เมื่อพร้อมแล้วหญิงสาวก็เริ่มบริกรรมคาถา อาคมเวทย์ปรากฎขึ้นบนพื้นรอบๆ แสงสว่างเรืองรองเริ่มเปล่งประกายออกมามากขึ้น หลายๆ คนยืนดูอย่างใจจดใจจ่อ แต่อีกหลายคนก็เริ่มเดินถอยห่างออกไปแล้ว พวกเขากลัวมังกรตัวนั้นจะอาละวาดใส่กัน
ตัวอักษรเรืองแสงลอยเคว้งกลางอากาศ ก่อนจะค่อยๆ ประทับบนลงรูปปั้นหินอย่างต่อเนื่อง มันค่อยๆ ซึมซับเข้าไป และยิ่งซึมซับเร็วขึ้นเรื่อยๆ ตามความเร็วในการบริกรรมคาถาของจอมเวทย์สาวคนนั้น จนกระทั่งชุดอักษรชุดสุดท้ายหายวับไป หญิงสาวก็จึงโค้งให้กับรูปปั้นนั้นแล้วหันหลังวิ่งออกมาทันที
"...สำเร็จหรือเปล่าน่ะ?" ใครคนหนึ่งเปรยขึ้นมา นั่นเป็นคำถามที่ทุกคนที่ยังอยู่ตรงนี้สงสัย แต่ไม่นานนักพวกเขาก็ได้คำตอบ เมื่อรูปปั้นหินนั้นเริ่มเปลี่ยนสี
สองขาเริ่มขยับ ปีกยาวกางสะบัดออกมาเบาๆ แววตาสีนิลกาฬปรือขึ้นเล็กน้อย ก่อนที่มันจะก้าวลงมาจากแท่นหิน ลงมายืนหยัดบนผืนดินอย่างมั่นคง
"ตัวแค่นี้เองเหรอ?" ฮันเซลปรยขึ้นหลังจากเห็นขนาดของมังกรหลังปลดผนึก ตัวมันใหญ่ก็จริงแต่ก็ไม่ได้ใหญ่มากขนาดนั้น ขนาดประมาณช้างสักตัวเท่านั้นเอง กระนั้นมันก็ยังคงไว้ซึ่งออร่าน่าเกรงขามและแววตาอันดุดัน น่าจะอันตรายอยู่
"อืม... สวัสดี" ขุนนางคนหนึ่งลองเสี่ยงเดินเข้าไป เขาไม่ได้ไม่กลัวหรอกนะ แต่เขาพอจะมีทักษะการควบคุมมังกรอยู่บ้าง(Tamer) ก็เลยลองเสี่ยงเข้าไปพูดคุยกับมันดู พลางโบกไม้โบกมือทำท่านู่นนี่ไปด้วยเผื่อว่าอีกฝ่ายจะเข้าใจ บางครั้งก็เปลี่ยนภาษาที่พูดบ้างเพื่อพยายามทำความเข้าใจกับมัน ทว่าแววตาที่วาวโรจน์นั้นทำให้ทุกคนรู้ว่ามันไม่พอใจกับท่าทีของอีกฝ่าย
"ระวัง!" Sahar กระโจนเข้าไปผลักขุนนางออก พอดีกับที่มังกรแห่ง Aziz ฟาดหางใส่อย่างแรง เจ้าชายแห่ง Fatimah ปลิวกระแทกไปติดผนังหิน กระอักเลือดออกมาคำใหญ่ โชคดีที่อาการยังไม่สาหัส อย่างมากก็แค่กระดูกหักสองสามซี่เท่านั้น
มังกรแห่ง Aziz คำรามลั่น สุสานหินสั่นสะเทือน พื้นหินราบเรียบพลันเปลี่ยนเป็นแท่งหินแหลมแทงทะลุพื้นขึ้นมา ทำให้ผู้คนหนีกันจ้าละหวั่นไม่เว้นแม้แต่ขุนนางที่ยอมทื้งอะไรอื่นเพื่อให้ตนเองรอดจากเรื่องร้ายๆ ตอนนี้ เหลือแต่ขุนนางที่เปิดการเจรจาตอนแรกเท่านั้นที่ยังยืนอยู่... แต่เขาก็ขาสั่นหงึกๆ จนหนีและหลบอะไรไม่ได้แล้ว ร้อนถึง Sahar ที่ต้องกระโจนตัวมาช่วยเหลือเขาเอาไว้ พลางกล่าวเตือนสติให้เจรจาต่อไป ขุนนางคนนั้นจึงเริ่มคุยด้วยภาษาประหลาดต่างๆ นาๆ โดยมี Sahar และตัวประหลาดอีกตัวหนึ่งคอยช่วยเหลือเขา
"แยมแย้มมมมมม" แยมเองก็พูดออกไปบ้าง กระนั้นพอหอกหินอันหนึ่งพุ่งพรวดจากพื้นเฉียดหน้าไป แยมโป้ยก่ายก็หวาดกลัวจนตัวสั่น วิ่งหนีหายไปแทบจะในทันที
