[STARLIGHT] Story

• lostlance: งี้นี่เองงง
  July 21, 2023, 07:09:04 PM
• Qiao: อยากเล่นแนว fear and hunger 1-2 ก็ได้
  August 28, 2023, 10:56:33 PM
• lostlance: ผมว่าเกมมันหลอนไป
  August 31, 2023, 10:47:07 AM
• Johan: สลัดทั้งงานราษฎร กับงานหลวงไม่ออก น่าจะมาต่อสักใกล้ๆปลายปีนะครับ
  September 29, 2023, 06:48:36 PM
• Bloody Rabbits: รออยุ่ว
  September 29, 2023, 10:01:26 PM
• lostlance: ที่โพสใหม่นั้นสแปมหรืออะไรน่ะ
  October 05, 2023, 02:12:26 PM
• Chao: ยังแอบมาต่อนะเออ
  December 02, 2023, 01:55:59 AM
• Johan: สวัสดีปีใหม่ครับ ขอให้ทุกคนยุ่งๆงานเยอะๆ
  January 01, 2024, 11:30:01 AM
• Johan: อยากมาต่อ แต่เคลียรืเวลาไม่ลงตัวเลย
  January 01, 2024, 11:30:18 AM
• Johan: Chao: ยังแอบมาต่อนะเออ <<< ตอบแล้วๆ (เกมบ้าอะไรฟระ โพสละครึ่งปี)
  January 01, 2024, 11:35:44 AM
• lostlance: สวัสดีปีใหม่ครับบ
  January 01, 2024, 08:58:21 PM
• Qiao: มาลักข้อมูลบอร์ดเกม
  June 09, 2024, 12:51:10 PM
• duek duen: จะยังมีใครใช้เว็บนี้อยู่ไหมนะ —
  July 29, 2024, 10:00:23 PM
• Game Master: เจ้าของยังไม่ค่อยเข้าเล้ย
  August 01, 2024, 08:35:21 PM
• duek duen: Damn
  August 04, 2024, 04:42:50 PM

[Johan]

เมื่อสมัยเด็ก ฉันมองไปที่ฟากฟ้ายามค่ำคืน มันเป็นแสงระยิบระยับหลายต่อหลายกระจุก ฉันมองเห็นสิ่งที่พวกเขามองไม่เห็น พวกเขาบอกว่านั่นคือดวงดาว
ฉันได้รู้ว่าผืนดินที่ฉันยืนอยู่นี้คือดาวดวงเล็ก ๆ ดวงหนึ่งในวันที่ฉันได้ถือมัน วัตถุที่ยิงออกไปเป็นแสงที่คล้ายกับดวงดาว แม้ว่ามันจะไม่ได้ส่องประกายระยิบระยับ
เพื่อนของฉัน พี่น้องของฉันล้มตายจนหมดสิ้นด้วยแสงที่พวยพุ่งออกมาเป็นสายคล้ายกับฝนที่พุ่งในแนวระนาบกับผืนดิน

จากเจ้าสัตว์ประหลาดยักษ์ที่พวกเขาเรียกมันว่าอะไรสักอย่าง


ฉันเป็นเพียงแค่สิ่งมีชีวิตตัวเล็ก ๆ บนก้อนหินก้อนหนึ่งในอวกาศ ก้อนหินที่เรียกว่าดาวเคราะห์

[Johan]

"เพราะฉันต้องการสนับสนุนเธอให้กุมอำนาจสูงสุด"
"เธอเป็นเครื่องมือของฉัน ฉันจะใช้เธอ และเชิดเธอ ให้เป็นหุ่นกระบอกโง่ ๆ ตัวหนึ่ง ฉันจะทำให้เธอทรงอำนาจเหนือใคร และฉันกำลังทำอย่างนั้น"
"แยร์นูรู้ดีว่าฉันคิดอะไร เธอก็แค่แกล้งโง่ แกล้งตาบอด ปล่อยให้ฉันวิ่งวนบนฝ่ามือของเธอ ฉันคิดว่าเธอเชื่ออย่างนั้น"

"พวกเราต่างรู้ไส้รู้พุงกัน และใช้ประโยชน์ซึ่งกันและกัน"




"เธอจะทำอย่างนั้นไปทำไม? เป้าหมายของเธอคืออะไรกันแน่ เธอต้องการอะไรเมื่อทำสำเร็จ"
"แล้วสเฟียร์ล่ะ ก่อนหน้านี้เธอไปอยู่กับพวกBlacktroop ทำไม หรือเธอคิดว่าพวกblacktroop จะยึดอำนาจได้ แล้วก็เชิดพวกนั้นเหมือนกัน"

