ได้กุญแจแล้ว ก็สอบถามทางไปห้องพักจากเคาร์เตอร์ รวมถึงเวลารวมตัวอีกครั้ง
"เขาเรียกเมื่อไหร่ก็ช่วยโทรขึ้นไปบอกด้วยนะ"
จากนั้นตรงไปห้องพักเลย
/สำรวจห้องพักของตัวเอง
ลงทะเบียนแล้วสินะ...
ไปสำรวจห้องพักตัวเองมั่ง....
ถึงห้องพักแล้วก็เปิดเข้าไปเลย ดูซิว่าห้องของเราเป็นยังไง มีอะไรเซอร์ไพรส์ไหมนะ
"ทำสัญญาอะไรกัน? นี่หน่ะหมอนข้างต่างหาก"
เจี๋ยตอบหน้าตายแต่ก็ยอมวางServitorลง
"งั้นไว้ค่อยมาเล่นกันใหม่นะ"
-รับกุญแจแล้วขึ้นไปสำรวจห้องพัก
"........"
"ครับ ทางเราจะติดต่อไปทันทีเมื่อทุกอย่างเตรียมพร้อมครับ"
พนักงานทั้งสองหันมาก้มให้เหล่ายมทูตมือใหม่ที่กำลังจะเดินไปพักในห้องของตน
แต่มันก็ยังมีอะไรแปลกๆ
ในพวงกุญแจไม่มีตัวเลขห้อง แถมป้ายห้องแต่ละป้ายก็มีตัวเลขไม่เรียงกัน
บ้างก็หลักหน่วย บ้างก็หมื่น บ้างก็ติดลบ ห้องที่ตัวเลขปรับขึ้นปรับลงเรื่อยๆก็ยังมี
ทั้ง 4 จึงมองหน้ากันด้วยความสงสัย
"มีอะไรสงสัยสินะขอรับ..."
ร่างนั้นปรากฎขึ้นตรงหน้ายมทูตมือใหม่
จิ้งหลิงรีบสอบถามว่ามันใช้การยังไงกันแน่
แล้วร่างนั้นก็ค่อยๆยกนิ้วกระดูกแห้งๆขาวๆของมันชี้ไปที่ตัวเลขบนประตูห้องพักห้องหนึ่ง
"ตัวเลขช่วงแรกคือจำนวนปีในการเป็นยมทูตขอรับ" แล้วมันก็ขยับนิ้วถัดออกมานิดหนึ่ง เพราะตัวเลขนั้นเว้นวรรคอยู่
"ตัวเลขนี้คือจำนวนวิญญาณที่ยมทูตตนนั้นจัดการไปขอรับ" เสร็จแล้วมันก็เก็บมือเข้าไปในผ้าคลุมดำๆนั้น
"ยมทูตแต่ละตนจะไปทำงานในที่ๆแตกต่างกัน เวลาก็เช่นกัน"
"เพื่อเป็นการไม่ให้พวกเขาถูกลืมตัวตน ทุกตนจะถูกนับเวลารวมด้วยหลักปีของเหล่ายมทูตขอรับ"
"แล้วกุญแจนั่น สามารถใช้ไขห้องไหนก็ได้ตามสะดวกขอรับ"
"มันจะจดจำตัวของเจ้าของห้องเอาไว้ หลังจากนี้ไม่ว่าจะเอากุญแจนี้ไปไขที่ห้องไหน ในโลกใดๆ"
"ก็จะเชื่อมต่อเข้ากับห้องในโลกของยมทูตได้ทันทีขอรับ"
พอได้ยินดังนั้นเหล่ายมทูตมือใหม่ก็แยกตัวกันไปเลือกหาห้องที่คิดว่าถูกใจ แล้วไขประตูเข้าไปทันที
ในห้องของพวกเขาถูกจัดแต่งไว้อย่างสวยงาม บรรยากาศชวนให้อยากนอนพักมาก
หลังจากเข้าไปได้ไม่นานแต่ละคนก็สังเกตุเห็นเครื่องดื่มที่ถูกนำมาเซิร์ฟไว้ก่อนแล้ว
และกระดาษอีกแผ่นหนึ่งวางอยู่ใกล้ๆกันนั้น ยกเว้นห้องของเจี๋ย
หลวงพ่อเห็นจึงเข้าไปหยิบมาอ่านดูก็เข้าใจว่า ห้องนี้ได้ทำสัญญาพิเศษกับเคธี่ไว้แล้ว
- ทุกคนได้รับ Grim Reaper Tonic x1
- ถ้าเข้าห้องจะถือว่าจบช่วงเลย จะเข้าเลยไหม ?
