ยินดีต้อนรับสู่หอสมุดเลือด : Play by Post Forum ที่ยั่งยืนที่สุดในประเทศไทย
0 Members and 1 Guest are viewing this topic.
- สร้างผลงาน: โอกาส 50% + Lds*10% AT 2 (Troops ลดลง 20%)- มันจบแล้ว
"โฮะ โฮะ โฮะ เมืองของเรานาจ้า" เคานท์ Baldwin โผล่ศีรษะมาขอป้อมนี้เลยโดน Louis จับแก้ผ้าถ่วงอ่าวไทย
Mary เป็นอัศวินชาวยิวที่ปกปิดเชื้อสายเอาไว้ก่อนจะได้รับบรรดาศักดิ์เป็นบารอนจาก Raymond ที่เห็นในความสามารถนั้นQuoteQuote"จงมีชีวิตอยู่ต่อไป มารีย์ จงมีชีวิตต่อไป .."เสียงชายแก่คนหนึ่งดังขึ้นมาภายในหัวของ Mary ก่อนที่จะมีเสียงหญิงสาว เด็กหนุ่มและอีกมากมายดังตามขึ้นมาด้วยประโยคเดิม ๆ เหมือนที่เธอเคยได้ยินเฉกเช่นทุกวันจะมีสักวันไหมนะ ที่เสียงของครอบครัวและคนที่เธอรักจะหายไปจากภายในหัวของเธอเสียที 'ทำไมกันนะ พวกคุณถึงไม่มารับและพาฉันไปอยู่ด้วยสักที คุณพ่อ คุณแม่ โยเซฟ..'ณ สงครามที่ใช้เวลารบเพียงไม่นาน ก็ได้สิ้นสุดลงเพียงไม่กี่ชั่วยามต่อมา ทั่วทั้งร่างของ Mary ก็ถูกทหารนับสิบรุมจับหลังจากที่อาวุธคู่กายของเค้าฝังอยู่ที่ทหารคนหนึ่งที่ยอมแลกชีวิตเพียงเพื่อจะหยุดไม่ให้เค้าสามารถใช้อาวุธได้ และหลังจากที่อาวุธเพียงชิ้นเดียวถูกผนึกลงเพียงช่วงเวลาไม่ถึงสิบวิ ทหารก็รีบพุ่งเข้ามาเพื่อที่จะจับตัวเจ้าชุดเกราะนั้นกดลงกับพื้นหลังจากที่มีทหารหลายต่อหลายต่อหลายคน เลือกที่จะฟัน แทง หรืออะไรสักอย่างที่เป็นอาวุธที่พวกเค้ามี เข้าไปใส่เจ้าชุดเกราะเดินได้หลายต่อหลายครั้งแต่ก็ไม่เป็นผลมากในระหว่างที่เจ้าชุดเกราะเดินได้นั้นสู้กับนักรบเติร์กผู้เป็นนายหัว ที่รีบพุ่งเข้าไปหยุดมันได้ทันท่วงทีก่อนที่มันและเหล่าทหารจำนวนหยิบมือจะรุมจัดการสุลต่านชาวเติร์กของพวกเราได้ที่สุดแล้ว Mary ก็ถูกกดลงกับพื้น แต่สุลต่านซังกียกมือห้ามไม่ให้ทำร้ายอัศวินที่ดูน่าสนใจผู้นี้"สัตว์ร้ายไม่มีวันที่จะเชื้อง" Mary พยายามสบัดให้หลุดจากการจับกุมของทหารทั้งสิบที่พยายามกดตัวของเค้าให้ลงไปอยู่กับพื้นราวกับสัตว์ร้ายที่ดุร้ายและต่อต้านคำสั่งใดๆ"ข้าเป็นกษัตริย์ ข้าสามารถสั่งให้เจ้าตายเดี๋ยวนี้ก็ได้ แต่มันไม่ค่าอะไร"Quote"ข้าจะไม่สั่งให้พวกเจ้ายอมจำนนหรือทิ้งอาวุธ""พวกเจ้าตัดสินใจได้ พวกเจ้าเลือกทางเดินให้กับตนเองได้""ข้าเกลียดการชี้นำ ชักจูง และออกคำสั่ง ข้าเกลียดชนชั้นสูง" สุลต่านชาวเติร์กลดตัวลงแล้วยื่นหน้ามาพูดข้างหูของ Mary "ข้าเกลียดราชวงศ์ และการมีอยู่ของกษัตริย์ ข้าเหยียบย่ำกรุงเยรูซาเล็มแห่งนี้เพราะมีกษัตริย์ที่คอยออกคำสั่งกับผู้คน นั่นเป็นเหตุผลหนึ่ง""ข้าไม่ขอให้เจ้ายอมแพ้หรือเชื่อฟังข้า แต่หากเจ้าลุกขึ้นมาข้าจะสังหารเจ้าเสีย"เมื่อครั้งที่กองทัพเติร์กบุกเข้าสู่กรุงเยรูซาเล็ม Mary เป็นหนึ่งในนักรบครูเสดที่ต่อสู้กับสุลต่านซังกีและล้มลงเป็นคนสุดท้ายเขาถูกกล่าวขานว่ากล้าหาญและมีใจศรัทธาที่แรงกล้า กระทั่งผู้คนเชื่อกันว่ายามที่สบตากันทำให้ซังกีหวาดกลัวและไม่กล้าที่จะสังหารเขา
Quote"จงมีชีวิตอยู่ต่อไป มารีย์ จงมีชีวิตต่อไป .."เสียงชายแก่คนหนึ่งดังขึ้นมาภายในหัวของ Mary ก่อนที่จะมีเสียงหญิงสาว เด็กหนุ่มและอีกมากมายดังตามขึ้นมาด้วยประโยคเดิม ๆ เหมือนที่เธอเคยได้ยินเฉกเช่นทุกวันจะมีสักวันไหมนะ ที่เสียงของครอบครัวและคนที่เธอรักจะหายไปจากภายในหัวของเธอเสียที 'ทำไมกันนะ พวกคุณถึงไม่มารับและพาฉันไปอยู่ด้วยสักที คุณพ่อ คุณแม่ โยเซฟ..'
"จงมีชีวิตอยู่ต่อไป มารีย์ จงมีชีวิตต่อไป .."
"ข้าจะไม่สั่งให้พวกเจ้ายอมจำนนหรือทิ้งอาวุธ""พวกเจ้าตัดสินใจได้ พวกเจ้าเลือกทางเดินให้กับตนเองได้"
