[BoL] ♥ ห้อง 2 ::: Pamelia ♥

• lostlance: งี้นี่เองงง
  July 21, 2023, 07:09:04 PM
• Qiao: อยากเล่นแนว fear and hunger 1-2 ก็ได้
  August 28, 2023, 10:56:33 PM
• lostlance: ผมว่าเกมมันหลอนไป
  August 31, 2023, 10:47:07 AM
• Johan: สลัดทั้งงานราษฎร กับงานหลวงไม่ออก น่าจะมาต่อสักใกล้ๆปลายปีนะครับ
  September 29, 2023, 06:48:36 PM
• Bloody Rabbits: รออยุ่ว
  September 29, 2023, 10:01:26 PM
• lostlance: ที่โพสใหม่นั้นสแปมหรืออะไรน่ะ
  October 05, 2023, 02:12:26 PM
• Chao: ยังแอบมาต่อนะเออ
  December 02, 2023, 01:55:59 AM
• Johan: สวัสดีปีใหม่ครับ ขอให้ทุกคนยุ่งๆงานเยอะๆ
  January 01, 2024, 11:30:01 AM
• Johan: อยากมาต่อ แต่เคลียรืเวลาไม่ลงตัวเลย
  January 01, 2024, 11:30:18 AM
• Johan: Chao: ยังแอบมาต่อนะเออ <<< ตอบแล้วๆ (เกมบ้าอะไรฟระ โพสละครึ่งปี)
  January 01, 2024, 11:35:44 AM
• lostlance: สวัสดีปีใหม่ครับบ
  January 01, 2024, 08:58:21 PM
• Qiao: มาลักข้อมูลบอร์ดเกม
  June 09, 2024, 12:51:10 PM
• duek duen: จะยังมีใครใช้เว็บนี้อยู่ไหมนะ —
  July 29, 2024, 10:00:23 PM
• Game Master: เจ้าของยังไม่ค่อยเข้าเล้ย
  August 01, 2024, 08:35:21 PM
• duek duen: Damn
  August 04, 2024, 04:42:50 PM

[Johan]

Takayama Pamelia (ทาคายามะ พาเมเลีย)
ข้อมูลปกปิด

[Star]

พอได้ยินเช่นนี้แล้ว พาเมเลียก็ทำเป็นยิ้มเศร้า ๆ



"ก็เธอไม่ได้ตอบว่าจะเป็นแฟนกับฉันนี่นา แถมยังบอกว่าเกลียดอีก...แค่หยอกเล่นน่ะ" ว่าแล้วก็หัวเราะเบา ๆ แล้วยิ้มขัดเขินเล็กน้อย

เธอลงมือจูบที่ริมฝีปากของลิเซลอตเต้อีกครั้ง แต่ครั้งนี้ไม่ใช่แค่การประกบริมฝีปากเบา ๆ เช่นเมื่อครู่ แต่เป็นจูบแลกลิ้น...

You can not see this

[Johan]

พาเมเลียอาจจะมีรสนิยมที่แปลกไม่เหมือนใครถึงขนาดมาทำอะไรพิศดารบนดาดฟ้ากลางบ่ายแก่
ลิเซลอตเต้ยิ้มสู้ดวงตามาดมั่นรอยยิ้มแฝงริ้วรอยที่อ่อนหวานแบบเด็กสาวคนหนึ่งที่ตอบสนองต่ออีกฝ่ายที่แสนวิตถาร
ในเมื่อพาเมเลียกล้าเธอก็กล้าเช่นกัน ดูสิว่าใครจะกล้าไปกว่ากัน

[Star]

พาเมเลียหยุดการกระทำของเธอชั่วขณะ เธอมองใบหน้าอันอ่อนหวานและมุ่งมั่นของลิเซลอตเต้แล้วยิ้มออกมาจาง ๆ มันเป็นรอยยิ้มที่แฝงความหวาดหวั่น แม้ว่าสิ่งที่เธอกำลังทำจะวิตถารเหลือเกิน แต่เธอไม่ได้ห่วงเรื่องที่กำลังทำ

เธอห่วงเรื่องในอนาคต

"นี่..." เธอเรียกลิเซลอตเต้ "ตัวตนของฉันยังมีเบื้องหลังที่วิปริตและโสโครกกว่านี้อีกนะ"

แม้จะเป็นอย่างนั้น เธอก็จะยังอยู่กับฉันรึเปล่า

[Johan]

"ฉันเชื่อค่ะว่าคนเรามีด้านมืดในใจทุกคน เพียงแต่เขาจะแสดงออกมาให้เห็นหรือเปล่า"
"ฉันไม่แปลกใจที่เธอชอบเรื่องแบบนี้" เธอคงหมายถึงการชอบโชว์ เพราะเธอเห็นมาก่อนแล้วในร่าง avatar ที่มักสะท้อนถึงตัวตนคนๆนั้น

"ประตูที่ปิดอยู่หากไม่เปิดก็ยากจะรู้ว่าอีกฝั่งคืออะไร และความเข้าใจกันก็จะไม่เกิดขึ้น"
"ถ้ายอมรับกันและกันไม่ได้ก็คงไม่สามารถเดินเคียงกัน"

[Star]

"งั้นเหรอ...ดีใจจัง..." ความหวาดหวั่นหายไปจากรอยยิ้ม แม้ในใจจะตะหงิด ๆ เรื่องสิ่งที่ "ชอบ" ที่ว่า แต่เรื่องนั้นเอาไว้ก่อน
"งั้นอีกไม่นาน ฉันจะเปิดเผยเบื้องหลังนั่นให้เธอได้รู้เอง...ช่วยรอก่อนนะ"

แล้วพาเมเลียก็ลงไปจูบดูดดื่มกับลิเซลอตเต้อีกครั้ง...