เหม่ยซือเงียบไปครู่หนึ่งแล้วตอบเขา

"นายคงไม่ได้คิดว่ามีแค่พวกเราที่ออกเดินทางมาจาก Rexus" เหม่ยซือพูดขึ้น และบอกในสิ่งที่ Kaiser คงไม่รู้

8 ปีหลังมานี้เราไม่ได้เดินทางโดยสงบราบรื่น คนทั่วไปไม่รู้หรอกว่ามีสงครามเกิดขึ้นตลอดเวลา
เป็นภาพของ Jarnu ที่หยิบยืมพลังจาก Rexus บินอยู่ในอวกาศ พลิ้วหลบลำแสงที่สาดไล่หลังรวมไปถึงจรวดอาคม ก่อนที่เธอจะพลิกตัวกลับแล้วสวนไปด้วยลำแสงสีทอง ทำลายกองยานอีกฝ่าย
แต่ถ้าไม่ใช่ระบบบาเรียอวกาศช่วยป้องกันเอาไว้เธอคงเป็นผงไปแล้ว เมื่อปืนใหญ่พิสัยไกลจากยานแม่อีกลำยิงเข้าใส่จากอีกด้านหนึ่ง ลำแสงนั้นใหญ่มหึมาขนาดกลืนร่างเธอได้




"VF746 ตอบกลับด้วย" เธอติดต่อไปยังกองยานที่สกัดกั้นกำลังรบหลักของศัตรูในขณะที่บินหลบลำแสง ยิงจรวดทิ้งเป็นพัลวัน แต่ก็ไม่ได้รับสัญญาณตอบกลับ
ในศึกนี้ Jarnu สามารถทำลายกองยานแนวหน้าได้ ยังผลให้ Biore ทะลวงถึงยานแม่ของศัตรูและบดขยี้มันได้สำเร็จ

นี่เป็นหนึ่งในสงครามที่เราพบเจอมากกว่า 32 ครั้ง ในรอบ 8 ปี คนที่ปกป้องยาน Rexus คือ White Trooper โดยมี Jarnu เป็นกำลังรบหลัก

"ศัตรูแข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ สักวันหนึ่งเราคงจะเจอกับศัตรูที่เหนือกว่าเรา"

เกมเซนเตอร์มีหลากหลายประเภท เป็นเครื่องเล่นบันเทิงสำหรับทุกชนชั้น เกมที่มีให้เล่นก็มีตั้งแต่ระดับค่าฮอทดอกไปจนถึงค่าเข้าพักโรงแรมหรู
Nu กำลังพยายามเล่นเกมยานแข่งกับอีกฝ่ายที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม แต่แล้วก็แพ้



"โอ้ โห ฉันแพ้อีกแล้วเหรอ ไม่นะ ไม่ ไม่ ไม่ อ๊าา เอาใหม่!" แล้วเธอก็หยอดเหรียญอีก

Yuudachi เอียงคอมองแล้วเดินไปดูอีกฝั่งว่าใครนั่งเล่นอยู่กับ Nu ใครกันนะที่ทำให้ Nu แพ้ได้

Spoiler for Hiden:

"ยูดาจิเก่งกว่าเดิมแล้วนะโป้ย คราวนี้แหละ ยูดาจิไม่แพ้แน่โป้ย" อย่ามามั่ว เธอขึ้นเขาไปฝึกวิชาเพิ่งลงมา เคยไปสู้กันตอนไหน

Yuudachi แม้จะช้าเป็นเต่าป่วยไม่เปลี่ยน แต่เธอก็มีเครื่องเจ็ทที่ Nautilus สร้างให้ชั่วคราวให้ส่งตัวให้พุ่งออกไป
ขีปนาวุธที่อุ้มมากระแทกเข้าไปเต็มหน้าของ Biore ก่อนที่เธอจะฉากหนีด้วยเครื่องมือวาร์ปพอร์ทัลก่อนที่มันจะระเบิด



สารพัดอาวุธที่แบกขนออกมาถูกยิงซ้ำเข้าไปในหมู่มวลเมฆเพลิงตรงหน้าจนกระทั่งเธอมั่นใจว่าเป้าหมายนิ่งสนิทจึงลดปืนลง
แต่แขนกับขาของเธอก็ขาดกระเด็นในช่วงวินาทีนั้นด้วยลำแสงอาคมที่ยิงทะลวงออกมาจากเป้าหมายที่น่าจะแน่นิ่งไปแล้ว



