Trap Master III - ห้องอาบน้ำ

• lostlance: งี้นี่เองงง
  July 21, 2023, 07:09:04 PM
• Qiao: อยากเล่นแนว fear and hunger 1-2 ก็ได้
  August 28, 2023, 10:56:33 PM
• lostlance: ผมว่าเกมมันหลอนไป
  August 31, 2023, 10:47:07 AM
• Johan: สลัดทั้งงานราษฎร กับงานหลวงไม่ออก น่าจะมาต่อสักใกล้ๆปลายปีนะครับ
  September 29, 2023, 06:48:36 PM
• Bloody Rabbits: รออยุ่ว
  September 29, 2023, 10:01:26 PM
• lostlance: ที่โพสใหม่นั้นสแปมหรืออะไรน่ะ
  October 05, 2023, 02:12:26 PM
• Chao: ยังแอบมาต่อนะเออ
  December 02, 2023, 01:55:59 AM
• Johan: สวัสดีปีใหม่ครับ ขอให้ทุกคนยุ่งๆงานเยอะๆ
  January 01, 2024, 11:30:01 AM
• Johan: อยากมาต่อ แต่เคลียรืเวลาไม่ลงตัวเลย
  January 01, 2024, 11:30:18 AM
• Johan: Chao: ยังแอบมาต่อนะเออ <<< ตอบแล้วๆ (เกมบ้าอะไรฟระ โพสละครึ่งปี)
  January 01, 2024, 11:35:44 AM
• lostlance: สวัสดีปีใหม่ครับบ
  January 01, 2024, 08:58:21 PM
• Qiao: มาลักข้อมูลบอร์ดเกม
  June 09, 2024, 12:51:10 PM
• duek duen: จะยังมีใครใช้เว็บนี้อยู่ไหมนะ —
  July 29, 2024, 10:00:23 PM
• Game Master: เจ้าของยังไม่ค่อยเข้าเล้ย
  August 01, 2024, 08:35:21 PM
• duek duen: Damn
  August 04, 2024, 04:42:50 PM

[Chao]

 

  ห้องอาบน้ำขนาดใหญ่ สร้างมาเพื่อใช้ผ่อนคลายมากกว่าอาบน้ำทำความสะอาดอย่างเดียว

[Chao]

ลูกน้องลูลิช่วยกันเปิดกระเบื้องหลังคาเป็นช่องแล้วโดดลงมา  ลูลิเองก็ลากคอเสื้อท่านดยุคโดดตามลงมาด้วย

ดูเหมือนช่องที่ทำไว้จะเล็กเกินไป ผีสาวหัวขาดจึงไม่ตามลงมา  (ถ้าเส้นทางมีอุปสรรค ผีปีศาจธรรมดาจะไม่ตาม)


   ในห้องอาบน้ำ  ลูลิเห็น....

- อ่างอาบน้ำใหญ่
- โครงกระดูกในอ่าง
- ตะเกียงมากมาย
- เก้าอี้นอนเอนหลัง
- หน้าต่างที่ปิดไว้
- ตู้ไม้
- ประตูเชื่อมห้องนอนใหญ่
- ประตูเชื่อมทางเดินชั้นลอย

[Lu]

"เฮ้อ หลุดพ้นมาได้สักที" ลลิถอนหายใจก่อนจะไปถามลุงคนข้างๆ "ทำไมลุงไม่พูดอะไรเลยล่ะคะ ช็อคไปแล้วหรือไง ฉันเป็นนักวางกับดักที่จะมาช่วยลุงนะคะ"

"ลุงรู้มั้ยว่าตัวอะไรอยู่ในห้องนอนใหญ่ที่ลุงนั่งอยู่เหนือมันมาตั้งนานน่ะ แล้วศพที่อยู่ข้างนอกข้างตึกรู้มั้ยว่าใคร" ลูลิสอบปากคำในขณะที่ไล่บรรดาผักบุ้งในสังกัดไปสำรวจ

- ตู้ไม้

[Chao]

