เส้นทางคาราวาน
คาราวานกองใหญ่ค่อยๆ เคลื่อนตัวผ่านทะเลทรายอย่างช้าๆ ทหารรับจ้าอีกหลายสิบนายต่างก็ขี่ม้าคุมเชิงอยู่ตลอดเวลา งานนี้พวกเขาต้องปกป้องกลุ่มพ่อค้าและครอบครัวอีกกว่าสิบชีวิต จึงต้องทุ่มกำลังและเบิกทรัพยากรณ์มากมาย ทั้งเกราะ อาวุธ และมังกรสำหรับขี่บางส่วน เรียกได้ว่าต่อให้โจรทะเลทรายเฮโลกันเข้ามากว่าสามสิบคนก็บ่ยั่น
ฟุ่บ...
เสียงแหวกอากาศดังขึ้น พอดีกับที่นักรบรับจ้างนายหนึ่งอ้าปากหาวด้วยความเบื่อหน่าย ความประมาทเพียงชั่ววูบทำให้ลูกดอกพุ่งปักลำคอ ร่างสูงร่วงจากหลังม้า หัวหน้าคาราวานสั่งหยุดรถทันทีพร้อมกับกองทหารรับจ้างที่ตั้งขบวนคุ้มกันอย่างแน่นหนา ไม่นานนักเสียงแหวกอากาศก็ดังขึ้นอีก พร้อมกับกระสุนหน้าไม้หลายสิบลูกพุ่งทะยานออกมาจากด้านหลังสันทราย ทว่าครั้งนี้เหล่านักรบหาได้ประมาทไม่ พวกเขาพร้อมใจกันยกโล่ตั้งขึ้นเพื่อป้องกันลูกธนูเหล่านั้น ครั้งนี้จึงไม่มีใครบาดเจ็บหรือตายจากไป
เฮ!!
เสียงตะโกนกู่ก้องดังสนั่น พร้อมๆ กับกองโจรทะเลทรายที่ขี่ม้าทะยานตรงมายังเกวียนใหญ่ของพ่อค้า แม้ว่ากองทหารจะเตรียมพร้อมสู้กับพวกโจรกว่าสามสิบคน แต่มากันมืดฟ้ามัวดินเช่นนี้พวกเขาก็อดหวั่นใจไม่ได้ จำนวนอีกฝ่ายน่าจะมากกว่า 5 หรือ 10 เท่าเลยทีเดียว
"...ไม่เป็นไรนะ... นักรบพวกนั้นจะช่วยเรา" พ่อค้าอ้วนหันไปปลอบลูกสาววัยแปดขวบที่นั่งร้องไห้กอดภรรยาของตนอยู่ เสียงโลหะกระทบกันเคล้าเสียงครวญครางด้วยความเจ็บปวด เขาที่ไม่มีทักษะต่อสู้เลยได้แต่ภาวนาแด่ราชินีมังกรให้คอยปกป้องเขากับครอบครัวเอาไว้ เสียงการต่อสู้ยังคงดำเนินอยู่ร่วมครึ่งชั่วโมง จนกระทั่งทุกอย่างเงียบลง ไม่มีเสียงอะไรดังขึ้นอีกต่อไป
บางที... โจรพวกนั้น่าจะตายหมดแล้ว
เขาคิดก่อนจะแหวกม่านออกไปดูหน้ารถเพื่อเพิ่มความมั่นใจ
"...ที่รัก ข้างนอกเป็นยังไงบ้างคะ?" ภรรยาสาวถามเมื่อเห็นสามีของตนนิ่งไปนาน แต่แล้วเธอก็ต้องกรีดร้องดังลั่นเมื่อร่างของสามีล้มหงายหลัง ดาบเล่มโตปักแสกกลางหน้าผาก ลูกสาววัยน้อยกอดผู้เป็นแม่อย่างหวาดกลัว ร่างกายสั่นเทิ้มไปหมด
"โฮ่ เสียงดีนี่นา..." โจรหน้าเหี้ยมนายหนึ่งปีนเข้ามาในรถม้า หน้าตาของมันเหี้ยมเกรียม ดาบยาวในมืออาบไปด้วยของเหลวสีแดงฉาน
"ย... อย่าทำอะไรเรา ได้โปรด" หญิงสาวอ้อนวอนแล้วกอดลูกสาวตัวเองแน่นไม่ยอมปล่อย มือบางยกขึ้นมาปิดตาลูกสาวของตนเอาไว้ อย่างน้อยถ้าเกิดอะไรขึ้น เธอก็จะไม่เห็นมัน...
