-
คืนนั้น เป็นมื้อค่ำร่วมกันครั้งแรกของเหล่าทายาทและผู้พักในคฤหาสน์ นอกจากผู้รับใช้ที่อยู่กันที่เรือนรับใช้แล้ว ผู้พักอาศัยและเหล่าทายาททุกคนได้มาพร้อมหน้ากันที่โต๊ะอาหาร เจ้าย่ามาลียังรักษาบุคลิกไว้ตัว แม้สุดใจจะพยายามตีสนิท หม่อมแม่มารตีนั่งเหม่อจิบไวน์ไม่สนใจใคร ช่วงเดียวที่เธอจะกลับมาสู่โลกคือตอนที่ไวน์หมดแก้ว ท่านชายใหญ่เสวนากับทุกคนอย่างเป็นมิตรโดยมีชายกลางคอยขัดคอเป็นระยะ ซึ่งทำให้ลลิตาทำคิ้วขมวดใส่ นาน ๆ ทีก็แย้งขึ้นมาเมื่อทนไม่ได้ แต่ก็มีบุษบาคอยสอดเป็นลูกคู่ของชายกลางดักคอเธออีกที หญิงเล็กดูหงุดหงิดและเชิดหน้าใส่ชายน้อยทุกครั้งที่เขาพยายามชวนคุย อาเดียวกับจีจี้ดูจะพยายามตีสนิทกับราตรีมากเป็นพิเศษจนเธออึดอัด ส้มแป้นกางหนังสือมาอานไปทานไป ไม่สนใจคุยกับใคร นาน ๆ ทีก็เงยหน้าขึ้นมองสภาพรอบโต๊ะแล้วถอนใจก่อนจะกลับไปอ่านหนังสือต่อ
ส่วนเหินฟ้านั่งทานอาหารอย่างร่าเริ เขาพูดกับใคร ๆ ไปทั่ว แต่ท่าทางเขาจะจืืดจางโฏดยธรรมชาติ เลยไม่มีใครสนใจจะคุยตอบเขาเลย
หลังอาหาร ราตรีเป็นตัวแทนส่งทุกคนกลับเรือน
(http://wudthipan.com/fucko/_images/06e04aaa0c47df9518502ed73cd01439/762%20-%20Spirit_of_heroes.jpg)
"เรื่องหนึ่งที่ควรทราบ เวลากลางคืน ไม่ว่าจะได้ยินเสียงอะไร หากไม่มีคำสั่ง อย่าออกมาข้างนอกห้องนะคะ"
เธอบอกว่าแบบนั้น ฟังดูน่าคาใจมาก
.
.
.
.
.
และกลางดึกคืนนั้นเอง
(http://www.danielscholten.com/gallery/blog/swedish-house-dark-blackandwhite.jpg)
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
เสียงดังสนั่นขนาดนี้ดังมาจากนอกเรือน แต่ดังมาจากไหนกันนะ
คำสั่งที่เลือกได้
1. เลือก NPC เพื่อ
- ประจบ : ช่วยให้ NPC เป็นมิตร จะทำให้สนิท
- ยุแยง (ระบุชื่อ) : เพื่อให้ NPC เกลียดคนที่เป็นเป้าหมาย จะทำได้ต้องสนิท
- ข่มขู่ : เพื่อให้ NPC ทำสิ่งที่ต้องการ ต้องรู้ความลับส่วนตัว
- ซุบซิบ : จะได้รู้ความลับของคนอื่นที่ NPC คนนั้นรู้ ต้องมีความลับของคนอื่นไปแลก
2. เลือก Quest
- ค้นหาที่มาของเสียงกรีดร้อง
- แอบย่องสำรวจบ้านปูนทอง (ระบุเรือนใดเรือนหนึ่งใน 4 เรือน)
3. วางกับดัก
เลือกห้องแล้ววางกับดัก 1 แห่ง ที่ใดก็ได้ (หากมีสกิลสามารถวางเกินกว่า 1 แห่งโดยไม่จำเป็นต้องห้องเดียวกัน) โดยต้องระบุลักษณะกับดักที่วาง วิธีการทำงานของกับดัก (หากเป็นไปไม่ได้หรือรุนแรงเกินจะถูกปรับตามความเหมาะสม) กับดักที่วางจะถูกบรรยายเป็นจุดสำรวจหนึ่งของตัวห้อง ผู้เล่นคนอื่นจะโดนกับดักต่อเมื่อสำรวจในลักษณะที่จะทำให้กับดักทำงานได้ (เช่น หากเป็นหลุมบนทางเดิน แต่บอกไว้ก่อนว่าแหย่ ๆ เท้าไปทีละก้าว ระัวงหลุม ก็จะไม่ตกหลุม แต่ถ้าบอกว่าสำรวจทางเดินเฉย ๆ ก็อาจจะตกหลุมได้)
คำอธิบายเพิ่ม
หากไม่มีเงื่อนไขพิเศษ ผู้เล่นจะปรากฏตัวในห้องที่จะทำการสำรวจได้ทันทีโดยไม่ติดอยู่นอกประตู (ละครไทย ประตูไม่เคยล็อคเมื่อถึงเวลาที่ตัวเอกต้องบุกเข้าค้นหาความลับ) จุดสำรวจจึงอิงตามหลักที่ว่า ผู้เล่นยืนอยู่ในห้องแล้วมองเห็นอะไรบ้าง
ทั้ง 3 ข้อ ส่งโดย PM
กำหนดส่งคือ 18.00 น. วันอังคารที่ 15 มีนาคม 2559
-
ย้อนกลับไปเมื่อหัวค่ำ มีเหตุการณ์หลายอย่างเกิดขึ้น คนที่ช่างสังเกตอาจจะพอรู้ว่ามีความเปลี่ยนแปลง
แล้วในคืนนั้น เมื่อมีเสียงกรีดร้อง ใครอยู่ที่ไหนกันบ้างนะ
มาริยะกับซีนอนไม่สนใจใคร
บารอนน้อย โรส และอนงค์ ค้นหาที่มาของเสียงกรีดร้อง
ทุกคนพบว่าเสียงนั้นมาจากดส่วนลึกของสวนหย่อนในบ้าน ไม่สิ ดูจากขนาดแล้วมันป่าย่อม ๆ เลยนะ
ทุกคนอยู่ที่หน้าเรือนของตัวเอง ถึงตอนนี้เสียงจะเงียบไปแล้ว แต่เมื่อครู่เสียงก็ดังมาก ไม่มีทางที่คนในบ้านจะไม่ได้ยิน แต่ทำไมถึงไม่มีใครออกมาเลยนะ รึว่า...นี่จะเป็นเพราะถูกสั่งห้าม รึว่า...นี่คือปริศนาอย่างหนึ่งของบ้านหลังนี้ อา สายเลือดนักผจญภัยชักพลุ่งพล่านเสียแล้วสิ
เอาไงดีล่ะ
ผึ้งกับวชิระย่องไปที่เรือนใหญ่
ทั้งคู่มาจ๊ะเอ๋กันที่หน้าเรือนพอดี จะร่วมมือกันหรือแยกย้ายกันไปสำรวจก็สุดแล้วแต่นะ
ไปห้องไหนดี
รินย่องสำรวจเรือนรับใช้
ทางสะดวกมาก ไม่มีใครมาที่นี่เลย ไปสำรวจห้องไหนดีนะ
-
มองดูทางเข้าสวนจากหน้าบ้าน นอกจากสภาพโดยทั่วไปแล้ว
มีอุปกรณ์ให้แสงสว่างไหม ถ้าไม่มีลองหาดูว่าในบ้านมีไหม
-
บารอนน้อย โรส และอนงค์ ค้นหาที่มาของเสียงกรีดร้อง
ทุกคนพบว่าเสียงนั้นมาจากดส่วนลึกของสวนหย่อนในบ้าน ไม่สิ ดูจากขนาดแล้วมันป่าย่อม ๆ เลยนะ
ทุกคนอยู่ที่หน้าเรือนของตัวเอง ถึงตอนนี้เสียงจะเงียบไปแล้ว แต่เมื่อครู่เสียงก็ดังมาก ไม่มีทางที่คนในบ้านจะไม่ได้ยิน แต่ทำไมถึงไม่มีใครออกมาเลยนะ รึว่า...นี่จะเป็นเพราะถูกสั่งห้าม รึว่า...นี่คือปริศนาอย่างหนึ่งของบ้านหลังนี้ อา สายเลือดนักผจญภัยชักพลุ่งพล่านเสียแล้วสิ
เอาไงดีล่ะ
(http://i.imgur.com/yJR3VYG.png)
"ถะ ถ้าต้องเข้าไปทั้งๆแบบนี้...." อนงค์กลัวป่ามืดๆ เธอจึงตัดสินใจหาอะไรก็ได้ที่ 1ใช้ส่องแสงได้ 2ใช้เป็นอาวุธถือไว้กับตัวได้ จากแถวๆนั้นดูก่อนที่บุ่มบ่ามเข้าไปมั่วๆ
-
ห้องเจ้าคุณปู่ คือเป้าหมายหลักของวชิระ เขาเป็นคนเงียบๆ ไม่ค่อยพูด ขนาดเจ้าของตัวละครยังไม่รู้ว่าเขาคิดอะไร คนอื่นไม่มีทางรู้แน่ๆ ก็พอดีมาเจอกับผึ้ง
"สวัสดีครับคุณผึ้ง บังเอิญจังเลย" วชิระกล่าวชวนผึ้งไปที่ห้องเจ้าคุณปู่ด้วย
-
มองดูทางเข้าสวนจากหน้าบ้าน นอกจากสภาพโดยทั่วไปแล้ว
มีอุปกรณ์ให้แสงสว่างไหม ถ้าไม่มีลองหาดูว่าในบ้านมีไหม
มีแค่แสงจันทร์เป็นเพื่อน ในห้องของเขาไม่มีไฟฉายเลย กลับไปหาที่เรือนก็ไม่ได้ด้วยสิ คงต้องไปแบบนี้แหละ
([url]http://i.imgur.com/yJR3VYG.png[/url])
"ถะ ถ้าต้องเข้าไปทั้งๆแบบนี้...." อนงค์กลัวป่ามืดๆ เธอจึงตัดสินใจหาอะไรก็ได้ที่ 1ใช้ส่องแสงได้ 2ใช้เป็นอาวุธถือไว้กับตัวได้ จากแถวๆนั้นดูก่อนที่บุ่มบ่ามเข้าไปมั่วๆ
เธอมองเห็นเสาโคมไฟหน้าเรือน แต่คงยกไปไม่ไหว คงต้องอาศัยแสงจันทร์เป็นเพื่อน
ห้องเจ้าคุณปู่ คือเป้าหมายหลักของวชิระ เขาเป็นคนเงียบๆ ไม่ค่อยพูด ขนาดเจ้าของตัวละครยังไม่รู้ว่าเขาคิดอะไร คนอื่นไม่มีทางรู้แน่ๆ ก็พอดีมาเจอกับผึ้ง
"สวัสดีครับคุณผึ้ง บังเอิญจังเลย" วชิระกล่าวชวนผึ้งไปที่ห้องเจ้าคุณปู่ด้วย
วชิระกล่าวให้ผึ้งฟัง แต่เธอยังคงเงียบอยู่
-
(http://i.imgur.com/yJR3VYG.png)
อนงค์เห็นบารอนน้อยและผู้หญิงอีกคนที่ตามเสียงมาด้วยเหมือนกัน เธอจึงเสนอว่าให้เดินไปพร้อมๆกันด้วยกันก็น่าจะปลอดภัยขึ้น.... มั้ง
-
โรสไปห้องครัว หยิบตำราอาหารมาจุดไฟเผาใช้ต่างคบเพลิงโดยใช้หม้อเป็นภาชนะ
ชั้นนี่ฉลาดจริงๆเลย เธอคิด แล้วไปสวนสวยๆ
-
([url]http://i.imgur.com/yJR3VYG.png[/url])
อนงค์เห็นบารอนน้อยและผู้หญิงอีกคนที่ตามเสียงมาด้วยเหมือนกัน เธอจึงเสนอว่าให้เดินไปพร้อมๆกันด้วยกันก็น่าจะปลอดภัยขึ้น.... มั้ง
เธอคงต้องภาวนาให้อีกสองคนคิดเหมือนกัน
โรสไปห้องครัว หยิบตำราอาหารมาจุดไฟเผาใช้ต่างคบเพลิงโดยใช้หม้อเป็นภาชนะ
ชั้นนี่ฉลาดจริงๆเลย เธอคิด แล้วไปสวนสวยๆ
ผู้กำกับสั่งคัท ยัยนางเอกนี่เดินไปครัวทำไม จังหวะนี้ใครเขาถอยกลับไปครัวกัน
โรสคิดว่าถ้าย้อนกลับไปครัวคงเสียเวลา เธอคงต้องไปทั้งแบบนี้
-
วชิระไม่รอแล้ว สะบัดบ็อบเดินไปสำรวจก่อนเลย
-
หักกิ่งไม้ยาวๆมากวาดเคาะนำหน้า เพื่อสำรวจกับดักและขับไล่สัตว์ร้ายตามรายทาง
ระหว่างเดินเข้าไปตามเสียง ใครอยากไปพร้อมกันหรือตามหลังก็เชิญ
ถ้ามัวช้าคงเช้าพอดี
-
(http://i.imgur.com/yJR3VYG.png)
"อะ เอ๋" อนงค์กลัวไม่น้อย แต่เมื่อเห็นบารอนน้อยเริ่มนำไปก่อนเธอก็รีบตามไปก่อนโดนทิ้ง
-
วชิระไม่รอแล้ว สะบัดบ็อบเดินไปสำรวจก่อนเลย
ไปห้องไหนดี
- ห้องโถงหลัก
- ห้องรับประทานอาหารหลัก
- ห้องหนังสือ
- ห้องเจ้าคุณปู่
- ห่องเจ้าย่ามาลี
- ห้องท่านชายใหญ่
- ห้องชายน้อย
- ห้องสุดใจ
- ห้องโรส
- ห้องบารอนน้อย
หักกิ่งไม้ยาวๆมากวาดเคาะนำหน้า เพื่อสำรวจกับดักและขับไล่สัตว์ร้ายตามรายทาง
ระหว่างเดินเข้าไปตามเสียง ใครอยากไปพร้อมกันหรือตามหลังก็เชิญ
ถ้ามัวช้าคงเช้าพอดี
([url]http://i.imgur.com/yJR3VYG.png[/url])
"อะ เอ๋" อนงค์กลัวไม่น้อย แต่เมื่อเห็นบารอนน้อยเริ่มนำไปก่อนเธอก็รีบตามไปก่อนโดนทิ้ง
บารอนน้อยและอนงค์เกาะเอวกันเดินเข้าไปในสวน แสงจันทร์ที่ส่องผ่านเมฆกระทบยอดไม้ก่อให้เกิดเงาไหววูบดูแล้วพาให้ใจฟุ้งซ่าน แวบหนึ่งทั้งคู่รู้สึกเหมือนว่า พวกเขาไม่ใช่กลุ่มเดียวที่อยู่ในสวนแห่งนี้ แต่แน่นอนว่าอาจเป็นความรู้สึกหลอนก็ได้ เอาไงดีนะ