"ด... เดี๋ยวนะ เหมือนมันกำลังพูดเรียกร้องอะไรสักอย่างอยู่" ขุนนางที่ Sahar อุ้มพาโดดหนีอยู่กล่าวขึ้น แล้วทุกคนก็ได้สังเกตเห็น... ว่าเจ้ามังกร Aziz ในตำนานตนนี้ อ้าปากส่งน้ำเสียงประหลาดออกมาเป็นระยะๆ ทว่าไม่มีใครเข้าใจสิ่งที่มันต้องการจะสื่อเลยสักนิด แม้แต่ขุนนางคนนี้ก็ไม่เข้าใจเช่นกัน กระนั้นเขาก็ต้องพยายามพูดต่อไป บางครั้งก็ต้องสั่งให้ Sahar เข้าไปใกล้เพื่อสื่อสารกัน เขาพยายามยกมือยกไม้พร้อมกับพูดกล่อมให้มังกรตัวนั้นใจเย็นลง ทว่ามันกลับเกรี้ยวกราดและไม่พอใจอย่างมาก หินแหลมถูกเสกออกมาจากพื้นอย่างมากมายมหาศาลจนกลายเป็นพื้นหนามทั่วทั้งห้อง เจ้าชายแห่ง Fatimah ตัดสินใจใช้กำลังของตนโยนขุนนางในมือออกไปจากระยะการโจมตีของมังกร แน่นอนว่าอีกฝ่ายลอยลงไปทับกับ Hanzel ที่วิ่งวุ่นไปมาอยู่พอดี ทว่าเขาหลบการโจมตีจากหอกหินนี่ไม่ทันเสียแล้ว มันกระแทกเข้ากับลิ้นปี่ของชายหนุ่มเต็มแรง ทิ้งบาดแผลช้ำในอันแสนสาหัสเอาไว้
Spoiler for Hiden:
"อ... เอื้อ..." Sahar ยกมือกุมหน้าอก อาการบาดเจ็บหนักกว่าที่คาดไว้นัก ของเหลวสีแดงไหลออกมาจากมุมปาก ก่อนที่สองเข่าจะทรุดลงกับพื้น พร้อมกับร่างกายที่ล้มลงไปนอนอยู่ตรงนั้น ลมหายใจรวยริน ก่อนจะรู้สึกว่าร่างกายตนเองลอยขึ้นช้าๆ นี่วิญญาณเขาลอยออกจากร่างงั้นหรือ?
แน่นอนว่ามันไม่ใช่ Sahar ยังไม่เป็นอะไร เขาแค่บาดเจ็บหนักแต่ยังไม่ตาย ต้องมีคนวิ่งฝ่าการโจมตีของมังกรในตำนานไปช่วยเขา และคนคนนั้นจะต้องว่องไวมากพอที่จะหลบการโจมตีไป แบกคนอื่นขึ้นหลังไปด้วย ซึ่งมีคนที่บังเอิญทำเช่นนั้นได้อยู่คนหนึ่ง และเป็นคนที่น่าเหลือเชื่อมาก เธอวิ่งเข้าไปในทันทีที่ Sahar ได้รับการโจมตี ถึงตัวอีกฝ่ายเมื่อเขาล้มลงกับพื้น สองมือหยิบร่างใหญ่ของชายหนุ่มพาดบ่าไม่ต่างจากกระสอบข้าวสาร จากนั้น Megan จึงถีบแท้าออกจากจุดนั้นอย่างรวดเร็ว เร็วเกินกว่าที่หินแหลมชุดต่อไปจะทิ่มออกมาจากพื้นเสียอีก
"คุยกับมันไม่รู้เรื่องเรอะ!?" Hanzel โวยขุนนาง แต่เขาก็โดนขุนนางคนนั้นโวยกลับ
"ก็มันฟังไม่รู้เรื่องนี่ ข้าสื่อสารไปตั้งหลายอย่าง ภาษามือก็ใช้ มันกลับไม่รู้เรื่องเลยสักนิดเดียว จะให้ทำยังไงกัน!?" ดูเขาเองก็หัวเสียเหมือนกัน และมีท่าทีไม่พอใจ Hanzel อย่างมากด้วย
"ใจเย็นๆ นะ ตอนนี้ไม่ใช่เวลามาทะเลาะกัน" Megan หยุดเท้าของตนตรงหน้าทั้งสองแล้ววาง Sahar ลงกับพื้น ก่อนที่ทั้งสามจะหันกลับไปมองมังกรในตำนานตนนั้น หินแหลมมากมายหดกลับไปเป็นพื้นราบเรียบอีกครั้ง
"เอ่อ..." ขุนนางพยายามจะพูดอะไรออกมา ทว่าเขากลับโดนแย่งคำพูดโดยสิ่งมีชีวิตตรงหน้า ที่ไม่มีใครคาดคิดว่ามันจะพูดได้
