[Fantasy101] Reiliot

• lostlance: งี้นี่เองงง
  July 21, 2023, 07:09:04 PM
• Qiao: อยากเล่นแนว fear and hunger 1-2 ก็ได้
  August 28, 2023, 10:56:33 PM
• lostlance: ผมว่าเกมมันหลอนไป
  August 31, 2023, 10:47:07 AM
• Johan: สลัดทั้งงานราษฎร กับงานหลวงไม่ออก น่าจะมาต่อสักใกล้ๆปลายปีนะครับ
  September 29, 2023, 06:48:36 PM
• Bloody Rabbits: รออยุ่ว
  September 29, 2023, 10:01:26 PM
• lostlance: ที่โพสใหม่นั้นสแปมหรืออะไรน่ะ
  October 05, 2023, 02:12:26 PM
• Chao: ยังแอบมาต่อนะเออ
  December 02, 2023, 01:55:59 AM
• Johan: สวัสดีปีใหม่ครับ ขอให้ทุกคนยุ่งๆงานเยอะๆ
  January 01, 2024, 11:30:01 AM
• Johan: อยากมาต่อ แต่เคลียรืเวลาไม่ลงตัวเลย
  January 01, 2024, 11:30:18 AM
• Johan: Chao: ยังแอบมาต่อนะเออ <<< ตอบแล้วๆ (เกมบ้าอะไรฟระ โพสละครึ่งปี)
  January 01, 2024, 11:35:44 AM
• lostlance: สวัสดีปีใหม่ครับบ
  January 01, 2024, 08:58:21 PM
• Qiao: มาลักข้อมูลบอร์ดเกม
  June 09, 2024, 12:51:10 PM
• duek duen: จะยังมีใครใช้เว็บนี้อยู่ไหมนะ —
  July 29, 2024, 10:00:23 PM
• Game Master: เจ้าของยังไม่ค่อยเข้าเล้ย
  August 01, 2024, 08:35:21 PM
• duek duen: Damn
  August 04, 2024, 04:42:50 PM

[Observer]

Reiliot
Chaotic Neutral with Good Tendencies

Reiliot - Rogue - Level 1 (2/4) MP 1/1

Rogue Rank-1 Physical 2 -------------------- Sense 2 -------------------- Lore 2 -------------------- Mind 2 -------------------- อุปกรณ์สวมใส่ ⚔[Crossbow] หน้าไม้มือ (Sense : Pierce) ⚔[Dagger] มีดสั้น (Sense : Pierce/Slash) ♦[Body] ทูนิคผ้าฝ้าย ♦[Leg] กางเกงผ้าฝ้าย

Skills

Spoiler for skills:

♟Commoner
♟Outlaw
⚔Crossbow Mastery
Lesser ☘Acrobatic
Lesser ☘Hunting

Inventory

Spoiler for inventory:

⚒ถุงผ้า(เล็ก)
23 ◎

⚒ กระเป๋าสะพายหนังสัตว์(กลาง)
✤ห่อเสบียง (เนื้อแห้ง/หัวหอม/ขนมปังกรอบ)
2 ✤ขนมปังแถว
3 ❖ผ้าพันแผล(ม้วน)
✤ใบมิโนทอร์ฮูฟแห้ง (มัด) ลดความรู้สึกเจ็บปวดใด ๆ ก็ตาม
✤เนย(ห่อ)
✱ก้านพลุ(จุดไฟ)
❖เชือกป่าน(20 เมตร)
⚒หินลับมีด
⚒หินเหล็กไฟ
⚒ถุงน้ำ
⚒ถุงนอน(ป่าน)
⚒ขวานตัดไม้

⚒กระบอกไผ่
15 ⚔ลูกดอก

[Observer]

เรลิออตเป็นนักเลงมืออาชีพ ทั้งเรื่องต่อยตีและวีรกรรมต่าง ๆ ของเขานั้นเป็นที่ประจักษ์ในหมู่ผู้คนในเมืองและพื้นที่รอบ ๆ แต่แล้ววันหนึ่งเขาก็ตัดสินใจเดินทางไปที่หุบเขาลับแลที่ชื่อว่ามิเดียเนีย ว่าแต่ทำไมเขาถึงมาที่นี่กันนะ

