[ตำนานบู๊ลิ้ม] ตำนานของเสี่ยวจู <NORMAL END>

• lostlance: งี้นี่เองงง
  July 21, 2023, 07:09:04 PM
• Qiao: อยากเล่นแนว fear and hunger 1-2 ก็ได้
  August 28, 2023, 10:56:33 PM
• lostlance: ผมว่าเกมมันหลอนไป
  August 31, 2023, 10:47:07 AM
• Johan: สลัดทั้งงานราษฎร กับงานหลวงไม่ออก น่าจะมาต่อสักใกล้ๆปลายปีนะครับ
  September 29, 2023, 06:48:36 PM
• Bloody Rabbits: รออยุ่ว
  September 29, 2023, 10:01:26 PM
• lostlance: ที่โพสใหม่นั้นสแปมหรืออะไรน่ะ
  October 05, 2023, 02:12:26 PM
• Chao: ยังแอบมาต่อนะเออ
  December 02, 2023, 01:55:59 AM
• Johan: สวัสดีปีใหม่ครับ ขอให้ทุกคนยุ่งๆงานเยอะๆ
  January 01, 2024, 11:30:01 AM
• Johan: อยากมาต่อ แต่เคลียรืเวลาไม่ลงตัวเลย
  January 01, 2024, 11:30:18 AM
• Johan: Chao: ยังแอบมาต่อนะเออ <<< ตอบแล้วๆ (เกมบ้าอะไรฟระ โพสละครึ่งปี)
  January 01, 2024, 11:35:44 AM
• lostlance: สวัสดีปีใหม่ครับบ
  January 01, 2024, 08:58:21 PM
• Qiao: มาลักข้อมูลบอร์ดเกม
  June 09, 2024, 12:51:10 PM
• duek duen: จะยังมีใครใช้เว็บนี้อยู่ไหมนะ —
  July 29, 2024, 10:00:23 PM
• Game Master: เจ้าของยังไม่ค่อยเข้าเล้ย
  August 01, 2024, 08:35:21 PM
• duek duen: Damn
  August 04, 2024, 04:42:50 PM

[Game Master]

	เสี่ยวจู เพศหญิง อายุ 23 ปี HP 3/3 SP 3/3 พลังกาย +1 การรับรู้ +0 ความเร็ว +1 ปัญญา +0 เสน่ห์ +0 EXP 6/46
ความมุ่งมั่น 2	เป้าหมาย : ตามหาความจริงเกี่ยวกับบิดามารดาของตน

Inventory มือเปล่า AT=0 เสื้อผ้าไหมทอมือ ราคา 1000เหรียญ DF=0

Profile กำพร้าบิดามารดา ปัจจุบันอาศัยอยู่กับสำนักกระบี่ (+10EXP) ไม่มีเงินและที่ซุกหัวนอน Skill พลังกาย +1 (10EXP) ความเร็ว +1 (10EXP) วิชากระบี่ขั้นต้น (10EXP) : ได้รับ+1โบนัสเมื่อต่อสู้ด้วยกระบี่ เพลงกระบี่พิรุณโปรย (20EXP ต้องการ พละกำลัง+1 ความเร็ว+1) : จ่าย 1SP โจมตีด้วยกระบี่สองครั้งในเทิร์นนี้

ประวัติ

Spoiler for Hiden:

บิดามารดาเป็นโจรออกปล้นหากินและถูกฆ่าตายไป ตัวนางในตอนนั้นยังเยาว์วัยไม่ถูกพาออกไปเสี่ยงอันตรายจึงยังไม่รู้ว่าบิดามารดาตนเสียชีวิตแล้ว
จึงได้ออกตามหา ระหว่างทางถูกโจรป่าลักพาแต่มีศิษย์สำนักกระบี่ธรรมะแห่งหนึ่งได้ช่วยเหลือไว้และรับมาดูแล เสี่ยวจูจึงได้ฝึกปรือวิชาหวังออกตามหาบิดามารดาพบสักวันหนึ่ง ฉายาที่ได้มานั้นเป็นเพราะฝีมือกระบี่ของนางเมื่อยามใช้รวดเร็วงดงามหากเศร้าสร้อยดั่งสายฝนโปรยปราย

[Game Master]

เสี่ยวจูฟื้นฟูเรี่ยวแรงเล็กน้อยจากการกินอาหาร +1SP

ราชบุตรสั่งให้เคลื่อนทัพ พวกทหารก็เก็บค่ายกระโจมอย่างเป็นระเบียบ
ไม่นานก็สามารถออกเดินทางได้อีก

ตอนนี้เป็นเวลาสาย เสี่ยวจูนั่งม้าตัวเดียวกันกับเยรูฮาจา
แต่ครั้งนี้เขามิได้จี้จุดหรือพันธนาการนางแต่อย่างใด


