"ก็คนที่เหมาะสมจะเป็นผู้กล้าไงล่ะ ผมชื่อChao เราใช้ยานบินข้ามกำแพงมา แล้วโดนยิงตก ดีที่เจออุโมงค์ใต้ดินเลยมาโผล่ที่นี่ ก็กะว่าจะออกทะเลกัน" Chao เดินเข้าไปหาแบบสบายๆ แต่ยังคงชูมือไว้ให้เห็นชัดๆ
"ว่าแต่คุณคือใครกันล่ะ" Chao ถามชื่ออีกฝ่าย
เปรี้ยง! เสียงปืนดังขึ้นกลางเมืองตามด้วยเสียงอะไรบางอย่าง
"ปัดลูกปรายได้แบบนี้ท่าทางจะไม่ใช่ทั้งหุ่นหรือคนธรรมดา" ชายในเงามืดขยับตัวออกมาเผยให้เห็นใบหน้าชัดเจน แต่เขาไม่มีทีท่าเกรงกลัวเลย
"อะไรนะ? ผู้กล้าเหรอ จะมากอบกู้โลกหรือไง" เขาแค่นหัวเราะแต่ไม่ยักกะยิ้ม
มีเสียงจ้อกแจ้กของชาวเมืองที่ตกใจกับเสียงปืน แต่ก็แค่ส่วนหนึ่งที่โผล่ออกมาดู เมื่อเห็นชายคนนี้โบกมือก็เดินกลับเข้าบ้านไป
"ไม่ได้มาขโมยของสักหน่อยค่ะ มาหาข้ารับใช้ เพื่อนร่วมรบเท่านั้นเองค่ะ ฟูรันเฝ้าข้างล่างไว้นะค่ะ เจออะไรหน้าสนใจเก็บขึ้นมาด้วยค่ะ"
แอบย่องไปชั้น 2
ชั้นสองจุดตะเกียงเอาไว้บนโต๊ะ มีหนังสือเปิดคาอยู่ข้างๆ แต่ไม่เจอใครในนี้
มองไปรอบห้องเห็นชั้นหนังสือ เตียงนอน และตู้
สำรวจเรือว่าเป็นแบบไหน ไปชวนคิมิมาดู ถามว่าใช้ออกทะเลได้ไหมแบบนี้
เรือประมงทำด้วยไม้ ขนาดเท่าเรือข้ามฟาก
คิมิไปนอนไหนไม่รู้ คงต้องถามคนอื่นแทนแล้วล่ะ
"?"
หันไปทางทิศที่คนเดินมา มองว่าเป็นใคร?
มันมืด แต่มีเสียงร้องถามว่าใคร
หลับตาให้ชินกับความมืดแล้วเพ่งดู ถ้าไม่เห็นอะไรอีกก็เปิดไฟแล้วทักบอกว่าประตูไม่ได้ปิด
เป็นคนนั่งอยู่ที่เก้าอี้และฟุบอยู่กับโต๊ะ เสียงเงียบไปแล้ว