- เดินตัดสวนลึกเข้าไป สู่ที่มาของเสียงกรีดร้อง
- วนดูในสุมทุมพุ่มไม้ เผื่อว่าจะมี"ใคร"หรือ"อะไร"อยู่ที่นี่จริง ๆ
-
ห้องเจ้าคุณปู่นี่แหละ
-
(http://i.imgur.com/yJR3VYG.png)
เป้าหมายของอนงค์คือต้นเหตุเสียงนี่นะ
- เดินตัดสวนลึกเข้าไป สู่ที่มาของเสียงกรีดร้อง
-
- วนดูในสุมทุมพุ่มไม้ เผื่อว่าจะมี"ใคร"หรือ"อะไร"อยู่ที่นี่จริง ๆ
แอบดูนะ ซ่อนตัวไปตามสุมทุมพุ่มไม้
-
ห้องเจ้าคุณปู่นี่แหละ
วชิระย่องขึ้นบันไดไปยังห้องเจ้าคุณปู่ เขาจำโครงสร้างของบ้านได้ดี ห้องเจ้าคุณปู่อยุ่ที่ชั้นสอง ข้างห้องเจ้าย่ามาลี ได้ยินว่าทั้งสองห้องมีประตูเชื่อมติดกัน เพราะสมัยเจ้าคุณปู่ยังมีชีวิตอยุ่ เจ้าย่ามาลีจะเป็นคนดูแลเจ้าคุณปู่ด้วยตัวเองด้วย นอกเหนือจากการจ้างพยาบาลดูแล
ดีจริง ห้องไม่ได้ล็อค
(http://i.telegraph.co.uk/multimedia/archive/01119/chandelier_1119774i.jpg)
เมื่อเปิดเข้าไป วชิระก็พบกับส่วนของห้องนั่งเล่นและห้องทำงานขนาดใหญ่
(https://media-cdn.tripadvisor.com/media/photo-s/07/73/a7/db/guest-room.jpg)
หลังกำแพงที่กั้นไว้ มองเข้าไปทางช่องทางเดินก็เห็นส่วนของห้องนอน
ดูแล้วเจ้าคุณปู่คงใช้ห้องนี้เป็นทั้งห้องนอน ห้องพักผ่อน และห้องทำงานด้วยเลย
วชิระมองเห็นจุดที่น่าสนใจในห้องดังนี้
- รูปเหมือนเจ้าคุณปู่เหนือเตาผิง
- เตาผิง
- โซฟาแดง
- เก้าอี้
- โคมไฟ
- พรม
- รอยเลือดกลางห้อง
- โต๊ะทำงาน
- กรอบรูปเหนือโต๊ะทำงาน
- เตียง
- ตู้เสื้อผ้า
- ประตูเชื่อมห้องเจ้าย่ามาลี
- ห้องน้ำ
([url]http://i.imgur.com/yJR3VYG.png[/url])
เป้าหมายของอนงค์คือต้นเหตุเสียงนี่นะ
- เดินตัดสวนลึกเข้าไป สู่ที่มาของเสียงกรีดร้อง
เธอเดินลึกเข้าไปจนพ้นแนวต้นไม้ใหญ่ ตรงหน้าคือลานกว้างที่มีต้นหญ้าขึ้นสูงเหมือนไม่มีการตัดมาสักพัก เธอเห็นทางเดินเล็ก ๆ ที่เกิดจากการเหยียบย่ำต้นหญ้า ตัดจากแนวต้นไม้ใหญ่ตรงไปที่บ้านทรงแปลก ๆ หลังหนึ่งตรงกลาง มันดูเหมือนกระท่อมไม้แนวตะวันตกที่สร้างผิดส่วน เพราะแทนที่หน้าต่างจะอยู่ในระดับสายตา หน้าต่างของส่วนที่น่าจะเป็นชั้นล่างกลับอยู่สูงจากพื้นกว่าสองเมตรทีเดียว
เธอจะทำยังไงต่อดี
- วนดูในสุมทุมพุ่มไม้ เผื่อว่าจะมี"ใคร"หรือ"อะไร"อยู่ที่นี่จริง ๆ
แอบดูนะ ซ่อนตัวไปตามสุมทุมพุ่มไม้
บารอนน้อยตัดสินใจแอบซ่อนตัวกบดานดูว่ามีใครอยู่ในสวนนี้หรือไม่ เขานิ่งกบดานอยู่ระหว่างที่อนงค์ตัดสินใจเดินต่อไป
พักหนึ่งต่อมา เขาก็แน่ใจว่ามีใครบางคนอยู่ในสวนนี้จริง ๆ ใครคนนั้นพยายามเคลื่อนไหวช้า ๆ เลาะไปตามแนวต้นไม้ค่อย ๆ มุ่งหน้าไปยังใจกลางของสวน แต่เพราะไม่นึกว่าบารอนน้อยจะนั่งซุ่มอยู่ คนคนนั้นจึงไม่ทันเห็นบารอนน้อย และเมื่อแสงจันทร์ส่องผานยอดไม้ลงมา บารอนน้อยก็เห็นชัดเจนว่าชายคนนั้นคือ.....
(http://wudthipan.com/fucko/_images/6a13c221a4df6867793fc50a7f34e115/1355%20-%20TMW_II.jpg)
"....."
-
วชิระเคยได้ยินมาว่ามีกับดักบ้าๆที่เป็นรูปวาด แค่มองก็ตายเลย ดังนั้นเขาจะไม่มองรูปนั้น
วชิระแหงนหน้ามองรูปเหมือนเจ้าคุณปู่เหนือเตาผิงจากกลางห้อง ห่างไกลรอยเลือดไว้ก่อน แล้วมองดูเตาผิงด้วยว่ามันจะระเบิดหรือเผาคนที่เข้าไปใกล้ไหม
-
(http://i.imgur.com/yJR3VYG.png)
oO(ในบ้านนี้อาจจะมีคน?) อนงค์คิด เธอระหว่างที่เดินผ่านทางเดินก็แหวกพงหญ้าสูงข้างๆอย่างระมัดระวัง เดี๋ยวเจองูเจอสัตว์อะไรๆพุ่งออกมาจะซวยเอา
จนกระทั่งมาถึงกระท่อมแปลกๆนี่... เธอสงสัยว่าที่นี่มีคนจริงๆรึเปล่านะ เลยเลือกไปหาหินจากข้างทางมาปาใส่หน้าต่างสูงมั่วๆซักบานนึง (ไม่ว่าจะมีเป็นหน้าต่างเปิด หน้าต่างไม้ ก็ว่ากันไป)
แล้วหลังจากปาเสร็จก็หาทางหลบในทันที เพราะไม่อยากถูกพบเห็น แล้วแอบรอดูว่ามีใครโผล่หน้าออกมามั้ยนะ หรือมีเสียงใครตอบรับรึเปล่า
-
แอบตามอาตี๋ไปเรื่อยๆ
-
โรสเบะปากแล้วเดินตามเส้ยวร้องไป เชอะ ไม่ง้อก้ได้ ไม่มีไฟก้ไม่ต้องมี
แล้วโรสก็ย่ำส้นสูงในชุดนอนวาบหวิวหาต้นเสียงในสวนลึก
-
"สวัสดีค่ะ ขอโทษนะคะ ชั้นกำลังรีบ" ผึ้งเอ่ยทักวชิระและขอตัวอย่างขอไปที
- ห่องเจ้าย่ามาลี
-
"ไป ... ไหนกันหมดนี่?"
รินเดินเข้ามาที่เรือนรับใช้ แม้เธอได้ยินเสียงจากข้างนอก แต่เธอนึกว่าข้างนอกนี้ น่าจะดังจากเรือนรับใช้ นอกจากจะซุ่มซ่าม แล้วยังเฟอะฟะด้วยหรือเนี่ย?
รินเคาะประตูห้องสมชาย
- ถ้าไม่ได้ล็อค หรือไม่มีใครตอบกลับ ก็เปิดประตูช้าๆ แล้วค่อยๆ มองดูข้างใน
-
วชิระเคยได้ยินมาว่ามีกับดักบ้าๆที่เป็นรูปวาด แค่มองก็ตายเลย ดังนั้นเขาจะไม่มองรูปนั้น
วชิระแหงนหน้ามองรูปเหมือนเจ้าคุณปู่เหนือเตาผิงจากกลางห้อง ห่างไกลรอยเลือดไว้ก่อน แล้วมองดูเตาผิงด้วยว่ามันจะระเบิดหรือเผาคนที่เข้าไปใกล้ไหม
รูปเหมือนเจ้าคุณปู่ในชุดไทยราชปะแตนดูเคร่งขรึม เขาสังเกตเห็นว่ามีข้อความหลายบรรทัดเขียนไว้ที่มุมภาพ แต่เพราะขนาดที่เล็กและอยู่ในที่มืด จึงเห็นไม่ชัดว่าเขียนว่าอะไร
แค่ดูคงไม่รู้ว่าเตาผิงจะระเบิดไหม แต่ที่แน่ ๆ มันไม่ได้จุดไฟไว้
สำรวจได้เท่านี้ก็ได้ยินเสียง....
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
เสียงดังมาจากทางสวนอีกแล้ว
([url]http://i.imgur.com/yJR3VYG.png[/url])
oO(ในบ้านนี้อาจจะมีคน?) อนงค์คิด เธอระหว่างที่เดินผ่านทางเดินก็แหวกพงหญ้าสูงข้างๆอย่างระมัดระวัง เดี๋ยวเจองูเจอสัตว์อะไรๆพุ่งออกมาจะซวยเอา
จนกระทั่งมาถึงกระท่อมแปลกๆนี่... เธอสงสัยว่าที่นี่มีคนจริงๆรึเปล่านะ เลยเลือกไปหาหินจากข้างทางมาปาใส่หน้าต่างสูงมั่วๆซักบานนึง (ไม่ว่าจะมีเป็นหน้าต่างเปิด หน้าต่างไม้ ก็ว่ากันไป)
แล้วหลังจากปาเสร็จก็หาทางหลบในทันที เพราะไม่อยากถูกพบเห็น แล้วแอบรอดูว่ามีใครโผล่หน้าออกมามั้ยนะ หรือมีเสียงใครตอบรับรึเปล่า
อนงค์คิดถูก เพราะเธอลุยพงหญ้าอย่างระมัดระวัง เลยทันเห็นงูที่เลื้อยหนีไป นี่ถ้าเดินดุ่ย ๆ ลุยป่า ป่านนี้คงโดนงูกัดไปแล้ว
เมื่อเข้าใกล้กระท่อม อนงค์ก็เอาหินปาหน้าต่าง มันแตกดังเพล้ง
จากนั้น
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
เสียงกรีดร้องดังมาก มาจากในกระท่อมแน่นอน
เอาไงล่ะทีนี้
แอบตามอาตี๋ไปเรื่อยๆ
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
เสียงกรีดร้องที่ดังสนั่นสวนทำให้อาตี๋เคลื่อนตัวไวขึ้น มุ่งหน้าไปทางต้นเสียง
บารอนน้อยตามหลังมาโดยไม่ถูกพบ
โรสเบะปากแล้วเดินตามเส้ยวร้องไป เชอะ ไม่ง้อก้ได้ ไม่มีไฟก้ไม่ต้องมี
แล้วโรสก็ย่ำส้นสูงในชุดนอนวาบหวิวหาต้นเสียงในสวนลึก
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
เสียงดังออกมาจากส่วนลึกของสวน
"สวัสดีค่ะ ขอโทษนะคะ ชั้นกำลังรีบ" ผึ้งเอ่ยทักวชิระและขอตัวอย่างขอไปที
- ห่องเจ้าย่ามาลี
(http://www.jfklibrary.org/~/media/assets/Audiovisual/Still%20Photographs/B%20-%20Robert%20Knudsen%20-%20Office%20of%20the%20Naval%20Aide/KN-C21506.jpg)
ผึ้งย่องขึ้นบันไดไปยังห้องเจ้าย่ามาลี เขาจำโครงสร้างของบ้านได้ดี ห้องเจ้าย่ามาลีอยู่ที่ชั้นสอง ข้างห้องเจ้าคุณปู่ ได้ยินว่าทั้งสองห้องมีประตูเชื่อมติดกัน เพราะสมัยเจ้าคุณปู่ยังมีชีวิตอยุ่ เจ้าย่ามาลีจะเป็นคนดูแลเจ้าคุณปู่ด้วยตัวเองด้วย นอกเหนือจากการจ้างพยาบาลดูแล
ดีจริง ห้องไม่ได้ล็อค ในความมืด เขาเห็นเงาตะคุ่มของเจ้าย่ามาลีนอนอยู่บนเตียง
(http://www.jfklibrary.org/~/media/assets/Audiovisual/Still%20Photographs/B%20-%20Robert%20Knudsen%20-%20Office%20of%20the%20Naval%20Aide/KN-C21506.jpg)
ผึ้งมองเห็นจุดที่น่าสนใจในห้องดังนี้
- แถวรูปติดผนัง
- โต๊ะเครื่องแป้ง
- ชุดโต๊ะน้ำชา
- โคมไฟ
- พรม
- เตียง
- ถังขยะ
- ประตูออกเฉลียง
- ประตูเชื่อมห้องเจ้าคุณปู่
- ห้องน้ำ
แต่ยังไม่ทันได้สำรวจอะไร ก็ได้ยินเสียง......
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
เสียงดังจากทางสวน เงาของเจ้าย่าบนเตียงมีการขยับ เสียงกรนเบา ๆ ก็หายไป
"ไป ... ไหนกันหมดนี่?"
รินเดินเข้ามาที่เรือนรับใช้ แม้เธอได้ยินเสียงจากข้างนอก แต่เธอนึกว่าข้างนอกนี้ น่าจะดังจากเรือนรับใช้ นอกจากจะซุ่มซ่าม แล้วยังเฟอะฟะด้วยหรือเนี่ย?
รินเคาะประตูห้องสมชาย
- ถ้าไม่ได้ล็อค หรือไม่มีใครตอบกลับ ก็เปิดประตูช้าๆ แล้วค่อยๆ มองดูข้างใน
รินเคาะประตูห้องสมชาย แต่ยังไม่ทันมีเสียงตอบ เธอก็ได้ยินเสียง....
