ที่ปราสาท เอริจิรู้สึกว่าที่นี่ไม่น่าจะเรียกว่าปราสาทเลยสักนิด ต้องเรียกว่า "ก้อนศิลาที่มีรูให้เข้าไปอยู่ได้" มากกว่า เพราะภายในแทบไม่ได้รับการตกแต่งใด ๆ เลยแม้แต่น้อย เห็นได้ชัดว่าหากองค์ดีวอนที่สามมิใช่คนที่ติดดินสุด ๆ ก็อาจจะเพราะเขาไม่เคยเข้ามาพำนักที่นี่เลย แต่ทหารยามที่ได้รับคำสั่งโดยตรงก็จัดหาห้องที่ดีที่สุดให้เธอพร้อมกับสาวใช้อีกสามนาง ทุกคนล้วนแต่จะเป็นบื้อใบ้กันเกือบหมด มีไม่กี่คนนักที่กล้าตอบคำถามขององค์หญิงแห่งเสียงเพลง บางทีอาจจะเพราะทุกคนต่างเกรงใจ "แขกพิเศษ" ก็เป็นได้ แต่เมื่อมองไปที่ "แขกพิเศษ" อีกคน เอริจิคิดว่าสาเหตุที่คนในปราสาทไม่ค่อยอยากพูดคุยกับเธอนักอาจจะมาจากเขา (?) ก็เป็นไปได้
"เฮ้ สวัสดี สหายตุ้ยนุ้ย สหายโย่งโก๊ะ สหายหัวล้าน สหายเตี้ยม่อต้อ เรามาก่อตั้งพันธมิตร Fun Fun Fun กันเถอะ" แจ็คเดินทักทายคนรอบปราสาทโดยการเอาปมด้อยชาวบ้านชาวช่องมาตั้งชื่อเรียกเขาซะอย่างนั้น คงจะเป็นเขานั่นแหละที่จะโดนฟันหัวแบะก่อนได้ก่อตั้งพันธมิตร Fun Fun Fun อะไรนั่น
เอริจิและแจ็คได้รับ
- 20 เหรียญ
ที่วิหาร บารอนคิดว่าที่วิหารนี้จะสงบเงียบเหมาะแก่การปรึกษาและวางแผน อันที่จริงใคร ๆ ก็รู้ทั้งนั้นว่าวิหารควรเป็นที่ ๆ สงบเงียบที่สุด ใช่แล้ว
ควรจะ เพราะคืนนี้มีวิญญาณแม่ม่ายสติแตกเข้ามาพักและโวกเวกโวยวายไม่เลิกจนสองพี่น้องวัลไครีคิ้วกระตุกอยากแทงนางให้ไส้ปลิ้น เคราะห์ดีที่องค์เทพธิดาส่งให้ทั้งสองไปช่วยดูแลทหารในเมือง ไม่อย่างนั้นคงต้องมีการนองเลือดแน่นอน แต่แม้ว่าอุนดิเน่จะโช้งเช้งยังไงก็ไม่อาจรบกวนสมาธิของบารอน องค์ดีวอนที่สาม และองค์เทพธิดาได้ พวกเขาได้วางแผนจัดหาบุคลากรร่วมกัน และด้วยพลังอำนาจขององค์เทพธิดา ทำให้ทั้งสามได้เบาะแสที่อยู่ของเสาของโลกจาก "กระแสพลังที่มันปล่อยออกมา"
บารอนได้รับรายชื่อบุคลากร สามารถเลือก 1 คนให้เป็นผู้ติดตามในการเดินทางได้อุนดิเน่ได้รับการดึงพลังแฝงจากองค์เทพธิดา Frozen Frost พัฒนาไปอีกขั้น เลือก 1 อย่าง- Atk+4 , อีกฝ่ายขยับตัวไม่ได้ (1 โพส) [3MP] [Active]
- Atk+3 , อีกฝ่ายขยับตัวไม่ได้ (2 โพส) [3MP] [Active]
- อีกฝ่ายขยับตัวไม่ได้ (2 โพส) [2MP] [Active]
- Atk+4 [2MP] [Active]
บารอนและอุนดิเน่ได้เบาะแสของเสาแห่งโลก(จะปรากฎออกมาเมื่อถึงจุดที่ต้องเลือกเส้นทางสำหรับเดินทาง)
ที่บ้านของอัลคิส ถึงจะเรียกว่าบ้าน แค่มันก็เป็นแค่กระท่อมเล็ก ๆ ทำจากไม้ที่ไม่แข็งแรงนัก ติโต้ไม่แปลกใจเลยหากมันจะถล่มลงมาตอนไหนก็ได้ แต่เมื่อเขาพิจารณาอีกที นี่อาจเป็นสิ่งดีที่สุดที่เด็กหญิงอายุสิบกว่าขวบอย่างอัลคิสจะหาได้ด้วยตัวคนเดียว เธอเล่าว่าพ่อของเธอเป็นแพทย์ฝีมือดี แต่ก็ช่วยแม่ของเธอที่เป็นนักปรุงยาจากอาการเจ็บป่วยไว้ไม่ได้ สุดท้ายพ่อของเธอก็เสียชีวิตจากอาการเจ็บป่วยไปอีกคน บางทีอาจจะเพราะเขาชราภาพแล้วก็เป็นได้ ติโต้สังเกตอีกว่าภายในบ้านไม่มีภาพวาดหรือรูปภาพของใครอยู่เลย บางทีอัลคิสอาจจะไม่อยากเห็นรูปพ่อกับแม่ของเธออีก เพื่อที่จะเก็บความทรงจำร้าย ๆ เอาไว้และเลือกจำแต่สิ่งที่ดี คืนนั้นติโต้เห็นน้ำตาหยดหนึ่งไหลออกมาขระที่อัลคิสหลับ ถึงแม้ว่าจะทำตัวเข้มแข็งอย่างไร แต่เธอก็ยังเป็นแค่เด็กเท่านั้น การสูญเสียคนสำคัญอย่างพ่อกับแม่ของเธอไม่ใช่เรื่องที่แม้แต่ผู้ใหญ่เองก็ยอมรับได้ง่ายๆ
