Intermission
ณ ฐานทัพเรือแห่งหนึ่งที่ไม่เกี่ยวข้องกับโรงเรียน Grande Chronicle แต่อย่างใด
เรือบรรทุกเครื่องบินคากะเดินไปมาในอาคารฐานทัพเรือเพราะว่างจัด แต่แล้วระหว่างที่เดินไปเรื่อยเปื่อยนั้นเองก็ได้ยินเสียงดังขึ้นมาจากห้องพักผ่อน
เสียงนั้นเป็นเสียงของผู้หญิงที่เธอไม่เคยได้ยินมาก่อน ถึงอย่างนั้นคากะก็ไม่ได้ตกใจแต่อย่างใด เพราะในห้องพักผ่อนมีโทรทัศน์ตั้งอยู่ ที่มาของเสียงนั่นก็หนีไม่พ้นเสียงจากรายการโทรทัศน์ที่เปิดอยู่แน่นอน
ถึงอย่างนั้น คากะก็สนใจอยู่ไม่น้อยว่ารายการที่เปิดอยู่นั้นจะเป็นอะไร จึงก้าวเท้าเข้าไปในห้อง
ปรากฏว่ามีสาวเรือรบสองคนกำลังนั่งดูโทรทัศน์อยู่
"อ้าว คุณคากะก็มาดู Battle of Love ด้วยหรือคะ?"
ทาคายามะ พาเมเลียเรือลาดตระเวนหนักบรรทุกเครื่องบินคุมาโนะหันมาทักคากะ
"คุณคากะก็สนใจเรื่องราวเลิฟ ๆ ด้วยสินะคะ~?"
อันโด มุตสึมิเรือพิฆาตมุทสึกิที่เห็นคากะเข้ามาก็ออกปากแซวทันที
"ขอโทษด้วยค่ะ แต่ฉันไม่รู้จัก Battle of Love" คากะปฏิเสธอย่างเรียบเฉย แต่ก็ไม่ได้เย็นชาอะไร "มันเป็นรายการแบบไหนหรือคะ?"
"Battle of Love เป็นอนิเมเลิฟคอเมดี้ใส ๆ ในรั้วโรงเรียนขนาดใหญ่แห่งหนึ่งค่ะ ในเรื่องจะมีตัวละครหลักมากกว่าหนึ่งตัวและมีเนื้อเรื่องยิบย่อยมากมายให้ติดตามด้วยละค่ะ" คุมาโนะอธิบาย
"ที่น่าสนใจละก็น้า~ ในเรื่องมีตัวละครสองตัวที่หน้าตาเหมือนพวกเราด้วยละ~! แค่ดูคนหน้าเหมือนทำนู่นทำนี่ก็ตลกดีแล้ว~" มุทสึกิเสริม
"...ฟังดูน่าสนใจดีนะคะ" ว่าแล้วคากะก็มานั่งดูด้วย
"..." พาเมเลียมองมุตสึมิเตรียมของแล้วก็สงสัย ท่าทีเมื่อครู่ของเธอดูไม่ยี่หระกับเรื่องข้อเสียที่พาเมเลียเพิ่งจะพูดไปเลย อย่างกับว่าจะยอมรับว่าตัวเองเป็นแบบนั้นกันง่าย ๆ อะไรอย่างนั้นแหละ
"มุตสึมิซังเนี่ย ไม่คิดอะไรกับข้อเสียของตัวเองเลยหรือคะ?" เธอออกปากถาม
"จะว่าไงดี เรื่องข้อเสียอะไรพวกนี้ ฉันลำบากใจกับมันอยู่...แต่คุณกลับเหมือนจะน้อมรับจุดด้อยมันทุกอย่างเลย แล้วถึงฉันจะพูดข้อเสียของคุณที่เป็นเพียงความเห็นของฉันเท่านั้น แต่คุณก็น้อมรับไว้อย่างง่ายดาย ราวกับว่าจะยอมเป็นแบบที่ทุก ๆ คนคิดยังไงยังงั้น..."
"อะไรที่ทำให้คุณเป็นแบบนี้หรือคะ?"
"ฉันอาจจะความรู้สึกช้าเลยไม่รู้สึกรู้สาอะไรกับคำติชม แต่ฉันคิดว่าทุกคนมีสิทธิ์ที่จะคิดและพูดนะคะ" เธอตอบด้วยสีหน้าเปื้อนยิ้มเช่นทุกครั้ง
"ถึงแม้ในโลกนี้จะมีคนที่แย่หรือโชคร้ายกว่าฉัน ถึงจะมีคนที่เก่งหรือโชคดีกว่าฉัน แต่ไม่ว่ายังไงฉันก็ยังยืนอยู่ที่เดิมนี่คะ"
"คุณยายเคยบอกไว้ว่า เมื่อมีเป้าหมายที่เข้มแข็ง ฉันจะยิ่งแข็งแกร่งยิ่งขึ้น เป็นอย่างนี้เสมอ และจะเป็นอย่างนี้ตลอดไป"
"อืม...สองคนนี้หน้าดูเหมือนพวกคุณจริง ๆ ด้วย" คากะให้ความเห็นออกมา แล้วก็ฉุกคิดขึ้นมาได้
"เดี๋ยวนะ สองคนนั้นเป็นคนรักกัน?"
"ยังหรอกค่ะ แต่จะได้เป็นหรือไม่ก็ขึ้นอยู่กับเวลาแหละค่ะ" คุมาโนะตอบ
"ช่าย ถึงได้บอกว่าตลกดีไงล่ะ ถ้าแยกกันต่างหากก็ว่าไปอย่าง แต่นี่ดันมาคู่กันซะด้วย~" มุทสึกิเสริม ดูท่าว่าเธอจะไม่แคร์อะไรกับตัวละครที่หน้าเหมือนตัวเองกับเพื่อนจะมาเป็นคู่ยูริกันในอนิเม
ว่าแล้วทั้งสามก็ดูอนิเมต่อไป จนกระทั่ง...
มีเสียงดังลั่นและเสียงกรีดร้องของชาวบ้านในละแวกนี้เมื่อรถบรรทุกวิ่งเข้าชนและทับเด็กนักเรียนจากโครนิเคิล
นั่นเป็นภาพที่พาเมเลียซึ่งลอดใต้ท้องรถบรรทุกไปได้เห็นเต็มสองตา
Ando Mutsumi บาดเจ็บสาหัสจนไม่สามารถเดินได้ ไม่สามารถมองเห็น และใช้มือขวาได้เพียงข้างเดียว
"..."
"..."
"..."
"การ์ตูนเลิฟคอเมดี้ใส ๆ แถวบ้านหล่อนเป็นแบบนี้เรอะ?"
"มันใสมาตลอดจนถึงฉากนี้ค่ะ..."
