บทนำ...
แสงแดดจ้าที่ลูบไล้พงหญ้าบนเนินเขาเป็นทิวทัศน์ที่แปลกตาอย่างที่เจมม่าไม่เคยเห็นมาก่อนที่บ้านเกิดของเธอ
หญิงสาวขยับเครื่องแต่งกายให้เข้าที่ เธอรู้สึกปลอดโปร่งโล่งสบายอย่างยิ่งหลังจากที่ได้ปลดทุกข์เบาท่ามกลางบรรยากาศธรรมชาติ
ไม่นึกเลยว่าหมู่บ้านที่คณะทัวร์ต้องไปสำรวจจะอยู่ห่างไกลขนาดนี้
เธอต้องขอร้องพี่คนขับรถรับจ้างอยู่นานกว่าเขาจะยอมจอดให้เธอลงมาทำธุระกลางทาง
เจมม่ารู้สึกลำบากใจกับโรคหลงทิศทางของตัวเองไม่น้อย การพลัดหลงกลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเธอตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะ
ครั้งนี้ยังดีที่เธอจำได้ว่าปลายทางที่จะไปคือหมู่บ้านหนองนางนวล ถึงได้ว่าจ้างรถกระบะจากตลาดให้ไปส่งได้
หวังว่าจะได้เจอกับทุกคนโดยเร็วนะ เจมม่าคิดพลางเดินออกจากพงหญ้ามาที่ถนน
แต่รถกระบะที่ควรจะจอดรอเธออยู่ไม่ได้อยู่ที่นั่น ! เจมม่ามองไปรอบๆแต่สิ่งที่เธอเห็นนอกจากถนนลูกรังและพงหญ้าริมทางแล้วก็ไม่มีอะไรอีก
นี่เธอถูกทิ้งไว้คนเดียวกลางภูเขาที่ห่างไกลชุมชนจริงหรือ และที่แย่กว่านั้นคือสัมภาระของเธอก็อยู่บนรถทั้งหมดเลยอีกด้วย
หญิงสาวสูดหายใจลึก แม้สถานการณ์จะโหดร้ายเพียงใด แต่ด้วยหัวใจที่กล้าแกร่งเธอจึงไม่ได้รู้สึกหวาดหวั่นอะไรมากมาย
อุปสรรคทุกอย่างมีทางแก้ และเธอจะต้องผ่านพ้นมันไปได้เหมือนทุกครั้ง เจมม่าให้สัญญากับตนเองเช่นนั้น...
player role และเข้าสู่ช่วง scene sugeestion