"วิ้ว... ไอ้อ้วนนี้มีเมียสวยดีว่ะ..." เจ้าโจรชั่วแสยะยิ้ม ในหัวพลันคิดแผนการชั่วร้ายขึ้นมา
"หัวหน้าครับ" โจรหนุ่มคนหนึ่งเดินมาหาหัวหน้าโจรที่นั่งนับสมบัติอยู่ด้านนอกเกวียน
"มีอะไร?" เขาถามกลับไปอย่างไม่ชอบใจเวลามีคนมาขัดตอนกำลังนับเงิน
"ยัยผู้หญิงนั่นกัดลิ้นตัวเองฆ่าตัวตายครับ" เขารายงาน นั่นทำให้หัวหน้าโจรยิ่งหัวเสียมากกว่าเดิมเสียอีก
"อะไรวะ ตอนแรกยัยเด็กนั่นก็ขาดใจตาย ต่อมายัยนี่ก็กัดลิ้นตัวเองตายอีก" เขาสบถอย่างไม่พอใจ "ตัดหัวพวกมันซะ ส่วนตัวก็โยนทิ้งไว้ให้เป็นอาหารแร้งกลางทะเลทรายเนี่ยแหละ" มันสั่งด้วยความโกรธแค้น ของเล่นใหม่ช่างไม่ทนมือทนเท้าเอาเสียเลย ออกจะงามแท้ๆ
"ได้คร..."
ปัง!
เสียงก้องสนั่นปะทุขึ้นกลางอากาศ ก่อนที่ร่างของโจรหนุ่มคนนั้นจะล้มลงกับพื้น หัวหน้าโจรไหวตัวทันทีก่อนจะหันไปยังทิศทางที่ได้ยินเสียง บนเนินทรายอันร้อนระอุนั่นเอง เขาได้พบกับชายแก่คนหนึ่งยืนจังก้าอยู่บนเนินทราย มือหนาถือปืนคาบศิลาอันยาวเอาไว้ด้วย
แกรก... ชายคนนั้นชักปืนอีกครั้ง แม้ใบหน้าจะดูแก่และสูงวัย แต่มัดกล้ามและแผลเป็นตามร่างกายก็บ่งบอกได้อย่างดีว่าเขาเป็นคนที่เชี่ยวศึกมากขนาดไหน
"ปล้นฆ่ากันกลางวันแสกๆ ฆ่าแม้แต่เด็กและสตรี... ต่ำทรามเสียจริง" Chao กล่าว สองมือจับปืนในมือเอาไว้มั่น สองเท้าย่ำผ่านผืนทรายสีแดงฉานเข้ามา ความน่าเกรงขามนั้นทำให้โจรร้ายอดสั่นไม่ได้ แต่มันก็หาได้กลัวไม่ กลับยังหัวเราะซ้ำขึ้นมาเสียอีก
"หึๆๆ ฮ่าๆๆ ขอบคุณที่ชม... คำว่าต่ำทรามน่ะเหมาะสำหรับพวกเราที่สุดแล้ว..." หัวหน้าโจรตอบกลับไป ก่อนจะยกมือส่งสัญญาณเรียกลูกน้อง เหล่าโจรไร้นามจำนวนมากเดินแสยะยิ้มกันออกมาจากเกวียน อาวุธในมือยังส่งกลิ่นอายของความตายอยู่ พวกมันเดินข้ามศพนับสิบมารายล้อมโจรสลัดวัยเก๋าที่ยังไม่มีท่าทีเกรงกลัวใดๆ
"นั่นสินะ..." ชายสูงวัยเห็นด้วย ก่อนจะพลิกพานท้ายปืนตั้งขึ้นเพื่อใช้มันแทนอาวุธระยะประชิด
"เช่นนั้นการส่งคนต่ำทรามอย่างพวกแกไปลงนรกก็เป็นหน้าที่ของโจรสลัดเต่าทมิฬสีรุ้งผู้นี้เช่นกัน... เข้ามา!!" เสียงตะโกนกร้าวประกาศฐานะของตนพร้อมกับเหวี่ยงปืนที่ไร้กระสุนฟาดใส่กองโจรตัวคนเดียว พวกมันกระโจนหลบหลีกกันวุ่นวายแล้วหันคมอาวุธใส่เขาอย่างบ้าคลั่ง
"เหอะ! เป็นโจรสลัดก็ไปอยู่ในทะเลไป คิดจะมาแหยมถิ่นโจรทะเลทราย ใหญ่มาจากไหนไม่ทราบ?" สมุนโจรนายหนึ่งกล่าวแล้วตวัดคมดาบใส่ ทว่ามันก็โดนเพียงแค่อากาศธาตุ ก่อนที่พานท้ายปืนจะฟาดเข้าหน้าเต็มรัก ซี่ฟันร่วงกราว
"ไปแล้วหนึ่ง" Chao กล่าวแล้วฟาดปืนปะทะกับคมอาวุธนับสิบรอบกาย แม้ว่าจะมีพละกำลังที่แข็งแกร่งแต่โดนโจรสิบกว่าคนล้อมเอาไว้แบบนี้ก็ลำบากอยู่
ฟิ่ว... ฉึก!
