* ห้องโถงรับแขก

Refresh History
  • lostlance: งี้นี่เองงง
    July 21, 2023, 07:09:04 PM
  • Qiao: อยากเล่นแนว fear and hunger 1-2 ก็ได้
    August 28, 2023, 10:56:33 PM
  • lostlance: ผมว่าเกมมันหลอนไป
    August 31, 2023, 10:47:07 AM
  • Johan: สลัดทั้งงานราษฎร กับงานหลวงไม่ออก น่าจะมาต่อสักใกล้ๆปลายปีนะครับ
    September 29, 2023, 06:48:36 PM
  • Bloody Rabbits: รออยุ่ว
    September 29, 2023, 10:01:26 PM
  • lostlance: ที่โพสใหม่นั้นสแปมหรืออะไรน่ะ
    October 05, 2023, 02:12:26 PM
  • Chao: ยังแอบมาต่อนะเออ
    December 02, 2023, 01:55:59 AM
  • Johan: สวัสดีปีใหม่ครับ ขอให้ทุกคนยุ่งๆงานเยอะๆ
    January 01, 2024, 11:30:01 AM
  • Johan: อยากมาต่อ แต่เคลียรืเวลาไม่ลงตัวเลย
    January 01, 2024, 11:30:18 AM
  • Johan: Chao: ยังแอบมาต่อนะเออ <<< ตอบแล้วๆ (เกมบ้าอะไรฟระ โพสละครึ่งปี)
    January 01, 2024, 11:35:44 AM
  • lostlance: สวัสดีปีใหม่ครับบ
    January 01, 2024, 08:58:21 PM
  • Qiao: มาลักข้อมูลบอร์ดเกม
    June 09, 2024, 12:51:10 PM
  • duek duen: จะยังมีใครใช้เว็บนี้อยู่ไหมนะ —
    July 29, 2024, 10:00:23 PM
  • Game Master: เจ้าของยังไม่ค่อยเข้าเล้ย
    August 01, 2024, 08:35:21 PM
  • duek duen: Damn
    August 04, 2024, 04:42:50 PM

Author Topic: Trap Master : ทายาทเจ้าคุณปู่ - ตอนที่ 10 บทสรุปของบ้านปูนทอง  (Read 11855 times)

0 Members and 1 Guest are viewing this topic.

Offline Chao

ความเดิมตอนที่แล้ว
   
   
  "ก็บอกแล้วไงว่าที่พลาดไม่ใช่ความผิดชั้น"
   
     เรื่องราวเปิดเผยว่าฉวีผ่องเข้าหาชายใหญ่ตามคำสั่งของเฮียเล้ง




"ถ้าชั้นเป็นคนที่คิดร้ายต่อบ้านปูนทองล่ะก็ งานนี้เป็นโอกาสที่ชั้นไม่ยอมพลาดแน่ ๆ" 

     คำพูดของชายกลางทำให้รู้สึกได้ว่า งานเลี้ยงของบ้านปูนทองครั้งนี้คงไม่ราบรื่นเสียแล้ว





  "พวกมันมีแผนจะระเบิดงานเลี้ยงคับ"

       บารอนน้อยบอกกับชายกลางทางโทรศัพท์





"ยิงยันตรึงพื้นที่เอาไว้ เดี๋ยวกำลังหนุนก็มา"  สุวัจนีปลุกใจมาริยะและคนอื่น ๆ ระหว่างที่โรงพักกำลังถูกยิงถล่ม






 "ย้ากกกกก"  มาริยะถอยรถบรรทุกชนหัวหน้าโจรและลูกน้องล้มกลิ้ง







 "แค่นี้ก็พอละมั้ง"  บารอนน้อยหอบข้าวของเต็มมือ มีกระทั่งป้ายชื่อพรรคปีนรั้วออกจากบ้านเฮียเล้ง  ด้านหลังของเขาคือบ้านที่เคยหรูหรา แต่บัดนี้ลุกโชนด้วยเปลวเพลิง