อัลคิสจะออกเดินทางกับติโต้คนเดียวเท่านั้น
ที่โรงแรม คืนนี้โรงแรมมีคนคับคั่ง แต่ก็ไม่มีใครสังเกตหรือใส่ใจทีฟาโซลา อินาสึมะ และอาเซลมากไปกว่าแขกใหม่ที้เข้ามาในโรงแรม ทีฟาโซลาอดคิดไม่ได้ว่าถ้าเกิดโรงแรมถูกเผาในตอนนี้ล่ะก็ทุกคนคงตายแน่ ส่วนนึงอาจจะตายเพราะไฟ แต่อีกหลายส่วนคงเหยียบกันตาย
ทั้งคู่นั่งสนธนากันพลางกินซุปกะหล่ำปลีและเนื้อตุ๋น ดูเหมือนว่าค่าพักจะฟรีก็จริง แต่ค่าอาหารนั้นไม่ฟรี ยังดีที่อาเซลไม่ได้ใส่ใจความขี้เหนียวของทีฟาโซลาเท่าไร เธอจึงจ่ายค่าอาหารให้แทน หลังการสนธนา ทีฟาโซลารู้ว่าอาเซลกำลังสงสัยสถานที่สามแห่งที่เสาแห่งโลกน่าจะอยู่ เพราะ "มีกระแสเวทย์มหาศาล" ปลดปล่อยออกมาจากที่สามแห่งบนพื้นพิภพ
ทีฟาโซลาได้เบาะแสของเสาแห่งโลก(จะปรากฎออกมาเมื่อถึงจุดที่ต้องเลือกเส้นทางสำหรับเดินทาง)
อาเซลเข้าร่วมคณะเดินทางกับทีฟาโซลาแล้ว
ที่ลานแสดงมหรสรรพ ที่นี่ยามกลางดึกนั้นอากาศหนาวเย็นมาก เพราะพื้นของลานเป็นพื้นหิน ซ้ำยังไม่มีเพิ่งหรืออะไรเพื่อเข้าไปหลบน้ำค้าง เทอนิปนั้นถูกไม่มีปัญหาอะไรเพราะเธอเป็นต้นไม้ สภาพอากาศยามดึกไม่มีผลกับเธอแต่แรกแล้ว แต่ไอรีดูจะอาการแย่ ถ้าแฟรี่อย่างเธอปล่อยให้ปีกเปียกชื้นแบบนี้ต่อไปคงต้องใช้เวลาเป็นวันกว่าจะบินได้อีกครั้ง
"สิ่งตรงข้ามกันต้องหักล้างกันเสมอหรือ ? สมกับเป็นเจ้าจริง ๆ" ทั้งคู่ได้ยินเสียงหนึ่งกลางความมืด ไอรี่จำได้ว่านั่นเป็นเสียงของเฮาส์
"เจ้ายังปากแข็งมิเปลี่ยน แต่จะบอกคนนอกว่ามันเป็นเพราะเจ้าพวกผู้เฒ่าผู้แก่คอยคัดค้านก็ใช่ที ถึงอย่างไรเรื่องของเราก็เป็นปัญหาภายในที่เราสองคนต้องร่วมกันแก้"
"การแสดงอารมณ์และท่าทางของเจ้าเองก็สมที่เป็นนักมายากล
การหลอกให้คิดแบบหนึ่ง เป็นพรสววรค์ของนักมายากลทุกคนสินะ"
"แต่ข้ามิเคยใช้การแสดงใด ๆ กับเจ้า...แผลที่มือของเจ้าดีขึ้นบ้างหรือไม่ ?"
"แผลที่มือเป็นของคู่กับนักเชิดหุ่น...แต่ข้าก็ดีใจที่เจ้าห่วงข้าบ้าง..."
เทอนิปและไอรี่สามารถขอร่วมเดินทางไปกับตระกูลไวท์ทอร์นและแบล็คทอร์นได้
ที่ข้างถนน โซอาห์ไม่มีที่ไป จริง ๆ แล้วเขา
ขี้เกียจหาที่ไปมากกว่า นิสัยเฉื่อยชาอาจจะเป็นผลข้างเคียงที่เขาได้รับ แต่อากาศหนาวเย็นและน้ำค้างตอนกลางคืนก็ดูไม่เป็นปัญหาใดกับเขาแม้แต่น้อย ปัญหาคือแม้แต่ในเมืองทหารเช่นนี้ก็ยังมีโจรพยายามมาลักทรัพย์ขณะที่เขาหลับ แต่โซอาห์ไหวตัวทันและจัดการเจ้าโจรคนนั้นเสียจนมันไม่อาจกลับมาเป็นโจรได้อีก มิคาเอลที่รีบมาดูเพราะได้ยินเสียงเอะอะก็กล่าวขอบคุรพร้อมมอบรางวัลให้เขา ก่อนจะพาไปพักที่ปราสาท ถึงแม้ภายในปราสาทจะดูไม่น่าพัก แต่อย่างน้อยคืนนี้เขาก็มีเตียงอุ่น ๆ ให้นอนพัก...
โซอาห์ได้รับ
- 30 เหรียญ
- 1exp
