"มาได้จังหวะ กำลังเบื่อเลย เอ้า! พี่น้อง ได้เวลาลุยแล้ว" Cornelio ไม่รอช้า เวลาแห่งการกบดานจบลงแล้ว
- สัญญาณเตือนภัยดังขึ้น กองทัพ UE ค้นพบที่นี่แล้ว
5 ปีมาแล้วที่โจรสลัดระดับ cornelio ต้องคอยหลบหนีและซุ่มซ่อนปิดบังตัวตนกับทุกๆ คน
ตั้งแต่มากบดานที่นี่ก็ไม่มีเรื่องตื่นเต้นมาจะปีแล้ว ในที่สุดก็ได้ยืดเส้นยืดสายล่ะนะ
เหล่าโจรสลัดวิ่งวุ่นโกลาหล ดาวเคราะห์น้อยนี้เป็นแแค่สถานที่หลบซ่อน แต่ไม่ใช่ยุทธศาสตร์ที่ดีในการตั้งมั่นเลย
cornelio วิ่งไปยังท่าปล่อยยาน
"ทางนี้ค่ะ!" แองเจลิน่าที่ยืนรออยู่แล้วโยนหมวกอวกาศให้เขาแล้วผลุบเข้าไปนั่งในยานเล็ก
cornelio เข้าไปถามสถานการณ์และนั่งลงข้างๆ
กองทัพของ UE ที่ตรวจพบเป็นหน่วยเสาะหาและไล่ล่าหน่วยหนึ่ง ประกอบไปด้วยยานชั้นตรวจการ 1 ลำ และหุ่นรบลาดตระเวณ 5 เครื่อง
มีแค่นี้ไม่น่าจะพอมือพวกเขาทั้งคู่ ถ้าไม่ใช่ว่ายานลำนี้คือยานขนส่งเก่าๆ ที่ดัดแปลงติดตั้งแค่จรวด 2 ลูก
มีสองทางให้เลือก
- ฝ่าออกไปแล้วหนี
- ทำลายหุ่นทั้ง 5 เครื่อง เพื่อยึดยาน
"ที่นี่ต้องมีความลับอะไรซ่อนอยู่แน่"
- ที่เมืองร้างและซากเมือง
(ใช้บริการให้ GM เขียนเรื่องให้)
ซาดินจำได้ว่าเขาเดินทางไปทั่วอวกาศแถบนี้หลังจากสงครามจบลง ความพ่ายแพ้ครั้งนั้นยังตราตรึงในใจ เสียงหัวเราะกังวานของเจ้าคนที่ขับหุ่นรบประหลาดนั่นยังคงวนเวียนไม่ไปไหน
จริงสินะ เมื่อวานเรือแตก ก็เลยมาเกยฝั่งที่นี่
ซาดินปลุกชาล็อตที่ยังไม่ได้สติ ขณะที่เขากำลังสงสัยว่าที่คือที่ไหนของดาว Solo เสียงปืนก็ดังขึ้น
- รีบวิ่งไป
- ย่องไป
- ในเมืองใหญ่คุนพลุกพล่าน
Master Jr. พึ่งเคยมาที่โลกเป็นครั้งแรก เขาเดินทางมาพร้อมกับคิวบรี้ สัตว์เลี้ยงจากดวงดาวไกลโพ้น
"วันนี้ล่ะ เราจะต้องเข้าร่วมกับกองทัพโลกและหยุดยั้งความทะเยอทะยานของพวกโจรสลัดให้จงได้ เหมือนกับที่ท่านพ่อเคยทำไว้เมื่อห้าปีก่อน"
"ไปสมัครงานที่กองทัพกันเถอะกันเถอะ คิวบรี้"
...