 "ฮึ่ม!"  วชิระตัดสายชนวนระเบิด มันหยุดการทำงานก่อนเวลาระเบิดอย่างฉิวเฉียด


"ไม่น่าเชื่อ หน้าอย่างนายกู้ระเบิดได้ด้วย"





 "อนงค์เป็นคนดี! ไม่ปล่อยพวกนายไปง่ายๆหรอก!!"   อนงค์ควงไม้เท้าหวดมือปืนมากมายนอนสลบเกลื่อนป่า





 "อยู่ด้วยกันนะ"  วชิระยิ้มให้วิญญาณส้มแป้น แล้วเดินตามเธอหายไปในความมืด






 "ในที่สุด เวลาก็มาถึง"


 "ใช่ เวลาที่จะแก้แค้นให้กับเธอ"


 "ทำงานให้ดีล่ะ อาตี๋"


 "ทราบแล้วเจ้านาย"




ตอนที่ 10 บทสรุปของบ้านปูนทอง 


แม้วชิระจะหายสาบสูญไป  แต่บ้านปูนทองก็เริ่มกลับสู่ภาวะปกติ   วีณาที่ได้รับการดูแลจากสุดใจและสมหญิง ก็เริ่มมีอาการดีขึ้น  สามารถสนทนาโต้ตอบได้ 

แต่ทว่า ตอนนั้นเองเรื่องร้ายก็เกิดขึ้น  สุวัจนีตำรวจสาวมาพบชายใหญ่  หลังจากคุยกันสักพัก ทั้งคู่ก็รีบร้อนออกจากบ้านไปกันสองคน  ลลิตาที่สงสัยพบว่าชายใหญ่ที่รีบร้อนได้ทำจดหมายฉบับหนึ่งตกไว้  เมื่ออ่านดกูจึงรู้ว่าเป้นจดหมายของอาเดียวที่บอกว่าเขาได้ไม้เท้าเจ้าคุณปู่ไว้แล้ว  และจะประกาศให้โลกรู้เพื่อที่เขาจะได้เป็นผู้ครองครองสมบัติทั้งหมดและจะไล่ทุกคนในบ้านให้ออกไปแต่ตัว ไร้ทรัพย์สินใด ๆ   ถ้าชายใหญ่ไม่อยากเห็นคนในบ้านกลายสภาพเป็นยาจกเร่ร่อนในชั่วข้ามคืน ก็ให้มาพบเขาคนเดียวที่เขตย่านการค้าคนจีน "ตรอกมังกร"


ลลิตารีบนำจดหมายนั้นให้ทุกคนในบ้านดู  ราตรีรอบคอบจึงโทรไปสถานีตำรวจถามหาสุวัจนี ก็ได้ความว่าทางนั้นกำลังสับสนเช่นกัน เพราะมีคนพบใบลาออกของสุวัจนีวางอยู่บนโต๊ะ  ดูท่าว่าตอนที่เธอนำจดหมายมาให้ชายใหญ่ เธอคงคิดจะทำอะไรบ้างอย่าง จึงได้เขียนใบลาทิ้งเอาไว้



เจ้าย่ามาลีประกาศว่าเธอรอไม่ได้ เรื่องนี้เป็นเรื่องในบ้านปูนทอง ก็ต้องให้คนบ้านปูนทองช่วยกันเอง  เธอตัดสินใจไปตามหลานด้วยตัวเอง

คนทั้งบ้านก็เห็นดีเห็นงามตามด้วย  ทุกคนหยิบฉวยอาวุธของตัวเองแล้วตรงไปตรอกมังกร

ตรอกมังกร


Spoiler for Hiden:

ย่านการค้าและสถานบันเทิงที่ไม่เคยหลับไหล  มีทั้งการค้าธรรมดาและตลาดมืด  ตรอกทอดยาวจากทิศตะวันออกไปทิศตะวันตก  ปลายตรอกทั้งสองทิศมีซุ้มประตูใหญ่แกะลวดลาย  ทิศตะวันออกแกะเป็นมังกรท่องฟ้า มีดวงอาทิตย์สาดแสง    ทิศตะวัตกแกะเป็นมังกรท่องเมฆ มีพระจันทร์และดวงดาวประดับฟ้า 