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
เสียงดังมาจากทางสวน
-
(http://i.imgur.com/yJR3VYG.png)
oO(อยู่ในนี้จริงๆด้วย!) อ่อสิยะ
อนงค์เริ่มหาทางเข้าของกระท่อมนี้ แล้วสำรวจดูด้วยว่าทางเข้ากระท่อมนี้มีการล็อคลงกลอนอะไรพวกนี้หรือไม่
-
แน่ล่ะ ใครจะมาจุดเตาผิงไว้กันล่ะ วชิระเข้าไปดูกรอบรูป โดยไม่ไปยืนตรงช่องของเตาผิง และระวังกรอบรูปตกทับด้วย (ไม่ยืนในแนวเดียวกับมัน)
สำรวจด้วยตา มองดูก่อนว่ามันเขียนอะไรไว้ ถ้าไม่มีอะไรน่าสนใจอีกก็ดูหลังกรอบรูป ดูได้ไหม
-
แอบตามต่อไป มองดูตามรายทางมีของที่พอจะใช้เป็นอาวุธได้บ้างไหม
ถ้ามีก็เก็บมา พยายามอยู่ในระยะที่ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับอาตี๋จะสามารถช่วยได้โดยไม่ถูกพบเห็น
-
([url]http://i.imgur.com/yJR3VYG.png[/url])
oO(อยู่ในนี้จริงๆด้วย!) อ่อสิยะ
อนงค์เริ่มหาทางเข้าของกระท่อมนี้ แล้วสำรวจดูด้วยว่าทางเข้ากระท่อมนี้มีการล็อคลงกลอนอะไรพวกนี้หรือไม่
เธอมองหาประตูก็พอดีกับที่มันเปิดพรวดออกมา
(http://wudthipan.com/fucko/_images/faf1b9558b47256e20a67bc2de12d459/2905%20-%20MW.jpg)
"ใครน่ะ?" คนที่ก้าวออกมาจากประตูคือแจ๋วที่ถือตะเกียงทำให้เห็นใบหน้าของเธอชัดเจน ตรงข้ามกับอนงค์ที่อยู่ในความมืด เมื่อบวกกับแสงไฟที่แยงตาทำให้แจ๋วไม่ทันสังเกตเห็นอนงค์ที่ยังอยู่ในพงหญ้า
เอาไงดี
แน่ล่ะ ใครจะมาจุดเตาผิงไว้กันล่ะ วชิระเข้าไปดูกรอบรูป โดยไม่ไปยืนตรงช่องของเตาผิง และระวังกรอบรูปตกทับด้วย (ไม่ยืนในแนวเดียวกับมัน)
สำรวจด้วยตา มองดูก่อนว่ามันเขียนอะไรไว้ ถ้าไม่มีอะไรน่าสนใจอีกก็ดูหลังกรอบรูป ดูได้ไหม
เขาเห็นข้อความชัดขึ้น
ข้อความนั้นคือ...
"ปูนทองคือเสาหลัก คุ้มพิทักษ์สมบัติข้า
ได้กุญแจมุ่งดารา แล้วธาราจะนำทาง"
แอบตามต่อไป มองดูตามรายทางมีของที่พอจะใช้เป็นอาวุธได้บ้างไหม
ถ้ามีก็เก็บมา พยายามอยู่ในระยะที่ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับอาตี๋จะสามารถช่วยได้โดยไม่ถูกพบเห็น
บารอนน้อยเจอแค่ท่อนไม้ แต่ก็ดีกว่าไม่มีอะไร เขาจึงหยิบติดมือไป
อาตี๋หยุดซ่อนตัวที่แนวไม้ เขามองเห็นกระท่อมแปลก ๆ กลางลานโล่ง ประตูกระท่อมเปิดออก ใครสักคนที่รูปร่างเป็นผู้หญิงถือตะเกียงเดินออกมาแล้วยกตะเกียงขึ้นหันซ้าหันขวาเหมือนจะหาคน น่าเสียดายที่อยู่ไกลและมีสิ่งกีดขวางมาก บารอนน้อยเลยไม่แน่ใจว่าคนที่กระท่อมคือใคร
-
(http://i.imgur.com/yJR3VYG.png)
กดทักษะซ่อนเร้น อนงค์รีบซ่อนตัวต่อในทันที ไม่ส่งเสียงออกไป รอดูท่าทีอีกฝ่ายด้วย เพราะเกรงกลัวว่าจะถูกตำหนิดุว่าเรื่องเป็นเด็กปาหิน พลางคิดไปด้วยว่าทำไมคุณแจ๋วถึงได้มาอยู่ที่นี่ล่ะ??
-
คิดว่าวชิระจะเข้าใจหรือเปล่าครับทุกคน D{
เขาเอากระดาษปากกามาเขียนจดไว้กันลืมแล้วมองดูกรอบรูปเหนือโต๊ะทำงาน ถ้าไม่มีอะไรผิดปกติให้สนใจก็สำรวจมันอย่างละเอียด ทั้งพื้นผิวและด้านหลัง เผื่อมีอะไรซ่อนไว้
-
โรสรีบวิ่งไปตามต้นเสียง
"ช่วยด้วยค่ะ มีคนถูกทำร้าย" เธอตะโกนเป็นกระต่ายตื่นตูมเรียกให้คนมาช่วย และวิ่งไปยังต้นเสียงให้เร็วที่สุดด้วยความอยากเผือกระดับสิบริกเตอร์
-
ย่องไปเอามือปิดปากอาตี๋ แล้วจุ๊ปากบอกว่าอย่าส่งเสียง
จากนั้นทำสัญญาณมือบอกให้เขาถอยออกจากบริเวณกระท่อมด้วยกัน
เมื่อถอยออกมาไกลจากกระท่อมแล้วจึงอธิบายอาตี๋ว่า
"เมื่อครู่ กำลังจะมีการค้นรอบบริเวณกระท่อม ถ้าเรายังซุ่มอยู่ต้องถูกเจอตัวแน่นอน เราจึงควรถอยออกมาก่อน"
"อาตี๋ เราเป็นเพื่อนกันใช่ไหม นายมาทำอะไรในบ้านตอนดึกดื่น จะลักหลับใครรึไงกัน"
บารอนน้อยทำตัวเป็นเจ้าบ้าน สอบสวนอาตี๋
-
"เสียงกรี้ดอะไรกันนี่? ดะ ดะ ดังมาจากที่ไหนกัน?"
รินพยายามเคาะปลุกทุกคนในเรือนรับใช้ ดูว่ามีใครอยู่ในนี้บ้าง ไม่ว่าจะเป็น
- ห้องนายแสง
- ห้องนายโส
- ห้องนายส่ง
- ห้องสมชาย
- ห้องแจ๋ว
"ข้างนอกเกิดเรื่องขึ้นแล้วค่ะ ข้างนอกเกิดเรื่องขึ้นแล้วค่าาาาา"
เสียงเคาะประตูปึงปัง ดังไปทั่วเรือนรับใช้ รินดูว่ามีใครอยู่ที่เรือนบ้าง
จากนั้นเธอจึงวิ่งไปตามเสียงกรี้ดร้องที่ดังขึ้น แม้จะมีข้อห้ามว่า ห้ามออกมาข้างนอกห้องยามดึกดื่น แต่เธอก็ลืมคำสั่งนั้นเสีย
-
"คุณย่าคะ" ผึ้งถลาเข้าไปเกาะขอบเตียง "มีเสียงกรี้ดอะไรไม่รู้ค่ะ ดังตั้งสองรอบแล้ว ผึ้งกลัว ขอมาอยู่กับคุณย่านะคะ ฮือ" ผึ้งแสดงละครสะอึกสะอื้นอย่างสมบทบาท แหงสิ เพราะชั้นเป็นนางเอกละครนะคะ สะบัด < อันนี้คิดในใจ
(http://img.tnews.co.th/large/tnews_1446713895_9100.jpg)
-
([url]http://i.imgur.com/yJR3VYG.png[/url])
กดทักษะซ่อนเร้น อนงค์รีบซ่อนตัวต่อในทันที ไม่ส่งเสียงออกไป รอดูท่าทีอีกฝ่ายด้วย เพราะเกรงกลัวว่าจะถูกตำหนิดุว่าเรื่องเป็นเด็กปาหิน พลางคิดไปด้วยว่าทำไมคุณแจ๋วถึงได้มาอยู่ที่นี่ล่ะ??
แจ๋วเมื่อไม่เจอใครก็เอียงคอทำท่าฉงน หันไปในกระท่อมแล้วพูดว่า
"ไม่มีใครค่ะ ท่านหญิง แค่ลมพัดหินเข้ามาเท่านั้นเองค่ะ แจ๋วไปนะคะ" พูดแลวเธอก้ต้มเตี้ยมออกมานอกกระท่อม ปิดประตู คล้องโซ่ แล้วล็อคแม่กุญแจตัวโต จากนั้นก็ค่อย ๆ ชูตะเกียงเดินวนไปเวียนมารอบ ๆ กระท่อม มันคงดูตลกดีถ้าไม่ใช่เพราะอนงค์เห็นของที่อยู่ในมืออีกข้างของแจ๋ว
(https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/0/0e/The_.45_Luger_by_Mike_Krause_1.jpg)
"อยู่ไหนนะ อยู่ไหนจ๊ะ" แจ๋วพึมพำคนเดียวส่ายตาไปมาพร้อมปืนในมือ
ย่องไปเอามือปิดปากอาตี๋ แล้วจุ๊ปากบอกว่าอย่าส่งเสียง
จากนั้นทำสัญญาณมือบอกให้เขาถอยออกจากบริเวณกระท่อมด้วยกัน
เมื่อถอยออกมาไกลจากกระท่อมแล้วจึงอธิบายอาตี๋ว่า
"เมื่อครู่ กำลังจะมีการค้นรอบบริเวณกระท่อม ถ้าเรายังซุ่มอยู่ต้องถูกเจอตัวแน่นอน เราจึงควรถอยออกมาก่อน"
"อาตี๋ เราเป็นเพื่อนกันใช่ไหม นายมาทำอะไรในบ้านตอนดึกดื่น จะลักหลับใครรึไงกัน"
บารอนน้อยทำตัวเป็นเจ้าบ้าน สอบสวนอาตี๋
บารอนน้อยย่องเข้าไปเอามือปิดปากอาตี๋ แล้วเขาก็ลอยหวือหัวทิ่มดินโดยมีเข่าของอาตี๋กดคออยู่ อาตี๋ดูฉงนเล็กน้อยเมื่อมองชัด ๆ แล้วเห็นเป็นบารอนน้อย แต่ก็เพียงแค่ผ่อนแรงที่เข่าดดยเอามือมาปิดปากบารอนน้อยพร้อมทั้งทำท่าจุ๊ปากด้วยมืออีกข้างเป็นเชิงให้เงียบไว้ก่อน ระหว่างที่เห็นแจ๋วเดินส่ายปืนไปมานอกกระท่อม
"เสียงกรี้ดอะไรกันนี่? ดะ ดะ ดังมาจากที่ไหนกัน?"
