ลานมหรสรรพไอรีจะแอบหนีเทอนิปอีกแล้ว ไอรีคิดว่าตอนนี้พวกนี้คงยังไม่เดินทางง่าย ๆ หรอก อย่างน้อยก็ภายใน 1-2 วันนี้
และถึงเธอจะแอบไปอยู่ในนั้นก็ไม่มีอะไรทำนอกจากนอนและถ้ำมอง เธอคิดแล้วคิดอีกแต่ก็เข้าไปอยู่ดี ภายในนั้นมีอุปกรณ์แปลก ๆ หลอดแก้ว และเสื้อผ้าไม่น้อย
ที่ก้นกระเป๋าหนังใบใหญ่ ไอรีเห็นภาพวาดสองใบ ภาพหนึ่งเป็นทิวทัศน์ยามเช้า เป็นรูปทุ่งหญ้าที่ด้านหลังเป็นภูเขาและมีแม่น้ำทอดผ่าน ภายในรูปไม่มีใครหรือสิ่งปลูกสร้างใด ๆ
ขณะที่อีกภาพ เป็นภาพของคนสองคนยืนอยู่หน้าบ้านเล็ก ๆ หลังหนึ่ง ดูจากสภาพแวดล้อมแล้วคงเป็นที่เดียวกับภาพแรก ด้านล่างของภาพนี้เขียนไว้ว่า "Graythorn"
ทางฝ่ายเทอนิปเองก็คุยกับมาริเน่อย่างลืมเวลา เมื่อมาริเน่ฟังที่เทอนิปพูดจบเธอก็ยิ้มกว้างแล้วลูบหัวเทอนิปอย่างเอ็นดู
เธอบอกว่าใช่แล้ว เธอกับเฮาส์น่ะเป็นกลางวันกับกลางคืน แต่ไม่พูดอะไรมกาไปกว่านั้น เหมือนเธอจะเก็บงำบางเรื่องเอาไว้
มาริเน่เงียบไปครู่หนึ่งก็ขอตัว เพราะประเดี๋ยวเธอก็จะต้องไปจัดซุ้มให้เข้าที่เพื่อเตรียมแสดงแล้ว
หอสมุด เอริจิคิดว่าเธอควรยอมหลีกทางให้ชายแปลกหน้ายืนถือธนูทำตัวแปลก ๆ ดีกว่า ชีวิตเธอเจอแต่เรื่องแปลก ๆ หรือไงกันนะ เมื่อวานก็เจอจักรกลนิสัยพิลึก
เธอเดินไปอีกทางและเห็นจักรกลตนหนึ่งยืนตรงมองชั้นหนังสือตรงหน้า คงใช่คนที่บรรณารักษ์พูดถึง เอริจิจึงเข้าไปทักเขา (จักรกลเกือบทุกตัวเป็นเพศชาย)
จักรกลตัวนี้สูงแค่ครึ่งตัวของเอริเท่านั้น แต่ลำตัวก็หนาและดูบึกบึกกว่าเธอมาก ที่แปลกคือมันสวมใส่เสื้อผ้าเหมือนชาวเมืองทั่วไป บางทีมันคงไม่อยากโดนจับข้อหาอนาจาร
จักรกลแนะนำตัวว่าเขาชื่อแม็คคาลอยด์ เขาถูกประดิษฐ์ขึ้นโดยนักปราชญ์จน ๆ ของที่นี่ ถามว่าชอบอ่านหนังสือไหม ก็คงชอบ เพราะเขามักตั้งข้อสงสัยอยู่ตลอดและหนังสือก็ตอบเขาได้ตลอด
"ที่นี่ก็ดี ถึงแม้ภายนอกจะชุลมุนยุ่งเหยิง แต่ภายในหอสมุดมักเงียบสงบอยู่ตลอดเวลา" เขาตอบ เอริจิแอบได้ยินเสียงฟันเฟืองดังมาเบา ๆ จากตัวเขาด้วย
ขณะเดียวกัน โซอาห์ก็สั่งเอล์ฟให้ทำธนูให้เหมือนเล่นเกม 8 บิท เขาเดินเข้าไปยื่นธนูใส่หน้าแล้วสั่งทันที เอล์ฟหน้าตกกระเหวออยู่พักใหญ่ ๆ แต่ยังดีที่เธอไม่หัวใจวายตาย
