ภายในตัวเมือง Aziz
"ฆ่ามันให้หมด!!" เหล่าโจรร้ายถาโถมเข้ามาด้วยจำนวนที่มากกว่า เหล่าทหารต่างก็ขวัญเสียเพราะ Horia แถมยังต้องแบ่งกำลังไปช่วยเหลือชาวบ้านคนอื่นๆ ทำให้ตอนนี้กำลังจากสองหมื่นจึงหายไปกว่าครึ่ง ในขณะที่พวกโจรไม่สูญเสียอะไรเลยแม้แต่นิดเดียว นั่นทำให้กำลังใจของพวกเขามอดลงทุกที บางคนก็ไม่เหลือจิตใจจะต่อสู้อีกแล้ว ผู้พิทักษ์เมืองจึงค่อยๆ ร่วงหล่นลงไปทีละคนสองคน ประชาชนจำนวนมากจึงต้องพึ่งตนเองในการเอาตัวรอดจากโจรเหล่านั้น
Megan วิ่งหนีพลางเอามือกุมหัวที่ปูดโน เธอทิ้งรถสินค้าของเธอเพื่อรักษาชีวิตของตัวเอง มังกรเทียมรถถูกสังเวยชีวิตไปแล้ว และตอนนี้คมดาบของพวกโจรก็กำลังไล่กระชั้นชิดเข้ามาเรื่อยๆ ความเย็นวาบสัมผัสที่หลังคอของแม่ค้าสาว เธอจึงยิ่งวิ่ง วิ่ง และวิ่งแบบไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น เธอยังมีน้องชายที่ต้องดูแล มีพ่อแม่ที่ต้องกลับไปหา มีร้านค้าที่ต้องบริหาร มีหนี้ที่ต้องใช้ มีเพื่อนสนิท มี มี และมีอะไรอีกหลายๆ อย่าง ที่เธอยังไม่ได้ทำ ดังนั้นเธอต้องรอด รอดจากเงื้อมมือพวกมันให้ได้!
ความกลัวทำให้ Megan วิ่งหน้าตั้ง โดยหารู้ไม่ว่าอะไรหลายๆ อย่างนั้นเธอคิดไปเอง ตั้งแต่ที่พวกโจรไล่ตามมาแล้ว เพราะเพียงแค่หญิงสาวทิ้งเกวียนสินค้า พวกมันก็หันไปสนใจเงินทองในนั้นแทน แม้จะมีบางคนไล่ตาม แต่แข้งทองอย่าง Megan ก็ทิ้งพวกโจรห่างไม่เห็นฝุ่นตั้งแต่ 5 วินาทีแรก จึงไม่มีใครสนใจวิ่งไล่ตามเธอไปสักคน
"ให้ตายสิ นี่มันเกิดอะไรกันขึ้นฟะเนี่ย!?" Red ร้องลั่นแล้วหลบดาบของโจรร้ายพวกนั้นที่หมายปองชีวิตของตน เขาแค่มาเดินเล่นในเมืองเผื่อจะมีอะไรน่าสนใจ แล้วจู่ๆ ก็ประกาศกฎอัยการศึกอย่างกะทันหัน จากนั้นผืนดินก็สั่นไหว Horia ปรากฎตัว แล้วโจรก็บุกเมือง อะไรกันนักหนา!!
"โธ่เว้ย!" Red คว้าท่อนไม้แถวนั้นแล้วจับมันด้วยสองมือ ฟาดลงกลางศีรษะของโจรคนหนึ่งที่หมายปองจะเอาชีวิตของเขาไป ความแม่นยำนั้นทำให้อีกฝ่ายสลบเหมือดไปในทีเดียว
"เป็นไงล่ะ ริอาจมาดูถูก Red ผู้นี้" ชายหนุ่มมัวแต่อวดตน หารู้ไม่ว่าโจรอีกคนหนึ่งกำอาวุธในมือไว้ด้วยความโกรธแค้น มันวิ่งเข้ามาจากทางด้านหลัง คมดาบยกสูงหมายปลิดชีวิตชายหนุ่มในคราเดียว
ฉับ...