ทุกคนยกเว้นวชิระเลือกNPCที่ไปด้วยอีก 2 คน  (เฉพาะอนงค์ สามารถเลือกนำคนใช้ตัวประกอบ 10 ไปแทน NPC  1 คน ได้)

ทุกคนเว้นวชิระเลือกจุกเริ่มที่ประตูตะวันออกหรือประตูตะวันตก


วชิระเลือกเป้าหมายสะกดรอย  ระหว่าง

   - อาเดียว
   - เหินฟ้า
   - อาตี๋



 
   

 

ถามหัวหน้าคณะว่าศาลเจ้าอยู่ตรงไหน ไม่เห็นเจอเลย ใช่ตรงสมาคมรึเปล่า
ลองคิดว่าถ้าเป็นอาตี๋ จะทำไง

Offline Chao



อนงค์จึงเข้าใจแล้วว่าคุณหมอน่าจะเชื่อใจได้

"งั้นลองไปถามเบาะแสของอาเดียวกับคุณหมอกันดีกว่าจ๊ะ" ;)



คนไข้คนสุดท้ายออกไปเลยได้เจอคุณหมอ  คุณหมอเป็นซินแสอายุกว่า 80 ปีแต่ยังดูแข็งแรง เขาเอ็นดูและจำสมหญิงได้เลยคุยกันถึงแม่ของสมหญิงอย่างมีอัธยาศัย สุดท้ายยังฝากชาชั้นดีกลับไปให้แม่ของสมหญิงโดยไม่คิดเงินด้วย  คุณหมอบอกว่าช่วงนี้มีรายได้ดี ชาแค่นี้เรื่องเล็กน้อย

"คนทำดีสุดท้ายฟ้าดินย่อมเห็น จำไว้นะ"  คุณหมอรำพึง แล้วสอนสั่งสมหญิงอย่างเอ็นดู


พอถามถึงอาเดียว  คุณหมอก็บอกว่าดูเป็นคนแปลก ๆ แต่ก็คงเป็นคนดี  รายได้ช่วงนี้ก็มาจากอาเดียวนี่แหละ


ท่าทางการเข้าไปทางด้านหน้าจะยากกว่าที่คิด วชิระคิดเร็วทำเร็จด้วยการไปที่ตึกร้าง

Quote
  3.  ทางดาดฟ้า โดยการเข้าตึกร้างใกล้ ๆ แล้วไต่และโดดข้ามมาจนถึงดาดฟ้าสมาคม



เขาเชื่อว่าความรู้ของสถาปนิกจะช่วยให้เขาปีนป่ายได้ดีขึ้นด้วยการหาตำแหน่งที่แข็งแรงของตัวอาคารและน่าจะยึดเกาะได้ดี



น่าเสียดายจริง ๆ เพราะวชิระมีความรู้ทางสถาปนิก  เลยรอดพ้นจากการเดินผ่านพื้นและบันไดที่พร้อมถล่มจากความเก่าไปได้  เขาจึงมาถึงดาดฟ้าของตึกโดยสวัสดิภาพ แถมเลือกหาแผ่นกระดานที่เหมาะสมไปพาดบนจุดที่เหมาะสมจนข้ามไปยังดาดฟ้าของตึกสมาคมได้อย่างราบรื่น

น่าเบื่อมาก  ๆ

ส้มแป้นตามมาไม่ได้ เธอทำได้เพียงยืนเลือดท่วมโบกมือขาวซีดให้กำลังใจจากดาดฟ้าของตึกร้าง


   

ข้างบนนี้ไม่มีใคร  ทางฟากหนึ่งดาดฟ้ามีประตูซึ่งน่าจะเปิดไปเจอบันไดทางลง   ส่วนตรงกลางของดาดฟ้าเว้นเป็นช่องว่าง มองลงไปเห็นสวนกลางตึกที่ชั้น 1 ร่องระบายน้ำบนดาดฟ้านำไปถึงรางระบายน้ำที่ตรึงแน่นกับเสาตึกด้านใน ซึ่งผ่านไปที่ระเบียงชั้นสองก่อนนำน้ำฝนจากดาดฟ้าลงไปถึงภูเขาจำลองบนสวนกลางตึก  ด้วยทักษะทางสถาปัตฯ วชิระเชื่อว่ามันแข็งแรงพอที่จะทำให้เขาไต่ตามรางน้ำฝนไปที่ระเบียงชั้นสองหรือลงไปที่ภูเขาจำลองกลางสวนได้