ท่านดยุคยังหน้าซีด  เมื่อรู้ว่าลูลิเป้นคนที่มาช่วย เขาก็เล่าเรื่องราวให้ฟัง

  ที่แท้ดยุคโจเซฟเมื่อวัยเด็กเคยโม้กับเพื่อนว่ามีปู่เป็น Trap Master กะแค่ คฤหาสน์ปีศาจ เขาไม่กลัวหรอก  ไปๆมาๆเลยโดนท้าให้เล่นทดสอบความกล้า  ข่าวใหญ่ที่ว่ามีเด็กโดนดึงหายเข้าไปในปราสาทก็มาจากกลุ่มของดยุคนี่เอง และคนที่ถูกดึงเข้าไปก็คือเด็กสาวทอมบอยที่ท่านดยุคในวัยเด็กแอบชอบ แต่ทำตัวเป็นคู่ปรับกัน  การสาบสูญเข้าไปในคฤหาสน์ของเด็กสาวคนนั้นทำให้ดยุคเสียใจมาก เขาตั้งปณิธานว่าสักวันจะต้องเข้าไปในคฤหาสน์ และช่วยเธอกลับออกมาด้วยตัวเอง

   หลายปีแห่งการค้นหาวิธี ในที่สุดดยุคก็ได้คำทำนายจากพ่อมดตาวิเศษผู้สามารถเห็นเหตุการณ์ล่วงหน้า เขาขอให้พ่อมดเขียนวิธีการฝ่าเข้าคฤหาสน์และอุปกรณ์ที่จำเป็นต้องใช้มา  เรื่องมันน่าจะราบรื่น ในเมื่อช่วงแรกๆ ทุกอย่างก็เป้นไปตามคำทำนายของพ่อมด  ทว่าทุกอย่างกลับเลวร้ายลง  เพราะคำเตือนเดียวที่ดยุคไม่เชื่อพ่อมดคือ นำคนมาด้วยน้อยที่สุดเท่าที่จะทำได้

   "ฉันเข้าใจเดี๋ยวนี้เอง  ความน่ากลัวของคฤหาสน์ขึ้นกับจำนวนและความหวาดกลัวของมนุษย์ที่ข้ามรั้วเข้ามา  ฉันนำคนมาด้วยเยอะเกินไป"  ดยุคคร่ำครวญ


  ในตู้ไม้  ลู่พบ... เกลืออาบน้ำ  ใช้ได้เหมือนเกลือ

[Lu]

"ทำไมอ่ะ ยิ่งคนเยอะยิ่งเด่นเลยตกเป็นเป้าโจมตีได้ง่ายน่ะเหรอลุง" ลูลิถาม "คิดว่ายิ่งคนมาเยอะ ยิ่งเป็นหมากไว้ลองกับดักได้ง่ายๆซะอีก เหมือนพวกนี้ไง" ว่าพลางชี้ไปทางผักบุ้งในสังกัด

แล้วเธอเหลือบไปเห็นว่าลูกสมุนค้นเจอไอเท็ม
"ดีมากๆ ได้ของกันผีร้ายมาหนึ่งอย่างแล้ว" เธอเอ่ยชม

- โครงกระดูกในอ่าง

ให้ลูกน้องยืนมองอยู่ห่างๆ ถ้าเป็นโครงกระดูกก็น่าจะตายมานานมากแล้วสินะ ดูว่ากระดูกมันทำท่าอะไรอยู่ในอ่าง แบบคว่ำหน้าจุ่มลงไปในอ่าง หรือแยกเป็นส่วนๆ หรือนั่งนอนเรียบร้อย

[Chao]

   ดยุคบอกว่าปีศาจส่วนใหญ่ที่นี่เกิดจากจินตนาการที่แรงกล้า  ยิ่งคนเยอะ ยิ่งเป็นไปได้ว่าจะมีคนที่มีจินตนาการแรงกล้าอยู่หลายคน  และปีศาจก็จะเกิดขึ้นมาตามจำนวนนั้น

   โครงกระดูกในอ่างนั่งเรียบร้อย  ดูท่าจะตายมานานมากๆแล้ว 

[Lu]

"..." ลูลิหรี่ตามองโครงกระดูกแล้วสั่งให้ลูกน้องถอยออกมา ไม่ต้องไปยุ่งกับมัน

ไปสำรวจ อ่างอาบน้ำใหญ่ ดีกว่า มีอะไรอยู่ในนั้นรึเปล่า ถ้ามีน้ำก็เอากรงเล็บไปจุ่มๆ

[Chao]

      โครงกระดูกก็อยู่ในอ่างอาบน้ำนั่นแหละ  ในอ่างไม่มีน้ำ  คงแห้งไปนานแล้ว  มีแต่คราบแดงๆ  แต่ยังไม่ทันจะดูมากกว่านั้น  ตะเกียงมากมายที่อยู่เหนืออ่างก็ปะทุขึ้น  จากนั้นกองเพลิงก็ทะลักออกมาจากตะเกียงในสภาพที่เหมือนสายน้ำตก  มันเทใส่ทั้งผักบุ้งของลูลิที่โชคร้ายและโครงกระดูกในอ่าง   จนมอดไหม้ไม่มีอะไรเหลือ