"ฉันสบายดี แต่เธอคงไม่ค่อยสบายสักเท่าไร" Biore ในสภาพรุ่งริ่งดูไม่จืดพุ่งเข้าใส่ Yuudachi ที่แทบจะสิ้นสภาพในการสู้รบ
ทั้งสองก็ยังปะทะกันที่กลางอากาศ มันเป็นการต่อสู้ของสองเผ่าพันธ์ Artifact หรือ สิ่งประดิษฐ์ที่มีชีวิตและเจตจำนงค์ของตนเอง

หัวของ Yuudachi แทบจะถูกกระชากหลุดถ้าเธอหลบไม่ทัน แต่กำปั้นของเธอก็ซัดจน Biore หมุน 360 องศา
Bel ละสายตาจากการดวลของทั้งสองมาสั่งการต้านรับทหารโคลนแทน Vios ที่นอนนิ่งและกำลังสั่งเสีย

"สบายดีไหม ฉันคิดว่าคุณคงสบายดี" Biore หันมาทักทาย เธอนี่แหละที่ทำให้ Nu โวยวายได้
ไม่อยากเชื่อก็ต้องเชื่อ พรมลิขิต? โชคชะตา? ทั้งสองเคยแทบจะฆ่ากันมาตายมาก่อนแท้ ๆ นะ แต่วันนี้ทั้งสองมาเผชิญหน้ากันในร้านเกม



"ไม่เจอกันตั้งนานนะโป้ย"

Yuudachi เนียนไหลลื่นไปได้ตอนคุยเรื่องเกม เช่นเดียวกับ Biore ที่มีศักยภาพในการไหลลื่นเช่นกัน นั่นทำให้ Nu ไม่เบื่อหน่ายที่ได้มากับทั้งสอง

กระทั่งมาถึงเรื่องซีเรียส 'สถานการณ์สร้างวีรบุรุษ' ก็มีความหมายเดียวกับ 'การคัดเลือกของธรรมชาติ'
มนุษย์เราหรือสิ่งมีชีวิตและไม่มีชีวิตทั้งหมดทั้งปวงในจักรวาลนั้นก่อเกิด ดำรงอยู่ และดับสูญไป เวียนว่ายวนกลับมาซ้ำแล้วซ้ำเล่า โดยมีสิ่งที่เร้าให้เกิดการเปลี่ยนแปลง



"วิวัฒนาการ" Biore พูดขึ้น เธอรู้เรื่องพวกนี้อยู่แล้ว เพราะเธออยู่กับ Nu มาตลอด



"อ๊ะ ใช่ วิวัฒนาการไงล่ะ อย่างหมู่ดาวโอเชียน่าที่ผ่านมา สิ่งมีชีวิตของหมู่ดาวเหล่านั้นอาศัยในอวกาศได้ มีร่างกายที่ใหญ่โต มีความดุร้าย และไม่ต้องการภาษาในการสื่อสาร"
"เพราะอะไร ทำไมถึงเป็นอย่างนั้น? เพราะสภาพแวดล้อมที่ทำให้ประชากรของถิ่นที่อยู่นั้น ๆ เปลี่ยนรูปลักษณ์ไป เปลี่ยนไป ไม่เหมือนเรา ไม่เหมือนกันเลย"
"ฉันกำลังจะบอกว่า ถ้ามีสิ่งเร้าที่บีบคั้น พวกเขาที่เหมือนกับปรสิตยักษ์นั่นก็จะพัฒนาตัวเองขึ้นไปอีก พวกเขาอาจจะทรงพลังยิ่งกว่าเราก็ได้"

วีรบุรุษอาจจะเกิดขึ้นกลางสนามรบเพราะเขาเก่งกาจอยู่แล้ว หรือบางที... เพราะมีสงครามจึงทำให้เขาเก่งกาจขึ้น

แล้ว Nu ก็ถอดหมวกออก ปล่อยมันลอยไปในอาณาบริเวณของห้องควบคุมแรงโน้มถ่วง



"เธอล่ะ อยากเก่งหรือเปล่า"

[Johan]