รินพยายามเคาะปลุกทุกคนในเรือนรับใช้ ดูว่ามีใครอยู่ในนี้บ้าง ไม่ว่าจะเป็น
- ห้องนายแสง
- ห้องนายโส
- ห้องนายส่ง
- ห้องสมชาย
- ห้องแจ๋ว
"ข้างนอกเกิดเรื่องขึ้นแล้วค่ะ ข้างนอกเกิดเรื่องขึ้นแล้วค่าาาาา"
เสียงเคาะประตูปึงปัง ดังไปทั่วเรือนรับใช้ รินดูว่ามีใครอยู่ที่เรือนบ้าง
จากนั้นเธอจึงวิ่งไปตามเสียงกรี้ดร้องที่ดังขึ้น แม้จะมีข้อห้ามว่า ห้ามออกมาข้างนอกห้องยามดึกดื่น แต่เธอก็ลืมคำสั่งนั้นเสีย
ทันทีที่รินไปเคาะห้องนายแสง ประตูก็เปิดออก นายแสงฉุดเธอเข้าห้องมืด ๆ ทันที
โรสรีบวิ่งไปตามต้นเสียง
"ช่วยด้วยค่ะ มีคนถูกทำร้าย" เธอตะโกนเป็นกระต่ายตื่นตูมเรียกให้คนมาช่วย และวิ่งไปยังต้นเสียงให้เร็วที่สุดด้วยความอยากเผือกระดับสิบริกเตอร์
โรสโหวกเหวกโวยวายวิ่งเข้าไปในสวน ส้นสูงเหยียบพื้นดินนุ่มจนจมลึกลงไปทำให้เธอเสียหลักล้มคว่ำคะมำหงายเนื้อตัวปอกเปิกชุดเปรอะเปื้อน แต่เธอก็ยังไม่ละความพยายามวิ่งตรงเข้าไปในสวน นั่นไง ลานโล่งกลางสวน น่าจะเป็นที่มาของเสียงแน่ ๆ เอ๊ะ เห็นกระท่อมอะไรแปลก ๆ กลางลานด้วย
เธอไม่เห็นใครตามมา (ไม่เห็นบารอนน้อย อาตี๋ และอนงค์ที่ซ่อนตัวอยู่ด้วย ส่วนแจ๋วก็ยังไม่เห็นเธอ)
เอาไงต่อดี
"คุณย่าคะ" ผึ้งถลาเข้าไปเกาะขอบเตียง "มีเสียงกรี้ดอะไรไม่รู้ค่ะ ดังตั้งสองรอบแล้ว ผึ้งกลัว ขอมาอยู่กับคุณย่านะคะ ฮือ" ผึ้งแสดงละครสะอึกสะอื้นอย่างสมบทบาท แหงสิ เพราะชั้นเป็นนางเอกละครนะคะ สะบัด < อันนี้คิดในใจ
([url]http://img.tnews.co.th/large/tnews_1446713895_9100.jpg[/url])
นาฬิกาปลุกลอยเข้าหน้าแงของผึ้งอย่างเหมาะเหม็งทำเอาเธอหงายเงิบเห็นดาว
(http://wudthipan.com/fucko/_images/12411598f7c41592e18ef39aa0f4b02f/4024%20-%20TrapMaster.jpg)
"กล้าดียังไงเข้ามาในห้องชั้นยะ นังผู้หญิงไร้มารยาท" เจ้าย่ามาลีดูโกรธมาก
เอาไงต่อ
-
คิดว่าวชิระจะเข้าใจหรือเปล่าครับทุกคน D{
เขาเอากระดาษปากกามาเขียนจดไว้กันลืมแล้วมองดูกรอบรูปเหนือโต๊ะทำงาน ถ้าไม่มีอะไรผิดปกติให้สนใจก็สำรวจมันอย่างละเอียด ทั้งพื้นผิวและด้านหลัง เผื่อมีอะไรซ่อนไว้
กรอบรูปเหนือโตีะทำงานเป็นรูปของเจ้าคุณปู่สมัยยังหนุ่ม ถ่ายกับผู้หญิงสองคนหนึ่งในนั้นน่าจะเป็นเจ้าย่ามาลีสมัยสาว ๆ ส่วนอีกคนเขาไม่รู้จัก แต่เธออุ้มเด็กทารกคนหนึ่งไว้ด้วย เมื่อเขาลองแงะกรอบรูปดูด้านหลังของรุปถ่ายก็พบข้อความ "เรา มาลี มาลาตี วีณา" ด้านล่างเป็นวันที่ ดูแล้วก็ร่วม 50 ปีผ่านมา
-
โรสโกรธดินที่ทำให้เธอล้ม จึงกระทืบดินด้วยความโมโห
"ทำส้นสูงชั้นเลอะหมด" เธอบ่น "แล้วทำไมไม่มีใครตื่นมาเลยนะ ชั้นตะโกนออกจะเสียงดัง"
โรสเดินอ้อมไปหลังกระท่อม แล้วมองหาหน้าต่างไว้แอบดู ต้องมีใครเป็นอะไรแน่ๆ
-
วชิระได้ข้อมูลแล้วก็รีบสำรวจโต๊ะทำงานเลย ทุกซอกมุม ต้องมีอะไรอยู่ในโต๊ะนี่แหละ หนังไทยก็งี้
-
หนูกราบขอประทานอภัยคุณย่าอย่างสูงค่ะ ตามที่หนูบอก หนูกลัวเสียงกรีดร้องมาก และออกมาหาใครก็ไม่เจอ ราวกับทุกคนจงใจตามเสียงนั่นไป...หนูคลำทางมามั่ว ๆ จนมาถึงเรือนใหญ่ ด้วยความตระหนกตกใจและเสียขวัญหนูจึงไม่รู้ทาง และบังเอิญมาเจอห้องคุณย่าค่ะ หนูขออภัยจริงๆ ผึ้งเล่นโศกบีบน้ำตา ความสามารถระดับเธอแล้วผ่านฉลุย
แล้วก็ระหว่างทาง...มีคนแอบย่องไปที่ห้องคุณปู่ค่ะ คุณย่าลองไปตรวจสอบดูไหมคะ
-
(http://i.imgur.com/yJR3VYG.png)
"........." ถ้าขยับตอนนี้ต้องเกิดเสียงจนอีกฝ่ายรู้แน่ๆ อนงค์จึงซ่อนเงียบๆต่อไป
-
อยู่นิ่งๆ
-
โรสโกรธดินที่ทำให้เธอล้ม จึงกระทืบดินด้วยความโมโห
"ทำส้นสูงชั้นเลอะหมด" เธอบ่น "แล้วทำไมไม่มีใครตื่นมาเลยนะ ชั้นตะโกนออกจะเสียงดัง"
โรสเดินอ้อมไปหลังกระท่อม แล้วมองหาหน้าต่างไว้แอบดู ต้องมีใครเป็นอะไรแน่ๆ
โรสเดินอ้อมกระท่อมมาจ๊ะเอ๋กับแจ๋วที่มือนึงถือตะเกียง อีกมือนึงถือปืนชี้มาที่เธอพอดี
(http://wudthipan.com/fucko/_images/faf1b9558b47256e20a67bc2de12d459/2905%20-%20MW.jpg)
"คุณเป็นโจรสินะคะ"
จะทำอะไรหรือจะสั่งเสียว่าไงดี
([url]http://i.imgur.com/yJR3VYG.png[/url])
"........." ถ้าขยับตอนนี้ต้องเกิดเสียงจนอีกฝ่ายรู้แน่ๆ อนงค์จึงซ่อนเงียบๆต่อไป
อยู่นิ่งๆ
ทั้งคู่และอาตี๋รู้สึกว่าตัวเองกำลังจะได้เป็นพยานคดีฆาตกรรม
หนูกราบขอประทานอภัยคุณย่าอย่างสูงค่ะ ตามที่หนูบอก หนูกลัวเสียงกรีดร้องมาก และออกมาหาใครก็ไม่เจอ ราวกับทุกคนจงใจตามเสียงนั่นไป...หนูคลำทางมามั่ว ๆ จนมาถึงเรือนใหญ่ ด้วยความตระหนกตกใจและเสียขวัญหนูจึงไม่รู้ทาง และบังเอิญมาเจอห้องคุณย่าค่ะ หนูขออภัยจริงๆ ผึ้งเล่นโศกบีบน้ำตา ความสามารถระดับเธอแล้วผ่านฉลุย
แล้วก็ระหว่างทาง...มีคนแอบย่องไปที่ห้องคุณปู่ค่ะ คุณย่าลองไปตรวจสอบดูไหมคะ
"เธอว่าไงนะ มีคนแอบเข้าห้องคุณพี่รึ" เจ้าย่ามาลีที่พยักหน้าหงึกหงักฟังคำแก้ตัวขัดขึ้นเมื่อผึ้งพูดเรื่องมีคนแอบเข้าของเจ้าคุณปู่
เธอล้วงไปที่หัวเตียงหยิบหน้าไม้ที่ซ่อนอยู่ด้านหลังออกมาแล้วเดินไปที่ประตูเชื่อม
วชิระได้ข้อมูลแล้วก็รีบสำรวจโต๊ะทำงานเลย ทุกซอกมุม ต้องมีอะไรอยู่ในโต๊ะนี่แหละ หนังไทยก็งี้
เขาไม่พบอะไรที่น่าสนใจเพิ่มเติมนอกจากลิ้นชักโต๊ะทำงานที่ล็อคไว้
-
มองแววตาของอาตี๋ สำรวจให้ลึกลงไปถึงจิตใจของเขา
การมองเห็นคนถูกฆ่าต่อหน้ามีผลอะไรกับมโนธรรมของเขาหรือไม่
หรือเขาก็เป็นเพียงชายเลือดเย็นอีกคนนึง
-
วชิระไปดู ตู้เสื้อผ้า เปิดดูเลย ทั้งข้างใน ข้างบน ข้างล่าง เราถึกอยู่แล้ว
-
(http://i.imgur.com/yJR3VYG.png)
oO(...ซะ ซวยแล่ว!) อนงค์รอดตัว แต่กลับต้องมาเห็นเหตุการณ์แบบนี้ เมื่ออีกฝ่ายถือปืนเช่นนี้ การจะโผล่ออกไปเป็นอะไรที่น่ากลัวสุดๆ ในท้ายที่สุดอนงค์จึงก้าวขาไม่ออกเลย
เธอภาวนาขอให้ไม่มีเหตุการณ์ร้ายแรงอะไรเกิดขึ้นนะ
-
ใช้สกิลวีนใส่
"ใครโจรยะ สวยๆแบบนี้นะเรียกว่าโจร นังโง่! หล่อนสินังโจร มีปืนแบบนี้โจรชัดๆ! ฉันคือหนึ่งในทายาทแห่งบ้านปูนทองผู้มีสิทธิ์ในสมบัติของที่นี่ย่ะ ลดปืนลงเดี๋ยวนี้ก่อนที่ฉันจะตบ" โรสแว้ดกลับให้สาวใช้มึน
-
ตามคุณย่าไปอย่างระมัดระวัง หยิบหมอนคุณย่ามาบังด้วย
-
"ปล่อย ... ปล่อยฉัน ... ย ... อย่าเข้ามาน้าาาาา"
รินพยาามดิ้นรนสุดชีวิต ชักมีดที่นายแสงให้มา เหวี่ยงไปมั่วๆ ในความมืด ตามประสาคนซุ่มซ่าม และ ยามมีดฝึกหัด
-
มองแววตาของอาตี๋ สำรวจให้ลึกลงไปถึงจิตใจของเขา
การมองเห็นคนถูกฆ่าต่อหน้ามีผลอะไรกับมโนธรรมของเขาหรือไม่
หรือเขาก็เป็นเพียงชายเลือดเย็นอีกคนนึง
อาตี๋ดูหน้าเคร่งเครียด เขาทำท่าจะพุ่งออกไปได้ตลอดเวลา ดูท่าทางเขาคงไม่อยากให้ใครตาย
([url]http://i.imgur.com/yJR3VYG.png[/url])
oO(...ซะ ซวยแล่ว!) อนงค์รอดตัว แต่กลับต้องมาเห็นเหตุการณ์แบบนี้ เมื่ออีกฝ่ายถือปืนเช่นนี้ การจะโผล่ออกไปเป็นอะไรที่น่ากลัวสุดๆ ในท้ายที่สุดอนงค์จึงก้าวขาไม่ออกเลย
เธอภาวนาขอให้ไม่มีเหตุการณ์ร้ายแรงอะไรเกิดขึ้นนะ
อนงค์นอนภาวนา ใครตายเธอจะแผ่เมตตาให้นะ
ใช้สกิลวีนใส่
"ใครโจรยะ สวยๆแบบนี้นะเรียกว่าโจร นังโง่! หล่อนสินังโจร มีปืนแบบนี้โจรชัดๆ! ฉันคือหนึ่งในทายาทแห่งบ้านปูนทองผู้มีสิทธิ์ในสมบัติของที่นี่ย่ะ ลดปืนลงเดี๋ยวนี้ก่อนที่ฉันจะตบ" โรสแว้ดกลับให้สาวใช้มึน
แจ๋วอ้าปากเหวอท่าทางตกตะลึง คงไม่นึกว่าจะโดนด่าด้วยเสียง 18 หลอด พอโดนขู่จะตบ เธอก็ย่อตัวกุมหัว
(http://wudthipan.com/fucko/_images/faf1b9558b47256e20a67bc2de12d459/2905%20-%20MW.jpg)
"ข..ขอโทษค่ะ อย่าตบนะ"
เอาไงต่อ
ตามคุณย่าไปอย่างระมัดระวัง หยิบหมอนคุณย่ามาบังด้วย
ผึ้งตามคุณย่าไป
/ผึ้งได้รับ "หมอน"
วชิระไปดู ตู้เสื้อผ้า เปิดดูเลย ทั้งข้างใน ข้างบน ข้างล่าง เราถึกอยู่แล้ว
(http://[url=http://topicstock.pantip.com/woman/topicstock/2009/12/Q8651051/Q8651051-66.jpg]http://topicstock.pantip.com/woman/topicstock/2009/12/Q8651051/Q8651051-66.jpg[/url])
เมื่อเปิดเข้าไปในสิ่งที่คิดว่าเป้นตู้เสื้อผ้า กลับพบว่ามันเป็นห้องเล็ก ๆ ห้องหนึ่งที่เก็บเสื้อผ้าไว้เป็นจำนวนมาก ดูแล้วคงเป็นเสื้อผ้าของคุณปู่ แต่ยังไม่ทันค้นอะไร ประตูที่เชื่อมกับห้องเจ้าย่ามาลีก็เปิดผางออก
(http://wudthipan.com/fucko/_images/12411598f7c41592e18ef39aa0f4b02f/4024%20-%20TrapMaster.jpg)
"มันอยู่ไหน ไอ้เจ้าหัวขโมย" เจ้าย่าถือหน้าไม้ส่ายไปมาหาตีนแมว เดชะบุญที่วชิระเดินเข้ามาในตู้เสื้อผ้ายักษ์นี้ เลยไม่ถูกพบเห็นชั่วคราว แต่ก็คงรอดไปแป๊บเดียวแหละ
เอาไงดี
"ปล่อย ... ปล่อยฉัน ... ย ... อย่าเข้ามาน้าาาาา"
รินพยาามดิ้นรนสุดชีวิต ชักมีดที่นายแสงให้มา เหวี่ยงไปมั่วๆ ในความมืด ตามประสาคนซุ่มซ่าม และ ยามมีดฝึกหัด
ด้วยวิชามีดของเธอ นายแสงจึงต้องปล่อยตัวและรับมีดของเธอด้วยกระบองปราบจราจลของเขา ทั้งคู่รุกรับกันด้วยเทคนิคเหนือธรรมดา
(http://wudthipan.com/fucko/_images/cd6c50a92b6e9dd1eacf474ce2247e47/1395%20-%20Carrier22.jpg)
"สงบสติอารมณ์หน่อยสิ!" นายแสงกระซิบดุ ๆ เมื่อทั้งสองผละจากกัน
เอาไงดี
-
(ยัยตัวแสบนั่น)
วชิระตัดสินใจแอบหลังประตูตู้ที่เข้ามา ถ้าใครเข้ามาเขาจะเอาของใกล้มือฟาดให้สลบซะเลย...
-
(http://i.imgur.com/yJR3VYG.png)
"!!" อนงค์ตกใจกับเสียงแปดหลอดเอามากๆ แต่เธอก็ใช้จังหวะนี้ที่ทั้งสองกำลังวุ่นๆงงๆขยับตัวอ้อมหนีอย่างเงียบๆไปหากระท่อมแถวๆที่ไม่มีคน หาทางเข้าดู
-
ถือโอกาสที่มีเสียงดังวุ่นวาย กระซิบกระซาบกับอาตี๋
เราเป็นเพื่อนกันไม่ใช่รึ ฉันเป็นห่วงนายที่เดินดุ่มๆคนเดียวในป่า
เมื่อกี้ก็จะช่วยพาหนีนะ นายเข้ามาทำอะไรที่นี่หรือ บอกเรามาเถอะ
-
"ลองเปิดตู้เสื้อผ้าดูสิคะคุณย่า" ผึ้งกระซิบบอกคุณย่ามาลีและเอามือควานหาใต้หมอนเผื่อมีอะไรซ่อนอยู่ข้างใน "ไม่ก็ยิงทะลุประตูตู้ไปเลยค่ะ ^-^" ผึ้งเชียร์อีกแรง
-
"อ่ะ ค่ะ ..."
รินได้ยินเสียงนายแสง เลยสงบสติอารมณ์ซักครู่ แต่ยังไม่ลดมีดลง
"คือ ฉันได้ยินเสียงกรีดร้องข้างนอก ... มัน ... เกิดอะไรขึ้นหรือคะ?"
