ในสถานที่แห่งหนึ่งที่อยู่ห่างไกลออกไปจาก Rexus...
ภาพของนอยส์ซ่า ๆ กำลังฉายอยู่บนหน้าจอคอมพิวเตอร์
"อีกแล้วเหรอครับเนี่ย...?" เด็กชายหัวดาวมองนอยส์แล้วก็ได้แต่ถอนหายใจ แต่การถอนหายใจนั้นไม่ใช่ว่ามาจากความเบื่อหน่ายที่ระบบมองเห็นของโมโมะดับลงเป็นครั้งที่สอง
หากแต่เป็นสภาพของโมโมะในปัจจุบัน
"ตาย ตาย ตาย งานนี้มีตายว่ะค่ะ ดูจะรอดยากว่ะค่ะ"
Momo โดนกระจกยานที่แตกบาดเอา ไม่นับการบาดเจ็บจากการโจมตีคล้ายคลื่นเสียงจนร่างกายของเธอปริแตก ขาข้างหนึ่งขาด และมือหักไปข้าง
"ฝากบอกท่านพี่ด้วยว่าข้ารักท่านพี่" 
Canacana ที่ยิงธนูจากบนตัวยานเป็นสามารถนั้นบาดเจ็บเลือดโทรมไม่แพ้ Momo ที่ควบคุมยาน แต่ศัตรูก็ยิงบินไล่ล่าไม่ห่าง
Momo เองก็ถึงขีดจำกัดแล้ว เธอไม่น่าจะควบคุมยานต่อได้อีก มองไปเบื้องหน้าไม่ไกลนักเป็นแมลงขนาดยักษ์ที่คล้ายราชินีผึ้ง
ทั้งสองไม่ได้เอื้อนเอ่ยอะไรก็เข้าใจกันได้ บี้หัวราชินีซะน่าจะง่ายสุด
"แต่กระสุนหมดแล้วว่ะค่ะ"
"ยังเหลืออีกนัดนี่ไง"
"เอาจริง?"
หลังจากที่จบเหตุการณ์นี้แล้วทุกอย่างก็ ภาพที่ฉายผ่านกล้องของโมโมะก็กลายเป็นนอยส์ แน่นอนว่านั่นหมายความว่าเมนคาเมร่าของโมโมะได้รับความเสียหาย พูดง่าย ๆ ก็คือ เธอตาบอดไปแล้ว
"งานนี้เจ้าโดนคนที่ฝากหุ่นให้เจ้าเฉ่งเอาแน่...พังซะขนาดนั้น"
"อืม...แต่ผมก็หวังว่าคุณโมโมะจะยังไม่พังโดยสมบูรณ์มากกว่า... ถ้าอย่างนั้นละก็ จะยังมีโอกาสกลับมาที่นี่และซ่อมแซมได้..."
"แต่เจ้าคิดว่าหุ่นยนต์ที่ไม่มีใครควบคุมจะทำอะไรได้?"
"คิดครับ... เพราะหากไม่มีใครมาควบคุมในระยะเวลาหนึ่งแล้ว คุณโมโมะจะเคลื่อนไหวด้วยตัวเองด้วย AI ที่ติดตั้งอยู่ ปกติการเคลื่อนไหวอัตโนมัติจะไม่ค่อยได้ใช้เพราะใช้สื่อสารกับผู้คนไม่ได้ก็จริง แต่ตอนนี้ไม่ต้องคุยกับใคร"
"...เจ้าลืมไปแล้วเรอะว่าหุ่นนั่นตาบอดแล้ว?"
"ผมว่าถ้าเคยขับไปครั้งนึงแล้ว จะลองคลำ ๆ ไปก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้นะ"
"..."
"เออ เจ้าชนะ เชิญอยู่กับความหวังลม ๆ แล้ง ๆ ต่อไปเถอะ-"
ไม่ทันที่อากราไวน์จะได้พูดต่อ มีเสียงของอะไรบางอย่างดังขึ้นที่ด้านนอกของห้องทำงาน
ดาราและอากราไวน์วิ่งรี่ไปเปิดม่านแล้วมองภายนอกผ่านหน้าต่าง
แล้วพบว่ายาน Epoch กำลังวิ่งออกมาจากประตูมิติอย่างสาหัสพร้อมกับเครื่องจักรสาวน้อยที่ผุพังอยู่ข้างใน
"เละเทะ"
"เกินเยียวยา"
สองสาวผู้สร้างตอบทันทีที่มาเห็นหุ่นยนต์หัวชมพูในสภาพที่เมนคาเมร่าพังทั้งสองข้าง ไม่สิ ใบหน้าแหลกเละจนถ้าไม่รู้มาก่อนจะเดาสภาพเดิมไม่ได้เลย ร่างกายหลายส่วนถูกทำลายจนเผยให้เห็นกลไกภายใน แล้วก็มีควันพุ่งขโมงโฉงเฉงออกมาจากภายในนั่น หากโมโมะเป็นมนุษย์แล้วละก็ สภาพคงจะน่าสยดสยองกว่าตอนนี้หลายเท่าตัว
"...แบบนี้....คิดว่าจะซ่อมได้รึเปล่าครับ?" ดาราที่เห็นทั้งสองคนตอบออกมาแบบนั้นแล้วก็...ทำอะไรไม่ถูกนอกจากถามไปแบบนั้น...