"นายแห่งข้าอยู่หนใด"เสียงภาษา Fatimah ดังก้องไปทั่วสุสาน มันเป็นเสียงทุ้มต่ำเจือด้วยอำนาจและความน่าเกรงขาม ทว่ากลับไม่มีใครตอบกลับไป หลายคนยังตกใจกับมังกรที่พูดภาษามนุษย์ได้อยู่ อีกหลายคนก็ทำอะไรไม่ถูกเพราะไม่รู้ว่าจะต้องทำอะไรยังไง แม้แต่ขุนนางที่คุ้นเคยกับการฝึกมังกรเองก็ตะลึงจนไร้คำพูด ความเงียบเข้าครอบคลุมทั่วทั้งสุสานชั่วครู่หนึ่ง จึงได้มีเสียงตอบกลับดังขึ้น
"หลับไหลชั่วนิจนิรันด์ ณ ผืนแผ่นดินนี้" แม้ค้าสาว Megan ตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงราบเรียบ เธอไม่รู้หรอกว่าตัวเองจะตอบถูกไหม แต่เมื่อเขาถาม เธอก็คิดว่าควรจะต้องตอบอะไรสักอย่างออกไป ซึ่งคำตอบนี้แวบเข้ามาในหัวของเธอ เธอจึงเลือกตอบมันออกไป และหวังว่ามังกรจะเข้าใจภาษาที่เธอพูด
"ทว่าแผ่นดินนี้กำลังตกอยู่ในอันตราย" Hanzel เข้ามาเสริมคำพูดเมื่อเห็นว่าสบโอกาสตอนมังกรตนนั้นฟังนิ่งๆ "เหล่าโจรร้ายบุกทำลายเมืองแห่งนี้จนราบเป็นหน้ากลอง พวกมันเข่นฆ่าผู้คนไปจำนวนมาก"
"ได้โปรดเถิดท่านมังกร ได้โปรดช่วยพวกข้า ข่วยผู้คน ปกป้องเมืองนี้ ปกป้องผืนแผ่นดินนี้ ด้วยกำลังของท่านด้วย" Megan พูดขอร้องอีกฝ่ายอย่างตรงไปตรงมา
"นายของท่านจากไปอย่างไม่มีวันกลับ ทว่าพวกเรายังคงอยู่ พวกเรายังมีชีวิตอยู่ ได้โปรดปกป้องพวกเราจากศัตรูร้ายที่รุกล้ำเข้ามา เพื่อให้ลมหายใจของผืนแผ่นดินนี้ยังคงอยู่สืบต่อไปด้วย" Sahar ที่อ่อนแรงเงยศีรษะขึ้นมาอ้อนวอน เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าชีวิตนี้จะต้องอ้อนวอนใครให้ช่วย แต่สำหรับตอนนี้ยังไงก็คงต้องทำ เพื่อให้ทุกคนรอดปลอดภัย
มังกรในตำนานไม่ได้ตอบกลับ พลันร่างกายใหญ่โตนั้นก็หดลง กลายเป็นมนุษย์มังกรที่ยืนสองขา ขนาดเท่ามนุษย์คนหนึ่งเท่านั้น ปีกกล้ากางกว้าง ก่อนจะสะบัดทีหนึ่ง ร่างสูงของมนุษย์มังกรก็พุ่งทะลุผืนดินออกจากสุสานไปในทันที
รุ่งสางเสียงกลองและเสียงโห่ร้องก็ดังไปทั่วทั้งเมือง
"เฮ้ย ขนมาเร็วๆ เข้า!" โจรร้ายสั่งการลูกน้องของพวกเขา ด้านหลังนั้นมีรถกระทุ้งประตูเมืองที่ทำขึ้นอย่างลวกๆ ถูกเข็นมาด้วยกำลังของโจรสิบคน แม้มันจะดูไม่เรียบร้อยดีแต่รับประกันว่ายังใช้งานได้ เพียงแค่เจ้าเครื่องนี้กระทุ้งใส่ประตูชั้นในของเมือง Aziz ไม่กี่ครั้ง บานประตูก็คงพังไม่เป็นท่า แล้วพวกมันก็จะบุกเข้าไปเพื่อเข่นฆ่าทุกชีวิตที่ยังหลงเหลืออยู่
"เฮ้ นั่นอะไรน่ะ?" โจรคนหนึ่งร้องถามแล้วชี้ขึ้นฟ้า ส่งผลให้โจรอีกหลายๆ คนมองตาม สายตาหลายพันคู่มองจ้องไปยังมนุษย์มังกรขนาดเล็กเท่าคนที่บินลอยอยู่เหนือเมือง Aziz และเหมือนว่ามันเองก็จะมองลงมายังผืนดินเบื้องล่างเช่นกัน
"ตัวอะไรวะนั่น?" โจรคนหนึ่งเปรยขึ้น ทว่ายังไม่ทันจะได้คำตอบดี แท่งหินแหลมก็พุ่งทะลุผืนดินขึ้นมาเป็นวงกว้าง มันทิ่งแทงเหล่าโจรร้ายไปเป็นจำนวนมากในพริบตา คร่าชีวิตอริร้ายของเมือง Aziz ไปอย่างมากมายมหาศาล
by falconzero