เธอถามนายแสง
-
โรสถือโอกาสอีกฝ่ายสตั๊นแย่งปืนมาเก็บไว้เอง
"เธอใช่ไหมต้นตอของเสียงกรี๊ดเมื่อก่อนหน้านี้ เธอถือปืนขู่คนอื่นให้ตกใจไปทั่ว บอกมานะว่าเธอทำร้ายใครไปบ้างแล้ว ไม่วั้นฉันจะฟ้องคุณย่า ฟ้องคุณชายใหญ่ด้วย ชั้นสนิทกับคุณชายใหญ่" เธอยังคงวีนใส่ด้วยความหงุดหงิด อีกทั้งขู่จะฟ้อง หึๆ
-
"ลองเปิดตู้เสื้อผ้าดูสิคะคุณย่า" ผึ้งกระซิบบอกคุณย่ามาลีและเอามือควานหาใต้หมอนเผื่อมีอะไรซ่อนอยู่ข้างใน "ไม่ก็ยิงทะลุประตูตู้ไปเลยค่ะ ^-^" ผึ้งเชียร์อีกแรง
ย่ามาลีเดินไปที่ตู้เสื้อผ้า มันเปิดอยู่
(ยัยตัวแสบนั่น)
วชิระตัดสินใจแอบหลังประตูตู้ที่เข้ามา ถ้าใครเข้ามาเขาจะเอาของใกล้มือฟาดให้สลบซะเลย...
วชิระหลบหลังประตู เขาเห็นเจ้าย่าเดินผ่านเข้ามา เลยฟาดตุ๊บเข้าท้ายทอย
เจ้าย่ามาลีล้มหน้าคว่ำไป เป็นตายไม่รู้
([url]http://i.imgur.com/yJR3VYG.png[/url])
"!!" อนงค์ตกใจกับเสียงแปดหลอดเอามากๆ แต่เธอก็ใช้จังหวะนี้ที่ทั้งสองกำลังวุ่นๆงงๆขยับตัวอ้อมหนีอย่างเงียบๆไปหากระท่อมแถวๆที่ไม่มีคน หาทางเข้าดู
อนงค์คลานต่ำไปที่ประตูกระท่อม เธอพบว่ามันถูกล่ามด้วยโซ่และล็อคไว้ด้วยแม่กุญแจตัวใหญ่
โรสถือโอกาสอีกฝ่ายสตั๊นแย่งปืนมาเก็บไว้เอง
"เธอใช่ไหมต้นตอของเสียงกรี๊ดเมื่อก่อนหน้านี้ เธอถือปืนขู่คนอื่นให้ตกใจไปทั่ว บอกมานะว่าเธอทำร้ายใครไปบ้างแล้ว ไม่วั้นฉันจะฟ้องคุณย่า ฟ้องคุณชายใหญ่ด้วย ชั้นสนิทกับคุณชายใหญ่" เธอยังคงวีนใส่ด้วยความหงุดหงิด อีกทั้งขู่จะฟ้อง หึๆ
โรสฉวยปืนมาได้ แจ๋วตกใจหน้าซีด
(http://wudthipan.com/fucko/_images/faf1b9558b47256e20a67bc2de12d459/2905%20-%20MW.jpg)
"แจ๋วแค่ทำตามคำสั่งเจ้าย่าค่ะ แจ๋วยังไม่ได้ทำร้ายใคร" T--T
เธอตอบสั้น ๆ น้ำตาร่วงเผาะแผะ
ถือโอกาสที่มีเสียงดังวุ่นวาย กระซิบกระซาบกับอาตี๋
เราเป็นเพื่อนกันไม่ใช่รึ ฉันเป็นห่วงนายที่เดินดุ่มๆคนเดียวในป่า
เมื่อกี้ก็จะช่วยพาหนีนะ นายเข้ามาทำอะไรที่นี่หรือ บอกเรามาเถอะ
อาตี๋นิ่งคิดนึงนึงก็ถอนเข่าออกปล่อยบารอนน้อยเป็นอิสระ
(http://wudthipan.com/fucko/_images/6a13c221a4df6867793fc50a7f34e115/1355%20-%20TMW_II.jpg)
"จริง ๆ แล้วผมชื่อคมสัน ผมคือร้อยตำรวจเอกปลอมตัวมา มีภารกิจลับบางอย่างที่ผมคงยังบอกไม่ได้ ผมได้ยินเสียงแบบนี้หลายคืนแล้วแต่เนื่องจากไม่อาจเปิดเผยตัวเลยได้แต่ซุ่มอยู่ในป่านี่ ไม่นึกว่าจะเจอกับคุณ ยังไงช่วยเก็บเรื่องคืนนี้เป็นความลับด้วยนะครับ" อาตี๋พูดเคร่งขรึม สลัดคราบอาตี๋หมี่เกี๊ยวไปเลย
"อ่ะ ค่ะ ..."
รินได้ยินเสียงนายแสง เลยสงบสติอารมณ์ซักครู่ แต่ยังไม่ลดมีดลง
"คือ ฉันได้ยินเสียงกรีดร้องข้างนอก ... มัน ... เกิดอะไรขึ้นหรือคะ?"
เธอถามนายแสง
(http://wudthipan.com/fucko/_images/cd6c50a92b6e9dd1eacf474ce2247e47/1395%20-%20Carrier22.jpg)
"ไม่มีอะไรหรอก ไม่มีใครตาย มันเป็นเรื่องของพวกเจ้านาย บ่าวอย่างชั้นยุ่งไม่ได้ เธอเองก้ไปนอนเถอะ" นายแสงบ่ายเบี่ยง
-
(http://i.imgur.com/yJR3VYG.png)
oO(ขะ เข้าไม่ได้สินะ... แถมหน้าต่างก็สูงเสียขนาดนี้) อนงค์หนักใจ เธอไปหลบซ่อนแถวๆทางเข้าก่อน เผื่อรอคนที่มีกุญแจ(คงเป็นคุณแจ๋วละมั้ง)มาเปิด
-
"ฟิ้ว ขอบคุณมากวชิระ คราวนี้เราจะได้ค้นความลับได้อย่างสะดวก" ผึ้งถอนหายใจอย่างโล่งอก และไปหยิบหน้าไม้มาเก็บไว้กับตัว "ทางที่นีช่วยชั้นอุ้มย่าไปนอนพักบนเตียงก่อนได้ไหม เผื่อแกตื่นขึ้นมาจะได้ไม่น่าสงสัย " ผึ้งเสนอชายหนุ่ม
"จงทำตามที่ชั้นบอก ไม่งั้นพุงทะลุย่ะ ::)" เธอหยิบหน้าไม้มาเล็งขู่
-
เชื่อเราได้เลยอาตี๋ ความลับของนายจะไม่มีใครรู้แน่นอน
ในเมื่อนายปรากฏตัวไม่ได้ก็คอยเป็นแบคอัพแล้วกัน เราจะออกหน้าให้เอง
ปรากฏตัวอย่างผ่าเผย ยิ้มให้โรสและแจ๋ว พลางทักทายพวกเธอ
"สวัสดีครับพี่ๆ ผมนอนไม่หลับเลยมาเดินเล่นในสวน พวกพี่กำลังเล่นโจรจับผู้ร้ายกันเหรอครับ"
"บ้านนี้น่าสนใจจัง เราเข้าไปดูกันเถอะครับ"
ลองเข้าไปแง้มประตูดูว่ามีอะไรในกระท่อม ถ้าเปิดไม่ได้มาค้นกุญแจที่แจ๋ว
-
วชิระเป็นคนทุบต้องอยู่ใกล้กว่าอยู่แล้ว หยิบหน้าไม้มาก่อนเลย ::)
-
"ถ ... ถ้า อย่างนั้นก็ได้ ... ได้ค่ะ"
รินโค้งตัวน้อยๆ ให้นายแสงแล้วเดินออกจากห้องนายแสง ก่อนจะเดินไปมองดูห้องตัวเอง
"มีอะไรในห้องนี้บ้างเนี่ย ..."
-
เรื่องที่คอยจัดการคนเพ่นพ่านน่ะเหรอ โรสถาม แล้วถามถึงที่มาของเสียงกรี๊ด แจ๋วเป็นคนกรี๊ดเหรอ หรือใครรู้มั้ย
-
([url]http://i.imgur.com/yJR3VYG.png[/url])
oO(ขะ เข้าไม่ได้สินะ... แถมหน้าต่างก็สูงเสียขนาดนี้) อนงค์หนักใจ เธอไปหลบซ่อนแถวๆทางเข้าก่อน เผื่อรอคนที่มีกุญแจ(คงเป็นคุณแจ๋วละมั้ง)มาเปิด
อนงค์นอนซุ่มในกอหญ้าสูงท่วมหัว ไม่มีใครมองเห็นเธอ ช่างดีจริง ๆ
เรื่องที่คอยจัดการคนเพ่นพ่านน่ะเหรอ โรสถาม แล้วถามถึงที่มาของเสียงกรี๊ด แจ๋วเป็นคนกรี๊ดเหรอ หรือใครรู้มั้ย
(http://wudthipan.com/fucko/_images/faf1b9558b47256e20a67bc2de12d459/2905%20-%20MW.jpg)
"แจ๋วไม่ได้กรี๊ดค่ะ นั่นเสียงท่านหญิง...อุ๊บ" แจ๋วหลุดปากแต่รีบปิดปากแล้วเดินถอยหลังไปหลายก้าว ก่อนจะหันหลังวิ่งตื้อออกจากลานกลางสวนมุ่งไปยังแนวต้นไม้
เชื่อเราได้เลยอาตี๋ ความลับของนายจะไม่มีใครรู้แน่นอน
ในเมื่อนายปรากฏตัวไม่ได้ก็คอยเป็นแบคอัพแล้วกัน เราจะออกหน้าให้เอง
ปรากฏตัวอย่างผ่าเผย ยิ้มให้โรสและแจ๋ว พลางทักทายพวกเธอ
"สวัสดีครับพี่ๆ ผมนอนไม่หลับเลยมาเดินเล่นในสวน พวกพี่กำลังเล่นโจรจับผู้ร้ายกันเหรอครับ"
"บ้านนี้น่าสนใจจัง เราเข้าไปดูกันเถอะครับ"
ลองเข้าไปแง้มประตูดูว่ามีอะไรในกระท่อม ถ้าเปิดไม่ได้มาค้นกุญแจที่แจ๋ว
"สวัสดี...อ้าว" บารอนน้อยโผล่มาพูดได้แค่นี้ก็ชนกับแจ๋วที่วิ่งตื้อมาพอดี แต่เนื่องจากนี่เป็นละครไทย ไม่ใช่การ์ตูนญี่ปุ่น จึงไม่มีใครล้มทับกัน แค่แจ๋วซบกับอกบารอนน้อยเท่านั้นเอง
อาตี๋รู้สถานการณ์หลบไปอยู่ในเงาไม้แล้ว
(http://wudthipan.com/fucko/_images/faf1b9558b47256e20a67bc2de12d459/2905%20-%20MW.jpg)
"ป..ปล่อยแจ๋วเถอะค่ะ คุณผู้ชาย" แจ๋วดิ้นยุกยิก
"ถ ... ถ้า อย่างนั้นก็ได้ ... ได้ค่ะ"
รินโค้งตัวน้อยๆ ให้นายแสงแล้วเดินออกจากห้องนายแสง ก่อนจะเดินไปมองดูห้องตัวเอง
"มีอะไรในห้องนี้บ้างเนี่ย ..."
นายแสงเดินมาส่งที่ห้อง เมื่อเห็นว่าเธอเข้าห้องแล้วจึงผละไป
(http://www.bedandbutlerhostel.com/uploads/4702/photos/201512/201512-22-112125_ihhD-0.JPG)
เป็นห้องคนรับใช้ที่ไม่มีอะไรมาก ครึ่งนึงของห้องเป้นเตียง มีโต๊ะเล็ก ๆ หนึ่งตัว แต่อย่างน้อยก็มีห้องน้ำในตัว มีตู้เย็นเล็ก ๆ และมีตู้เสื้อผ้าที่ใช้เก็บของได้
จุดสำรวจ
- เตียง
- ตู้
- โต๊ะ
- ตู้เย็น
- ห้องน้ำ
"ฟิ้ว ขอบคุณมากวชิระ คราวนี้เราจะได้ค้นความลับได้อย่างสะดวก" ผึ้งถอนหายใจอย่างโล่งอก และไปหยิบหน้าไม้มาเก็บไว้กับตัว "ทางที่นีช่วยชั้นอุ้มย่าไปนอนพักบนเตียงก่อนได้ไหม เผื่อแกตื่นขึ้นมาจะได้ไม่น่าสงสัย " ผึ้งเสนอชายหนุ่ม
"จงทำตามที่ชั้นบอก ไม่งั้นพุงทะลุย่ะ ::)" เธอหยิบหน้าไม้มาเล็งขู่
วชิระเป็นคนทุบต้องอยู่ใกล้กว่าอยู่แล้ว หยิบหน้าไม้มาก่อนเลย ::)
ทั้งคู่เล็งที่หน้าไม้เหมือนกัน จึงต้องดูว่าใครไวกว่า
เจ้าพ่อเต๋าเห็นว่าผู้ที่ไวกว่าคือ...
(1) ผึ้ง (2) วชิระ

Rolled 1d2 : 1, total 1
ผลเป็นไปตามนั้น ทั้งคู่โพสต่อได้เลยว่าจะทำอะไรต่อไป
-
ฉวยโอกาสกอดแจ๋วเอาไว้ ลูบผมของเธอ บอกว่า "ไม่ต้องกลัวนะแม่สาวน้อย ฉันจะช่วยเธอเอง"
ระหว่างนั้นก็ลูบคลำหากุญแจหรือสิ่งของที่แจ๋วมีติดตัว ถ้าล้วงได้ก็ล้วงมาเก็บไว้
-
(http://i.imgur.com/yJR3VYG.png)
อนงค์ปล่อยบอท จะเคลื่อนไหวอีกทีเมื่อมีคนเปิดหรือทำอะไรกับประตูแล้ว (....)
-
เสียงท่านหญิง??
"เดี๋ยวสิยะจะวิ่งไปไหน" โรสโมโห นังแจ๋ววิ่งหนี แต่เธอไฮโซพอที่จะไม่ว่างตามคนรับใช้ไป เธอเปิดเข้าไปดูว่าในกระท่อมมีอะไร
-
ผึ้งยิ้มกระหยิ่มอย่างผู้เหนือกว่า
"ทีนี้ก็ช่วยชั้นย้ายร่างคุณย่าได้แล้ว ด้อนเวสมายไทม์ลูซเซอร์ ::)"
-
ฉวยโอกาสกอดแจ๋วเอาไว้ ลูบผมของเธอ บอกว่า "ไม่ต้องกลัวนะแม่สาวน้อย ฉันจะช่วยเธอเอง"
ระหว่างนั้นก็ลูบคลำหากุญแจหรือสิ่งของที่แจ๋วมีติดตัว ถ้าล้วงได้ก็ล้วงมาเก็บไว้
เขาลูบ ๆ คล่ำ จนเจอของที่น่าจะเป็นกุญแจที่กระเป๋ากระโปรง น่าเสียดายที่แจ๋วยังไม่สนิทกับเขา เลยตะปบมือที่พยายามล้วงเข้าไปไว้ ท่าทางคงเอากุญแจมาไม่ได้ง่าย ๆ
เสียงท่านหญิง??