*ปล.* ระบบตัวเลขหน้าห้องตั้งใจจะเอาไปปรับปรุงใช้ในอนาคต ตอนนี้ยังเป็นแค่การบรรยายเพื่อให้เข้าบรรยากาศเท่านั้น
"ไม่มี"
เมื่อได้ยินคำตอบเช่นนั้นชเทนก็ไม่คิดจะตั้งคำถามอะไรอีก
ทั้ง 2 ยืนเงียบๆอยู่ในลิฟท์ VIP นั้นครู่หนึ่ง จนในที่สุดมันก็หยุด
ประตูลิฟท์เปิดออก เผยให้เห็นสภาพห้องข้างใน
เมื่อเข้ามาถึงห้อง ชเทนก็ตรงเข้าไปที่ตู้เย็นใบโตในห้องนั้น ก้มๆเงยๆ หาอะไรบางอย่างติดมือออกมา
แล้วไปทิ้งตัวลงนอนอยู่บนโซฟาหน้าโทรทัศน์
"ตามสบายนะ"
เขาพูดกับอู๋หมิงที่ท่าทางจะกำลังตื่นที่ แล้วยกเบียร์ขึ้นดื่ม
"จากนี้ไปชั้นคือ Trainer รุ่นพี่ของนาย"
"มีอะไรก็ปรึกษาชั้นได้ละ"
ชเทนบอกกับอู๋หมิงอีกครั้งหนึ่ง ก่อนจะหันไปดูโทรทัศน์แบบเรื่อยเปื่อย
- ได้รับ Grim Reaper Tonic x1
- ถ้าเข้าห้องจะถือว่าจบช่วงเลยแต่จะยังสอบถามเรื่องต่างๆจากชเทนได้อยู่ จะเข้าเลยไหม ?
เวอร์ซู่หน้าซีด "ผมไม่ได้มีรสนิยมโอจจี้ซังนะ ม่ายๆๆๆๆๆ" เขาร้องโวยวายดีดดิ้นขณะโดนลากไป สายตาอ้อนวอนขอความช่วยเหลือจากอเดลจนลับสายตา
เวอร์ซู่งอแง ไม่อยากไปกับร๊อกซ์
เมื่อเขาสังเกตุเห็นท่าทีแล้วจึงหยุดเดินแล้วถามเวอร์ซู่
"ไม่อยากไปกับชั้นสินะ ?"
"ไม่เป็นไร"
แล้วเขาก็เดินจากไป
เอาไงดี ?
"...."
หาที่หลบตามที่สาวแว่นบอก
Fear รีบหนีไปหลบอยู่หลังพุ่มไม้เล็กๆข้างๆ แต่ก็พยายามยื่นหน้าออกมาดูเรื่อยๆว่ามีอะไรเกิดขึ้น
เมื่อรถลิมูซีนขันหรูจอดสนิท ก็มีคนรับใช้หัวกระโหลกแต่งชุดสูทสีดำใส่หมวกปีก เดินออกมาเปิดประตูให้พร้อมกับปูพรมแดง
ขาเรียวๆของหญิงสาวค่อยเยื้องย่างออกมาจากในรถหรูนั้น
"....."
หญิงสาวมาดผู้ดีในชุดสไตล์โกธิค ก้าวลงมาเป็นคนแรก เธอกวาดสายตามองดูรอบๆและตัวตึกของสำนักงานอย่างเงียบๆ
"ถึงแล้วหรอ ?"
สาวน้อยทวินเทลสีชมพูก้าวเท้าลงมาอีกคนหนึ่ง ท่าทางตื่นเต้น แต่ไม่แสดงออกจนเกินพอดี
"เฮ้ย ถึงแล้ว ๆ นี่สินะสำนักงานใหม่ที่ว่า"
"ข้าว่ามันหรูไปนิดนะ ฮ่า ๆๆๆ"
สา่วหัวแดงท่าทางเฮฟวี่เมทัล กับเพื่อนสนิทหน้ากระดูกก้าวตามลงมา
ทั้งคู่คุยกันหัวเราะเสียงดังรั่น
ต่อมาก็เป็นเสียงควบม้าค่อยๆดังใกล้เข้ามาเรื่อยๆ
มองไกลๆจะเห็นตัวหนึ่งมีไฟที่เท้า อีกตัวหนึ่งเป็นกระดูกหุ้มเกราะ
มันตรงปรีเข้ามาที่ตัวสำนักงานนี้อย่างรวดเร็ว
ทั้ง 2 ตัวมาหยุดอยู่ที่ ข้างๆรถลิมูซีนนั้น
1 หญิง 1 ชาย กระโดดลงมาจากม้าของตนเอง
"ม้าเหล็กนี่มันไวจริงๆเลยนะ" หญิงสาวคนนี้โดดลงมาจากม้าไฟ พร้อมกับเปิดผ้าคลุมศริษะออก
"แต่มันคงช่วยในสนามรบไม่ได้มาก" ชายหนุ่มคนนี้โดดลงมาจากม้ากระดูกหุ้มเกราะ
้เขาและเธอสวมชุดแบบนักรบ มีผ้าพันคอและผ้าคลุมสีดำ
ทั้งคู่ทักทายคนอื่นๆที่อยู่ในบริเวณนั้น แล้วก็เริ่มพูดคุยกันอย่างสนิทสนม
"มากันแล้วสินะคะ"
"สวัสดีค่ะ เลดี้ กอธวิช (Lady GothWitch)"
"สำนักงานใหม่ถูกใจไหมคะ ?"
