[BoL] ♥ ห้อง 2 ::: Pamelia ♥

• lostlance: งี้นี่เองงง
  July 21, 2023, 07:09:04 PM
• Qiao: อยากเล่นแนว fear and hunger 1-2 ก็ได้
  August 28, 2023, 10:56:33 PM
• lostlance: ผมว่าเกมมันหลอนไป
  August 31, 2023, 10:47:07 AM
• Johan: สลัดทั้งงานราษฎร กับงานหลวงไม่ออก น่าจะมาต่อสักใกล้ๆปลายปีนะครับ
  September 29, 2023, 06:48:36 PM
• Bloody Rabbits: รออยุ่ว
  September 29, 2023, 10:01:26 PM
• lostlance: ที่โพสใหม่นั้นสแปมหรืออะไรน่ะ
  October 05, 2023, 02:12:26 PM
• Chao: ยังแอบมาต่อนะเออ
  December 02, 2023, 01:55:59 AM
• Johan: สวัสดีปีใหม่ครับ ขอให้ทุกคนยุ่งๆงานเยอะๆ
  January 01, 2024, 11:30:01 AM
• Johan: อยากมาต่อ แต่เคลียรืเวลาไม่ลงตัวเลย
  January 01, 2024, 11:30:18 AM
• Johan: Chao: ยังแอบมาต่อนะเออ <<< ตอบแล้วๆ (เกมบ้าอะไรฟระ โพสละครึ่งปี)
  January 01, 2024, 11:35:44 AM
• lostlance: สวัสดีปีใหม่ครับบ
  January 01, 2024, 08:58:21 PM
• Qiao: มาลักข้อมูลบอร์ดเกม
  June 09, 2024, 12:51:10 PM
• duek duen: จะยังมีใครใช้เว็บนี้อยู่ไหมนะ —
  July 29, 2024, 10:00:23 PM
• Game Master: เจ้าของยังไม่ค่อยเข้าเล้ย
  August 01, 2024, 08:35:21 PM
• duek duen: Damn
  August 04, 2024, 04:42:50 PM

[Johan]

Takayama Pamelia (ทาคายามะ พาเมเลีย)
ข้อมูลปกปิด

[Johan]

ขณะที่เดินไปทางห้องพักของมุตสึมิก็เห็นคนเดินเข้าไปก่อน ดูเหมือนจะเป็นเคียวที่มาเยี่ยม

- แอบฟัง: โอกาส Rea
- เปิดเข้าไป: Ally -1
- เคาะประตู
- รอ

[Star]

อีเวนท์เดิมก็ชอยส์เดิม
- เคาะประตู

[Johan]

เคียวมาเปิดประตู เห็นพาเมเลียก็สวัสดีแล้วหลบให้ มองเข้าไปเห็นมุตสึมินั่งก้มหน้างุด
ดูเหมือนเคียวจะทำอะไรเธอ หรือพูดอะไรกับเธอ แต่บรรยากาศก็ไม่ได้ตึงเครียดอะไร เคียวก็ยืนเงียบอยู่ริมหน้าต่าง

[Star]

พาเมเลียยืนงงยืนบื้อ เธอสังหรณ์ใจไม่ดีชอบกล ดูจากบรรยากาศแล้วเก็บช็อคโกแลตไว้กับตัวไปก่อนก็แล้วกัน

"คำถามนี้อาจจะเสียมารยาทก็จริง แต่เมื่อครู่นี้เกิดอะไรขึ้นหรือคะ?" พาเมเลียถามทั้งสองคนอย่างเกรงอกเกรงใจ

[Johan]

"อ เอ่อ คือ" พาเมเลียเงยหน้าขึ้นมายิ้มแหะๆ แต่พูดติดอ่าง ส่วนเคียวก็หันมา



"ไม่มีอะไรหรอกครับ" เขาบอกแล้วเดินผ่านพาเมเลียไปหลังบอกลาทั้งสอง และพึมพำเงียบๆ

ต้องขอบคุณที่เธอเข้ามาขัดจังหวะ ความใจร้อนของผมอาจทำให้ทุกอย่างมันแย่ลง

แล้วเคียวก็เดินออกไป พาเมเลียจึงรู้จากมุตสึมิว่าเคียวมาพูดอะไรบางอย่างและขอจูบ (แต่ยังไม่ทันได้จูบพาเมเลียก็เข้ามาก่อน)

[Star]

ขอบคุณ...? พาเมเลีบสงสัยนิดหน่อยว่าำทไมเคียวพูดแบบนั้น เขาประชดเธอหรือ หรือว่าเขาขอบคุณจริง ๆ ที่ช่วยเตือนสติ...

ว่าแต่พวกเธอสองคนยังไม่ได้เป็นแฟนกันเลยไม่ใช่หรือไง...?