"เดี๋ยวสิยะจะวิ่งไปไหน" โรสโมโห นังแจ๋ววิ่งหนี แต่เธอไฮโซพอที่จะไม่ว่างตามคนรับใช้ไป เธอเปิดเข้าไปดูว่าในกระท่อมมีอะไร
เธอพบว่าประตูปิด มีโซ่ล่าม ล็อคไว้ด้วยแม่กุญแจตัวใหญ่
([url]http://i.imgur.com/yJR3VYG.png[/url])
อนงค์ปล่อยบอท จะเคลื่อนไหวอีกทีเมื่อมีคนเปิดหรือทำอะไรกับประตูแล้ว (....)
เห็นแม่สาวจอมเหวี่ยงที่ชื่อโรสกำลังพยายามเปิดประตู แต่เปิดไม่ได้เพราะประตูมีโซ่คล้อง
-
โรสเคาะประตู
"มีใครอยู่ข้างในไหมคะ" เธอถาม แล้วพยายามคิดว่าท่านหญิงจะร้องกรี๊ดทำไม เจอแมลงสาบเหรอ ชั้นไปนอนโดยที่ไม่รู้ไม่ได้นะ นอนไม่หลับกันพอดี
แล้วชะเง้อมองหาหน้าต่างกระท่อม มีแต่ประตูได้ยังไงกัน หน้าต่างต้องมีทางเข้าสิ
-
จูบแจ๋วซะเลย ถ้าเธอมีอารมณ์ร่วมก็ฉวยโอกาสล้วงกุญแจ ถ้าเธอตบก็ฉวยโอกาสล้วงกุญแจอยู่ดี
-
(http://i.imgur.com/yJR3VYG.png)
อนงค์ขออนุญาตอึ้งกับสิ่งที่เกิดขึ้นแปปนะ (ยังคงปล่อยบอมอยู่)
-
วชิระไม่มีทางเลือกจึงต้องทำตายยัยตัวร้าย T--T
-
"คงไม่มีอะไรจริงๆ"
รินพึมพำอย่างกังวล แต่ถ้านายแสงว่ามาอย่างนั้นก็ว่าไปอย่างนั้น
(https://scontent-kul1-1.xx.fbcdn.net/hphotos-xfl1/v/t1.0-9/1930544_10207933806116362_8525746547374991629_n.jpg?oh=7e5b48c7e59496d40e98c5e3aad8518d&oe=574C0E4D)
-Service-
รินไปอาบน้ำในห้องน้ำ เสร็จแล้ว หาชุดนอนของตนมาใส่จากในตู้ มองไปทางโต๊ะว่ามีเอกสารอะไรหรือไม่?
เธอเดินไปที่ตู้เย็น ดูว่ามีน้ำดื่มหรือเปล่า? ก่อนจะค่อยๆ คลี่ผ้าห่มบนเตียง แล้วเข้านอน อย่างไม่สนใจอะไรอีกต่อไป
Chator
- ขอจบเทิร์นเท่านี้ครับ คงไม่มีเรื่องอะไรแล้ว -
-
ผึ้งยิ้มกระหยิ่มอย่างผู้เหนือกว่า
"ทีนี้ก็ช่วยชั้นย้ายร่างคุณย่าได้แล้ว ด้อนเวสมายไทม์ลูซเซอร์ ::)"
วชิระไม่มีทางเลือกจึงต้องทำตายยัยตัวร้าย T--T
วชิระรับกรรม เขาต้องแบกเจ้าย่ามาลีกลับไปนอนที่ห้อง แต่อย่างน้อยก็แน่ใจว่าเจ้าย่าไม่ตาย แค่สลบเท่านั้น
โรสเคาะประตู
"มีใครอยู่ข้างในไหมคะ" เธอถาม แล้วพยายามคิดว่าท่านหญิงจะร้องกรี๊ดทำไม เจอแมลงสาบเหรอ ชั้นไปนอนโดยที่ไม่รู้ไม่ได้นะ นอนไม่หลับกันพอดี
แล้วชะเง้อมองหาหน้าต่างกระท่อม มีแต่ประตูได้ยังไงกัน หน้าต่างต้องมีทางเข้าสิ
ไม่มีใครตอบเมื่อโรสตบประตู แต่เธอได้ยินเสียงฮึมอัมเพลงดังจากข้างใน ต้องมีคนอยู่ข้างในแน่ ๆ
([url]http://i.imgur.com/yJR3VYG.png[/url])
อนงค์ขออนุญาตอึ้งกับสิ่งที่เกิดขึ้นแปปนะ (ยังคงปล่อยบอมอยู่)
อนงค์นอนอึ้ง ยังไม่มีใครเห็นเธอ
จูบแจ๋วซะเลย ถ้าเธอมีอารมณ์ร่วมก็ฉวยโอกาสล้วงกุญแจ ถ้าเธอตบก็ฉวยโอกาสล้วงกุญแจอยู่ดี
แจ๋วถูกจูบและจับ เธอตัวอ่อนแต่ไม่ยอมปล่อยมือที่กำกุญแจ พอโดนรุกเพิ่มอีกก็ได้สติกัดริมฝีปากบารอนน้อยจนเขาต้องปล่อย
"แอ๋ อันเอ็บอ่ะ" บารอนน้อยโดนกัด
(http://wudthipan.com/fucko/_images/faf1b9558b47256e20a67bc2de12d459/2905%20-%20MW.jpg)
"คนผีทะเล!" จากนั้นเธอก็วิ่งทะลุป่าออกไปทางเรือนใหญ่
เอาไงดี
- ตามไป
- ไปกระท่อม
- อื่น ๆ
"คงไม่มีอะไรจริงๆ"
รินพึมพำอย่างกังวล แต่ถ้านายแสงว่ามาอย่างนั้นก็ว่าไปอย่างนั้น
([url]https://scontent-kul1-1.xx.fbcdn.net/hphotos-xfl1/v/t1.0-9/1930544_10207933806116362_8525746547374991629_n.jpg?oh=7e5b48c7e59496d40e98c5e3aad8518d&oe=574C0E4D[/url])
-Service-
รินไปอาบน้ำในห้องน้ำ เสร็จแล้ว หาชุดนอนของตนมาใส่จากในตู้ มองไปทางโต๊ะว่ามีเอกสารอะไรหรือไม่?
เธอเดินไปที่ตู้เย็น ดูว่ามีน้ำดื่มหรือเปล่า? ก่อนจะค่อยๆ คลี่ผ้าห่มบนเตียง แล้วเข้านอน อย่างไม่สนใจอะไรอีกต่อไป
Chator
- ขอจบเทิร์นเท่านี้ครับ คงไม่มีเรื่องอะไรแล้ว -
ถึงจะอาบน้ำมาแล้วเมื่อหัวค่ำ แต่การออกไปเจอเรื่องตื่นเต้นเมื่อครู่ทำให้เธอรู้สึกเหนียวตัวอีกจึงเข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำอีกรอบ
หลังอาบเสร็จกำลังแต่งตัว เธอจึงเพิ่งสังเกตเห็นรูที่กำแพง ถ้าตาไม่ฝาด เธอรู้สึกว่ามีการเคลื่อนไหวอีกฟากของรูด้วย นี่เธอถูกถ้ำมองรึเนี่ย! แล้วเพิ่งรู้ตัวเอาป่านนี้เนี่ยนะ!
เธอไม่กล้าออกไปดู และถึงจะสายไปแล้ว แต่เธอก็ยังบิสบู่มาอุดรูนั้นไว้แล้วรีบกลับไปนอน
อ้อ ดื่มน้ำก่อนนอนด้วย ในตู้เย็นมีของทานรองท้องและน้ำดื่ม เธอคิดว่าเธออาจจะเอาของมาตุนใส่ในตู้เย็นเพิ่มได้
รินนอนพลางคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นคืนนี้ด้วยใจระทึกจนหลับไป
------------------------จบบท---------------------------------
เลือกพัฒนาสถานะ
- ยามมีดมีทักษะ - ใช้มีดต่อสู้ได้คล่องแคล่ว (แทนที่ยามมีดฝึกหัด)
- สาวโชว์หวิว - เรียกความสนใจชั่วครู่ด้วยฉากวับ ๆ แวม ๆ ได้
-
ผึ้งง่วงแล้ว อยากนอน จึงขอตัวไปพักผ่อน
บายค่ะ ชั้นต้องรักษาสุขภาพเพื่อความงดงามที่ยั่งยืน
พูดจบก็กรี้ดเสียงดังหวังปลุกทุกคนบนเรือนแล้ววิ่งจากไป จงซวยไปซะวชิระ ฮะๆๆๆ
-
- ยามมีดมีทักษะ - ใช้มีดต่อสู้ได้คล่องแคล่ว (แทนที่ยามมีดฝึกหัด)
-
หนีไม่พ้นหรอกนะ ไชนิ่งฟิงเกอร์ ! บารอนน้อยทำท่าแผ่พุ่งพลังฝ่ามือราวกับจอมยุทธ์
แต่จริงๆหันไปส่งซิกให้อาตี๋ จัดการทุบยัยแจ๋วให้สลบ
ถ้าสำเร็จ ก็ไปล้วงกุญแจมา
-
(http://i.imgur.com/yJR3VYG.png)
"อ่ะ" เห็นโรสเคาะประตู และได้ยินเสียงอัมๆออกมา เธอจึงออกจากพงหญ้าไปหาโรสก่อนจะถามว่า
"คุณโรสๆ ลองต่อตัวปีนเข้าทางหน้าต่างดูดีมั้ยจ๊ะ! ถะ ถ้าหากุญแจเข้าไม่ได้ละก็..."
-
"นี่เธอสั่งชั้นเรอะ" โรสถลึงตาใส่อนงค์ "ถ้าชั้นเห็นหน้าต่างชั้นคงปีนไปแล้วล่ะย่ะ"
นางเริ่มวีนเพราะหงุดหงิด นี่ชั้นส่งคำสั่งมองหาหน้าต่างมาหลายโพสละ ไม่เห็นจะมีหน้าต่างผุดออกมาเลย (หมายความว่า มีหน้าต่างให้ปีนเหรอ ถ้ามีแล้วปีนเข้าไปได้จะดีมากเลย)
โรสตรวจปืนในมือ มีกระสุนหรือเปล่า เป็นปืนจริงมั้ย พิจารณาว่าถ้ายิงใส่แม่กุญแจ จะเข้าห้องได้ไหม
-
ผึ้งง่วงแล้ว อยากนอน จึงขอตัวไปพักผ่อน
บายค่ะ ชั้นต้องรักษาสุขภาพเพื่อความงดงามที่ยั่งยืน
พูดจบก็กรี้ดเสียงดังหวังปลุกทุกคนบนเรือนแล้ววิ่งจากไป จงซวยไปซะวชิระ ฮะๆๆๆ
ผึ้งกรีดร้องดังลั่นกลางเรือนใหญ่ นั่นได้ผล ได้ยินเสียงคนในเรือนเปิดประตูออกมานอกห้องร้องถามกันว่าเสียงมาจากไหน และมีคนบอกว่าเสียงมาจากห้องของเจ้าย่ามาลี
สิ่งหนึ่งที่ผึ้งลืมไปคือ เธอก็อยู่ในห้อง ไม่ได้อยู่ในทุ่งดล่ง ถ้าเปิดออกไปก็ต้องเจอคนอื่น ๆ ที่ออกมาจากห้องตัวเองเช่นกัน
เอาไงดีล่ะ
หนีไม่พ้นหรอกนะ ไชนิ่งฟิงเกอร์ ! บารอนน้อยทำท่าแผ่พุ่งพลังฝ่ามือราวกับจอมยุทธ์
แต่จริงๆหันไปส่งซิกให้อาตี๋ จัดการทุบยัยแจ๋วให้สลบ
ถ้าสำเร็จ ก็ไปล้วงกุญแจมา
อาตี่ไม่โผล่ออกมา ทำไมน่ะเหรอ ก็เพราะว่า....
(http://wudthipan.com/fucko/_images/8f2d07c16d72b066856f18510c7788ca/2093%20-%20Heart%27s_Diary%20MW.jpg)
"นี่มันเรื่องอะไรกัน" ท่านชายใหญ่หน้านิ่วคิ้วขมวดเดินมา ด้านหลังมาแจ๋วแอบอยู่
([url]http://i.imgur.com/yJR3VYG.png[/url])
"อ่ะ" เห็นโรสเคาะประตู และได้ยินเสียงอัมๆออกมา เธอจึงออกจากพงหญ้าไปหาโรสก่อนจะถามว่า
"คุณโรสๆ ลองต่อตัวปีนเข้าทางหน้าต่างดูดีมั้ยจ๊ะ! ถะ ถ้าหากุญแจเข้าไม่ได้ละก็..."