"ก็ไม่ถึงกับซ่อมไม่ได้หรอก...แต่มันเปลืองทั้งทรัพยากรและเวลา...สร้างใหม่อาจจะเร็วกว่า..."
"แต่เรื่องสร้างใหม่จากศูนย์ก็ไม่ใช่ง่าย ๆ เหมือนกัน...เฮ้อ..." เซเลสถอนหายใจ
"ฉันไม่โทษเธอหรอกนะที่ยัยนี่พังน่ะ เหตุการณ์ในตอนนั้นมันไม่ใช่เรื่องแปลกด้วยซ้ำถ้ายัยนี่จะกลายเป็นแค่เศษเหล็ก..."
"แต่...การสำรวจข้อมูลมันยังไม่สมบูรณ์ดีนี่สิ..." เซเลสกล่าวต่ออย่างกังวลใจ
"นายจะหาว่าพวกชั้นสนใจงานสำรวจมากกว่าหุ่นตัวหนึ่งก็เชิญ แต่พวกชั้นทุ่มเทสร้างงานกันขนาดนี้แล้วออกมาได้แค่ครึ่งทางเนี่ย...มันเครียดนะ"
"ทั้ง ๆ ที่งานต่อจากนี้จะเหลือแค่ให้หุ่นไปสำรวจในยุค 1000 ปีข้างหน้าหลังบทสรุปของศึกนั่นแท้ ๆ เฮ้อ..." เซเลสได้แต่ถอนหายใจอีกครั้งด้วยความไม่สบายใจ
"..." ดารามองความเงียบซึ่งแฝงไปด้วยความไม่สบายใจแล้วจึงตัดสินใจ...
"ผมจะลุยเอง"
"เราตอนนี้มียานข้ามมิติอยู่แล้วนะ? ถ้าหากว่าผมขึ้นยาน Epoch ออกไปที่แกแล็คซี่ใหม่ก็ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้นะ เท่าที่ดูผมว่ายานนี้ยังพอขับได้นา"
"หา?"
"นายแน่ใจนะ? นี่นายต้องรวบรวมข้อมูลแบบอนาล็อก ผิดกับตอนควบคุมโมโมะที่เก็บข้อมูลแบบดิจิทัลนะ?"
"เธอจะถอนตัวไปฉันก็ไม่ว่าหรอกนะ? เพราะเธอเป็นแค่อาสาสมัครเท่านั้น"
"ไม่หรอกครับ...คนที่ควรรับผิดชอบคือผม เพราะผมเป็นคนที่ทำให้คุณโมโมะเสียหาย"
"อีกอย่าง ถึงจะอาสาสมัคร แต่ผมก็ร่วมมือกับพวกคุณมาไกลแล้วนะครับ"
"ผมอยากให้โปรเจคต์เกมของคุณสมบูรณ์กว่าที่เป็นอยู่ในตอนนี้"
"..."
"ช่วยไม่ได้แฮะ นายนี่มันตัวยุ่งจริง ๆ เลย"
"แต่เรื่องนั้นก็ช่วยได้มากนะ...ฝากด้วยละ"
"ครับ"
ว่าแล้วเด็กชายก็วิ่งออกไปทางหน้าต่าง แล้วกระโดดขึ้นยานที่กำลังลอยอยู่ ณ จุดนั้น
แล้วยานนั่นก็สร้างประตูมิติที่เบื้องหน้า แล้วพุ่งเข้าประตูมิตินั่นไป
เป้าหมายคืออนาคตใน 1000 ปีข้างหน้า
จ่ายเพิ่ม 1 ครั้ง
- Ally +1 กับใครก็ได้ที่ยังไม่ตาย (ไม่ติดเงื่อนไข % แล้ว) (4 ครั้ง)
Oceana 4 ครั้ง
- Status +1 ค่าใดก็ได้ (2 ครั้ง)
HP +1 Vit +1 ให้ Momo
-เปลี่ยนตัวละคร ให้ Dara ออกมาลุยแทน Momo โดยมาเป็นตัวแทนและข้ามเวลาไป 1000 ปีข้างหน้า
-นอกจากทำให้เป็นเผ่ามนุษย์แทนแล้ว ค่าสเตตัสคงเดิมทุกอย่าง