กระสุนหน้าไม้ปักเข้าที่หัวไหล่ของหัวหน้าโจรสลัดผู้สูงวัย บาดแผลนั้นไม่รุนแรงแต่ก็ทำให้เขาเผลอ จึงโดนคมดาบฟาดใส่หลังไปอีกแผลหนึ่ง ของเหลวสีแดงสาดกระเซ็นลงกับผืนทราย กระนั้นเขาก็ยังไม่ทรุดลงไป
"เป็นอะไรไป คิดว่าข้าไม่มีหน้าไม้หรือไงกัน?" หัวหน้าโจรหัวเราะเมื่อเห็นสภาพของโจรสลัดหนุ่ม มันสั่งให้เหล่าลูกน้องเข้ารุม Chao โดยเฉพาะตรงจุดที่โดนกระสุนหน้าไม้เพื่อความสะใจ
"หึ... แค่นี้น่ะ ไม่ต่างจากถูกลูกแกะชนหรอก" ว่าแล้ว Chao ก็โยนปืนทิ้ง กำหมัดแน่นแล้วฮุคหมัดซ้ายขวากระแทกหน้าเหล่าโจรพวกนั้น ชายแก่ก้มตัวหลบคมดาบ ซัดฮุคขวาเสยเข้าคางไปอีกหนึ่ง ก่อนจะหมุนตัวกลับไปเตะ แล้วจึงกระโจนออกมาจากกลุ่มโจรที่ล้อมเขาอยู่ ทว่า Chao ยังไม่ทันจะชันกายขึ้นก็ต้องกระโจนตัวหลบอีกครั้งเมื่อโจรคนหนึ่งหมายจะเสือกดาบแทงใส่เขา จำนวนที่มากกว่ามากมายทำให้การต่อสู้ยากลำบากมากมาย
ในขณะที่ Chao กำลังง่วนอยู่กับการหลบการจู่โจมและหาช่องว่างสวนกลับนั่นเอง หัวหน้าโจรก็หยิบหน้าไม้ของตนขึ้นมา ประทับบ่า และเล็งใส่โจรสลัดแก่ที่ไม่ได้สนใจมัน...
ปัง! ปัง!!