เมื่อสมัยเด็ก ฉันมองไปที่ฟากฟ้ายามค่ำคืน มันเป็นแสงระยิบระยับหลายต่อหลายกระจุก ฉันมองเห็นสิ่งที่พวกเขามองไม่เห็น พวกเขาบอกว่านั่นคือดวงดาว
ฉันได้รู้ว่าผืนดินที่ฉันยืนอยู่นี้คือดาวดวงเล็ก ๆ ดวงหนึ่งในวันที่ฉันได้ถือมัน วัตถุที่ยิงออกไปเป็นแสงที่คล้ายกับดวงดาว แม้ว่ามันจะไม่ได้ส่องประกายระยิบระยับ
เพื่อนของฉัน พี่น้องของฉันล้มตายจนหมดสิ้นด้วยแสงที่พวยพุ่งออกมาเป็นสายคล้ายกับฝนที่พุ่งในแนวระนาบกับผืนดิน

จากเจ้าสัตว์ประหลาดยักษ์ที่พวกเขาเรียกมันว่าอะไรสักอย่าง


ฉันเป็นเพียงแค่สิ่งมีชีวิตตัวเล็ก ๆ บนก้อนหินก้อนหนึ่งในอวกาศ ก้อนหินที่เรียกว่าดาวเคราะห์

ภายใต้การดำเนินโครงการ STARLIGHT และสนธิสัญญา STARLIGHT
สงครามกาแล็คซี่ที่ดำเนินมายาวนานได้จบลงเมื่อเหล่าขั้วอำนาจในระบบดาวต่าง ๆ ที่เป็นแกนหลักของสงครามตกลงกันได้
มันเป็นเรื่องที่สลับซับซ้อนและละเอียดอ่อนในระดับกาแล็คซี่ ไม่ใช่สิ่งที่จะเข้าใจได้ง่ายนัก และบางทีมันอาจไม่ใช่สิ่งที่คุณจะต้องสนใจมันอีก

เพราะคุณอาจจะไม่มีวันได้กลับมาที่นี่อีกแล้ว ไม่สิ คุณอาจจะไม่ต้องการกลับมาอีกแล้วก็เป็นได้




"ก็แค่เศษเสี้ยวของพลังอำนาจมันมาฝังอยู่ในตัวของพวกเรา" นายพล Osy แห่งจักรวรรดิ Noun หนึ่งในเผ่าพันธุ์ Rex ที่เคยเรืองอำนาจเอ่ยขึ้น
ก่อนที่เธอจะก้าวขึ้นปราการยักษ์ Innocent Tower และอพยพไปจากกาแล็คซี่ Rexus พร้อมกับประชากรชนเผ่า Noun อีกกว่าสิบล้าน
ภายใต้คำสั่งของจักรพรรดินีแห่ง Noun ที่ต้องการหนีจากสงครามเพื่อไปสร้างอาณานิคมใหม่ในที่ ๆ ห่างไกลจากผู้ล่าด้วยกันเอง

ไร้สาระ พวกเขาไม่ได้ต้องการสำรวจอวกาศ พวกเขาไม่ได้คิดอย่างนั้นมาตั้งแต่แรก

ก็แค่กาแลคซี่ Rexus มันคับแคบเกินไปที่ผู้ล่าจะอยู่ร่วมกัน

Episode 5

ไม่ได้มียานลำนี้เพียงลำเดียวที่เข้าโครงการ STARLIGHT แต่ยังมีนับล้านๆๆๆ
ประชากรหลากหลายเผ่าพันธุ์จากกาแลคซี่ Rexus ต่างเป็นผู้ล่า พวกเขาล่าได้ทุกอย่าง ...แม้แต่ผู้ล่าด้วยกัน

แสงสว่างวูบเพียงพริบตาจากลำแสงอาคมของยานยักษ์ที่ไล่หลังมายังผลให้ Rexus ที่ใหญ่โตมีขนาดเท่าดาวโลกแหว่งไปเกือบหนึ่งในสี่

Spoiler for Hiden:

Rexus คือชื่อของยานเดินทางขนาดยักษ์ลำนี้ ซึ่งในบรรดาดาวที่ส่งยานออกเดินทางก็มีชื่อนี้กันมากกว่า 90% จนต้องมีการใส่รหัสสุดแสนจะยาวยืดต่อท้าย
คงไม่มีใครอยากมานั่งจดจำรหัสที่เป็นเลขสากล 499 หลัก ทุกคนบนยานจึงรู้จักและจดจำเพียงแค่ Rexus เท่านั้น (ยานลำอื่นส่วนใหญ่ก็ชื่อ Rexus)

Management Turn 5 (ของ MW) ก่อนเข้าสู่ Episode 5 ช่วง Adventure
โพสกระทู้ MW ของตนเอง