วชิระจะเอาไงต่อไปดี



ถามหัวหน้าคณะว่าศาลเจ้าอยู่ตรงไหน ไม่เห็นเจอเลย ใช่ตรงสมาคมรึเปล่า
ลองคิดว่าถ้าเป็นอาตี๋ จะทำไง



ศาลเจ้าอยู่ใกล้สมาคมการค้าลึกเข้าไปด้านในตรอก

จากข้อมูลที่มี บารอนน้อยคิดว่าหากเป็นอาตี๋ เพื่อจะหลบหลีกพวกนักเลงที่เฝ้าทาง  เขาน่าจะใช้ชุดและอุปกรณ์ของคณะงิ้วปลอมแปลงตัวเดินผ่านพวกนักเลงโดยอ้างว่าไปศาลเจ้าได้โดยพวกนักเลงไม่สงสัย 

 

เธอเป็นผี เธอน่าจะข้ามมาได้แต่แรกแล้วนะ

แอบดูว่าภูเขาจำลองที่มันอยู่กลางโถงเนี่ยมันไปอยู่กลางดงของคนที่อยู่ในโถงเลยหรือเปล่า มีคนแถวนั้นไหม
ไต่ตามรางน้ำฝนไปที่ภูเขาจำลองเลยถ้าดุแล้วไม่มีคน แต่ถ้ามีคนก็ไปยังระเบียงชั้นสองแทน

Offline LazyRabbit

  • กระต่ายไม่ได้เถื่อนนะ กระต่ายแค่ง่วง คร่อก
  • *
  • $964Cr.
  • View Inventory
  • Send Money To LazyRabbit
  • กระต่ายขี้เกียจ
    • View Profile
  • Awards: The Bomberman


น่าแปลกดีที่เขาบอกแบบนั้น แต่เธอคิดว่าเธอควรถามต่อ :(

ถามดูเรื่องรายได้ที่ว่า "เอ๋? อาเดียวมาซื้อสมุนไพรของที่นี่ด้วยหรือจ๊ะ" ;) ถ้าใช่เขาเน้นสมุนไพรแนวไหนกันล่ะ

บอกหัวหน้าคณะว่าเป็นพระไทยหาเงินบริจาคไม่ได้เลย ขอยืมชุดพระถังซำจั๊ง หงอคง ซัวเจ๋ง โป๊ยก่าย ได้ไหม
ถ้าแต่งตัวเป็นตีมนี้น่าจะเรียไรเงินได้มากขึ้น ได้เท่าไหร่จะให้ครึ่งนึงเป็นค่าเช่าชุด

ถ้ายอมก็ปลอมตัวด้วยชุดพวกนั้นเนียนเข้าไป

Offline Chao

เธอเป็นผี เธอน่าจะข้ามมาได้แต่แรกแล้วนะ

แอบดูว่าภูเขาจำลองที่มันอยู่กลางโถงเนี่ยมันไปอยู่กลางดงของคนที่อยู่ในโถงเลยหรือเปล่า มีคนแถวนั้นไหม
ไต่ตามรางน้ำฝนไปที่ภูเขาจำลองเลยถ้าดุแล้วไม่มีคน แต่ถ้ามีคนก็ไปยังระเบียงชั้นสองแทน



เสียงเย็น ๆ ของส้มแป้นลอยตามลมมาว่าเธอเข้าในเขตตึกไม่ได้ มียันต์ป้องกันอยู่

ภูเขาจำลองอยู่กลางสระน้ำในสวนกลางโถง  วชิระไม่เห็นใครอยู่ใกล้ ๆ  เขาจึงไต่ลงมาแล้วหย่อนตัวลงบนภูเขาจำลอง