ถึงการงานจะล่าช้าไปบ้าง แต่ก็ดีแล้วที่เจ้าปลอดภัย ค่ำนี้พวกเราคงเดินทางถึงเมืองน้อย
ที่เชิงเขาเซียวสิกซัว พรุ่งนี้เช้าจะไปคำนับเจ้าอาวาสวัดเส้าหลินกัน

เสี่ยวจูจะทำอย่างไร

[PaoJu]

"ไปคำนับเจ้าอาวาสไยต้องยกพลไปตั้งมากมายเช่นนี้เล่า ดูเอิกเริกยิ่งนัก" เสี่ยวจูทำเนียนจำไม่ได้ นางยอมนั่งม้าไปดีๆ ในใจคิดว่าจะติดตามไปถึงเส้าหลินเพื่อเตือนถึงเล่ห์กลของคนเหล่านี้

แต่ตอนนั่งบนหลังม้าก็ขยับออกมาไม่ให้ชิดกับเยรูฮาจามากเกินไป แถมพูดด้วยว่า "ปกติสามีภรรยาต้องนั่งม้าตัวเดียวกันหรือ ข้ารู้สึกไม่ชินและค่อนข้างอายที่มีผู้คนมากมายเห็นพวกเราที่..." ว่าแล้วก็ก้มหน้าแสร้งขวยเขิน

[Game Master]

เยรูฮาจาตอบว่า "เราเป็นถึงราชบุตรประเทศหนึ่ง มีเพียงทหารกองร้อยติดตามเท่านี้นับเป็นอย่างไรได้"
"พวกเราย่อมไปคำนับท่านเจ้าอาวาส เพื่อให้ท่าน... เป็นสักขีพยานในการแต่งงาน"

เสี่ยวจูจะทำอย่างไร

[PaoJu]

"ระ..ระ..เรากำลังจะแต่งงานกัน?! ผู้ใดกล่าวว่าจะแต่งกับเจ้า!" เสี่ยวจูติดอ่างเผลอร้องอุทาน แต่ก็ได้สติรีบเอ่ยแก้ "ที่ข้าแปลกใจเพราะสงสัยว่าเราไม่ได้แต่งงานกันอยู่แล้วรึ ก็ท่านบอกข้าว่าเราเป็นสามีภรรยากัน"

นางทุบอกเยนูฮาจาไปปึ้กหนึ่ง(แรงๆ)ด้วยความเขินอาย

[Game Master]

"ตอนนี้ยังเป็นเพียงสามีภรรยาทางพฤตินัย หากต้องเดินทางกลับมองโกลไปขออนุญาติ เสด็จพ่อ หนึ่งนั้นนานเกินไป เกรงเจ้าจะมิอาจทนรอ"
"เจ้าเมื่อไม่มีบิดามารดาเราจึงคิดให้เจ้าอาวาสวัดเส้าหลินเป็นสักขีพยานแทน"

ทั้งสองเพ้อเจ้อกันไปจนลืมเวลา ในที่สุดมาถึงเมืองน้อยเชิงเขาเซียวสิกซัวในตอนใกล้ค่ำ
พวกทหารกำลังตั้งค่ายพักแรมที่ตำแหน่งห่างจากเมืองน้อยสิบลี้

เสี่ยวจูจะทำอย่างไร

[PaoJu]

"เราจะแวะเข้าเมืองไปท่องเที่ยวกันหรือไม่" เสี่ยวจูถามเยรูฮาจา "แต่คงมิใช่วันนี้ วันนี้เดินทางมาเหนื่อยข้าอยากพักผ่อนมากกว่า"

เสี่ยวจูบอกว่าอยากไปเที่ยวในเมืองวันพรุ่งนี้เช้า ไปได้ไหม

[Game Master]

เมืองน้อยไม่มีอันใดน่าสนใจ แต่ถ้าเจ้าอยากชมดูก็ย่อมได้แน่นอน

กระโจมราชบุตรตั้งขึ้นแล้ว เยรูฮาจาจูงมือเสี่ยวจูเข้าไปนั่งโต๊ะอาหาร
อาหารวันนี้ใช้ให้คนเข้าไปซื้อจากเมืองน้อย จึงเป็นอาหารพื้นเมืองที่เสี่ยวจูรู้จัก
มีขนมจีบ ซาลาเปา ขาสุกรพะโล้ ไก่ย่าง ปลาหลีฮื้อนึ่งบ๊วย ซุปไข่ ผัดผักเขียว เส้นหมี่
ชาก็เป็นชาจีน ไม่ใช่ชานมแพะอีก

เยรูฮาจาคีบอาหารให้เสี่ยวจูรับประทาน บอกว่าเหนื่อยมาทั้งวัน รับประทานเสร็จจะได้เข้านอน
เสี่ยวจูมองไปที่เตียง ก็เห็นมีเตียงเดียว แต่พลัดเปลี่ยนผ้าปูใหม่เป็นสีชมพู

เสี่ยวจูจะทำอย่างไร

[PaoJu]