      กับดักตะเกียงเพลิง  

  ลูลิ  8/10

[Lu]

"หนอยแน่ะ!! ก็ว่าตะเกียงมันแปลกๆ" ลูลิโมโหอยากจะทำลายตะเกียงพวกนี้ให้หมด -*-

- เก้าอี้นอนเอนหลัง ไม่ใช่ว่ามีกับดักในนี้อีกนะ ลูลิโมโหดเตะเก้าอี้คว่ำเลย

[Chao]

เก้าอี้โดนเตะคว่ำ  ไม่เกิดอะไรขึ้น  เว้นแต่มีหนังสือฉบับนึงกระเด็นตกจากเก้าอี้

[Lu]

หนังสือปลุกใจเสือป่าแน่ๆ!

ลูลิรีบไปคว้าหนังสือมาอ่านทันที

[Chao]

เป้นหนังสือนิยายประโลมโลกเกี่ยวกับเทพบุตรแวมไพร์รักกับสาวหมาป่าที่มีคู่หมั้นเป็นชายหนุ่มผู้มีพลังต้านมนต์สะกดของแวมไพร์

แต่ที่น่าสนใจจริงๆคือจดหมายที่แนบไว้ จ่าหน้าซองถึง "ผู้มาเยือน"

  ใจความในจดหมายทำให้รู้ว่าโครงกระดูกในอ่างอาบน้ำคือโซเฟีย ลูกสาวเจ้าของคฤหาสน์ กล่าวถึงตนเองที่ไร้พลังเวทย์ มิหนำซ้ำยังเป็นโรคร้ายรอวันตาย โดยไม่เคยแม้แต่จะเหยียบย่างออกนอกบ้าน   สิ่งที่เป็นเพื่อนของเธอมีเพียงหนังสือนิยายและเพื่อนๆทางจดหมายเท่านั้น  ญาติคนเดียวที่เธอมีคือพ่อของเธอซึ่งเป็นนักวิชาการเวทย์  พ่อของเธอพยายามหาวิธีช่วยชีวิตเธอหลายทาง แต่มันไม่ได้ผล  เธอไม่อยากตาย  แต่อาการของเธอก็ทรุดลงทุกวัน  เธอร้องไห้อย่างสิ้นหวัง  ทุกวันมีแต่ความเศร้า  แล้ววันหนึ่ง พ่อของเธอก็บอกว่า  เธอน่าจะชวนเพื่อนๆทางจดหมายของเธอมาพบเธอสักครั้ง  เธอตกลง  มีคนที่มาพบเธอ 7 คน  ทุกคนเป้นคนดี  แต่อยู่ได้เพียงสองวัน ก็มีคนหนึ่งหายไปโดยไม่ล่ำลา  พ่อของเธอบอกว่า เขามีเหตุจำเป็นต้องกลับไปก่อน  เธอเสียใจนิดหน่อย  แต่ก็ไม่คิดอะไรมาก ทว่าวันต่อๆมาทุกวัน ก็ต้องมีคนที่กลับไปโดยไม่ร่ำลาวันละคนทุกวัน  เธอแปลกใจ เพื่อนคนที่เหลือเริ่มระแวง และหลังอาหารเขช้าทุกคนก็ขอกลับทั้งหมด  ตอนนั้นเองที่พ่อของเธอบอกว่าทุกคนจะไม่ได้กลับไป  ทุกคนจะต้องช่วยเป็นกำลังให้ตัวเธอ  เธอไม่เข้าใจว่าพ่อพูดอะไรจนเห็นเพื่อนคนหนึ่งล้มฟาดพื้น  จากนั้นคนที่เหลือก็ทะยอยกันล้มลง  พ่อบอกว่า ชีวิตของพวกเขาทำให้เธอแข็งแรงขึ้น  ซึ่งอาจจะจริง เพราะหลายวันมานี้เธอสามารถเดินไปไหนต่อไหนโดยไม่รู้สึกเหนื่อย และมันดีขึ้นทุกวัน 