- เพื่อชื่อเสียงและลาภยศเงินทองจากการผจญภัยในแดนอันตราย
- เขาถูกจ้างให้มาคุ้มกันขบวนสินค้าที่จะไปยังมิเดียเนีย
- เขาได้ข่าวคราวของสหายเก่าที่ตอนนี้อยู่ทำงานที่มิเดียเนีย
- เขาได้ข่าวคราวเกี่ยวกับขุมสมบุติมากมายที่อยู่ในอาณาจักรใต้ดิน
- เพื่อหาเรื่องท้าทายตัวเองไปวัน ๆ หลังจากที่เมืองเริ่มน่าเบื่อเกินไป
- เขาไม่รู้เหมือนกัน บางทีอาจจะเป็นโชคชะตาก็ได้?
- อื่น ๆ

[Kismarin]

"ให้ตายซี่ ถึงจะไม่ชอบเรื่องน่าวุ่นวาย แต่ถ้าเพราะเงินละก็นะ... " เรลิออตกล่าวด้วยน้ำเสียงรำคาญใจขณะที่เดาะลิ้นจนเกิดเสียงกับลูกอมในปาก "ถึงได้ต้องถ่อมานี่ไง"

เลือก: เขาได้ข่าวคราวเกี่ยวกับขุมสมบุติมากมายที่อยู่ในอาณาจักรใต้ดิน

[Observer]

แน่นอนว่าเป็นเงิน จะอะไรซะอีกล่ะ? ระหว่างทางมานี้เขาพักแรมที่หมู่บ้านแห่งหนึ่ง ชาวบ้านเล่าว่าพวกเขามีปัญหากับขโมยขโจรเอามาก ๆ และนักผจญภัยก็ไม่ค่อยผ่านไปมาทางนี้ และอยากจะไหว้วานให้เขาช่วยเหลือหน่อย

- เงินมา งานไป เขาจะไม่ตกลงถ้าไม่ได้รับการยืนยันว่าจะมีค่าตอบแทน
- ตกลงรับงานมาโดยไม่มีเงื่อนไข
- เรื่องสิ เขาจะเดินทาง เช้าวันถัดมาเขาเดินทางตรงไปเลยไม่สนใจคำไหว้วาน
- ชาวบ้านพวกนี้ตอบแทนเขาไม่ได้หรอก ไปคุยและร่วมมือกับพวกโจรกลับมาปล้นที่นี่ยังดีซะกว่า
- ไม่รับคำ แต่พอถึงเวลาเขาก็ไปมองหาโจรตามถนนอยู่ดี

[Kismarin]

"จิ๊" เดาะลิ้นตามนิสัยพร้อมสีหน้าที่บ่งบอกว่ารำคาญ "น่ารำคาญน่า เรื่องแบบนั้นพวกลุงพวกป้าก็จัดการเองเด้"
ถึงจะพูดแบบนั้นและไหว่ไหล่แบบไม่ยีหระ แต่สุดท้ายแล้ว เขาก็ยังเดินเตร็ดเตร่มองหาโจรตามถนนอยู่ดีนั่นแหละนะ

Spoiler for Hiden:

(ซึ่น---)

เลือก: ไม่รับคำ แต่พอถึงเวลาเขาก็ไปมองหาโจรตามถนนอยู่ดี

[Observer]

เขาไปจัดการพวกโจรโดยที่ไม่บอกชาวบ้าน มันเป็นแค่กลุ่มโจรกระจอกเล็ก ๆ 3-4 คน เมื่อจัดการสั่งสอนพวกมันจนน่วมและเอาไปผูกไว้กับเสาหน้าหมู่บ้านในตอนกลางคืนย ก่อนที่จะเดินทางต่อไป สู่หุบเขามิเดียเนีย..

Backstory End.
Chaotic Neutral with Good Tendencies

รอเริ่มเกมต่อไป

[Observer]

เรลิออตเดินทางมาถึงเมืองปากทางของมิเดียเนีย เมือง ฟาร์เอาท์ เขาเคยได้ยินเรื่องราวของที่นี่มาบ้าง