เป็นความคิดที่ดีนะ อนงค์ปรากฏกาย
"นี่เธอสั่งชั้นเรอะ" โรสถลึงตาใส่อนงค์ "ถ้าชั้นเห็นหน้าต่างชั้นคงปีนไปแล้วล่ะย่ะ"
นางเริ่มวีนเพราะหงุดหงิด นี่ชั้นส่งคำสั่งมองหาหน้าต่างมาหลายโพสละ ไม่เห็นจะมีหน้าต่างผุดออกมาเลย (หมายความว่า มีหน้าต่างให้ปีนเหรอ ถ้ามีแล้วปีนเข้าไปได้จะดีมากเลย)
โรสตรวจปืนในมือ มีกระสุนหรือเปล่า เป็นปืนจริงมั้ย พิจารณาว่าถ้ายิงใส่แม่กุญแจ จะเข้าห้องได้ไหม
(หน้าต่างก็มีมาตั้งแต่โพสแรกแล้ว แต่ของชาวบ้านนะ)
เธอมองอนงค์ จากนั้นก็เบะปากมองบน และเห็นหน้าต่างที่อยู่สูงขึ้นไปจากพื้น 2 เมตร มีบานนึงที่กระจกแตกด้วย ท่าทางคงมีคนมือบอนปาหินใส่
โรสสำรวจปืนในมือ อ้าว ปืนจริงแต่ไม่มีกระสุนนี่นา ดีนะที่เช็คก่อน
-
ดีเลย งั้นส่งอนงค์ปืนขึ้นไปโลด โรสยอมใช้กำลังยกตัวอนงค์ขึ้นด้านบน ส่งอนงค์ไปทำเควสแทน
-
(http://i.imgur.com/yJR3VYG.png)
"เฮ้! นงค์จะทำให้ดีที่สุดจ้า" ว่าแล้วเธอก็ถูกโรสดันขึ้นไป อนงค์พยายามปีนเข้าไปในกระท่อมผ่านทางหน้าต่างที่กระจกแตก แต่แน่นอนเธอไม่ให้กระจกพวกนั้นบาดตนเองหรอกนะ ถึงมันจะลำบากหน่อยๆก็เถอะ
-
วชิระที่ไวกว่ารีบวิ่งไปยังห้องเจ้าคุณปู่แล้วล็อคซะ จากนั้นก็ไปแอบที่หน้าประตูเตรียมเผ่นเมื่อมีคนผ่านไปยังห้องท่านย่า C}
-
สวัสดีครับพี่ชายใหญ่ พอดีผมตื่นมาจะเข้าห้องน้ำตอนดึกน่ะครับ แต่บ้านเรามันใหญ่เหลือเกิน
ผมเลยหลงทางมาแถวนี้ครับผม แล้วก็บังเอิญเจอแจ๋วที่กลางป่า เลยจะขอให้เธอพากลับห้อง
แต่ดูเหมือนจะมีเรื่องเข้าใจผิดนิดหน่อยนะครับ
-
ดีเลย งั้นส่งอนงค์ปืนขึ้นไปโลด โรสยอมใช้กำลังยกตัวอนงค์ขึ้นด้านบน ส่งอนงค์ไปทำเควสแทน
([url]http://i.imgur.com/yJR3VYG.png[/url])
"เฮ้! นงค์จะทำให้ดีที่สุดจ้า" ว่าแล้วเธอก็ถูกโรสดันขึ้นไป อนงค์พยายามปีนเข้าไปในกระท่อมผ่านทางหน้าต่างที่กระจกแตก แต่แน่นอนเธอไม่ให้กระจกพวกนั้นบาดตนเองหรอกนะ ถึงมันจะลำบากหน่อยๆก็เถอะ
สองสาวร่วมมือกัน โรสยอมเป็นแท่นให้อนงค์ลอยตัวขึ้นไปเหนี่ยวขอบหน้าต่างชะโงกมองในห้อง ภายใต้แสงจันทร์ที่ส่องลอดเข้าไป เธอเห็นผู้หญิงคนหนึ่งนั่งฮัมทำนองเพลงอยู่บนเก้าอี้
(http://wudthipan.com/fucko/_images/ff43b74fbcef2ac1b8f6a7a0e9c08777/580%20-%20Spirit_of_heroes.jpg)
สวัสดีครับพี่ชายใหญ่ พอดีผมตื่นมาจะเข้าห้องน้ำตอนดึกน่ะครับ แต่บ้านเรามันใหญ่เหลือเกิน
ผมเลยหลงทางมาแถวนี้ครับผม แล้วก็บังเอิญเจอแจ๋วที่กลางป่า เลยจะขอให้เธอพากลับห้อง
แต่ดูเหมือนจะมีเรื่องเข้าใจผิดนิดหน่อยนะครับ
บารอนน้อยอธิบาย ท่านชายขมวดคิ้ว
(http://wudthipan.com/fucko/_images/faf1b9558b47256e20a67bc2de12d459/2905%20-%20MW.jpg)
"ไม่จริงค่ะ เค้า...เค้า" แจ๋วที่อยู่หลังท่านชายพยายามพูดอะไรสักอย่าง แต่คงอายเกินกว่าจะพูด
(http://wudthipan.com/fucko/_images/8f2d07c16d72b066856f18510c7788ca/2093%20-%20Heart%27s_Diary%20MW.jpg)
"ช่างเถอะ ที่นี่ไม่สะดวกให้เดินเล่น แจ๋วเธอเอากุญแจมาแล้วพาน้องบารอนน้อยกลับไปห้องด้วย" ท่ายชายสั่งแจ๋วแล้วเอากุญแจมา เดินลิ่วไปทางกระท่อม ไม่ปล่อยโอกาสให้แจ๋วได้ท้วง
แจ๋วไม่มีทางเลือกจึงเดินมากระตุกแขนเสื้อของบารอนน้อยอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ แล้วคุมเขาเดินกลับห้อง
บารอนน้อยไม่มีทางเลือก ถ้าขัดตอนนี้ท่านชายคงไม่พอใจ เขาจึงต้องเดินกลับไปกับแจ๋วโดย
- ทำตัวเรียบร้อย
- ทำตัวเจ้าชู้ยักษ์
-
ผึ้งตะโกนบอกคนข้างนอก
มีคนบุกรุกห้องเจ้าคุณปู่และทำร้ายคุณย่าค่ะ ดักประตูห้องคุณปูไว้นะคะ!
เธอกดเสียงเข้มจริงจังแบบนางเอกเจ้าบทบาท แล้วเดินออกจากประตูไปกำกับประตูห้องเจ้าคุณปู่
ตอนนี้คนร้ายซ่อนตัวในห้องเจ้าคุณปู่ โดยล็อคประตูเชื่อมระหว่างห้องท่านทั้งสองไว้ค่ะ
เมื่อไร้ทางหนีก็ต้องเอาความจริงเข้าสู้ สวรรค์รู้ว่าฉันพูดความจริง ::)
-
- ทำตัวเจ้าชู้ยักษ์
ดูเธอสิแม่สาวน้อย อยากอยู่กับฉันสองต่อสองขนาดนั้นเลยหรือจ๊ะ
ถ้าไปถึงห้องพี่เมื่อไหร่เธอคงไม่ได้กลับไปจนกว่าจะเช้านั่นแหล่ะ
บารอนน้อยกุมมือหญิงสาวเอาไว้ กึ่งลากกึ่งจูงเธอไปที่ห้อง
-
(http://i.imgur.com/yJR3VYG.png)
อนงค์เข้าไปหาสาวคนนั้น
"สวัสดีจ้า เราชื่ออนงค์! ....คุณเป็นใครเหรอจ๊ะ?"
-
โรสตะโกนถามอนงค์ "เป็นไง ข้างในนั้นมีอะไรมั้ย ถ้าไม่มีชั้นกลับห้องแล้วนะ"
เธอทำท่าจะคิดทิ้งอนงค์ไว้ในห้องปิดตายเอาดื้อๆ ก่อนจะหาวหวอดรอ
เมื่อคุณชายมาโรสจึงทำท่าดีใจ "คุณชายใหญ่ขาาาา" เธอลากเสียง "ตามเสียงกรี๊ดมาเหมือนกันใช่ไหมคะ ชั้นเป็นห่วงความปลอดภัยของคนที่นี่เลยรีบมาช่วย แต่ไม่ยักจะหาที่มาเจอเลยค่าาา"
-
วชิระที่ไวกว่ารีบวิ่งไปยังห้องเจ้าคุณปู่แล้วล็อคซะ จากนั้นก็ไปแอบที่หน้าประตูเตรียมเผ่นเมื่อมีคนผ่านไปยังห้องท่านย่า C}
เขาทำตามนั้น
ผึ้งตะโกนบอกคนข้างนอก
มีคนบุกรุกห้องเจ้าคุณปู่และทำร้ายคุณย่าค่ะ ดักประตูห้องคุณปูไว้นะคะ!
เธอกดเสียงเข้มจริงจังแบบนางเอกเจ้าบทบาท แล้วเดินออกจากประตูไปกำกับประตูห้องเจ้าคุณปู่
ตอนนี้คนร้ายซ่อนตัวในห้องเจ้าคุณปู่ โดยล็อคประตูเชื่อมระหว่างห้องท่านทั้งสองไว้ค่ะ
เมื่อไร้ทางหนีก็ต้องเอาความจริงเข้าสู้ สวรรค์รู้ว่าฉันพูดความจริง ::)
เมื่อผึ้งออกจากประตูห้องเจ้าย่ามาลี ก็เห็นคนยืนดักอยู่ 2 คน โดยไม่มีคนอื่นอีก
(http://wudthipan.com/fucko/_images/f123f8b9e67f1bd1da0c8d56a9fc0fe2/753%20-%20The_Memory_Wars.jpg)
"อะไรนะครับ คนร้ายเหรอ ชายน้อยกลัว พี่ชายใหญ่ไปไหน ช่วยเจ้าย่ากับชายน้อยด้วย" ชายน้อยที่โผล่มาตัวสั่น ไม่ได้วิ่งไปไหน
(http://wudthipan.com/fucko/_thumbs/faef32307238ff3361ceb48946222aa1/thumb.jpg)
"พิลึกนะ ชั้นจำได้ว่าเธอพักอยู่อีกเรือนนี่ แล้วเธอมาทำอะไรที่นี่" สุดใจมองผึ้งอย่างระแวง จ้องที่หมอนกับหน้าไม้ในมือผึ้ง ไม่ได้ไปไหนเช่นกัน
ด้วยเหตุนี้จึงมีช่องว่างให้วชิระทำตามแผน เขาเปิดประตูแล้ววิ่งตื้อลงจากเรือนกลับห้องอย่างรวดเร็ว โชคดีจริง ๆ ที่เอาตัวรอดไปได้
วชิระจบตอน
เลือก 1 สถานะ
- นักหลบหนี : เมื่อมีเหตุคับขัน สามารถทิ้งทุกอย่างเพื่อหนีจากเหตุการณ์และตัดจบตอนได้
- ลิ่วล้อ : แต่ละตอนสามารถขอเป็นผู้ติดตามของผู้เล่นหรือ npc ได้ แลกกับการต้องทำตามคำสั่งของผู้เล่นหรือ npc คนนั้นทุกประการ
- ทำตัวเจ้าชู้ยักษ์
ดูเธอสิแม่สาวน้อย อยากอยู่กับฉันสองต่อสองขนาดนั้นเลยหรือจ๊ะ
ถ้าไปถึงห้องพี่เมื่อไหร่เธอคงไม่ได้กลับไปจนกว่าจะเช้านั่นแหล่ะ
บารอนน้อยกุมมือหญิงสาวเอาไว้ กึ่งลากกึ่งจูงเธอไปที่ห้อง
บารอนน้อยแกล้งเดินตามไปอย่างสงบเสงี่ยม แต่พอถึงหน้าห้องของเขา เขาก็ออกลายเจ้าชู้ยักษ์เข้าปลุกปล้ำจะดึงตัวแจ๋วเข้าห้อง หากเป็นเช่นนี้แจ๋วคงไม่รอดแน่ เธอจึงต่อรองด้วยความลับของกระท่อมและผู้หญิงข้างใน บารอนร้อยจะเอายังไงนะ
------------จบตอน------------------------------
เลือกรับ
- ความลับของกระท่อมและหญิงปริศนาที่แจ๋วรู้ : ปล่อยแจ๋วไปแล้วจะได้ pm ความลับ
- แจ๋ว (ดึงแจ๋วเข้าห้องแล้วงาบ) : สามารถข่มขู่ใช้งานแจ๋วได้
([url]http://i.imgur.com/yJR3VYG.png[/url])
อนงค์เข้าไปหาสาวคนนั้น
"สวัสดีจ้า เราชื่ออนงค์! ....คุณเป็นใครเหรอจ๊ะ?"
