั่งแล้วไม่ทำ แต่ทำแล้วเหมือนไม่ได้สั่ง)

กรณีตัวอย่างในฮีโร่
- สเตลล่าเป็นตัวละครมนุษย์ที่เก่งที่สุดในเกม แต่ไม่ได้ช่วยอะไรเด๊ทเลยตอนต่อยตีกันที่โบสถ์ / ใน event ก็ทำตามที่เด๊ทส่ง pm มาเท่านั้น (ถ้าทำอะไรแบบ AI สเตลล่าสามารถเชือดฮีโร่ทิ้งได้ 1-2 คน)
- ลิเดียก็ต่อสู้ได้ ความสามารถเท่ากับราตรี แต่ไม่ได้ช่วยอะไรเด๊ทเช่นกัน แถมต้องให้แบกหนีหุ่นอีกแน่ะ ยัยตัวถ่วง
- ราตรีเดินตามตรอนต้อยๆๆ ถ้าตรอนไม่สั่งก็ไม่ทำอะไร แต่ถ้าสั่งประมาณว่าให้แยกไปทำงานเองราตรีจะโดนหุ่นกระทืบแบน

กรณีตัวอย่างในแบทเทิลรอยัล
- ฉินเก่งและมากประสบการณ์ในการต่อสู้ แต่ไปถูกกับระเบิดตายเพราะไรชินใช้งานผิดประเภท
- มิสะก็เก่ง แต่เธอจะไม่ชักดาบหากผู้เล่นไม่สั่ง ตอนท้ายๆ จะเห็นว่ามิสะยืนเงียบๆ ไม่ยอมฟันอยู่หลายครั้ง
- เอลซ่ามาเรียก็ไม่ช่วยอะไรซายะเลย โผล่มาบอกเควสแล้วก็หาย ตอนท้ายพอเจอโรเบิร์ตก็ไม่เข้าไปช่วยสู้
- สึโยชิก็ให้ริวไปตามหาเพื่อนๆ ไม่เดินตามมาช่วย
- สมชายก็ไม่เสนอแนะอะไรริว เพราะริวไม่ถาม

แต่ในบางกรณีที่ชี้เป็นชี้ตาย npc บางตัวที่ใจดีๆ ก็จะช่วยเราเอง

Luca · « **Reply #6 on:** December 25, 2011, 11:53:18 AM »

ความยากไม่ใช่ความสนุก

ก่อนหน้านี้ผมเคยเล่นเกมๆ นึงที่มันยากมากๆๆ
กับดักที่เกินจะเข้าใจและไม่เห็นภาพที่ชัดเจนว่าเราสามารถทำอะไรได้บ้างและถ้าพลาดก็ตายเลย
คนทำเขาบอกว่า ง่ายแล้วจะสนุกเหรอ (ผมคิด ยากๆ มันก็ไม่สนุก...)
คนทำพูดต่อ ต้องยากๆ สิถึงจะลุ้นสนุกตื่นเต้น คุณว่าจริงมั้ย (ผมตอบในใจ ไม่จริง ตูไม่สนุก...)

ตรงนี้คิดว่าต้องดูกลุ่มเป้าหมาย บางคนอาจจะชอบเกมชิวๆ บางคนอาจจะชอบที่มันพอดีๆ ส่วนคนที่ชอบอะไรยากๆ น่าจะเป็นส่วนน้อย
เราจะชั่งน้ำหนักเอียงไปแบบไหนให้เหมาะกับผู้เล่นของเรานี่แหละสำคัญ

Luca · « **Reply #7 on:** January 04, 2012, 10:12:56 PM »

Quote from: Game Master on December 25, 2011, 03:30:04 AM

#5) Inertia แรงขับเคลื่อน (แรงเฉื่อย)

ควรมีบางสิ่งในเกมที่คอยขับเคลื่อนให้เกมดำเนินต่อไป คุณต้องแน่ใจว่ามีบางสิ่งภายในเกมจะนำมันไปสู่ฉากจบ

อะไรคือปัญหาอันดับหนึ่งของนักออกแบบเกมในเกมแรกที่พวกเขาออกแบบ ? ผมคิดว่ามันคือ ความยาวของเกม
เกมที่ออกแบบมาดีนั้นจะจบก่อนที่ผู้เล่นจะอยากหยุดเล่นเสียอีก คุณจะทำยังไงให้เป็นแบบนี้ สิ่งนั้นคือ การมี แรงขับเคลื่อนภายในตัวเกม มากพอ