ตอนนั้นเองที่เขาได้ยินเสียงพูดคุยและเสียงเดินใกล้เข้ามา



วชิระอยู่เด่นเป็นสง่าบนยอดภูเขาจำลองลักษณะนี้



น่าแปลกดีที่เขาบอกแบบนั้น แต่เธอคิดว่าเธอควรถามต่อ :(

ถามดูเรื่องรายได้ที่ว่า "เอ๋? อาเดียวมาซื้อสมุนไพรของที่นี่ด้วยหรือจ๊ะ" ;) ถ้าใช่เขาเน้นสมุนไพรแนวไหนกันล่ะ



คุณหมอบอกว่าเรื่องมันเริ่มจากเขาไปตกปลาแล้วเจอคนบาดเจ็บลอยตามน้ำมา   เลยพามารักษาจนอาการดีขึ้น แต่คนป่วยคนนั้นกลับสูญเสียความทรงจำ จำอะไรไม่ได้เลย พอให้ช่วยงานที่ร้าน ก็บังเอิญเจอกับอาเดียว อาเดียวคงถูกชะตา เลยรับคนป่วยคนนั้นไปดูแลเอง และจ่ายค่ารักษาแทนคนป่วยด้วย  ให้เยอะกว่าค่ารักษาจริง ๆ เยอะมากเลย  รายได้ที่บอกว่าเยอะในช่วงนี้ก็มาจากเงินที่อาเดียวจ่ายนี่แหละ

บอกหัวหน้าคณะว่าเป็นพระไทยหาเงินบริจาคไม่ได้เลย ขอยืมชุดพระถังซำจั๊ง หงอคง ซัวเจ๋ง โป๊ยก่าย ได้ไหม
ถ้าแต่งตัวเป็นตีมนี้น่าจะเรียไรเงินได้มากขึ้น ได้เท่าไหร่จะให้ครึ่งนึงเป็นค่าเช่าชุด

ถ้ายอมก็ปลอมตัวด้วยชุดพวกนั้นเนียนเข้าไป



เจ้าของคณะปฏิเสธ ทำแบบนั้นมันต้มตุ๋นชัด ๆ  เทพเจ้าต้องไม่พอใจแน่นอน  ที่สำคัญ เอาชุดไปแล้วจ่ายทีหลัง มีเรื่องสะดวกสบายแบบนั้นด้วยเหรอ

Offline LazyRabbit

  • กระต่ายไม่ได้เถื่อนนะ กระต่ายแค่ง่วง คร่อก
  • *
  • $964Cr.
  • View Inventory
  • Send Money To LazyRabbit
  • กระต่ายขี้เกียจ
    • View Profile
  • Awards: The Bomberman


"เอ๋....."  :(

ประหลาดจังนะ

"แล้วตอนนี้รู้รึเปล่าว่าอาเดียวพาคุณคนป่วยไปอยู่ที่ไหนแล้วจ๊ะ"

"อาการของเขาเป็นยังไงบ้างจำได้รึยังจ๊ะ?"

วชิระหายใจเสียงเครียดแล้วรีบลง ไปยืนอีกฝั่งของภูเขาก็ไม่เห็นแล้ว
ถ้ามีคนเดินมาอีกทางนึงรีบมุดน้ำดำน้ำ ใช้กอหญ้าปิดบังตัวตน

ใช้ความสามารถนักเกลี้ยกล่อม บอกว่านี่เป็นการทำเพื่อโปรดสัตว์ ให้ผู้คนได้ทำบุญ
หลวงพ่อท่านนี้เสียสละมาก ยอมลงนรกเพื่อส่งสรรพสัตว์สู่สวรรค์
นอกจากนี้จริงๆแล้วท่านยังเป็นหลวงจีนจากวัดเส้าหลินแต่มาอยู่เมืองไทยเลยใส่ชุดพระไทย
ไม่เชื่อจะให้แสดงฝีมือให้ดู จากนั้นก็ให้พระแสงแสดงฝีมือให้หัวหน้าคณะดู
ถ้ายังไม่ยอมก็ขอยืมตังบุษบามาวางเป็นมัดจำไว้ก่อน

Offline Chao



"เอ๋....."  :(

ประหลาดจังนะ

"แล้วตอนนี้รู้รึเปล่าว่าอาเดียวพาคุณคนป่วยไปอยู่ที่ไหนแล้วจ๊ะ"

"อาการของเขาเป็นยังไงบ้างจำได้รึยังจ๊ะ?"