ที่ตกใจไม่ใช่ที่มีเตียงเดียว แต่เป็นเตียงสีชมพูมากกว่า  จะทำอย่างไรดี

"อาหารมีมากมายเช่นนี้จะขุนให้ข้าเป็นหมูน้อยหรืออย่างไร" เสี่ยวจูกินอาหารอย่างเอร็ดอร่อย กินให้มูมมามน่าเกลียดด้วยระหว่างนั้นก็ช้อนสายตามองด้วยว่าเยรูฮาจาทำสีหน้าเช่นไรเมื่อเห็นว่านางรับประทานอาหารเหมือนสุกร กินเสร็จก็เรอออกมาดังๆ เรอเสร็จก็หัวเราะคิกคักอย่างหน้าไม่อาย

กินเสร็จแล้วก็เตรียมตัวนอน บอกให้ท่านราชบุตรหลับไปก่อนก็ได้

[Game Master]

ราชบุตรมีสีหน้ายินดี เมื่อเห็นเสี่ยวจูรับประทานอย่างตะกละตะกลาม
ควรทราบว่าธรรมเนียมของนอกกำแพงใหญ่ ยิ่งรับประทานมูมมาม ยิ่งแสดงว่าอาหารอร่อยถูกปาก
ยิ่งเห็นเสี่ยวจูหัวเราะคิกคัก เขาก็ยิ่งเบิกบานใจ

เยรูฮาจามานั่งข้างๆเสี่ยวจู บอกว่าในเมื่อเป็นสามีภรรยาย่อมต้องร่วมเรียงเคียงหมอน
หากเสี่ยวจูไม่เข้านอน เขาจะหลับตาลงได้อย่างไร

เสี่ยวจุจะทำยังไง

[PaoJu]

เสี่ยวจูตกตะลึงในตัวบุรุษผู้นี้เป็นรอบที่เท่าไหร่แล้วไม่รู้

"แต่เรายังมิได้แต่งงานกัน ข้าว่าไม่เหมาะสม" เสี่ยวจูตอบปฏิเสธ "หลังจากที่เราแต่งงานกันเราก็จะได้นอนเคียงข้างกันอยู่ทุกวันแล้ว จะรีบไปไย"
นางหว่านล้อม

Rolled 1d10 : 3, total 3

[Game Master]

เสี่ยวจูพูดจาสับสน เยรูฮาจาก็ไม่สนใจ เดินเข้ามาอุ้มนางไปนอนบนเตียง
จากนั้นก็ขึ้นมานอนข้างๆ

เสี่ยวจูจะทำอย่างไร

[PaoJu]

ถ้าไม่ทำอะไรไปมากกว่านอนเฉยๆนางก็ยอม เสี่ยวจูนอนหันหลังให้ไม่ใคร่สนใจอีกแม้ในใจจะรู้สึกสับสนเพราะตั้งแต่เกิดมานางไม่เคยได้แนบชิดสนิทกับบุรุษใดไปมากกว่าเยรูฮาจาเลย

คืนนั้นเสี่ยวจูเหนื่อยมาก อีกทั้งไม่ได้หลับเต็มตามาหลายวันแล้วนางจะรู้สึกง่วงงุนและหลับไปแทบจะในทันที หวังว่าเยรูฮาจาจะมีเกียรติมากพอที่จะไม่ฉวยโอกาสนาง

[Game Master]

คืนนั้นเยรูฮาจาหาได้ฉวยโอกาสอันใดไม่
แต่เสี่ยวจูเองกลับรู้สึกว่าจิตใจของเธอสับสนยิ่งนัก
เขาหาได้จี้จุดหรือพันธนาการเรา แต่เรากลับมิอาจหักใจจากไป นี่เราเป็นอะไรไปแล้ว
ความมุ่งมั่น -5

เช้าแล้ว เยรูฮาจาตื่นก่อนเสี่ยวจู กำลังล้างหน้า พลางถามนางว่าหลับสบายหรือไม่
จะไปกินอาหารในเมืองน้อย หรือที่ค่าย

วันนี้เสี่ยวจูได้นอนเต็มที่มีเรียวแรงเต็มเปี่ยม +2SP

เสี่ยวจูจะทำอย่างไร

[PaoJu]

เสี่ยวจูรู้สึกแจ่มใสยิ่งนัก นางยิ้มแย้มแล้วบอกว่าอยากไปกินอาหารที่เมืองน้อย

เมื่อร่างกายกลับมาแข็งแรงนางก็คิดหาแผนการหนีอีกคราสายตามองหาอาวุธที่พอจะติดตัวไปได้ หรือสิ่งของมีค่าชิ้นเล็กในกระโจมที่พักของราชบุตร ถ้าเขาเผลอเมื่อไหร่ก็แอบหยิบฉวยมาซ่อนไว้ในชุด

[Game Master]

ไม่พบของที่ใช้เป็นอาวุธ ของมีค่าคงเป็นผ้าปูเตียงน่าจะขายได้สัก 30เหรียญ
ถ้าจะขโมยก็ทอย+ความเร็วดู