แรงขับเคลื่อนภายในตัวเกม หมายความว่าตัวเกมในสภาพสมดุลนั้นจะต้องผลักดันให้ผู้เล่นไปสู่ฉากจบด้วย (แบดเอนด์ก็ได้มั้ง)
หากผู้เล่นต้องแข่งขันกับแรงขับเคลื่อนเพื่อที่จะจบเกม มีโอกาสครึ่งหนึ่งที่เกมจะจบก่อนที่พวกเขาต้องการ
นั้นคือ มีโอกาสครึ่งหนึ่งที่พวกเขาจะไม่พอใจที่เกมจบ

อาจารย์ด้านการเขียนบอกผมว่า จงเขียนเรื่องให้สั้นที่สุดเท่าที่จะทำได้แล้วตัดไปอีก 10% ถึงจะพอดี

ในเรื่องของเกมก็เช่นกัน เกมควรจะจบลงได้ในทันทีที่มันสามารถจบได้ มันจะดีกว่าถ้ามันเป็นเกมผู้เล่นอยากจะเล่นต่อไป
แทนที่จะเป็นเกมที่ผู้เล่นอยากให้จบๆไปซะที คุณจะอยากเล่นเกมแบบแรกซ้ำอีกแต่อาจจะไม่อยากเล่นเกมแบบที่สองอีกเลย
เทคนิคคือการทำให้ระบบเกมมีแรงขับเคลื่อน ที่จะผลักดันผู้เล่นไปสู่ฉากจบ

ในเมจิกยิ่งเวลาผ่านไป เวทย์มนต์จะรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ดังนั้นเกมจึงจบเพราะเวทย์มนต์นั้นใหญ่พอที่จะทำให้เกมจบ

ข้อนี้เหมือนกับการแต่งนิยาย นักเขียนมือใหม่จะแต่งเรื่องยาวได้ แต่กลับลำบากในการแต่งเรื่องสั้น
ผมเห็นด้วยมากที่เกมควรจะจบในขณะที่ผู้เล่นยังอยากเล่นต่อ
เกมของบารอนส่วนใหญ่มักจะจบในขณะที่ผมยังไม่อยากให้จบ บางเกมก็ตัดจบ ไม่รู้เจตนารึเปล่า แต่มันก็ส่งผลเหมือนกันคืออยากเล่นต่อ
แต่ก็มีเกมบางประเภทที่ผู้เล่นยังสนุกได้แม้มันจะยาวนะ เปรียบไปคงเหมือนกับการทำภาพยนต์และละคร

กลไกสำคัญที่ควบคุมง่ายที่สุดที่ทำให้เกมไม่ยาวจนเกินไปคือการจำกัดระยะเวลาของผู้เล่น
และบางครั้งผู้คุมอาจจะต้องตัดสินแบบเบ็ดเสร็จเองว่าควรจะทำอย่างไรกับคนที่ไม่แอคทีฟ เพื่อไม่ให้ผู้เล่นหมู่มากต้องรอ จนทำให้เกมยืดยาว

Luca · « **Reply #8 on:** January 26, 2012, 01:30:30 AM »

ระบบการเล่นที่น่าสนุกเป็นอย่างไร

สำหรับผม ระบบการเล่นที่น่าสนุกควรมีองค์ประกอบดังนี้

1. ผู้เล่นไม่งงและเข้าใจสิ่งที่เรานำเสนอ
2. มีรายละเอียดมากพอจะทำให้เกิดมิติและความหลากหลาย
3. ผู้เล่นส่วนใหญ่หรือทุกคนมีหวังที่จะชนะเกม อย่างน้อยก็จนถึง 80% ของเกม

ทั้งสามข้อต่างขัดแย้งในตัวเอง และความพอดีก็สำคัญมากเพราะคนคุมไม่ใช่ CPU คอมพิวเตอร์
เกมที่มีระบบอันหลากหลายและอิสระมักจะสร้างความพอใจให้ผู้เล่นมาก แต่ภาระก็จะตกอยู่กับผู้ควบคุมที่ต้องเหนื่อยขึ้นอีกในการประมวลสิ่งต่างๆ
เกมที่ทำเอาผมเกือบน็อคก็คือ heroes II ไม่แปลกใจเลยที่เฒ่าไป่ยุติการให้บริการแล้วบอกหลังไมค์ว่า เอนจิ้นไม่ดี คุมไม่ไหว

รายละเอียดที่มากเกินกว่าผู้ล่นจะแบกรับคือหน้าที่ของผู้ควบคุมเกม หรือก็คือ เราจะทำเกมให้มีระบบซับซ้อนแค่ไหนก็ได้ แต่ไม่ควรให้ผู้เล่นต้องเข้าสู่กระบวนการคิดคำนวณนั้น
ผู้เล่นบางคนอาจจะสนุกกับการทำความเข้าใจรายละเอียดเกม แต่เชื่อเถอะว่ามีอีกมากที่เขาไม่ชอบเรื่องยุ่งยาก