ในมุมตึกที่ห่างออกมา หญิงสาวคนนึงกำลังแอบดูเด็กน้อยและสัตว์เลี้ยงของเขา
ไม่ต้องห่วงนะคะท่านมาสเตอร์ คุณหนูช่างเติบโตเร็วยิ่งนัก ทั้งยังมีปณิธานยิ่งใหญ่ ยูกินะจะคอยช่วยเหลือท่านเองค่ะ
เธอคือยูกินะ ร้อยตรีหญิงที่ได้รับคำสั่งจากมาสเตอร์ J ให้ทำหน้าที่ติดตามลูกชายที่หนีออกจากบ้านมาผจญภัย
ในเมืองใหญ่ที่เจริญรุ่งเรืองในทุกๆ ด้าน ใครจะรู้ว่าจู่ๆ กลับมีหุ่นรบแปลกตาเครื่องหนึ่งบินผ่านมาด้วยความเร็วสูง
มันโฉบผ่านเหนือหมู่ตึกไปแบบฉิวเฉียดทิ้งเสียงเครื่องยนต์ดังแสบแก้วหูเอาไว้ แรงลมถึงกับผลักคนบนถนนบางคนกลิ้งได้
สักอึดใจ หุ่นอีกราว 4 เครื่องไปบินผ่านมาอีกในลักษณะเดียวกัน ผู้คนฮือฮา เพราะนั้นเป็นหุ่นรบชั้นยอดของกองทัพโลก
มาสเตอร์หารถแล้วขึ้นขับมันตามไปและเห็นการต่อสู้ของหุ่นทั้งสองฝ่ายบริเวณหาด เหนือชายทะเล
หุ่นของกองทัพโลกเครื่องหนึ่งถูกกระแทกลอยมาทางนี้ มันตกลงบนหาดจนทรายตลบขึ้น
- ถอยไปแอบไกลๆ
- เข้าไปดูสภาพหุ่นตัวนั้น
"...."
- ชายทะเล ลมเย็น อ๊ะ มีเด็กหญิงน่ารักตรงนั้น
เขาเห็นเด็กหญิงคนหนึ่งยืนอยู่ เธอมองไปในทะเลกว้าง
- เข้าไปคุยกับเธอ
- เข้าไปทำร้ายเธอ
- เข้าไปฉุด
- อื่นๆ
"ฮึม ฮืม~" ลูลู่นั่งฮัมเพลงอย่างมีความสุข เธอมีความสุขที่ได้หนีจูเลียตต้ามาเถลไถล มีความสุขที่ได้มาเที่ยวเล่นผจญภัย เมื่อหลายวันก่อนเธอไปเล่นเกมตู้ มันเป็นเกมขับหุ่นรบ เธอรู้สึกชอบมาก เวลาบินฝ่าเข้าไปในดงกระสุนแล้วไม่โดนยิงนี่น่ามหัศจรรย์อย่างหาที่ใดเปรียบปรานได้ และหลังจากนั้นเธอก็หลับไป เมื่อตื่นขึ้นมาอีกครั้งปรากฏว่าเธอก็โผล่มาบนอวกาศซะแล้ว นี่เธอกำลังฝันไปอยู่ใช่ไหม (ใช่แน่ๆ)
"ว๊าววว~!" เธอถึงกับร้องอุทานด้วยความตื่นตาตื่นใจ เมื่อเห็นดวงจันทร์อยู่ด้านนอกตัวยาน เธอเอาหน้าแปะแนบกระจกนัยน์ตาเป็นประกาย "เหมือนลูกบอลสีขาว น่ากินจัง จะมีกระต่ายอยู่ที่นั่นรึเปล่านะ"
- เป้าหมายคือดวงจันทร์
กระสวยอวกาศลอยลำเหนือดวงจันทร์ เสียงโอเปอเรเตอร์ประกาศเป็นภาษาลูนันให้ทุกคนรัดเข็มขัด
แต่ยังไม่ทันที่ลูลู่จะได้รัดเข็มขัด ผู้โดยสารคนหนึ่งก็ชักปืนออกมาแล้วประกาศว่า นี่คือการปล้น ให้ทุกคนหมอบลงกับพื้น
โจรอีกคนเอากระสอบมาแล้วก็เริ่มกวาดข้าวของลงไป
- ปล้นก็ปล้นเถอะ อย่าฆ่าหนูเลยนะ
- หาโอกาสปราบโจร
- ชายทะเล ลมเย็น อ๊ะ มีเด็กหญิงน่ารักตรงนั้น
พุดซ้อนหลบความวุ่นวายจากเมืองหลวงมาพักผ่อนที่ชายทะเลอันสงบเงียบ เธอถอนหายใจเบา ๆ กับบรรยากาศผ่อนคลายที่หาได้ยากยิ่งในจักรวาลแห่งความวุ่นวายนี้ ชีวิตของหญิงชราผ่านพานพบเจอประสบการณ์มามากมายนัก ทั้งสุขสรรค์หรรษาและโศกเศร้าเคล้าน้ำตา จนทำให้ความรู้สึกทุกวันนี้ของพุดซ้อนมีแต่ความด้านชา ละซึ่งความไร้เดียงสามานานเหลือเกิน..