เสียงแหวกอากาศลั่นขึ้น กระสุนเหล็กเจาะผิวหนังทะลุร่าง สร้างบาดแผลฉกรรจ์ให้กับผู้ถูกจู่โจม หัวหน้าโจรชั่วร้องลั่น อาวุธในมือร่วงหล่นลงกับพื้น นิ้วของมันขาดหายไปบางส่วน
"...ใคร!?" มันคำรามด้วยความโกรธแค้น สายตาเกรี้ยวกราดกวาดตามองไปรอบๆ เพื่อหาคนที่บังอาจลอบจู่โจมมัน แน่นอนว่าการที่หัวหน้าถูกลอบโจมตีนั้น ทำให้เหล่าลูกน้องตกใจจนไม่เป็นอันทำอะไรนัก Chao จึงถือโอกาสรัวหมัดเข้าใส่พวกมันจนล้มไปอีกหนึ่ง จากนั้นมือหนาจึงคว้าหมับเข้าทีศีรษะอันไร้เครื่องป้องกัน แล้วจับมันโขกใส่กันดังสนั่น โจรอีกสองคนจึงสลบเหมือดไปในทันที
"Surprise! Mxthxrfxckxr!!" องหญิงจอมแก่นปรากฎตึวขึ้นพร้อมกับปืนกระบอกเล็กในมือ เธอลั่นไกใส่เจ้าพวกโจรชั่วเรียงคน กระนั้นพวกมันก็ยังหน้าด้านถืออาวุธพุ่งเข้ามาหา ซึ่งเซียวาก็ไม่ได้มีปัญหาแต่อย่างใด เธอกระโดดหลบแล้วเอาเท้าเหยียบพวกมันก่อนจะลั่นไกใส่ในระยะประชิด โจรอีกคนพุ่งเข้ามาเธอก็ฉีกตัวออกข้างแล้วเตะตัดขาให้ล้ม ก่อนจะทำแบบเดิมอีกครา จึงไม่มีโจรคนไหนเข้าใกล้เธอได้
"...แกเองสินะ! เฮ้ย ฆ่ายัยนี่ก่อน!!" หัวหน้าโจรร้ายคำรามลั่น มือหนากุมนิ้วที่ขาดของตนเอาไว้เพื่อไม่ให้เลือดไหลออกมามากกว่านี้ พวกโจรลูกน้องพากันมองหน้าเลิ่กลั่ก ก่อนจะตัดสินใจแบ่งกำลังจาก Chao พุ่งเข้าไปรุมองค์หญิงบ้าง เธอจึงต้องกลายเป็นฝ่ายหนีแทน
"ให้ตายสิ ไอ้องครักษ์ของชั้นมันหายไปไหนกัน!? สงสัยกลับไปต้องหักเงินเดือนหน่อยแล้ว!!" เซียวาบ่นอุบขณะแอ่นกายหลบคมดาบอย่างฉิวเฉียด พวกมันพยายามรุมหญิงสาวตัวน้อยแต่เธอก็เคลื่อนไหวอย่างชาญฉลาด มือบางตวัดด้ามปืนรับคมดาบแล้วใช้มันพลิกให้อีกฝ่ายอาวุธหลุดมือ ก่อนจะกระโจนถอยฉากออกไปแล้วประทับปืนลั่นไกยิงในระยะประชิด ปลิดชีพพวกโจรไปอีกหนึ่ง ทว่านั่นก็ยังเหลืออีกมากมายที่ไล่ตามเธอมา งานนี้ท่าจะเสียมากกว่าได้แล้วล่ะมั้ง...
"หวา... เยอะจังเลยครับ" Fadil สั่นกึก เขากำลังจะฆ่าคน... กำลังจะฆ่าคนนะ แต่ถ้าไม่ฆ่าก็จะถูกฆ่า เอายังไงดี...
ทว่าระหว่างที่คิด โจรทะเลทรายสามคนก็กระโจนเข้าหา ดาบเล่มหนึ่งตวัดใส่ร่างของฟาริลจนเกิดแผลใหญ่ ความกลัวทำให้เขาเผลอลั่นไกปืนใส่เต็มท้องของโจรคนนั้น มันกระอักเลือดแล้วล้มลงกับพื้นทันที
"ว... หวา น่ากลัว น่ากลัวไปแล้ววว ไม่น่ามาแถวนี้เลยยย" Fadil ร้องลั่น เขาพยายามวิ่งหนีวนไปมาสุดชีวิต เหล่าโจรเห็น Fadil ขี้ขลาดก็ได้ใจ พากันไล่ตามหวังจะจัดการเจ้าไก่อ่อนนี่ให้ได้ ทว่ายิ่งแบ่งกำลังออกไป Chao กับเซียวาก็ยิ่งสู้กับพวกมันได้ง่าย กระนั้นทั้งสองก็ยังประมาทไม่ได้ ชายกระโปรงของเซียวามีรอยขาดเป็นทางยาวเพระาหลบคมดาบไม่พ้น ส่วน Chao นั้นเลือดไหลอาบร่างกายพอสมควร แม้แผลจะไม่ลึกแต่ก็ไม่ควรปล่อยไว้นาน เป็นไปได้เขาควรจะจบการต่อสู้ให้เร็วกว่านี้
