วันที่ห้าเมื่อเข้ามาในถ้ำ เซียวจื่อก็โดนเงผู้คนเข้ามารุมล้อม
ได้ยินเสียงเจื้อยแจ้วจำนรรจาผู้ปรากฏกายเป็นคนแรกกลับเป็นอาซัส
มันกล่าวว่า เรากลับพี่เซียวแม้เคยเป็นสหายประลองสุราแต่ตอนนี้บุญคุณความแค้นของเราหมดสิ้นกันไปแล้ว
วันนี้ผู้น้องจำต้องขอล่วงเกิน อันคนเรานั้นอนิจจาน่าสมเพช พอถูกโมหะโทสะครอบเงาก็ลุ่มหลงเมามัว
ข้าอาซัสละทิ้งซึ่งทุกสิ่งยึดถือคุณธรรมน้ำมิตรเชิดชูผู้กล้าหาญกระทำการไม่อายฟ้าดิน วันนี้ชีวิตของท่านถึงกาลดับสูญ
ล้วนเกิดจากกรรมเก่า ท่านคิดสั่งเสียอันใดรีบบอกต่อเรา เราย่อมรับปากทั้งสิ้น ชาลาลาลาล่ะ
เซียวจื่อรับฟังจนตะลึงลาน มิคาดกลับถูกกระแสลมปราณแผ่พุ่งจากฝ่ามือเจรจาปราศรัยล่องลอยทำลายกำลังภายในที่ป้องกันตัวเอาไว้หมดสิ้น (-1DF All)
จากนั้นเงาแส้ปรากฏขึ้นครอบคลุมทุกทิศทาง กลังใช้ออกด้วยกระบวนท่าเงาแส้เกลื่อนฟ้าที่ลือลั่น
เซียวจื่อยามงุนงงถูกแส้ฟาดใส่หน้าอก(1dmg ทะลุDF) แขนขาทั้งสองข้าง (1dmg 1dmg 1dmg 1dmg)
จากนั้นผู้ใช้แส้ยังซัดอาวุธลับอีกสองชิ้นเข้าใส่ท้องของเขาแต่เซียวจื่อใช้กำลังเฮือกสุดท้ายปัดป่ายทิ้งไปได้
เซียวจื่อยืนโงนเงนแทบล้มลง ผู้ใช้แส้คาดว่าลงมือใกล้ประสบผลคิดสืบเท้าเข้ามา มิคาบเงากระบี่วาบขึ้นเบื้องหน้า
ใช้ออกด้วยวิชากระบี่บู๊ตึ๊งผสานกับศาสตราคมกล้า ทิ่มแทงทะลุท้องน้อยของเซียวจื่อ ล้มลงสิ้นสติ
ผู้ใช้แส้เกรงกลัวกระบี่วิเศษได้แต่หลบหนีไป ปล่อยให้ผู้ใช้กระบี่ล้วงสิ่งของจากตัวเซียวจื่อตามอำเภอใจ
ผู้ใช้หอกและผู้ใช้ไม้เท้ามาถึงช้าไป ไม่มีโอกาสลงมือ
เซียวจื่อสลบ
เซียวจื่อบาดเจ็บที่แขน -1AT
เซียวจื่อบาดเจ็บที่ขา -1DF
เซียวจื่อเสียเลือดมาก -1HP
เซียวจื่อลมปราณแตกซ่าน -1SP