อนงค์ปืนลอดเข้าไปทางหน้าต่าง แล้วโดดตุ๊บลงไป อืมมม แล้วตอนออกจะทำยังไงดีนะ
(http://wudthipan.com/fucko/_images/ff43b74fbcef2ac1b8f6a7a0e9c08777/580%20-%20Spirit_of_heroes.jpg)
"....." เธอตาลอยมองอนงค์ ไม่พูดอะไร แต่ยังคงฮัมเพลงในคอ
โรสตะโกนถามอนงค์ "เป็นไง ข้างในนั้นมีอะไรมั้ย ถ้าไม่มีชั้นกลับห้องแล้วนะ"
เธอทำท่าจะคิดทิ้งอนงค์ไว้ในห้องปิดตายเอาดื้อๆ ก่อนจะหาวหวอดรอ
เมื่อคุณชายมาโรสจึงทำท่าดีใจ "คุณชายใหญ่ขาาาา" เธอลากเสียง "ตามเสียงกรี๊ดมาเหมือนกันใช่ไหมคะ ชั้นเป็นห่วงความปลอดภัยของคนที่นี่เลยรีบมาช่วย แต่ไม่ยักจะหาที่มาเจอเลยค่าาา"
(http://wudthipan.com/fucko/_images/8f2d07c16d72b066856f18510c7788ca/2093%20-%20Heart%27s_Diary%20MW.jpg)
"เธอไม่ควรอยู่ที่นี่นะ มีใครอีกรึเปล่า" คุณชายใหญ่ถามเสียงอ่อนโยน กวาดตามองไปรอบ ๆ เขาไม่เห็นอนงค์เพราะเธอผลุบเข้าไปในกระท่อมแล้ว
-
(http://i.imgur.com/yJR3VYG.png)
"??" องนค์ช่างใสซื่อ เธอไม่รู้ทำไมผู้หญิงคนนี้ถึงได้เมินเธอแบบนั้น
"นี่ๆ ฮัมเพลงอะไรอยู่เหรอจ๊ะ?" อนงค์เข้าไปใกล้หล่อนมากกว่าเดิม ทำท่าเหมือนจะแตะไหล่เพื่อเรียก
-
- ความลับของกระท่อมและหญิงปริศนาที่แจ๋วรู้ : ปล่อยแจ๋วไปแล้วจะได้ pm ความลับ
-
โรสกำลังชั่งใจขณะเหลือบมองช่องหน้าต่างที่อนงค์ปืนเข้าไปเมื่อครู่ แต่ถึงเธอจะร้าย เธอก็ไม่ชอบการโกหกคนหล่อ
"มีเสียงแปลกๆดังมาจากในกระท่อมค่ะคุณชายใหญ่ น่าจะมีคนโดนขังอยู่ข้างใน" โรสบอกความจริง แต่ไม่ได้ฟ้องเรื่องอนงค์
-
([url]http://i.imgur.com/yJR3VYG.png[/url])
"??" องนค์ช่างใสซื่อ เธอไม่รู้ทำไมผู้หญิงคนนี้ถึงได้เมินเธอแบบนั้น
"นี่ๆ ฮัมเพลงอะไรอยู่เหรอจ๊ะ?" อนงค์เข้าไปใกล้หล่อนมากกว่าเดิม ทำท่าเหมือนจะแตะไหล่เพื่อเรียก
อนงค์ตั้งใจฟังเพลง และเธอก็จำได้ว่ามันคือทำนองของเพลงกล่อมเด็ก
พออนงค์จะแตะไหล่ เธอก็ทำท่าสะดุ้ง ห่อไหล่ตัวสั่น เหมือนว่าจะกรี๊ดอีกแล้ว
โรสกำลังชั่งใจขณะเหลือบมองช่องหน้าต่างที่อนงค์ปืนเข้าไปเมื่อครู่ แต่ถึงเธอจะร้าย เธอก็ไม่ชอบการโกหกคนหล่อ
"มีเสียงแปลกๆดังมาจากในกระท่อมค่ะคุณชายใหญ่ น่าจะมีคนโดนขังอยู่ข้างใน" โรสบอกความจริง แต่ไม่ได้ฟ้องเรื่องอนงค์
(http://wudthipan.com/fucko/_images/8f2d07c16d72b066856f18510c7788ca/2093%20-%20Heart%27s_Diary%20MW.jpg)
"...ฉันรู้ ในนั้นมีผู้หญิงที่น่าสงสารคนนึงอยู่ แต่ฉันบอกเธอมากไปกว่านี้ไม่ได้หรอกนะ" ท่านชายใหญ่ดูจะมีสีหน้าสลดเมื่อพูดถึง
"กลับห้องไปเถอะ ไม่มีอะไรที่นี่หรอก" ท่านชายตัดบท โรสคงต้องกลับห้องแล้ว แต่จะเอาไงดีนะ
เลือก
- ขอให้ท่านชายใหญ่ไปส่ง
- กลับคนเดียว
-
ลิ่วล้อ : แต่ละตอนสามารถขอเป็นผู้ติดตามของผู้เล่นหรือ npc ได้ แลกกับการต้องทำตามคำสั่งของผู้เล่นหรือ npc คนนั้นทุกประการ
หน้าอย่างวชิระต้องไอ้นี่
-
(http://i.imgur.com/yJR3VYG.png)
"!!?" อนงค์กลัวว่าเธอจะกริ๊ดขึ้นมาอีก จึงพยายามทำให้อีกฝ่ายสบายใจโดยที่ไม่เข้าไปแตะตัวอีก
"นะ นงค์ขอโทษจ๊ะ! ฮือ ยะ อย่ากริ๊ดเลยนะจ๊ะ ให้ร้องเพลงกล่อมให้เอามั้ย" เธอตื่นตระหนกทีเดียว เพราะถ้าโดนเจอนี่ไม่ดีแน่ๆ
-
ผึ้งเล่านิทานแบบเดียวกับที่เล่าให้คุณย่าฟัง ใส่อารมณ์บึบคั้นไปในสีหน้าและน้ำเสียง พอเล่ามาถึงตอนมีคนเข้าไปในห้องปู่ก็บอกว่าย่าหยิบหน้าไม้มาจากหัวเตียง และเธอก็หยิบหมอนมาหนึ่งใบแล้วเดินไปด้วยกัน
หลังจากนั้นคนร้ายก็จู่โจมคุณย่าและเธอจนสลบ ผึ้งชี้ให้ดูหัวที่โน(เพราะนาฬิกาปลุก) พอรู้สึกตัวเธอก็กรีดร้องเรียกคนมาช่วย เรื่องก็เป็นอย่างนี้
"ชั้นคิดว่าคนที่แอบเข้าห้องคุณปู่ไม่ได้ต้องการทำร้าย เพราะเหตุการณ์สุดวิสัยมันจึงต้องทำ - เพื่อป้องกันตัว ดูเหมือนมันต้องการสืบหาอะไรบางอย่างจากห้องเจ้าคุณปู่ อาจเป็นใครสักคนที่เพิ่งเข้ามาพร้อมกับชั้นก็ได้"
ผึ้งจ้องตาทั้งสองคนอย่างไม่เกรงกลัว เพื่อพิสูจน์ว่าสิ่งที่เธอพูดมา(ส่วนใหญ่)คือความจริง ลึกแค่ทมี เบบี้แคนยูซีเวนลุคอินทูมายอาย >:( >:( >:( >:(
-
ผึ้งเล่านิทานแบบเดียวกับที่เล่าให้คุณย่าฟัง ใส่อารมณ์บึบคั้นไปในสีหน้าและน้ำเสียง พอเล่ามาถึงตอนมีคนเข้าไปในห้องปู่ก็บอกว่าย่าหยิบหน้าไม้มาจากหัวเตียง และเธอก็หยิบหมอนมาหนึ่งใบแล้วเดินไปด้วยกัน
หลังจากนั้นคนร้ายก็จู่โจมคุณย่าและเธอจนสลบ ผึ้งชี้ให้ดูหัวที่โน(เพราะนาฬิกาปลุก) พอรู้สึกตัวเธอก็กรีดร้องเรียกคนมาช่วย เรื่องก็เป็นอย่างนี้
"ชั้นคิดว่าคนที่แอบเข้าห้องคุณปู่ไม่ได้ต้องการทำร้าย เพราะเหตุการณ์สุดวิสัยมันจึงต้องทำ - เพื่อป้องกันตัว ดูเหมือนมันต้องการสืบหาอะไรบางอย่างจากห้องเจ้าคุณปู่ อาจเป็นใครสักคนที่เพิ่งเข้ามาพร้อมกับชั้นก็ได้"
ผึ้งจ้องตาทั้งสองคนอย่างไม่เกรงกลัว เพื่อพิสูจน์ว่าสิ่งที่เธอพูดมา(ส่วนใหญ่)คือความจริง ลึกแค่ทมี เบบี้แคนยูซีเวนลุคอินทูมายอาย >:( >:( >:( >:(
ชายน้อยเชื่อเต็มที่ เขามองผึ้งอย่างศรัทธา เะอช่างกล้าหาญและยังมีเมตตา ดูสิ กับคนร้ายบุกบ้านเธอยังแก้ตัวแทน
สุดใจรับคำแบบแกน ๆ ดูไม่เชื่อสักนิด แต่ก็ไม่เปิดโปง เธอคิดอะไรในใจกันนะ
ชายใหญไม่อยู่บนเรือน ทั้งสามคนเลยอยู่พยาบาลเจ้าย่ามาลีที่สลบเหมือดยันเช้า ไม่ใช่ว่าผึ้งไม่อยากไปไหน แต่ชายน้อยก็เกาะชายเสื้อเธอเพราะเห็นเป็นผู้คุ้มครอง ส่วนสุดใจก้ไม่ยอมให้เธอคลาดสายตาเสียอีก
------------------------จบตอน-------------------------
ผึ้งเลือก
- นักฉก : ถ้าลงมือหยิบของพร้อมกัน จะมือไวกว่าเสมอ
- นักโกหก : โกหกได้น่าเชื่อถือ
-
- ขอให้ท่านชายใหญ่ไปส่ง
"ตอนวิ่งมามัวแต่วิ่งตามเสียง เลยจำทางกลับห้องไม่ได้แล้วค่ะ" โรสบอกแบบสตอเบอแหล
-
([url]http://i.imgur.com/yJR3VYG.png[/url])
"!!?" อนงค์กลัวว่าเธอจะกริ๊ดขึ้นมาอีก จึงพยายามทำให้อีกฝ่ายสบายใจโดยที่ไม่เข้าไปแตะตัวอีก
"นะ นงค์ขอโทษจ๊ะ! ฮือ ยะ อย่ากริ๊ดเลยนะจ๊ะ ให้ร้องเพลงกล่อมให้เอามั้ย" เธอตื่นตระหนกทีเดียว เพราะถ้าโดนเจอนี่ไม่ดีแน่ๆ
พอไม่เข้าไปแตะ หญิงลึกลับก็สงบลง กลับไปฮัมเพลงต่อ แต่ก็ไม่สนใจพูดโต้ตอบกับอนงค์ เธอจะทำยังไงดีนะ (เลือกได้อย่างเดียว ทำแล้วจบตอนเลย)
- นั่งฟังเพลงกล่อมเด็กอย่างตั้งใจ
- สำรวจห้อง
- ขอให้ท่านชายใหญ่ไปส่ง
"ตอนวิ่งมามัวแต่วิ่งตามเสียง เลยจำทางกลับห้องไม่ได้แล้วค่ะ" โรสบอกแบบสตอเบอแหล
ชายใหญ่ถอนใจ ยิ้มอ่อนโยน แล้วเดินพาโรสกลับห้องของเธอ เส้นทางสั้น ๆ นี้คงกระชับความสัมพันธ์ของทั้งคู่ได้อีก
แผนการของอนงค์และโรสจึงสำเร็จแบบเนียน ๆ
-----------------------จบตอน---------------------------
โรสเลือกรับสถานะ
- คนถูกใจของท่านชายใหญ่ : ท่านชายใหญ่มีแนวโน้มจะเข้าข้าง
- คู่หูของอนงค์ : อะไรที่ทำร่วมกับอนงค์มีแนวโน้มสำเร็จมากขึ้น
-
(http://i.imgur.com/yJR3VYG.png)
อนงค์สนใจผู้หญิงคนนี้มากกว่า เธอคิดว่าเพลงนั้นมันคุ้นๆอยู่น้า....
- นั่งฟังเพลงกล่อมเด็กอย่างตั้งใจ
-
- คนถูกใจของท่านชายใหญ่ : ท่านชายใหญ่มีแนวโน้มจะเข้าข้าง
-
([url]http://i.imgur.com/yJR3VYG.png[/url])
อนงค์สนใจผู้หญิงคนนี้มากกว่า เธอคิดว่าเพลงนั้นมันคุ้นๆอยู่น้า....
- นั่งฟังเพลงกล่อมเด็กอย่างตั้งใจ
เพลงที่เธอฮัมนั้นเบาบ้างดังบ้าง หากไม่ตั้งใจฟังก็จะจับความไม่ได้ แต่เมื่ออนงค์ฟังเพลงที่ร้องวนเวียนไปมาอย่างจดจ่อ เธอก้ปะติดปะต่อเนื้อเพลงได้
"แมงมุมลายตัวนั้น ฉันเห็นมันซมซานเหลือทน
วันหนึ่งมันถูกฝน ไหลหล่นจากบนหลังคา
พระอาทิตย์ส่องแสง ฝนแห้งเหือดไปลับตา
มันรีบไต่ขึ้นฟ้า หันหลังมาทำตาลุกวาว
ดาราเงินดวงนั้น พี่เห็นมันซุกซนเหลือทน
วันหนึ่งมันสับสน ร่วงหล่นจากบนนภา
ทุกข์ทับถมหมดแสง โดนแกล้งน่าเวทนา
ขอจงกลับขึ้นฟ้า เป็นดาราที่สุกสกาว
นกน้อยน้อยตัวนั้น แม่เห็นมันน่ารักเหลือทน
วันนี้มีฟ้าฝน เจ้าแสนกลยังไม่นำพา
แม่มีเจ้าเป็นแสง ขอจงแจ้งจากใจมารดา
ต่อให้ตกจากฟ้า ไม่นำพามีเจ้าก็พอ"
แต่มันจะมีความหมายยังไงกันนะ อนงค์ทบทวนระหว่างปีนหลบออกมาก่อนที่จะมีคนมาเจอ
-------------------จบตอน--------------------
อนงค์เลอืกรับสถานะ
- นักซุ่ม : สามารถแอบซ่อนในฉากได้โดยไม่ถูกพบเห็น (ต้องบรรยายว่าซ่อนที่ไหน)
- คู่หูของโรส : อะไรที่ทำร่วมกับโรสมีแนวโน้มสำเร็จมากขึ้น
-
(http://i.imgur.com/yJR3VYG.png)
"?" อนงค์จดจำเนื้อไปเผื่อจะัมีประโยชน์ในคราวหลัง
- นักซุ่ม : สามารถแอบซ่อนในฉากได้โดยไม่ถูกพบเห็น (ต้องบรรยายว่าซ่อนที่ไหน)
-
- นักโกหก : โกหกได้น่าเชื่อถือ
-
สรุปเหตุการณ์ในค่ำคืน
บนเรือนใหญ่ วชิระย่องขึ้นไปสืบความลับในห้องเจ้าคุณปู่ เขาได้เบาะแสบางอย่าง แต่ก็ถูกขัดขวางโดยผึ้งซึ่งไปปลุกเจ้าย่ามาลีมา หวังจะจับวชิระขณะรื้อห้องเจ้าคุณปู่แบบคาหนังคาเขา ทว่าวชิระกลับโหดกว่านั้น เขาทุบเจ้าย่ามาลีจนหมดสติ แต่ก็ถูกผึ้งที่ฉวยหน้าไม้ของเจ้าย่ามาใช้แทนข่มขู่จนต้องยอมช่วยแบกร่างเจ้าย่ากลับห้อง อย่างไรก็ตาม ผึ้งทำพลาดที่ยังกะจะเอาคนในเรือนเป็นพยานว่าวชิระเป็นคนร้าย เป็นเหตุให้วชิระหนีออกไปได้
ที่เรือนคนรับใช้ รินที่ได้ยินเสียงแปลกประหลาดตัดสินใจไปเคาะห้องนายแสงเพื่อสอบถาม แต่เธอก็ไม่ได้รู้อะไรมากขึ้นนัก พอกลับไปห้องก็ถูกใครไม่รู้ถ้ำมองระหว่างอาบน้ำ แย่จริง ๆ
ที่สวนกลางบ้าน บารอนน้อย อนงค์ โรส พบกระท่อมรูปร่างแปลกประหลาดกลางลานโล่งในสวน อนงค์มือบอนเอาหินปาเข้าไปทางหน้าต่าง จนแจ๋วที่อยู่ในกระท่อมถือปืนออกมาตามหาคนปา แต่คนที่โดนเจอตัวดันกลายเป็นโรส ดีที่เธอวีนจนอีกฝ่ายงงงันและโดนแย่งปืนไป อีกด้าน บารอนน้อยเจออาตี๋หมี่เกี๊ยว หรือร้อยตำรวจเอกคมสันปลอมตัวมา หลบซ่อนอยู่ในสวน อาตี๋ไม่ยอมบอกรายละเอียดว่าเขามาทำไม แต่บารอนน้อยก็ตัดสินใจช่วยเขาโดยการเข้าลวนลามแจ๋วจนได้รู้ความลับบางอย่างมา
ท่านชายใหญ่ปรากฏตัว โรสหลอกล่อให้เขาพาเธอกลับห้อง เปิดโอกาสให้อนงค์ที่ปีนเข้าไปในกระท่อมก่อนหน้านั้นได้ค้นหาความลับ สิ่งที่อนงค์ได้มาคือบทเพลงกล่อมเด็กแปลกประหลาดที่หญิงคนหนึ่งในกระท่อมปริศนาฮัมอยู่ตลอดเวลา