หมัดลุ่นๆ ซัดเข้าใส่ใบหน้าของโจรคนหนึ่งที่หมายจะลอบจู่โจมทางด้านหลัง ก่อนที่เขาจะกระชากชายเสื้อแล้วเหวี่ยงมันจนลอยไปกระแทกใส่กลุ่มโจรอีกกลุ่มหนึ่งจนล้มกลิ้งไปกับพื้น จากนั้นจึงหยิบดาบที่ตกพื้นขึ้นมาแล้วฟาดฟันปะทะอย่างรวดเร็ว เมื่อมีจังหวะหยิบอาวุธได้แล้วเขาก็สู้สบายขึ้น การถูกรุมสิบต่อหนึ่งเป็นอะไรที่เขาเคยชินจึงพอรับมือได้
ทางด้านเซียวาเองก็วิ่งชุลมุนไปทั่ว เธอกระโจนขึ้นรถม้าแล้วลั่นไกปืนจากด้านบนหลังคา พอพวกโจรพยายามจะปีนขึ้นมาเธอก็เหยียบหน้ามันแล้วตีลังกาลงมายังผืนทราย กระสุนหน้าไม้นัดหนึ่งพุ่งแหวกอากาศมาหมายจะลอบโจมตี แต่องหญิงก็เร็วพอที่จะดึงศพทหารแถวนั้นขึ้นมารับแทน ร่างเล็กม้วนตัวไปบนผืนทรายแล้วยิงกระสุนใส่โจรที่ถือหน้าไม้คนนั้น สองขาเหยียดยันพื้นแล้วพุ่งกระโจนออกจากจุดเดิมในทันที หลบคมหอกที่หมายจะแทงลงมาได้อย่างหวุดหวิด
Fadil ไม่เคยต่อสู้กับพวกโจรมาก่อน ไม่รู้ว่าจะต้องทำอย่างไร เขาจึงพยายามวิ่งหนีแล้วหันกลับไปใช้ปืนยิงขวางพวกมันเป็นบางครั้ง โชคดีที่กระสุนพุ่งใส่ขาของพวกมันจนล้มคะมำกันเป็นแถบ ชายหนุ่มจึงพอมีเวลาพักหายใจบ้าง แต่แล้วเขาก็เบิกตากว้างเมื่อเห็นโจรคนหนึ่งเล็งหน้าไม้มาทางเขา กระสุนเหล็กแหวกอากาศออกมาอย่างรวดเร็ว ความหนาวยะเยือกไหลวาบไปตามสันหลัง เขาต้องหลบ หลบมัน!!
ฉึก!
หัวเหล็กปักเข้ากับไหล่บางของ Fadil จนจมลึกเข้าไป สร้างความเจ็บปวดรวดร้าวให้กับชายหนุ่มอย่างมาก กระนั้นเขาก็กัดฟันทนความเจ็บปวด แล้วประทับปืนคาบศิลายิงสวนกลับไป นั่นเป็นกระสุนนัดสุดท้ายพอดี และ Fadil ก็โชคดีมากที่มันกำจัดโจรทะเลทรายคนนั้นไปได้ ทว่าเขาไม่มีเวลาแม้แต่จะดีใจ โจรอีกคนหนึ่งพุ่งหลาวใส่พร้อมหอกยาวในมือ ชายหนุ่มบิดเอวหลบอย่างรวดเร็ว คมหอกถากหน้าท้องสร้างรอยแผลเป็นทางยาว พลาดจุดตายไปอย่างฉิวเฉียด แต่นั่นก็ทำให้เขาล้มลงกับพื้น เปิดโอกาสให้เจ้าโจรร้ายนั่นเปลียนทฺิศคมหอกหมายจะปลิดชีพเขา
ปัง!!
ไกปืนลั่นออกมาอีกครั้ง ส่งโจรร้ายอีกคนลงไปนอนกับพื้นทราย เซียวาหายใจหอบเพราะต้องเคลื่อนไหวอยู่ตลอดเวลาซึ่งนั่นไม่ใช่เรื่องถนัดของตน กระนั้นเธอก็ยังปลอดภัย ไม่มีบาดแผลใดปรากฎบนร่างกายนอกจากชุดกระโปรงที่ขาดวิ่นไปหลายส่วนเพราะหลบคมอาวุธไม่ทัน แต่หากเธอหยุดพักตอนนี้คงไม่ปลอดภัยอีกต่อไป สองขาจึงพุ่งตัวไปตามจุดต่างๆ เพื่อหาที่กำบังจากคมอาวุธของพวกโจรร้าย มือเรียวเล็กเติมกระสุนอย่างฉับไวก่อนจะหันมาลั่นไกสอยพวกมันทีละคนสองคนไปเรื่อยๆ
โครม!