"สวัสดีค่ะ คุณโอซามุ (Osamu) แม่มดที่ไปอยู่ด้วยกันเป็นยังไงบ้างคะ ?"
"สวัสดีค่ะ เนโครมันเต้ 1 และ 2 (Necromante) ยังสนิทสนมกันดีเหมือนเดิมนะคะ"
"สวัสดีค่ะ คุณญาฟลิย่า (Yavriya) และ คุณมิคาอิล (Mikhail) สถานการณ์รบทางฝั่งนู้นไปได้สวยไหมคะ ?"
อัลม่าทักทายเหล่า VIP ทุกคน แล้วยื่นแผ่นกระดานให้ทุกคนเซ็นต์ชื่อ
เธอหยิบกระดานนั่นมาแล้วไล่ดูรายชื่อ
"....... 4 5 6 ... 7 8 ...... ขาดอีก 2 หรอ" เธอบ่นพึมพำ
"......."
ร่างขาวปรากฎขึ้นข้างหลังของอัลม่าแล้วยิ่นนิ้วแหลมๆมาสะกิดไหล่ของเธอ
พอเธอหันมามันก็ยื่นนิ้วชี้นั้นไปจิ้มกับแก้มของอัลม่าพอดี อัลม่าตกใจตาโต ยกมือขึ้นปิดปาก
"อย่าแกล้งกันแบบนี้สิคะ !" อัลม่าโกรธหน้าแดง
"......." ส่วนร่างขาวๆนี่ก็ทำท่าสั่นๆ เหมือนหัวเราะแต่ไม่มีเสียง
"รวมคุณบาโอ (Ba-o) ก็เป็น 9 คนแล้วนะคะ"
"มีใครเห็นคนที่ 10 บ้างไหมคะ ?"
"ในนี้เขียนไว้ว่าอัลม่าหละคะ"
"ไม่มีใครเห็นเลยหรอคะ ?"
ยมทูต VIP ทั้ง 6 งงกับคำถามของเธอ ทั้งหมดมองกันเองก่อนจะหันไปที่อัลม่าแล้วเหงื่อตก
"....แก"
"ข้างหน้าชั้นนี่มันผีที่ไหนเร๊อะ" เนโครมันเต้ 1 พูดเปรยๆ
"ผีแว่นสติไม่ค่อยดีไงหละ ฮ่า ๆๆๆ" เนโครมันเต้ 2 ตอบรับแล้วหัวเราะเสียงดัง
"นี่พีสาว"
"ทำงานหนักไปนิดนะ" ญาฟริย่าเดินมาตบไหล่
"ก็พี่นั่นแหละอัลม่า"
เมื่อได้ยินดังนั้น อัลม่าก็ยืนทำตาปริบๆ
"......."
"ว๊าย ! ขอโทษค่ะ ลืมตัว"
อัลม่าอายหน้าแดงยกกระดานขึ้นมาปิดหน้า
พวกเด็ก ๆ Servitor ก็พากันหัวเราะ แล้วตะโกนล้อ
"ป้ามึน ๆ !"
อัลม่าได้แต่อายแล้วทำทีโวยวายกลบเกลื่อน
ในที่สุดยมทูต VIP ก็มาครบเสียที อีกไม่นานคงได้เริ่มการประชุมแล้วเข้าสู่ช่วงภารกิจ
แล้วทั้ง 8 พากันเดินเข้าสำนักงานไป โดยมีเจ้าพวกตัวเล็กวิ่งตามส่งเสียงเจี๊ยวจ๊าวไปด้วยตลอดทาง
"อัลม่า" เลดี้กอธวิช เดินเข้ามาทักอัลม่าเงียบๆ เธอปิดตาเพื่อรักษามาด
"คะ ?" อัลม่าตอบรับ
"เธอลืมเ้ด็กใหม่คนนึง" พูดจบ เลดี้กอธวิช ก็ชี้นิ้วไปที่ Fear ซึ่งตามด้อมๆมองๆอยู่ข้างหลัง
"ตายละ ! พลาดได้ไงคะเนี่ย ขอบคุณที่ช่วยเตือนนะคะ"
อัลม่าทำท่าตกใจแล้วโค้งให้เลดี้กอธวิช ก่อนจะรีบวิ่งเข้าประชิดตัว Fear สวดยับ แล้วจัดเซ็นต์ชื่อ
- Fear ลงทะเบียนเรียบร้อย