เอาเถอะ พาเมเลียโยนข้อสงสัยพวกนั้นทิ้งไปก่อน มุตสึมิตรงหน้าสำคัญกว่า

"พูดอะไรบางอย่างที่ว่านี่...พูดเรื่องอะไรหรือคะ?" พาเมเลียถามมุตสึมิเพิ่มเติม

[Johan]

ไม่น่าสงสัยหรอก เขาขอบคุณจริงๆ เพราะถ้าพาเมเลียเข้ามาช้าไปเขาอาจจะจูบเธอแล้วโดนเกลียดขี้หน้าเอาได้เพราะยังไม่ได้เป็นแฟนกันนี่แหละ

พาเมเลียจะได้คำตอบไหมนะ เพราะเรื่องนี้เป็นเรื่องส่วนตัวของเคียวกับมุตสิมิด้วย
โอกาส Cha ทอยเต๋า

[Star]

อ้าว นี่ตกลงเราช่วยศัตรูหัวใจเรอะ...แต่พาเมเลียก็ไม่อยากให้มุตสึมิอารมณ์เสียละนะ

ข้อมูลปกปิด

[Johan]

ข้อมูลปกปิด

[Star]

ข้อมูลปกปิด

[Johan]

"มันไม่จำเป็นสำหรับเธอ"

เคียวปฏิเสธที่จะหาหนังสือสำหรับคนตาบอดมาให้มุตสึมิ "เพราะเธอจะต้องมองเห็นได้ดังเดิม"

"ผมจะทำทุกอย่างเพื่อให้เธอกลับมามีความสุขเช่นนักเรียนทั่วไป แม้ว่าสิ่งนั้นจะทำให้ผมต้องหายไปจากโลกนี้ก็ตาม นั่นคือรู้สึกของผมที่มีต่อเธอ"

"และผมได้พบวิธีนั้นแล้ว ผมจะทำเพื่อแสดงให้เห็นว่าความรู้สึกที่ผมมีให้เธอเป็นของจริง"

จากนั้นหมอนี่ก็บอกออกมาว่า ผมอยากจูบเธอ ขอให้ผมได้จูบผู้หญิงที่ผมรักได้ไหม

[Star]

พาเมเลียเดาได้ทันทีว่าเคียวพูดถึงอะไร

เขากำลังพูดถึง "แบทเทิล" การต่อสู้ที่ผู้ชนะจะสามารถขอพรได้ หมอนั่นคงอยากจะเป็นผู้ชนะแล้วขอพรให้มุตสึมิตากลับมามองได้ดังเดิม



"ฉันคิดว่าฉันรู้นะคะว่าที่เคียวคุงพูดหมายถึงอะไร..." รวมไปถึงเหตุผลที่หมอนั่นขอจูบด้วย ถ้าคิดว่าเดี๋ยวจะต้องตายจากไปก่อนที่จะได้คบกัน แล้วจะขอจูบคล้ายสั่งลาก็ไม่แปลกหรอก...แต่ก็เป็นเรื่องที่ยากจะรับได้อยู่ดีแหละนะ

"ว่าแต่ว่า..มุตสึมิคิดยังไงกับคำพูดนั้นของเคียวคุงหรือ?" เธอถามความรู้สึกของมุตสึมิ "เธอจะรู้สึกว่าคุ้มค่าหรือเปล่า ถ้าจะกลับมาเดินและมองเห็นได้ดังเดิม แลกกับการหายตัวไปของเพื่อนหนึ่งคน..."

[Johan]

"เอ๋ ทำไมถึงต้องหายไปด้วยล่ะ" มุตสึมิไม่เข้าใจ "ถ้าแลกกับเรื่องแบบนั้นฉันก็ไม่ต้องการหรอกนะคะ"

ความจริงแล้วใครหลายคนก็น่าจะตอบเหมือนมุตสึมิ

[Star]

พาเมเลียยิ้มบาง ๆ ให้มุตสึมิ



"นั่นสินะคะ ฉันเองก็ไม่ค่อยเข้าใจเหมือนกัน..." พาเมเลียพูด คำพูดของเธอไม่ได้แฝงนัยยะอะไรไว้แต่อย่างใด เธอไม่ค่อยเข้าใจจริง ๆ ทั้งกลไกของแบทเทิล และการตัดสินใจของเคียว

"แต่ที่ฉันพอจะเข้าใจอยู่อย่างหนึ่งก็คือ...ที่เคียวคุงทำแบบเมื่อครู่นี้ก็เพราะว่ามีความรักเป็นแรงขับเคลื่อนน่ะค่ะ"
"บางครั้ง ไม่สิ บ่อยครั้งไป ที่ความรักทำให้การตัดสินใจของคนเราเปลี่ยนไป...ทั้งในทางที่ดีและไม่ดี..."

"เอาเป็นว่าเดี๋ยวฉันจะหาหนังสือสำหรับคนตาบอดให้เธอเองก็แล้วกันเนอะ" พาเมเลียเปลี่ยนเรื่องดื้อ ๆ "ว่าแต่เธอต้องการหนังสือแบบไหนกันล่ะ...หมายถึงแนวน่ะนะ ฉันจะได้เลือกซื้อถูก"

[Johan]

"ฉันอยากอ่านหนังสือเรียนน่ะค่ะ" ไม่มีหรอก ใครจะมาทำหนังสือเรียนของที่นี่สำหรับคนตาบอด

ช่วงเวลาหลังจากนี้ก็ไม่มีอะไรมากนัก ทั้งสองคุยกันเรื่อยๆจนจบเควส Ally +1