คุณหมอบอกว่าเห็นว่าอาเดียวรับไว้เป็นคนสนิท  บางทีเจ้าตัวก็มาเยี่ยมคุณหมอบ้าง ท่าทางกตัญญูดีถึงจะเสียความทรงจำ

ตอนเจอครั้งแรกที่ลอยตามน้ำมา ท่าทางบาดเจ็บหนัก มีแผลไฟไหม้ อวัยวะเคลื่อนจากตำแหน่ง กระดูกก็หัก  นอนเจียนตายอยู่เป็นเดือนกว่าจะได้สติ 


ส่วนตอนนี้ก็น่าจะยังจำอะไรไม่ได้ล่ะมั้ง

วชิระหายใจเสียงเครียดแล้วรีบลง ไปยืนอีกฝั่งของภูเขาก็ไม่เห็นแล้ว
ถ้ามีคนเดินมาอีกทางนึงรีบมุดน้ำดำน้ำ ใช้กอหญ้าปิดบังตัวตน



เขาลงจากยอดเขาที่อีกฟากของเสียงเดิน  ไม่นานก็เจ้าของเสียงก็เดินมา  ดูท่าทางคงเป็นยามสองคนมายืนสูบบุหรีคุยกันที่ริมสระ


ใช้ความสามารถนักเกลี้ยกล่อม บอกว่านี่เป็นการทำเพื่อโปรดสัตว์ ให้ผู้คนได้ทำบุญ
หลวงพ่อท่านนี้เสียสละมาก ยอมลงนรกเพื่อส่งสรรพสัตว์สู่สวรรค์
นอกจากนี้จริงๆแล้วท่านยังเป็นหลวงจีนจากวัดเส้าหลินแต่มาอยู่เมืองไทยเลยใส่ชุดพระไทย
ไม่เชื่อจะให้แสดงฝีมือให้ดู จากนั้นก็ให้พระแสงแสดงฝีมือให้หัวหน้าคณะดู
ถ้ายังไม่ยอมก็ขอยืมตังบุษบามาวางเป็นมัดจำไว้ก่อน



ความสามารถนักเกลี้ยกล่อมบรรลุ  เจ้าของคณะยอมให้ยืมชุดกับเครื่องมือแต่งหน้า 

ใครจะแต่งเป็นอะไรแล้วทำยังไงต่อ   

ให้พระแสงแต่งเป็นพระถัง บารอนแต่งเป็นเห้งเจีย บุษบาแต่งเป็นซัวเจ๋ง แบกชุดโป๊ยก่ายไปเผื่อต้องใช้
แต่ละคนติดอาวุธไปด้วยเผื่อต้องใช้
จากนั้นก็เดินผ่านพวกนักเลงเข้าไปในศาลเจ้า เดินสำรวจหาทางลับหรือสิ่งน่าสนใจ

ปกติสมาคมมันต้องมีทางหนีมาออกศาลเจ้าละนะ อยู่แถวใต้ฐานหรือหลังรูปปั้น ลองหาดู

แอบฟังพวกนี้คุยกัน เจ้าพวกนี้จะต้องคุยในเรื่องที่วชิระอยากรู้แน่ๆ

Offline LazyRabbit

  • กระต่ายไม่ได้เถื่อนนะ กระต่ายแค่ง่วง คร่อก
  • *
  • $964Cr.
  • View Inventory
  • Send Money To LazyRabbit
  • กระต่ายขี้เกียจ
    • View Profile
  • Awards: The Bomberman


อนงค์คิดว่าเธอได้ข้อมูลจากที่นี่พอแล้วจึงย้ายไปสำรวจ...