ก่อนที่จะเป็นเมืองศูนย์กลางแห่งมิเนียเดีย ที่นี่เคยเป็นหมู่บ้านเล็ก ๆ ของพรานป่าประชากรไม่ถึงร้อย
ทว่าเหตุร้ายจากมอนสเตอร์กลับทำให้มันยกระดับตนขึ้นสู่เมืองใหญ่เพียงชั่วข้ามคืน จากชายคาเพียงห้าสิบกลับพัฒนาขึ้นเป็นหลักร้อย
ยิ่งชาวบ้านหายสาบสูญมากเท่าใด นักแสวงโชคก็ยิ่งเดินทางมาถึงมากขึ้นเท่านั้น ราวเหล่าทวยเทพเย้ยหยันที่แห่งนี้
เพียงไม่นานนักเดินทางก็เป็นรายได้หลักของเมือง บาร์ โรงแรมและโรงเหล้าผุดขึ้นปานดอกเห็ด มิพักจะเอ่ยถึงบรรดาร้านค้ากับโรงตีเหล็กอันแสนคึกคัก
ไม่นานนักป้อมปราการและกำแพงอิฐศิลาก็ปรากฎขึ้นบ่งบอกอาณาเขต ตามด้วยโรงฝึก โรงหมอ โรงม้า หอสมุดและอีกมากมาย

สิ่งแรกที่เขามองหาในเมืองนี้คือ?

[Kismarin]

โคร่ก ~

หลังจากที่เดินทางมาอย่างยาวนานแถมระยะหลังๆอาหารก็เริ่มพร่องลงไปเรื่อยๆจนเขาทานได้ปริมาณน้อยลง และสิ่งที่มันแสดงออกก็คือเสียงท้องของตนที่ร้องประท้วงนี่ละ

'เฮ่ย.... ไม่ได้ทานข้าวอิ่มๆมาหลายมื้อละแฮะ'
คิดแล้วก็เอามือล้วงเช็คเงินตัวเองที่ยังพอมีด้วยสีหน้าลำบากใจ   
สองขายาวก้าวไปตามทาง

อย่างแรกที่เขาเลือกจะมองหาคงเป็น'ร้านเหล้า' สาเหตุก็เพราะ นอกจากจะมีอาหารอร่อยๆแล้วก็มีเหล้าให้เขาพอดื่มหรือกินให้อิ่ม(รวมถึงอาจจะซื้อเก็บเป็นสเบียงได้)
ร้านพวกนี้มักจะเป็นแหล่งข่าวชั้นดีด้วย ถ้าเป็นไปได้ เขาก็อยากจะหางานรึเบาะแสอะไรสักอย่างจากในนั้นเผื่อว่าจะได้หาเงินมาใช้ไว้ซื้อของจำเป็นก่อนออกเดินทางละนะ
เรื่องที่ซุกหัวนอนน่ะ เอาไว้หลังกินเสร็จแล้วค่อยคิดแล้วกัน

เลือก: มองหาร้านเหล้าสักแห่งเพื่อเข้าไปกินให้ท้องอิ่มและหาเบาะแสเกี่ยวกับงานที่ได้เงินเพื่อนำมาใช้ในลำดับต่อไป

[Observer]

ร้านเหล้านั้นหาไม่ยากนัก เขาตรงไปที่ร้านที่อยู่ใกล้ประตูเมืองที่สุดเลย

บรรยากาศขมุกขมัวลอยมาตามลม โต๊ะต่าง ๆ ถูกจับจองใช้นั่งกันเป็นกลุ่ม บางคนฟุบอยู่ที่เคาน์เตอร์เพียงลำพัง
เตาไฟลุกโชนเป็นสีแดงแสดพร้อมส่งเสียงแตกปะทุอันไม่เป็นสุข คนงานแบกหามอาหารจานแล้วจานเล่ามาให้ลูกค้าไม่มีหยุดพัก
เจ้าของยืนอยู่ที่เคาน์เตอร์ เขามิได้ยิ้มรับตามแบบฉบับคนค้าขาย แม้น้ำเสียงของเขาก็ยังห้าวและฟังดูข่มขู่มากกว่าต้อนรับ

เรลิออตรีบหาโต๊ะนั่ง ก่อนที่เด็กสาวจะเดินฉับ ๆ เข้ามาหาเขา

"รับเป็นอะไรดีคะ? อาหาร? เครื่องดื่ม?" เธอว่าก่อนจะไล่เรียงรายการอาหารให้เขา

ค่ามื้ออาหาร (เฉพาะทานที่ร้านเท่านั้น)
1 ◎ : อาหารทั่วไป /มื้อ
3 ◎ : อาหารชั้นดี /มื้อ
1 ◎ : นมสด / 2 เหยือก
1 ◎ : ไซเดอร์ / ขวด
1 ◎ : เอล หรือ รัม /เหยือก
2 ◎ : ไวน์ /เหยือก

[Kismarin]

เรลิออตได้ยินเสียงจากพนักงานสาวก็หันไปมองใบหน้าเจ้าหล่อนพร้อมคิ้วที่เลิกขึ้นหนึ่งข้าง ทำให้สีหน้าที่ดูกวนประสาทอยู่แล้วยิ่งดูเหมือนแกว่งเท้าหาเสี้ยนเข้าไปอีก...