[Johan]

"สิ้นหงส์ มังกรมลาย เต่าดำตาย เสือขาวพินาศ"

สัตว์เทพประจำทั้งสี่ทิศ หงส์ มังกร เต่าดำ และเสือขาว
เมื่อทิศหนึ่งตาย อีกทิศตรงข้ามก็มลายไปด้วย

Spoiler for Hiden:

หงส์ - Jarnu เหม่ยซือ
มังกร - Nu Biore
เต่าดำ - Sphere BB Vios
เสือขาว - Colonel

หาก Jarnu ถูกลอบสังหารเสียชีวิต Nu และ Biore ก็จะตายหรือสิ้นบทบาทตามไปด้วย
หาก Jarnu รอดไปได้ Sphere และ BB จะตาย ยังผลให้ Colonel ตายตามไป

ตอนนี้เหลือเพียงหงส์และมังกร ทั้งสองจะค้ำยันและเกื้อหนุนกัน หากฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งตายไป อีกฝ่ายจะตายตามกัน

[Johan]

1000 ปีต่อมา อาณาจักร Taranta

ทาแร หรือธารา ทายาทที่เก่งกล้าที่สุดของทาแรนตูล่า ปฐมกษัตริย์แห่ง Taranta ผู้เก่งกล้าสามารถ
นางก้าวขึ้นมาเป็นราชินีได้ด้วยการต่อสู้กับกบฎและพี่น้องร่วมสายเลือดหลายฝ่าย อย่างที่รู้กันว่าปฐมกษัตริย์มีพระมเหสีมากมาย จึงมีรัชทายาทไม่น้อยเช่นกัน
ธาราแทบจะถอดแบบมาจากทาแรนตูล่า นางเก่งกาจ และกล้าหาญ (ประวัติศาสตร์บันทึกช่วงชีวิตที่ดีที่สุดของทาแรนตูล่า)




"ข้าไม่เข้าใจว่าประวัติศาสตร์ตลอดพันปีของเราคืออะไร เมืองที่ว่างเปล่า ผู้คนที่ว่างเปล่าอย่างนั้นหรือ"
"เมืองของข้ามันดูว่างเปล่า ทุกอย่างว่างเปล่า พวกเราต่อสู้กับกองทัพวานร และใช้ชีวิตที่ว่างเปล่า"

"ข้าไม่อยากจะเชื่อว่าข้าเองก็เป็นส่วนหนึ่งของความว่างเปล่านี้"

[Johan]

"และอย่างที่เธอเข้าใจ แต่ก็ไม่ถูกนัก เราจะมีตัวตน แต่เราจะไม่อยู่ใต้กฎเกณฑ์ของเอกภพ ใต้กฎของจักรวาล"
"เราจะเป็นตัวตนของทุกสิ่งทุกอย่าง เราจะเป็น... จักรวาล"

Spoiler for Hiden:

พระองค์ทรงประทานพรวิเศษให้แก่ผู้หมั่นกระทำความดี และยึดมั่นในศีลธรรม
หากผู้ใดประพฤติเพื่ออุทิศถวายแก่พระองค์แลปรารถนาสิ่งวิเศษใด พระองค์จะประทานพรนั้น
เมื่อได้พรสมปรารถนาแล้ว ภายภาคหน้าหากกระทำผิดไปจากความดีงาม ผู้นั้นจะเกิดวิบัติในชีวิต

    มีความเชื่อกันว่าพระศิวะนั้น สามารถช่วยปัดเป่ารักษาเยียวยาอากาศเจ็บไข้ได้ป่วยต่าง ๆ ได้อย่างมหัศจรรย์นัก หากผู้ใดที่เจ็บป่วยหรือต้องการขอพรให้คนในครอบครัวหายเจ็บไข้ได้ป่วย
    ถ้ากระทำการบวงสรวงบูชาและขอพรจากพระศิวะ ก็มักปรากฏว่าความเจ็บไข้ได้ป่วยนั้นถูกปัดเป่าให้หายไปได้โดยสิ้นในเร็ววัน
    พระองค์เป็นเทพที่จะคอยขับไล่สิ่งชั่วร้ายให้ห่างไกล และทำให้เกิดความดีงามเป็นศิริมงคลเกิดขึ้น ผู้ที่มีความทุกข์ไม่ว่าจะเป็นในทางใด
    หากบวงสรวงบูชา ขอพรให้พ้นทุกข์ พระศิวะก็จะประทานพรให้ผู้นั้นได้พ้นจากห้วงแห่งความทุกข์ด้วยเช่นกัน