- ร้านอาหาร

Offline Chao

ให้พระแสงแต่งเป็นพระถัง บารอนแต่งเป็นเห้งเจีย บุษบาแต่งเป็นซัวเจ๋ง แบกชุดโป๊ยก่ายไปเผื่อต้องใช้
แต่ละคนติดอาวุธไปด้วยเผื่อต้องใช้
จากนั้นก็เดินผ่านพวกนักเลงเข้าไปในศาลเจ้า เดินสำรวจหาทางลับหรือสิ่งน่าสนใจ

ปกติสมาคมมันต้องมีทางหนีมาออกศาลเจ้าละนะ อยู่แถวใต้ฐานหรือหลังรูปปั้น ลองหาดู



ทั้งสามคนเดินผ่านแนวกั้นของพวกนักเลงไปได้แบบเนียน ๆ เพราะอีกฝ่ายนึกว่าเป็นคนจากคณะงิ้ว 


  พวกเขามาถึงศาลเจ้า มันอยู่ไม่ไกลจากตึกสมาคมการค้า  มองซ้ายมองขวาก็ดูทางสะดวก บุษบาเลยเสนอให้ถอดชุดบ้า ๆ พวกนี้แล้วไปที่ตึกดันเลยดีกว่าไหม

ตอนนั้นเองที่บารอนน้อยได้ยินเสียงเหมือนมีการต่อสู้ดังมาจากหลังกำแพงศาลเจ้า

เอาไงดีล่ะ คงต้องเลือกว่าจะเข้าไปดูเสียหน่อยหรือตัดเรื่องยุ่งยากแล้วตรงไปที่ตึกเลย


แอบฟังพวกนี้คุยกัน เจ้าพวกนี้จะต้องคุยในเรื่องที่วชิระอยากรู้แน่ๆ



ไม่รู้ทำไมถึงเป็นแบบนี้ทุกเรื่อง  พอตัวเอกโง่ ๆ มึน ๆ ไม่รู้จะทำอะไร ต้องมีตัวประกอบมายืนเล่าเรื่องบอกใบ้ทุกที คราวนี้ก็เช่นกัน

ยามสองคนสูบบุหรี่ไปคุยไป  วชิระจับใจความได้ว่าชายใหญ่ถูกเรียกมาเพื่อให้ยอมรับอะไรบางอย่างที่อาเดียวต้องการ  แต่ดูเหมือนชายใหญ่จะพูดอะไรบางอย่างที่ทำให้อาเดียวโกรธมาก ตอนนี้ทั้งคู่ยังเถียงกันไม่เลิกอยู่ในห้องรับแขกที่ชั้นสอง

หลังจากนี้ก็พูดคุยเรื่องสัพเพเหระ  ข่มกันไปมา คนนึงเบ่งว่าตัวเองเคยทำงานตำแหน่งสูงลิบ ส่วนอีกคนก็อวดว่าตัวเองเคยทำงานใต้ดินเท่กว่าเป็นไหน ๆ




อนงค์คิดว่าเธอได้ข้อมูลจากที่นี่พอแล้วจึงย้ายไปสำรวจ...

- ร้านอาหาร



อนงค์มาที่ร้านอาหาร  มันเป็นร้านอาหารที่มีสองชั้น ชั้นล่างมีโต๊ะตั้งเรียงราย โต๊ะส่วนใหญ่มีคนนั่งเต็ม  ท่าทางกิจการของที่นี่จะดีทีเดียว  มองลึกเข้าไป เห็นบันไดขึ้นชั้นสองที่เหมือนจะถูกแบ่งเป็นห้องส่วนตัวเป็นห้อง ๆ สำหรับผู้ดื่มกินที่ต้องการความเป็นส่วนตัว

คนรับใช้คนหนึ่งเดินเข้ามาหาอนงค์  แล้วถามเธอว่าเป็นคนของบ้านปูนทองรึเปล่า หากใช่ แขกท่านหนึ่งเชิญพวกเธอไปที่ห้องส่วนตัว
แต่คนรับใช่ไม่ยอมบอกว่าแขกคนนั้นเป็นใคร เขาได้รับคำสั่งมาว่าหากถูกถาม ก็ให้บอกว่าเมื่อขึ้นไปจะทราบเอง

เข้าไปดเถอะ เผื่อได้จอมยุทธเป็นพวก