โจรร้ายคนหนึ่งลอยทะลุเข้าไปในรถม้า มันน็อคสลบเหมือดในทันที กระนั้นเพื่อนของมันอีกหลายคนก็พยายามพุ่งเข้ามาแก้แค้น แน่นอนว่าคนโง่ย่อมไม่เคยเรียนรู้อะไร คมดาบของ Chao ตวัดรับอาวุธของพวกมันให้เบี่ยงออกอย่างง่ายดายก่อนจะพลิกข้อมือเพื่อเปลี่ยนวิถีดาบ ฝากบาดแผลถึงชีวิตเอาไว้บนร่างของพวกมันหลายต่อหลายคน ของเหลวสีแดงฉานอาบร่างของโจรสลัดเฒ่าจนดูน่าสะพรึงกลัว พละกำลังอันแข็งแกร่งและความน่าเกรงขามทำให้พวกโจรเริ่มตาขาว หวาดหวั่นในพลังที่เหนือกว่า
การต่อสู้ของทั้งสามทำให้กลุ่มโจรเหลือน้อยลงมาก พวกมันหลายคนแตกฮือกระจายกันเพราะหวาดกลัวในฝีมือของนักสู้ทั้งสามที่สังหารพรรคพวกของมันเป็นว่าเล่น ส่วนหัวหน้าโจรที่บาดเจ็บก็ได้แต่กัดฟันกรอดอย่างเคียดแค้น ลูกน้องสิบกว่าคนเกาะกลุ่มกับมันเอาไว้เพราะกลัวตาย
"เหลือแต่พวกแกแล้วล่ะนะ" องค์หญิงเซียวากล่าวแล้วประทับลำกล้องปืนขึ้น มือบางลั่นไกอย่างรวดเร็ว แต่มันกลับมีเพียงแค่เสียงแชะๆ ออกมาเท่านั้น
"ให้ตายสิ กระสุนหมดเหรอเนี่ย?" เซียวาบ่นอุบอย่างไม่พอใจ
"...พร้อมจะลงนรกกันหรือยัง?" Chao เดินออกมารับหน้าแทนคนทั้งสอง เขากำหมัดที่ชุ่มไปด้วยเลือดแน่น ออร่าอันน่าสะพรึงกลัวแผ่ออกมาจนพวกโจรถอยห่าง
"เหอะ คนอย่างช้า ไม่ตายหรอกเว้ย!!" หัวหน้าโจรคว้าระเบิดขึ้นมาปาลงพื้น ฝุ่นควันฟุ้งขึ้นเต็มไปหมด ทุกคนยกแขนขึ้นมาป้องตาเพราะกระแสลมแรงพัดควันเหล่านั้นมาทางพวกเขา จนเมื่อควันจางลงแล้วจึงได้เห็นพวกโจรเหล่านั้นขี่ม้าไป
"ชิ... หนีไปจนได้" Fadil แสดงความกล้าออกมา(?) เขากล่าวตัดพ้ออย่างไม่พอใจ แน่นอนว่า Chao เองก็ทำอะไรไม่ได้เช่นกัน ถึงเขาจะเก่งขนาดไหนแต่ก็วิ่งตามม้าไม่ทันหรอก
ปัง!!
เสียงลั่นไกดังขึ้นอีกครั้ง ส่งผลให้ชายหนุ่มทั้งสองหันไปทางองค์หญิงที่กำลังยิ้มอย่างชั่วร้าย
"บังเอิญว่าชั้นโกหกน่ะ กระสุนเหลือ 1 นัดพอดี" เธอว่า จากสายตาของเธอ มันน่าจะโดนหัวหน้าโจรล่ะนะ แต่ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายจะตายไหม แล้วนั่นก็เป็นนัดสุดท้ายจริงๆ แล้ว เธอไม่เสี่ยงตามไปดูผลงานหรอกนะ
