ชายตะวันตกเล่าสั้นๆ มันว่ามันล่าภูติผี ครั้งยังอยู่เมืองเกิดมันล่าหมาปิศาจ
ไปเมืองข้างเคียงล่าผีดูดเลือด ระหว่างทางมายังดินแดนนี้ก็ล่าศพพันผ้าในทะเลทราย
"เหมือนข้าดึงดูดพวกมัน"
เล่าถึงเพียงนี้ ทหารก็เป่าแตร นายทัพสองคนเดินมา
"พี่น้อง" นายทัพกล่าวเสียงกังวาน ทุกผู้หยุดกิจกรรมใดๆ ต่างพลางหันมอง
"หลายราตรีที่แล้ว กองคาราวานจากเมืองหลวงถูกจู่โจม "โล่ภูผา" เตียวเฟยพลีชพในกาลนั้น"
นายทัพรองต้องออกเสียงให้ทุกคนเงียบ เนื่องด้วยเตียวเฟยผู้นั้นคือยอดยุทธ์ เจนจัดมากฝีมือและประสบการณ์
มันกล่าวต่อ "นั่นน่ากลัวน้อยกว่าความพินาศที่เราพบเจอในช่วงหลายวันมานี้ พวกเจ้าน่าจะรู้ดีกันอยู่แล้ว หรือหากไม่..."
นายทัพให้สัญญาณมือ ทหารเลวห้านายแบกร่างศพเหม็นคละคลุ้ง อันถูกมัดอย่างแน่นหนาบนแท่นไม้ ออกมา
"นี่คือปิศาจร้ายที่จู่โจมเตียวเฟยและศิษย์ ยาแก้พิษที่เรามีก็ใช้กับมันไม่ได้ กระทั่งท่านหมอหลวงยังจนปัญญา..."
"ข้าอยากขอความร่วมมือ ตอนนี้พวกมันแพร่กระจายอย่างรวดเร็วตามชนบท และในไม่ช้าอาจมาถึงเมืองหลวง"
นายทัพตวัดดาบตัดศีรษะเน่าเฟะนั้นกลิ้งตกลงมาแทบเท้าผู้คนด้านหน้า
"พวกเจ้าจะถามอะไร"