"ข้าจำไม่ได้ว่ารู้จักท่านหรือเคยข้องเกี่ยวกับธนูของท่าน อันที่จริงข้ายังไม่เคยจับธนูเลยด้วยซ้ำ" เธอว่ามองแบบนั้น
ลานจัดแสดงสินค้า
"คทาสั้น ๆ คงเหมาะกับท่าน เพราะสะดวกพกพากว่า" พ่อค้าตอบแล้วเดินไปหลังเคาน์เตอร์ เขาก้มลงรื้อของกุกกักอยู่พักใหญ่ แล้วลุกขึ้นมาพร้อมกล่องไม้กล่องหนึ่ง
"สินค้าตัวนี้ค่อนข้างเป็นที่นิยมในยุคใหม่ เพราะมันไม่เทอะทะ"
ทีฟาโซลามองกล่องที่พ่อค้าเปิดออก ภายในมี "คทา" หรือไม้สั้น ๆ ยาวไม่เกิน 10 นิ้วอยู่ภายใน ถ้าถามไปพ่อค้าก็คงอยากขายให้เธอหมดทั้งกล่องนั่นแหละ เธอคิดว่าเลือกเองดีกว่า
- คทาไม้สีแดงที่สั้นที่สุด
- คทาไม้สีดำ
- คทาไม้สีดำที่ตรงด้ามจับเป็นงาช้าง
- คทาสีขาว (?)
- คทาที่มีอัญมณีใสฝังอยู่
ขณะเดียวกัน แจ็คก็เข้าไปที่ร้านตีเหล็กทางซ้าย ชายเจ้าของร้านเป็นคนแคระรูปร่างบึกบึนและผมดกดำ ในมือเขาถือค้อนงานช่างขนาดใหญ่อยู่ ข้างกายมีเตาหลอมโลหะคุกรุ่น
เมื่อสังเกตเห็นแจ็ค เขาจึงหันมาทักทายอย่างเป็นกันเอง แจ็คบอกว่าเขาอยากให้นายช่างช่วยดูดาบของเขาให้ แต่ช่างกลับหน้าเบ้และบอกว่าเขาอัพเกรดให้ของที่ไม่รู้จักไม่ได้
พร้อมกับที่แนะนำสินค้าอื่น ๆ ในร้านให้เขา ส่วนมากก็เป็นของตามท้องตลอดทั่วไป พวกเกราะ ดาบ ขวาน
- ดูเกราะ
- ดูอาวุธ (ระบุชนิด-ประเภท)
- ออกจากร้าน
ในเมือง เฟย์บอกว่ามีแต่ของขาย ไม่มีให้ยืม ยืมไปแล้วทำพังใครจะรับผิดชอบ ถ้าอยากได้ของใช้ก็ไปดูที่ลานจัดแสดงสินค้าสิ มีพวกคทาเวทย์หรือชุดต่าง ๆ อยู่นะ
โรงหมอ-ในเมือง ติโต้ช่วยอัลคิสทำงาน เขาเป็นคนดีมาก อัลคิสจึงไปซื้อของกินมาตอบแทน ทั้งคู่เดินเล่นกันไปรอบเมืองอย่างสนุกสนาน
ติโต้ Str+1
วิหาร เทพธิดาตอบว่าผู้ที่รายงานคือจอมเวทย์แห่งเมืองเหมันต์ โดยปรกติพวกเขาจะนำอาหารและเครื่องดื่ม รวมถึงของใช้ต่าง ๆ ไปให้ผู้ปกป้องเสา
และเมื่อเห็นว่าเสาหายไปพวกเขาจึงส่งจอมเวทย์สามคนไปตรวจสอบ สองในสามนั้นสละตนร่ายผนึกเอาไว้ ขณะที่อีกคนรีบกลับมารายงานและสิ้นใจลง
เรื่องการซ่อนเสานั้นก็อาจทำได้หลายวิธี แต่ก็ต้องใช้พลังเวทย์ทั้งสิ้น เช่น ใช้เวทย์พรางตา หรือ การส่งมันไปยัง
ที่อื่น