    เธอพยายามห้าม  แต่พ่อบอกว่าเขามาไกลเกินกว่าจะถอยแล้ว และมันได้ผล  อาการของเธอดีขึ้นจริงๆ  พ่อจับเธอขังไว้ในห้องนอนก่อนจะไปจัดการเพื่อนของเธอที่สลบอยู่  แต่พ่อลืมล็อคห้องน้ำ เธอจึงแอบตามลงไปถึงห้องใต้ดิน  ที่นั่นเธอเห็นศพของเพื่อนๆที่ถูกเชือกคอล้อมรอบหินประหลาดสีดำ  พ่อของเธอกำลังทำพิธีอยู่  เธอกรี๊ดร้อง  พ่อของเธอหันมา ทันใดนั้นเขาก็กลายเป็นชิ้นๆ

    เธอหนีขึ้นจากใต้ดิน  เปิดกับดักทุกชนิดที่พ่อเธอเคยสอน  แล้วมาหลบในห้องชั้นบน  เธอติดอยู่บนนี้มาสี่วัน มีชีวิตด้วยน้ำในห้องอาบน้ำ  ข้างนอก ปีศาจเดินกันทั่ว  เพื่อนๆของเธอกลายเป็นผีดิบเดินอยู่ในบ้าน  เธอตอนนี้ไม่มีอาการของโรคภัยแล้ว  แต่ก็ไม่อาจไปไหนได้   ทุกคืนเธอต้องสะดุ้งตื่นด้วยเสียงหวีดร้องของพ่อและเพื่อนที่ตายไปแล้ว  เธอไม่อยากทรมานจากการอดตาย และไม่อยากปล่อยให้ความทรมานจากฝันร้ายดำเนินต่อไป  เธอจึงตัดสินใจจะยุติชีวิตนี้ด้วยการทานยานอนหลับแล้วเชือดข้อมือในอ่างน้ำ   แต่หากปีศาจทำให้ร่างของเธอเคลื่อนไหวขึ้นมาอีก หรือมายุ่งกับร่างเธอ   ตะเกียงเพลิงจะช่วยจัดการขั้นสุดท้าย

     สุดท้ายเป็นคำเตือนให้ระวังตะเกียงเพลิงและวิธีปลดมันออกมา

[Lu]

=_= สายไปแว้ว แต่ไปปลดดีกว่านะเพื่อความปลอดภัย

- อ่านวิธีแก้กับดักตะเกียงเพลิง แล้วแก้มันซะ

แล้วดูว่ามีของอะไรให้ลูทในอ่างมั้ย

[Chao]

ปลดตะเกียงลงมา

  ลูลิได้รับ  ตะเกียงไฟ


ในอ่าง  ตอนนี้โครงกระดูกกลายเป็นขี้เถ้าแล้ว  ในกองขี้เถ้า  เธอพบมีดโกนเงิน

  ลูลิได้รับ  มีดโกนเงิน/color]


ดยุคอ่านจดหมายแล้วบอกว่า ปริศนาคลี่คลายแล้ว  ที่แท้เจ้าของคฤหาสน์ฆ่าลูกหลานไฮโซที่เป็นเพื่อนทางจดหมายของลูกสาว  แถมใช้พิธีกรรมต้องห้ามเลยโดนลงโทษลบชื่อหลังตายไปแล้ว ด้วยเหตุนี้จึงไม่มีใครรู้จักชื่อของเขาและคฤหาสน์นี้เลย

"แต่ก็ยังมีปัญหาอยู่นะ แล้วเกิดอะไรขึ้นกับปีศาจที่ถูกปลดปล่อยออกมาด้วยพิธีกรรมกันล่ะ  ทำไมมันถึงยอมสงบอยู่แค่ในเขตรั้วคฤหาสน์"

[Lu]

"เย้ ได้ของกันผีมาตั้งหลายอย่างเลย ฮึฮึ เวลาที่จะแก้แค้นยัยผีหัวขาดนั่นใกล้มาถึงแล้ว" ลูลิทาเกลือที่แขน จุดไฟ ถือมีดโกน พร้อมรบ

"จะไปอยากรู้ทำไม กลับบ้านเถอะค่ะลุง มันอยู่ในเขตคฤหาสน์นี้ก็ดีแล้วไม่ใช่เหรอ หรือว่าอยากให้มันหลุดออกไปอาละวาดล่ะ โธ่ มีคนเป็นห่วงลุงเยอะแยะ กลับกันเถอะ" ลูลิเกรียนใส่ก่อนจะไปแง้มประตูดูลาดเลาอย่างเงียบเชียบที่สุด ดูว่ามีอะไรในนี้กันแน่ สงสัยจริงๆ (ทีนี้นะดันอยากรู้อยากเห็น - -)

- ประตูเชื่อมห้องนอนใหญ่

แง้มดูเสร็จถึงเห็นหรือไม่เห็นอะไรก็รีบปิดล็อคประตูทันที