[BoL] ♥ ห้อง 2 ::: Pamelia ♥

• lostlance: งี้นี่เองงง
  July 21, 2023, 07:09:04 PM
• Qiao: อยากเล่นแนว fear and hunger 1-2 ก็ได้
  August 28, 2023, 10:56:33 PM
• lostlance: ผมว่าเกมมันหลอนไป
  August 31, 2023, 10:47:07 AM
• Johan: สลัดทั้งงานราษฎร กับงานหลวงไม่ออก น่าจะมาต่อสักใกล้ๆปลายปีนะครับ
  September 29, 2023, 06:48:36 PM
• Bloody Rabbits: รออยุ่ว
  September 29, 2023, 10:01:26 PM
• lostlance: ที่โพสใหม่นั้นสแปมหรืออะไรน่ะ
  October 05, 2023, 02:12:26 PM
• Chao: ยังแอบมาต่อนะเออ
  December 02, 2023, 01:55:59 AM
• Johan: สวัสดีปีใหม่ครับ ขอให้ทุกคนยุ่งๆงานเยอะๆ
  January 01, 2024, 11:30:01 AM
• Johan: อยากมาต่อ แต่เคลียรืเวลาไม่ลงตัวเลย
  January 01, 2024, 11:30:18 AM
• Johan: Chao: ยังแอบมาต่อนะเออ <<< ตอบแล้วๆ (เกมบ้าอะไรฟระ โพสละครึ่งปี)
  January 01, 2024, 11:35:44 AM
• lostlance: สวัสดีปีใหม่ครับบ
  January 01, 2024, 08:58:21 PM
• Qiao: มาลักข้อมูลบอร์ดเกม
  June 09, 2024, 12:51:10 PM
• duek duen: จะยังมีใครใช้เว็บนี้อยู่ไหมนะ —
  July 29, 2024, 10:00:23 PM
• Game Master: เจ้าของยังไม่ค่อยเข้าเล้ย
  August 01, 2024, 08:35:21 PM
• duek duen: Damn
  August 04, 2024, 04:42:50 PM

[Johan]

Takayama Pamelia (ทาคายามะ พาเมเลีย)
ข้อมูลปกปิด

[Star]

ข้อมูลปกปิด

[Johan]

Event Phase


ข้อมูลปกปิด

[Star]

พาเมเลียแวะไปหาลิเซล็อตเต้อีกครั้ง เพราะเธอเป็นห่วงเมื่อวันก่อนไม่หาย

- Liselotte Event ♥♥

[Johan]

วันนี้พาเมเลียไปหาลีเซ่เพราะเธอขาดเรียน แต่เมื่อเปิดเข้าไปในห้องก็พบกระดาษสมุดฉีกออกมาและเขียนติดกาวปะไว้เต็มห้อง

ยัยใบ้

ไปตายซะ

ตายให้ดูที

อีใบ้

แต่ไม่เห็นลีเซ่

[Star]

พาเมเลียเริ่มลงมือไล่แกะกระดาษในห้องแล้วเอาไปทิ้งที่ถังขยะใกล้ ๆ ด้วยความโมโห อะไรกัน ที่นี่คือโรงเรียนชั้นสูงแน่เหรอ ทำไมนักเรียนที่นี่ถึงทำตัวสวะขนาดนี้

แล้วจากนั้นก็ส่งข้อความทางมือถือไปหาลิเซล็อตเต้ แม้พาเมเลียจะไม่มั่นใจว่าอีกฝ่ายจะยอมตอบไหม

Subject: เป็นห่วงมาก
...อยู่ที่ไหนหรือคะ? ฉันจะไปหาค่ะ

เพื่อความแน่ใจก็โทรศัพท์หาด้วย ถึงอีกฝ่ายจะไม่พูดไม่ได้ แต่ก็น่าจะรับบ้างแหละน่า...

[Johan]

เสียงดังออกมาจากในห้องน้ำ เมื่อเข้าไปก็พบลีเซ่นอนแช่น้ำร้อนอยู่ในอ่าง ไม่รู้นานแค่ไหนแล้ว

[Star]

"อ๊ะ...." พาเมเลียประหลาดใจกับภาพตรงหน้า...ไม่สิ การที่ลิเซล็อตเต้จะอาบน้ำในห้องตัวเองมันก็เรื่องปกตินี่นา ในทางกลับกัน เธอที่มาบุกรุกห้องคนอื่นต่างหากที่ประหลาด ใบหน้าของเธอแดงระเรื่อด้วยความเขินอายในหลาย ๆ ความหมาย

"ขอโทษที่มารบกวน ไม่สิ ขอโทษที่บุกรุกค่ะ" พาเมเลียเบือนหน้าหนี...แต่ก็แอบชำเลืองมองลิเซล็อตเต้เพื่อสังเกตว่ามีอะไรผิดปกติหรือไม่ เหตุผลอีกส่วนคือสนใจหุ่น...

[Johan]

เธอนอนในท่าพิงขอบอ่าง แขนข้างหนึ่งห้อยอยู่นอกอ่าง ศีรษะหนุนขอบอ่าง ทั้งยังนิ่ง เงียบ ไม่หืออือ
พาเมเลียรู้สึกสะกิดใจแปลกๆ สภาพห้องของเธอแบบนั้น แต่เธอจะมาอาบน้ำสบายใจแบบนี้เหรอ แถมประตูก็ไม่ได้ล็อค

แล้วสายตาของพาเมเลียก็เหลือบไปเห็นกระปุกยาวางอยู่ข้างอ่าง กับคัตเตอร์ที่คุ้นๆเมื่อคราวนั้น

[Star]

พาเมเลียลองหยิบยาขึ้นมาดู... เธอคาดเดาว่ามันน่าจะเป็นยานอนหลับหรืออะไรที่ใกล้เคียง และถ้าใช่ละก็... หรือลิเซล็อตเต้จะกินยาเกินขนาด!?