'โอโหเหะ... คนที่นี่มันกินรังแตนเข้าไปรึไง แล้วนี่ฉันมองหน้าหล่อนรึก้นหล่อนอยู่ละเนี่ย หน้าบูดเป็นตูดเลยเว้ย...'

ระหว่างคิดก็ฟังที่หญิงสาวคนนั้นร่ายรายการอาหารไปด้วย ตอนแรกว่าจะหาอะไรมาดื่มหรอกนะ แต่เดี๋ยวมันจะไม่อิ่มท้อง เหล้าไว้ที่หลังก็ได้
แถมตอนนี้เงินก็ร่อยรอไม่ได้มีเยอะขนาดกินมั่วซั่วแบบราชาขนาดนั้น


"อ--เอาอาหารก็แล้วกัน"
ว่าแล้วเขาก็สั่งเมนูอาหารทั่วไปมา1จาน อันที่จริงเขาก็อยากจะเสนอหน้าถามเจ้าหล่อนเกี่ยวกับงาน
แต่ปัญหาคือเขาเองก็ไม่ค่อยถนัดกับการพูดคุยกับหญิงสาว (หรือถ้าพูดให้ถูกคือเขาปฏิบัติตัวไม่ถูกกับพวกนางนั่นแหละ) เชอร์รี่บอย

ถ้าให้เลือกจะเสี่ยงตายถามหาข้อมูลพวกงานที่ได้เงินละก็ เขาคิดว่าเขาควรจะถามชายเจ้าของร้านน่าจะดีกว่า
ระหว่างรออาหาร เรลิออตก็กำลังมองหาจังหวะดีๆเพื่อเข้าไปพูดคุยกับเจ้าของร้านเพื่อหาข้อมูลเพิ่มเติม

เลือก: 1 ◎ : อาหารทั่วไป /มื้อ

[Observer]

เจ้าของร้านก็มัวแต่นั่งเมา ปล่อยให้สาวหน้าหงิกทำงานอยู่คนเดียว

"งานเรอะ ก็.." เหมือนเขาจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เปลี่ยนใจ "ถามแบบนี้แปลว่าเพิ่งมาถึงที่นี่สินะ? พวกงานไหว้วานต่าง ๆ แปะอยู่ที่กระดานไม้หน้าร้านดน่นแน่ะ ว่าแต่มาที่นี่ทำไมกันล่ะพ่อหนุ่ม"

ไม่นานนักหญิงสาวก็เอาอาหารมาเสิร์ฟตรงหน้าเขา เป็นขนมปังแผนหน้า ๆ สองแผ่น เนยก้อนเล็ก ๆ ปาดไว้ข้างจาน เนื้อหมูแผ่นสองสามชิ้น ซุปข้น แล้วก็ไข่ต้ม

[Kismarin]

โอโหนี่ถ้ากระดานไม้เป็นงูคงฉกเขาตายไปแล้วมั้ง ก่อนเข้าร้านเขาก็ไม่ทันได้สังเกต
แต่ถึงจะเป็นแบบนั้นเขาก็ยังสังเกตท่าทางที่ลุงเจ้าของร้านทำท่าจะพูดอะไรแต่ก็เปลี่ยนใจ

เรลิออตมองอาหารที่ถูกเสริ์ฟตรงหน้า แล้วเริ่มลงมือทานมันขณะพูดคุยกับลุงเจ้าของร้านไปด้วย

"ห้ะ มาที่นี่ทำไมน่ะเหรอ ...?" กลืนซุบข้นลงคอ เขากำลังคิดว่าควรจะพูดความจริงหรือเล่าเรื่องโกหกดี แต่ของแบบนี้ไม่จำเป็นต้องโกหกมั้ง..?
"พอดีว่าไอ้ฉันน่ะนะ ได้ยินเรื่องสมบัติใต้ดินมาอะลุง ก็ว่าจะมาลองเสี่ยงดวงดูสักตั้งอะไรประมาณนั้น ก็ไม่รู้ว่ามีจริงรึเปล่าหรอกนะ ลุงเคยได้ยินเรื่องพวกนี้บ้างปะละ?"

