/ลูลิดีดโปริ่งให้ไปนั่งตักลูเชียสแทน
"อย่ามานั่งเบียดตรงนี้สิ มันจั๊กจี๋นะ หยุ่นๆหยึยๆ แหยะ (=~=)///" ลูลิว่าโปริ่งทั้งๆที่ตัวเองหน้าแดง ก่อนจะเหล่สายตาไม่ไว้วางใจไปที่ลูก้า "เอ่อ ขับไม่เป็น แล้วเกิดอะไรขึ้น ลูลิจะไม่ปล่อยท่านลูก้าแน่นอนค่ะ (จะลากไปรับเคราะห์ด้วยกัน)"
"ว่าแต่ให้ช่วยมั่วมั้ยคะ เบรคปุ่มนู้น คันเร่งปุ่มนั้นชัวร์" ลูลิบอกอย่างผู้รู้(ซะเมื่อไหร่) ใครขับรถเป็นบ้างเนี่ย โฮกกกก
"สบายใจเถอะ เธอไม่ตายคนเดียวแน่นอน" ลูก้าให้กำลังใจ
"อ๊าาาาา ฟูกกกจังงงงง จุ๊บๆๆๆ 
"
/ วิ่งไปนั่งข้างๆ ฟูกจัง
ฟูกนั่งหลับอยู่...
ปั่นต่อไปให้ถึงมอไซค์ตาลูก้าหรือพาหนะความเร็วสูงอื่นๆ ที่อยู่ใกล้ๆ แล้วเกาะท้ายไว้กินแรงชาวบ้าน
/ช่วยหน่อยนะคร่อก....
ความเร็วเท่ากับมอเตอร์ไซค์นั่นแล
"รอด้วย"
ปั่นจักรยานตามไป
อีริคก็ปั่นสุดชีวิต
จิ้งหลิงเกาะอาลีแน่นเท่าชีวิต
"ขอฝากชีวิตด้วยนะคะ อัศวินของฉัน"
/ชมเสร็จแล้วก็ขอชุดเกราะหมวกเหล็กมาใส่บ้าง
"ไม่มีแล้ว ใครจะบ้าแบกเกราะมาสองชุดกัน"
"บินไปเลย แม็กนั่ม ยะ ฮู้ววววว"
ไล่เบียด จักรยาน
จักรยานอยู่ข้างหลัง
หมดสติ...เนื่องจากแพ้ความเร็ว
ยังไม่เร็วพอเลยยังไม่หมดสติ
"มองอะไรเค้าเหรอตะเอง~"
จ้อง ลูเซียสด้วยสายตา (* - *)
"เค้าดีใจนะที่ตัวเองยังมองเห็นเค้า" (ปกติจืดจาง จน คนคุมลืม)
ลูเชียสจับเขาแหกปาก
โชคชะตานั้นเราลิขิต
This dice roll has been tampered with!
Rolled 1d10 : 7, total 7
บารอนเอาชนะโชคชะตาได้ เขาขี่จักรยานโดดหลบหลุมที่จู่ๆ ก็โผล่ขึ้นมาตรงหน้าเขาได้
เรเชลแบร์รี่ตื่นขึ้นมาถ่ายรูปลูเซียสหน้าแดงใส่โปริ่งเอาไว้จิ้นวายแล้วสลบต่อ...
ไม่ยอมสลบ เธอต้องเผชิญชะตากรรมร่วมกับทุกคน
ระหว่างที่ทุกคนกำลังมีความสุขกับการเดินทางจู่ๆ ก็เกิดแผ่นดินไหว หินก้อนโตตกลงมาจากผากระแทกพื้นก่อนจะกลิ้งลงมาตามถนนคล้ายกับดักในเกมแอคชั่นโบราณๆ
- คนนั่งในรถบัสจะทำยังไง
- โดดออกจากรถ
- จับคนขับโยนออกแล้วขับหลบ
- คนขับรถบัสจะทำยังไง
- ขับหลบ
- หนีความจริง โดดออกจากรถ
- คนซ้อนท้ายม้าของอาลีจะทำยังไง
- เชื่อใจอาลี
- ถีบอาลีออกแล้วควบม้าโดดหลบ
- คนซ้อนท้ายมอเตอร์ไซค์ของลูก้า และนั่งในพ่วงข้างรถ (2 คน)
- เชื่อใจลูก้า
- มั่วปุ่มให้หลบ
- คนปั่นจักรยานตาม
- ตามท้ายรถบัสไป
- หาทางหลบเองดีกว่า