"...."
"...."
ทั้งหญิงชราและหมาคู่ใจต่างมองหน้ากันเงียบ ๆ ไม่แม้แต่จะสนใจเด็กหญิงตัวประกอบไร้บทบาทหน้าสงสารข้างทางนั้นเลย ฮึๆ 
ยายเห็นเด็กหญิงคนหนึ่งยืนอยู่ เธอมองไปในทะเลกว้าง
- เข้าไปคุยกับเธอ
- เข้าไปทำร้ายเธอ
- เข้าไปฉุด
- อื่นๆ
สวบ !!!
แขนของ Tristeza แทงทะลุอกทหาร Solan ดวงตกนายหนึ่ง
เลือดกระเซ็นเปรอะแก้มของเธอเล็กน้อย ก่อนที่เธอจะกระชากแขนข้างนั้นกลับออกมา
"เศษสวะ..."
Tristeza สะบัดแขนเพื่อเป็นการสะบัดเลือดที่ติดอยู่นั้นออก
เธอกำลังรอบเล้นเข้ามาในกองทัพทหารของพวก Solan เพื่อจะมาปลิดชีพหัวหน้ากอง แต่แล้วบางสิ่งก็เกิดขึ้น
- เครื่องบินทิ้งระเบิดตกลงมาแถวนี้
เสียงระเบิดดังสนั่นหวั่นไหว เครื่องบินรบแบบโบราณที่โลกเคยใช้เมื่อประมาณ 100 กว่าปีก่อนตกลงมาภายในค่ายทหารนี้
สัญญาณเตือนภัยดังขึ้นพร้อมกับการจู่โจมด้วยปืนใหญ่พิสัยไกลลงมากลางค่ายจนทหารในค่ายปลิวเป็นไม้ขีดไฟ
- สำรวจดูในค่าย
- ออกจากค่าย
(ขอแบบแรกล่ะกัน แบบสองฉากเปิดตัวยังกะละครหลังข่าว)
- เสียงปืน เสียงฝีเท้าเหมือนกำลังไล่ล่าบางอย่าง
หลังจากที่ Curry ทานอาหารกับ Sugare เสร็จแล้ว (แน่นอนว่าเป็นข้าวราดแกงกระหรี่)
ทั้งคู่จึงไปเดินเล่นเพื่อย่อยอาหาร ณ ในเมือง ที่เต็มไปด้วยตรอก ซอกซอบ ยามวิกาล
ปัง!!! เสียงปืนดังขึ้น
"รีบหลบเข้าตรอกน่าจะดีกว่านะ"
เขาพูดพลาดดึงมือ Sugare ไปหลบในเงามืด
"... อ่า หิวอีกแล้ว"
บ่นอุบอิบ
เป็นกลุ่มชายชุดดำที่วิ่งไล่ล่าใครบางคนเพียงคนเดียว เห็นชายกระโปรงไกลๆ น่าจะเป็นผู้หญิง แต่ก็วิ่งเร็วมาก
- ออกไปหยุดชายชุดดำ
- วิ่งอ้อมหาทางไปดักหน้าคนที่วิ่งหนี
