-เอาใหม่น่า แทงเข้าไปอีกจึ้ก
This dice roll has been tampered with!
Rolled 1d10 : 4, total 4
-ใช้สกิล Quick Strike -1mp
ครั้งนี้เจี๋ยไม่เสียสมาธิแล้ว เขากระโดดขึ้นแล้วฟาดเคียวอย่างรุ่นแรง
มันโดนจุดตายของโกเลมนั่นพอดี
- 7x2 = 14 -2 = 12 DMG
Royal guard Golem
HP 3/15
ช่วงไหล่ซ้ายไปจนถึงแขนซ้ายของมันแตกกระจายออก
มิอากระโดดเข้าช่วยต่อสู้ (2 ลูกเพราะเทิร์นที่แล้วอาจจะลืม)
Rolled 2d10 : 8, 1, total 9
"......"
โกเลมไม่ยอมล้มง่ายๆ มันเงื้อแขนดาบขึ้นมาแล้วฟันใส่เจี๋ยวอีกครั้ง
Rolled 1d10 : 6, total 6
ถามร็อกซ์ว่า เราควรจัดการพวกมันให้หมดก่อนแล้วบังคับคนที่รอดมาถามทางไปจัดการรังของมัน หรือว่าจะแอบตามไปถึงรังดี
ซิมุตี้คิดว่าถ้าไปถึงรังแล้วเจอพวกโหดๆ เฝ้าอยู่จะยิ่งแย่หนักนะ
พิจารณาว่าสามารถพิฆาตเจ้าคนบนหลังเลซเซอร์เดมอนในพริบตาได้ไหม
"กำจัดมันซะ เป็นวิธีที่ง่ายที่สุด"
"แต่ยังไงตัวต้นตอก็สำคัญถ้าจะกำจัดมันจริงๆ ต้องตัดที่หัว"
"หญิงสาวที่พวกมันจับมานั้นน่าจะเป็นกุญแจดอกสำคัญสำหรับพวกมัน"
ซิมูตี้ได้ยินเช่นนั้นก็ครุ่นคิด เธอวางแผนว่าจะกำจัดพวกที่ควบคุม Lessor Demon นั่นก่อน
และการตวัดเคียวจัดการก็ไม่ยากเลย แต่พวกมันคงจะมาเติมเรื่อยๆ
วิธีที่ง่ายที่สุดคงเป็นกำจัดทิ้งซะอย่างที่ร๊อกซ์ว่าจริงๆ
จิ้งหลิงคิดในใจว่าเธอมันบ้าไปเองที่คิดว่านี่จะเป็นเรื่องคำสาปอันน่าสะพรึงกลัว
"ยัยเด็กบ้า เธอจำไม่ได้หรือไงว่าแม่ของเธอสอนว่ายังไง เขาจะดีใจเหรอที่เธอทำกับพี่ๆและคนอื่นๆแบบนี้" จิ้งหลิงใช้แผนเอาแม่เข้าข่ม
คำพูดของจิ้งหลิงทำให้ โอลาชะงัก ถึงเธอจะถูกความโกรธแค้นคอยปั่นหัวอยู่ตลอด แต่ในใจนั้นเธอเชื่อฟังคำสอนของแม่เมากกว่าใคร
โอล่านิ่งไป ทำท่าจะหยิบเอาสร้อยขึ้นมาแต่ว่าไม่เจอ เธอทำท่าร้อนใจผิดจากทุกที
เมโลเดียที่นอนซมอยู่ค่อยๆชูสร้อยคอที่ได้รับจากจิ้งหลิงนั้นขึ้น
พอโอลาเห็นก็รีบเข้าไปขว้ามันมาไว้กับตัวอย่างรีบร้อน แล้วพยายามอ่านตัวหนังสือที่เขียนอยู่บนแหวนนั้น
"We feel.... , We sing together"
เสียงๆหนึงดังแว่วเขาหูของโอลา มันคือเสียงของเมโลเดียพี่สาวแท้ๆของเธอเอง
นานแค่ไหนแล้วที่ตัวเธอไม่ได้คิดถึงสิ่งนี้ มัวปล่อยให้จิตใจถูกครอบงำด้วยความเกลียดชัง
"กลับมาหาพี่ๆเถอะ"
"สู่วันเวลาในวันนั้น"
"ที่เรา... เคยร้องเพลง.... ด้วยกัน..."
โอลามองพี่ๆของเธอทีละคนๆ ช้าๆ แล้วสีหน้าของเธอก็ค่อยๆเปลี่ยนไป
"จริงสินะ..."
"เราคงลืมมันไปแล้ว ว่าเราร้องเพลงเพื่ออะไร..."
หลังจากที่ทั้ง 4 ปรับความเข้าใจกันได้เพราะความช่วยเหลือจากจิ้งหลิง
ทั้ง 4 สัญญาว่า ถ้ามีเรื่องเดิอดร้อนอะไร พวกเธอจะตามไปช่วยทันที
** Side Quest : Back to that day ... สำเร็จ **เด็กหนุ่มถามคำถามรุ่นพี่นักขุด พลางเดินตามไปติด ๆ
" นายจ้างนี้เป็นเจ้าของถ้ำที่พวกเราไปขุดเพชรกันใช่ไหมฮ่ะ ? ลูกพี่ ~ "
"ไม่ใช่นะ ไม่รู้เป็นใครมาจากไหนเหมือนกัน"
"มักจะมาพร้อมสัตว์ประหลาดตัวโต ๆ มีแขนระโยงระยางเยอะแยะ"
"เจ้าสัตว์ประหลาดนั่นก็กินมูมมามมาก เดี๋ยวแทะ เดี๋ยวขว้างทิ้ง"
"ถึงจะบอกว่าเป็นสัตว์เลี้ยง แต่นี่ดูยังไงก็ประหลาดเกินไปนะ"
แค่เราปรากฎตัวก็เจอแล้วเรอะ
". . . . ."
รีบตามไป
ตามเนกะไปอย่างด่วนๆ
ไม่ไกลนักทั้ง 3 ก็พบกับราฟา
เธอนั่งร้องไห้อยู่ที่ใต้ต้นไม้ กลางหลังมีบาดแผลใหญ่ 2 แผล
เนกะเห็นว่าอาการย่ำแย่มากก็รีบเข้าไปดูอาการทันที