น้ำเสียงนั่นถามเป็นกันเองตามสไตล์นิสัยห่ามๆ แต่ก็แสดงท่าทีเหมือนพูดทีเล่นทีจริง
ไหนๆก็ไหนๆละ ลองเนียนถามดูสักหน่อยก็แล้วกัน

[Observer]

ลุงเจ้าของบาร์หัวเราะในลำคอเมื่อได้ยินคำตอบและคำถามที่เขาหยอดมา

"ก็มีจริงสิพ่อหนุ่ม คิดว่าเมืองนี้สร้างขึ้นมาเพราะอะไรล่ะ? ทั้งสมบัติเอย ไอเทมเวทมนตร์เลย มอนสเตอร์หายากเอย มีจริงทั้งนั้นล่ะ แถมไม่มีท่าทีว่าจะหมดสิ้นด้วย ไม่งั้นนักเดินทางอย่างพวกเจ้าคงไม่โผล่มาเรื่อย ๆ หรอก" เขาตอบฉะฉาน "แล้วถ้าไม่มีนักเดินทางมา ป่านนี้ฉันยังคงทำนาอยู่เลยล่ะมั้ง! ไม่มีเวลาได้กินเหล้าตรงนี้หรอก"

[Kismarin]

'Yesssssss---!'

เรลิออตกู่ร้องในใจด้วยความดีใจ แทบอยากจะกระโดดเอามือตบโต๊ะราวกับแทงพนันถูก
แต่ก็ทำไม่ได้เพราะเดี๋ยวอาหงอาหารจะหกหมด

เอาวะ อย่างน้อยเขาก็ได้ข้อมูลเริ่มต้นที่น่าพึงพอใจทีเดียว..

ดูท่าเรลิออตจะถูกชะตากับลุงเจ้าของร้านนี่ซะแล้ว แม้ว่าตอนแรกลุงแกจะดูดุยังกะนักเลงก็เหอะ

"จริงเหรอลุง? แล้วมีเรื่องไหนที่น่าสนใจมั่งไหมอ้ะ? ฉันไม่อยากนั่งงมหาตำนานเองน่ะ มันวุ่นวาย ลุงคัดแบบเรื่องรึของเด็ดๆมาสัก1-2อย่างให้ฉันหน่อยได้ป่ะ?" สองแขนเท้าลงกับโต๊ะด้วยท่าทีที่สนใจ
ดวงตาจ้องอีกฝ่าย

[Observer]

"เอาที่ฉันเคยได้ยินและยืนยันได้ว่าเป้นความจริง ก็ลึกเข้าไปในป่าทางใต้น่ะนะ จริง ๆ ที่นั่นเป็นสุสานเก่าของหมู่บ้านฉันเอง พอพวกนักผจญภัยเริ่มเยอะขึ้น ๆ จู่ ๆ ตกดึกก็จะมีพวกผีดีบกับโครงกระดูกโผล่ออกมา"

"แล้วทีนี้พอมีมอนสเตอร์ออกมา พวกผู้กล้าก็เข้าไปสู้ตามประสาใช่ไหมล่ะ? แต่ไอ้พวกนี้สู้ไปยังไงพวกมันก็ไม่ตายไปจริง ๆ เสียที ผู้กล้าอาจจะชนะกลับมา แต่คืนต่อไปพวกมันก็จะตื่นขึ้นมาอีก.." เขาหยุดพูด เหมือนเริ่มคอแห้ง เลยกระดกเบียร์เพิ่มอีก "ทีนี้ สู้ ๆ ไปก็ใช่ว่าจะชนะทุกครั้ง พวกผู้กล้าก็ล้มหายตายจากไปบ้าง ปัญหาก็คือ ยิ่งตายกันไป ๆ มา ๆ กองทัพของพวกมั้นก็เยอะขึ้น ๆ คนที่ไปเลยยิ่งสู้ไม่ไหวตายกันเยอะขึ้น เพิ่มจำนวนไปอีก"

"เด๊่ยวนี้ไม่ค่อยมีใครกล้าลงไปทางนั้นแล้วล่ะ ชื่อยังติดมาถึงทุกวันนี้เลย ป่าสุสานผู้กล้า น่ะ"