You can not see this

[Johan]

จะมีใครเปิดมาเห็นไหมนะ โอกาส 50%

Rolled 1d10 : 7, total 7

[Johan]

ข้อมูลปกปิด

[Star]

ข้อมูลปกปิด



"ต่อจากนี้ไป ก็ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะ" ทาคายามะ พาเมเลียกล่าวกับลิเซลอตเต้ ชไนเดอร์หลังจากที่สวมเสื้อผ้าตามปกติแล้ว

[Johan]

จะมีใครเปิดมาเห็นไหมนะ โอกาส 50%

Rolled 1d10 : 6, total 6

[Johan]

"ยินดีเช่นกันค่ะ" ลิเซลอตเต้ยิ้มอายๆแล้วสวมเสื้อผ้ากลับ

Ally +2

จะทำอะไรต่อไหม

[Star]

ข้อมูลปกปิด

จะว่าไปแล้ว มีเรื่องหนึ่งที่พาเมเลียคิดได้

เธอยังแทบไม่รู้อะไรเกี่ยวกับลิเซลอตเต้เลย



"จริงสิ ไหน ๆ ก็เริ่มคบกันแล้ว..." พาเมเลียตั้งท่าว่าจะถามเรื่องของลิเซลอตเต้ แต่ว่าถ้าจะแค่ถามเฉย ๆ ก็ออกจะน่าเกลียดไปหน่อย เธอจึงเริ่มเล่าเรื่องของตัวเอง

"ตัวฉันที่ผ่าน ๆ มาเคยเรียนแต่โรงเรียนสตรี แล้วก็ได้พบกับคู่รักผู้หญิงมากมาย นั่นทำให้ฉันคิดว่าการครองรักระหว่างเพศเดียวกันเป็นเรื่องปกติ..."
"ครั้งหนึ่งเมื่อตอนม.ต้น ฉันได้ตกหลุมรักผู้หญิงคนหนึ่งที่เรียนอยู่ในโรงเรียนสห...หัวใจของฉันพองโตมาก ฉันจึงพยายามเข้าหาและจีบเธอให้ได้"
"แต่นั่นก็ทำให้ฉันพบว่าการครองรักระหว่างเพศเดียวกันเป็นเรื่องไม่ปกติ ผู้หญิงคนนั้นไม่เพียงปฏิเสธฉัน แต่ยังหนีหายไปจากชีวิตของฉันเพราะเธอรับตัวตนของฉันที่หลงใหลเพศเดียวกันไม่ได้"
"ตั้งแต่ตอนนั้น ฉันก็ไม่กล้าที่จะมีความรักกับผู้หญิงคนใดอีก ทั้ง ๆ ที่ลึก ๆ ก็ปรารถนาความรักนั้นมาตลอด...จนมาถึงตอนนี้" เธอมองมาที่ลิเซลอตเต้

"นี่คือเรื่องราวของฉัน...แล้วเรื่องราวของเธอเป็นยังไงเหรอ?" พาเมเลียเอ่ยถามเรื่องของลิเซลอตเต้

...ถึงเอาเข้าจริงแล้วเธอควรจะทำเรื่องนี้ก่อนเป็นอันดับแรก ๆ ก็เถอะ

[Johan]

"ฉันเป็นเด็กไม่ดีที่ขี้โกหกน่ะค่ะ" เธอบอก

"รู้อย่างนี้แล้วยังอยากฟังต่ออีกหรือคะ"

[Star]

"ถ้าเธอเป็นเด็กไม่ดีขี้โกหก ฉันก็เป็นเด็กไม่ดีที่วิตถารนะคะ"

"ฉันยินดีฟังต่ออยู่แล้วละ เพื่อที่จะยอมรับตัวตนของเธอน่ะ"

"ประตูที่ปิดอยู่หากไม่เปิดก็ยากจะรู้ว่าอีกฝั่งคืออะไร และความเข้าใจกันก็จะไม่เกิดขึ้น"
"ถ้ายอมรับกันและกันไม่ได้ก็คงไม่สามารถเดินเคียงกัน"

[Johan]

"ฉันน่ะ"

ลิเซลอตเต้เกิดในครอบครัวชาวไร่ อยู่กับแม่เลี้ยงและมีพี่สาวอีก 2 คน
ทุกวันเธอจะทำงานหนักจนกระทั่งได้ไปเรียนที่โรงเรียนรัฐและพักที่นั่น แต่เมื่อปิดเทอมกลับมาที่บ้านก็ถูกรังแกโดยพี่สาวสองคน

ลิเซลอตเต้เกลียดพี่สาวทั้งสอง แต่เธอก็ต้องพักอาศัยอยู่ที่นั่นจึงทำทีแสร้งว่าอ่อนแอและยอมให้รังแก
จนได้พบชายคนหนึ่งที่ทำดีกับเธอ เขาเป็นอาจารย์อายุมากกว่าเธอหนึ่งรอบเลยล่ะ ในตอนนั้นเองที่ความรักผลิบาน

แต่...

เขาไม่ได้รักเธอ เขามีคู่หมั้นแล้ว


"อยากฟังต่อจริงๆหรือคะ"

[Star]

พาเมเลียพยักหน้า สีหน้าของเธอจริงจังขึ้น



"ไม่ว่าเรื่องราวต่อไปจะเป็นแบบไหน ฉันก็อยากจะรับรู้ค่ะ"

"เพื่อที่จะได้เข้าใจเธอให้มากขึ้น"