Spoiler for Hiden:

ข้อ 3 ผมเคยเจอในบอร์ดแห่งหนึ่งที่เล่นเกมบนเว็บบอร์ดแบบนี้แหละ (ผมเล่นที่นั่นมาก่อนจะมาเจอบารอนอีกนะ)
เรื่องของเรื่องคือ ระบบเกมที่ทำให้ผู้เล่นที่ตามไม่ทันมีโอกาสไล่ตามคนที่เล่นจนแต้มนำได้ มองในมุมของการคุมเกมก็คือการสร้างความสุขให้ทุกคน แต่ต้องยอมรับว่ามีผู้เล่นที่จริงจังอยู่ด้วย
พวกเขาย้อนถามผู้คุมเกมว่า แล้วสิ่งที่พวกเขาทำมาตั้งแต่แรกล่ะ ไม่มีประโยชน์อะไรเลยเหรอ ทำไมคนที่เล่นแบบขอไปที คนที่เล่นได้แต้มเกือบโหล่ถึงมีโอกาสชนะพวกเขา ทำไมพวกเขาที่เล่นได้ดีถึงต้องเจอระบบเกมที่โหดหินกว่าคนที่เล่นแย่กว่า เพียงเพราะให้เกิดความสมดุลเหรอ
ผมจำไม่ได้ว่าผู้คุมเกมตอบว่ายังไง แต่ที่จำได้คือ พวกคนที่ถามก็อยู่ทีมเดียวกับผมนี่แหละ... ความรู้สึก ณ ตอนนั้นก็คงจะเป็นแบบนั้น คือรู้สึกไม่ยุติธรรม แต่อีกมุมก็เข้าใจความลำบากใจของคนคุมเกม เลยไม่ได้แสดงออก

แต่ก็นั่นแหละ คนเล่นมีหลากหลายและไม่เหมือนกัน ตอนเควนตินทำเกมสงครามแล้วตอนจบสมาชิกในทีมผมอย่าง มนัส หินดีกลายเป็นคนชนะยังไม่มีใครบ่นเลย ทั้งที่ก่อนหน้านั้นทีมผมแพ้คะแนนอีกทีมอยู่พอดูเลยแท้ๆ

Luca · « **Reply #9 on:** February 29, 2012, 02:09:16 PM »

เกมผจญภัย ในมุมมองของผม (แบบไม่เรียบเรียง)

เกมแนวนี้มักจะต้องยาวในระดับหนึ่ง อาจจะ 10 วันขึ้นไป
การที่เกมยาวมีทั้งข้อดีและข้อเสีย
ข้อดีก็คือผู้เล่นจะผูกพันธ์กับเกมและตัวละครรวมถึงบทบาทต่างๆ ได้ง่ายกว่าเกมสั้น
ข้อเสียก็คือ เราจะทำยังไงให้เกมไม่น่าเบื่อ เยิ่นเย้อ และจบลงได้ก่อนที่คนเล่นจะเกิดอาการเบื่อและเอียน

เกมที่ไม่น่าติดตามอย่างต่อเนื่องมีโอกาสที่จะไม่จบ ถ้าเกมนั้นไม่มีผู้เล่นสปิริตสูงที่พยายามจะจบเกมให้ได้ (ไม่ได้หมายความว่าเขาสนุกเสมอไป)
ซึ่งตรงนี้ผมมองว่ามันยากมากสำหรับการสร้างเกมยาวที่ต้องทำให้ผู้เล่นมีส่วนร่วมกับเกม และมีเป้าหมายในใจตลอด ไม่ท้อจนเลิกไปก่อน หรือเล่นแบบเนือยๆ ให้จบๆ

เพราะมันเป็นเกมที่ต้องมีหลายอย่างผสมในตัวของมันอย่างเลี่ยงไม่ได้ จึงเป็นไปได้ยากมากที่จะทำให้ผู้เล่นทุกคนพึงพอใจ

มองเผินๆ เกมแนวผจญภัยเหมือนจะทำง่าย แต่ส่วนตัวแล้วผมว่ามันทำยากที่สุดเลยล่ะ

News:

ห้องโถงรับแขก

Author Topic: So you want to be a GM? (Read 5479 times)

Luca

So you want to be a GM?

Luca

Re: So you want to be a GM?

Luca

Re: So you want to be a GM?

Luca

Re: So you want to be a GM?

Luca

Re: So you want to be a GM?

Luca

Re: So you want to be a GM?

Luca

Re: So you want to be a GM?

Luca

Re: So you want to be a GM?

Luca

Re: So you want to be a GM?

Luca

Re: So you want to be a GM?