คมอาวุธตวัดผ่านลำคออย่างรวดเร็ว ศีรษะของชายหนุ่มจึงหลุดออกจากบ่า ของเหลวสีแดงสดไหลพุ่งออกมาต่างน้ำพุ มันดูน่ากลัวและสยดสยองไปพร้อมๆ กัน
"เหวอ!!" Red ร้องลั่นอย่างตกใจเมื่อพบกับร่างไร้หัวกำลังจะล้มใส่เขา ชายหนุ่มก้าวเท้าออกด้านข้างเพื่อหลบมัน แล้วมองไปยังสาวงามที่ใบหน้าชุ่มไปด้วยเลือดของโจรที่เธอเพิ่งจะสังหารไป
"..." เธอไม่พูดอะไรกับเขาสักคำ มือบางเก็บอาวุธของตนเข้าที่ แล้วถีบตัวออกจากตำแหน่งนั้นทันที ราวกับว่ากำลังรีบร้อนอะไรอยู่อย่างงั้นแหละ
"...ยังไม่ทันได้ขอบคุณเลยแท้ๆ" Red พึมพำ หัวใจแทบจะเต้นหลุดออกจากออก เรื่องพวกนี้มันน่ากลัวไปแล้ว เขาไม่ได้มา Aziz เพราะอยากพบอะไรแบบนี้สักหน่อย คิดได้แบบนั้นจึงหันหลังกลับไป จากนั้นก็หันไปยังทิศทางที่หญิงสาวปริศนาคนนั้นนำไปล่วงหน้า แล้ววิ่งสุดกำลัง!
"ฆ่ามัน!!!" กลุ่มโจรร่วมสิบคนวิ่งไล่ Red หน้าตั้ง พวกมันคิดว่า Red เป็นคนฆ่าพวกพ้องของตน จึงคิดแก้แค้นแล้วพยายามไล่ล่าอย่างบ้าระห่ำ
"โว้ย!! วันนี้มันเป็นวันวิปโยกหรือไงกัน!?" นักฝึกมังกรหนุ่มได้แต่บ่นอุบในใจ ภาวนาให้ขาของเขาไม่หมดแรงหรือสะดุดล้มอะไร ไม่อย่างงั้นเขาอาจจะกลายสภาพเป็นแบบโจรคนเมื่อกี้ก็ได้ และสภาพศพคงดูไม่ดีเท่าไหร่นัก
"ต้านมันไว้!!" Xerxes ออกหน้าบัญชาการด้วยตนเอง คมดาบในมือตวัดรับอาวุธของคู่ต่อสู้เป็นระยะๆ พลางสั่งเหล่าทหารของ Aziz ที่ยังมีใจสู้อยู่ให้ช่วยกันต้านพวกโจรไว้ชั่วคราว ถ่วงเวลาให้ประชาชนหนีเข้ากำแพงเมืองชั้นในไปก่อน แม้จะช่วยไม่ได้หมดแต่ช่วยให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ก็ยังดี
เหล่าทหารเชื่อฟังคำของ Xerxes และพยายามต้านทานเหล่าโจรเอาไว้ พวกเขาเป็นทหารฝีมือดีที่ยังคงใจสู้อยู่ และหวังจะให้ประชาชนปลอดภัยเช่นกัน กระนั้นการที่ต้องมารับมือแบบสามต่อหนึ่งหรือห้าต่อหนึ่งเป็นระยะเวลานานก็ทำให้พวกเขาอ่อนเพลีย นายทหารคนหนึ่งถูกดาบบั่นคอจนหลุด อีกคนถูกรุมแทงเสียชีวิต ขวัญกำลังใจของเหล่าทหารเริ่มเสียไปอีกครั้ง