พาเมเลียลากร่างของลิเซล็อตเต้ให้ออกมาจากอ่างเพื่อไม่ให้ตัวเย็นลง แล้วโทรเรียกรถพยาบาลมาด่วน ๆ เลย บอกว่ามีนักเรียนที่อาจใช้ยาเกินขนาด

[Johan]

พาเมเลียพาเอาเธอขึ้นมาจากอ่าง แต่แย่แล้วล่ะ กว่ารถพยาบาลจะมาก็เป็นครึ่งชั่วโมงเลย
ไม่สิ ที่นี่ไม่ได้เคยใช้บริการรถพยาบาลสักหน่อย ห้องพยาบาล!? ใช่ คิดได้ดังนั้นก็โทรติดต่อครูพยาบาลทันที

ปี๊ป่อ ปี๊ป่อ ปี๊ป่อ

นานสองนานแล้ว ที่สุดก็เยี่ยมได้ ครูพยาบาลที่นี่เหนื่อยมาก จบเรื่องแล้วก็กลับไปทันทีเหลือเพียงเจ้าหน้าที่ไม่กี่คน

- นั่งเฝ้าข้างๆเตียงของลิเซล็อตเต้
- ไม่เฝ้า แต่เดินดูรอบๆอาคารพยาบาล

[Star]

เฝ้าสิ พาเมเลียเป็นห่วงลิเซล็อตเต้เหลือเกิน

[Johan]

ดวงตาคู่นั้นค่อยๆเปิดขึ้นมาหลังจากรออยู่นานสองนานจนกระทั่งตี 4 เลยล่ะ

- Roleplay
- ยิ้มรับ: โอกาส Cha

[Star]

เพลงมา

Danganronpa 3: The End of Hope's Peak Academy OST 1 - 14. Goodbye to all of the future

"......." พาเมเลียยิ้มให้ลิเซล็อตเต้อย่างเงียบงัน ก่อนจะเริ่มเอ่ยปากพูด

"ในที่สุดก็ตื่นเสียที...โล่งอกไปทีนะคะ" พาเมเลียกล่าวเพียงเท่านั้น
แล้วหยดน้ำใส ๆ ค่อย ๆ ไหลออกจากดวงตา แต่พาเมเลียก็ยังพูดต่อไปทั้งรอยยิ้มและน้ำตา

"ฉันบอกแล้วนะคะว่าไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ฉันก็จะไม่ทอดทิ้งคุณ..."
"สิ่งที่ฉันทำอาจจะเป็นเพียงความเอาแต่ใจของฉันก็ได้ แต่ฉันไม่อยากจะเสียคุณไป...ฉันไม่อยากจะเสียเธอไป"

"เพราะฉันอยากอยู่เคียงข้างเธอต่อไป"
"เพราะฉันอยากจะรู้จักเธอให้มากกว่านี้"
"เพราะฉันอยากทำให้เธอมีความสุข"

"เพราะฉัน...อยากจะมอบความหวัง...มอบความรักให้เธอ"

เมื่อพูดมาถึงตรงนี้แล้ว หยดน้ำใส ๆ จากดวงตาก็หยุดหลั่งไหล

แต่ความรู้สึกของพาเมเลียไม่ได้หยุดลงเหมือนน้ำตา

[Johan]

พาเมเลียเห็นอีกฝ่ายที่ตาลอยๆคลี่ยิ้มออกมาคล้ายจะเป็นคำขอบคุณที่แสนจะอ่อนระโหย คล้ายเส้นด้ายที่ขึงจนตึงพร้อมจะขาดได้ตลอดเวลา
ราวกับเธอคาดหวังอะไรบางอย่างมากกว่านั้น... ความรู้สึกของพาเมเลียบอกออกมาอย่างนั้น

เธอยังต้องการอะไรที่พาเมเลียไม่ได้บอกกล่าวออกมา... อย่างนั้นเหรอ?

Ally +2

แล้วลีเซ่ก็พักอยู่ที่นี่อีก 2 วันถึงกลับห้องได้ แต่หลังจากนั้นพาเมเลียกลับไม่เคยเห็นเธอยิ้มอีก...

[Star]

ยังมีอะไรที่ลิเซล็อตเต้คาดหวังมากกว่านี้อีกหรือ?

ไม่สิ ถ้าพูดถึงเรื่องนั้นแล้วละก็ พาเมเลียพอจะเดาได้อยู่บ้าง...เกี่ยวกับคำพูดหนึ่งที่หากพูดแล้วทุกอย่างจะเปลี่ยนไป
บางทีคำพูดนั้นอาจจะพาเธอไปแบดเอนด์แทนที่จะเป็นแฮปปี้เอนด์ก็ได้

แต่เอาเถอะ เรื่องนั้นไว้ว่ากันทีหลัง

พาเมเลียตัดสินใจซื้อช็อคโกแลตราคา 5$ แล้วไปหามุตสึมิต่อ

- เควสท์มุตสึมิ

ข้อมูลปกปิด