"ฮ่าห์!!" Xerxes คำรามลั่นพลางเหวี่ยงอาวุธเต็มกำลัง ฟาดเหล่าโจรทีเดียวถึงสามคน ตัดร่างพวกมันในคราเดียว เหล่าโจรถึงกับหวาดผวาในพละกำลังและทักษะของชายหนุ่ม กระนั้นจำนวนที่มากกว่าก็ถูกนำเข้ามาข่ม หากเขาสังหารไปสอง พวกมันก็จะมาเติมเพิ่มอีกสาม ไม่รู้จักหมดสิ้นสักที จนกระทั่งนายทหารที่สู้เคียงบ่าเคียงไหล่กับเขาเหลือเพียงสองคน ทั้งสองถอยมาอยู่ใกล้ๆ กับ Xerxes แล้วคอยระวังรอบข้างของกันและกัน ในขณะที่โจรชั่วพวกนั้นบีบวงล้อมกันเข้ามามากขึ้นเรื่อยๆ กระนั้นทั้งสามก็หาได้เกรงกลัวไม่ ในฐานะทหาร พวกเขาพร้อมที่จะตายเพื่อประชาชนอยู่แล้ว
การต่อสู้ดำเนินไปอย่างชุลมุน พวกโจรเหมือนจงใจแกล้งและหยอกล้อพวกเขา ค่อยๆ เข้ามารุมมาตอดสร้างบาดแผลบนร่างกายทีละจุดสองจุด ไม่ยอมฆ่าพวกเขาในทันที มันทำให้ Xerxes รู้สึกคับแค้นใจเป็นอย่างมาก ราวกับโจรเหล่านี้ไม่เห็นค่าของความเป็นนักรบ การฆ่าเป็นเพียงเรื่องสนุกเรื่องหนึ่งเท่านั้น กระนั้นเขากับนายทหารอีกสองคนก็ตกที่นั่งลำบากเสียแล้ว คมอาวุธของพวกโจรชั่วทิ้งบาดแผลเอาไว้บนร่างพอสมควร แม้จะฝืนสู้กลับแล้วฆ่าพวกมันไปได้ห้าคนแต่พวกมันก็ไม่ได้ดูน้อยลงเลยสักนิด บางทีเขาอาจจะต้องตายอยู่ที่นี่...
ตูม!!
จู่ๆ ก็เกิดการระเบิดขึ้นกลางกลุ่มโจรด้านหนึ่ง ระเบิดนั้นคร่าชีวิตพวกมันไปเป็นจำนวนมาก จากนั้นก็เกิดระเบิดขึ้นอีกจุดหนึ่ง รอบนี้มันไม่ได้สังหารใคร แต่ปล่อยควันมหาศาลออกมา บดบังทัศนวิสัยจนขุ่นมัว
"ทางนี้!" Xerxes ได้ยินเสียงของใครบางคนเรียกเขาจากอีกทางหนึ่ง ไม่ทราบว่าเป็นมิตรหรือศัตรู ทว่าสัญชาตญาณของนักรบไม่ได้ลั่นเตือนอย่างที่ควรจะเป็น ดังนั้นมันน่าจะปลอดภัย ชายหนุ่มจึงกระโจนออกจากควันไปยังทิศทางนั้น พร้อมกับนายทหารหาญอีกสองคนที่ตามออกมาด้วย
"ไม่อยากตายก็วิ่งเข้า! มีเวลาสิบวินาที!!" Elzit บอกแล้ววิ่งนำไปก่อน นายทหารก็วิ่งตาม ส่วน Xerxes นั้นรั้งท้าย เขาไม่เคยคิดว่าจะต้องวิ่งหนีอะไรบางอย่างมาก่อนเลยไม่ได้ฝึกเอาไว้ หากรอดไปได้เขาสาบานกับตัวเองว่าจะฝึกวิ่งเอาไว้บ้างเผื่อยามจำเป็น
จนกระทั่งครบสิบวินาที...
ตูม!!
ซากอาคารตรงแถวนั้นระเบิดออกอย่างรุนแรง ถล่มทับพวกโจรที่ยังสับสนและจับต้นชนปลายไม่ถูกอยู่ในดงควัน ซ้ำเศษอิฐหินพวกนั้นยังปิดขวางถนนทำให้โจรคนอื่นตามมาไม่ได้อีกต่างหาก
"เสียดายสินค้าชะมัด" Elzit บ่นอุบ นอกจากอาวุธจำนวนหนึ่งที่เสียไปแล้ว เขาต้องเสียระเบิดอีกหลายลูกเพื่อช่วยคนทั้งสามนี้ แต่ก็อย่างว่า ชายคนนี้น่าจะเป็น Xerxes ที่เป็นแม่ทัพหนุ่มหรือตำแหน่งทางการทหารสักตำแหน่งของ Neelam การช่วยเขาเอาไว้เท่ากับมีโอกาสที่จะได้เส้นสายในอนาคตเพิ่ม แต่นั่นหมายความว่าพวกเขาจะต้องรอดไปด้วยกัน
"อย่าหันหลังกลับไปล่ะ ตอนนี้หนีเข้ากำแพงชั้นในให้ได้ก่อน เรื่องอื่นไว้ว่ากันทีหลัง"
ใจกลางเมืองตรงถนนใหญ่ ที่ซึ่งมีความเสียหายหนักที่สุดและมีกำลังทหารกับกองโจรมากที่สุด ณ ที่แห่งนั้น หัวหน้ากองกำลังพิทักษ์เมืองกำลังต่อสู้กับหัวหน้าโจรอย่างเอาเป็นเอาตาย คมดาบตวัดปะทะกันจนเกิดประกายไฟแลบปลาบไปทั่ว รอบข้างเต็มไปด้วยเหล่าทหารหาญที่ยังมีใจสู้ หาญรบกับเหล่าโจรอย่างสุดกำลัง แม้กายบาดเจ็บ ก็จักลากไปหนึ่งชีวิต แม้จะสิ้นชีวิต ก็จะลากตามไปอีกสองชีวิต เพื่อปกป้องประชาชนและเมืองอันเป็นที่รักของพวกเขา
ดาบเล่มยาวตวัดใส่สีข้างของโจรชั่ว แต่หัวหน้าของพวกมันก็ไม่ได้มีดีแต่ชื่อ กระโจรตัวออกจากวิถีดาบได้อย่างง่ายดาย ก่อนจะถีบตัวกลับมาประดาบกับหัวหน้ากองกำลังอย่างดุเดือด ทักษะดาบถูกใช้พลิกแพลงอย่างที่สุดเพื่อล้มศัตรู แต่อีกฝ่ายก็ใช้ไหวพริบตอบโต้กลับมาได้ทุกครั้ง ต่างฝ่ายต่างฝากบาดแผลเล็กน้อยเอาไว้บนร่างกายอีกฝ่ายทีละนิดๆ กระนั้นพวกเขาก็ยังไม่หยุดพัก ไม่สิ ไม่มีเวลาแม้แต่จะพักหายใจในเวลาชี้เป็นชี้ตายเช่นนี้
สีหน้าของหัวหน้ากองกำลังตึงเครียดอย่างมาก ต่างกับหัวหน้ากองโจรที่ยิ้มร่าอย่างคึกคัก เต็มไปด้วยความตื่นเต้นที่ได้ต่อกรกับคู่ต่อสู้อันเก่งกาจ ต่างฝ่ายต่างต่อสู้กันด้วยอารมณ์อันตรงกันข้าม กระนั้นก็ไม่มีใครยอมเพลี่ยงพล้ำให้แก่กัน
หัวหน้ากองกำลังถอยฉากออกมาหลังจากการประดาบครั้งล่าสุด ก่อนจะถีบตัวเข้ามาอีกครั้ง การเคลื่อนไหวไม่มีสูญเปล่าและไม่เปิดช่องว่างแม้แต่น้อย หัวหน้าโจรกลับยิ่งสนุก พลิกกายหลบดาบเป็นพัลวันพลางหาช่องว่างเพื่อตอบโต้กลับ ทว่าทหารแก่ประสบการณ์ผู้นี้ก็ไม่เปิดช่องดังกล่างเลยแม้แต่น้อย เขาอยู่ในท่วงท่าที่ระมัดระวังตัวอยู่เสมอ แต่อีกไม่นานเขาก็จะเปิดมันแล้ว... ความเหนื่อยล้าจากการโหมต่อสู้อย่างยาวนานเริ่มปรากฎขึ้นบนสีหน้า ต่างกับหัวหน้าโจรที่ยังดูมีแรงเหลือเฟืออยู่
ดูเหมือนว่าหัวหน้ากองกำลังพิทักษ์ Aziz จะรู้ตัวเองดี ทว่าเขาไม่อาจถอยหนีได้อีกแล้ว เขาจึงหยุดโจมตีแล้วยืนนิ่ง หมายจะปลิดชีพอีกฝ่ายด้วยทักษะที่ตนเองมี ทว่าหัวหน้ากองโจรเห็นเช่นนั้นก็ไม่ยอม เสือกคมดาบเข้าไปขัดขวางทักษะนั้น บีบบังคับให้อีกฝ่ายต้องหันมาสู้ต่อจนหมดแรงหรือจนกว่าจะพลาดพลั้งไปเอง
เคร้ง!!
คมดาบยาวปัดดาบประจำตำแหน่งให้หลุดลอยออกจากมือ ทำให้เกิดช่องว่างเพียงชั่วครู่ หัวหน้ากองกำลังพิทักษ์เร่งถอยห่างออกมาพลางเอื้อมมือไปที่สีข้างหมายจะชักดาบสั้นออกมาสู้ต่อ แต่เขาก็ช้าเกินไป คมดาบของหัวหน้ากองโจรตวัดฟันอย่างแรงจนหัวปลิวหลุดออกจากบ่า ปลิดชีพผู้ยืนหยัดพิทักษ์ Aziz ลงในที่สุด...
ยามเย็นได้มาเยือน Aziz อีกครั้ง เมืองแห่งนี้ไม่ได้สงบสุขอย่างทุกวัน เพราะกว่าครึ่งถูกถล่มกลายเป็นซากปรักหักพังไปเสียแล้ว ประชาชนหนีตายมาหลบอยู่หลังกำแพงชั้นใน ที่ซึ่งเป็นเขตอยู่อาศัยพิเศษเฉพาะคนรวย ขุนนาง และปราสาทของเจ้าผู้ครองแคว้น Aziz ก็อยู่ในนี้เช่นกัน โดยปกติแล้วเขตแดนแห่งนี้ไม่อนุญาตให้ใครเข้ามาโดยพลการ แต่เพลานี้ประชาชนต้องการที่หลบภัยจากเหล่าโจรร้ายซึ่งตั้งค่ายบนซากเมือง Aziz ห่างจากกำแพงชั้นในไม่มากนัก เหล่าทหารหลวงจำนวนมากเดินเฝ้าระวังและคุมเชิงในทุกด้านตลอดเวลา หากประมาทแม้เพียงวินาทีเดียว เมืองแห่งนี้อาจจะต้องจบสิ้นลงก็เป็นได้
ประชาชนหลายคนต่างร้องไห้กันระงม ทหารผ่านศึกบางนายยังบาดเจ็บอยู่แต่ก็ต้องออกมาเดินเวรตรวจตราอยู่ตลอด และยังมีอีกหลายคนที่ยังระแวดระวังภัยรอบข้างอยู่เสมอ เวลานี้อะไรๆ ก็ไม่ปลอดภัยทั้งนั้น