    พระศิวะนั้นเป็นเทพที่จะอำนวยพรประทานความอุดมสมบูรณ์ให้แก่ผู้ที่มีอาชีพเลี้ยงวัว เลี้ยงม้า หรือเลี้ยงแกะ
    และอาชีพที่เกี่ยวกับการเกษตรทั้งปวงก็จะมีความสำเร็จและมีความสมบูรณ์พูนสุข หากบวงสรวงบชาพระศิวะ

    พระศิวะ ผู้เป็นพระเป็นเจ้าแห่งการทำลายล้าง พระองค์เปี่ยมไปด้วยอำนาจ พระพักตร์ของพระองค์แสดงให้เห็นว่าเป็นทั้งชาย เป็นทั้งหญิง เป็นทั้งผู้ใจดี เป็นทั้งผู้ดุร้าย
    จากชิ้นฝุ่นธุลี ไปจนถึงภูเขาหิมาลัย จากมดตัวเล็ก ๆ ไปจนถึงช้างตัวใหญ่ จากมนุษย์ไปจนถึงพระเป็นเจ้า อะไรก็ตามที่เราสามารถเห็นได้นั้น เป็นรูปแบบของพระศิวะทั้งหมด


บุคคลผู้มีสติปัญญาทุก ๆ คนควรพิจารณาถึงตัวเอง และสิ่งทั้งหลายของสากลโลกเป็นรูปแบบของพระศิวะทั้งสิ้น
เมื่อคิดระลึกได้อย่างนี้แล้วผู้นั้นก็จะเข้าถึงความสุขความสงบ

ณ สถานที่อันห่างไกล...



"หากตอบตกลงก็คงไม่แคล้วกลายเป็นทุกสิ่งทุกอย่าง หรือก็คือทุกคนกลายเป็นพระศิวะ และพระศิวะก็คือทุกคน"
"โลกที่สงบสุข ไม่มีสงคราม ไม่มีความตาย ก็คือโลกที่ทุกคนเป็นสิ่งเดียวกัน เป็นคนคนเดียวกัน เป็นเหมือนๆ กันหมด ไม่มีสิ่งใดแตกต่าง"
"ในเมือไม่แตกต่าง ก็ไม่ต้องแตกแยก ไม่ต้องทุกข์ ไม่ต้องการสิ่งใดเลยเพราะตัวเองคือทุกสิ่งอยู่แล้ว"

"ผู้ที่อยู่เหนือกฎเกณฑ์แห่งจักรวาลจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากจักรวาลแห่งนั้น หรือ... Ruler"

"Ruler คือตัวตนของจักรวาล ทุกสิ่งทุกอย่าง Ruler จะกำหนดขึ้น"
"พวกเขากำลังจะเป็นพระเจ้าของจักรวาลนั้น แต่พวกเขาไม่มีวันทำมันได้ ไม่มีใครที่จะมีอำนาจเหนือกฎแห่งจักรวาล"

[Johan]

  'ทุกสิ่งทุกอย่างย่อมมีกฏตายตัวของมันอยู่ อยู่ที่ว่าพวกเราจะเข้าใจและรับรู้ ถึงกฏตายตัวที่ว่านั้นมากน้อยเพียงใด' นั้นเป็นสิ่งแรกที่แม่ของเธอ ได้สอนให้เธอรู้
ทานตะวันหันหน้าไปตามแสงของดวงอาทิตย์, ความฉลาดชนะกำลัง, กำลังชนะความอึด, ความอึดชนะความว่องไว, ความว่องไวชนะไหวพริบ, และไหวพริบชนะความฉลาด
พวกนั้นคือกฏของโลกที่ไม่มีใครจะสามารถเปลี่ยนแปลงมันได้ นอกจากพระเจ้าที่สร้างอวกาศแห่งนี้ขึ้นมา ... แล้วพระเจ้าที่สร้างอวกาศแห่งนี้ขึ้นมา เกิดมาจากอะไรกันล่ะ?
คำถามที่แสนชวนมึนหัวผุดขึ้นมาภายในห้องของเด็กน้อยขี้สงสัย แต่ถึงกระนั้นเธอก็ไม่เคยหยิบยืมมือของคนอื่นให้ช่วยเลยสักครั้ง ใช่ .. ครั้งนี้ก็เช่นกันที่เธอเลือกที่จะหาความรู้ด้วยตัวเอง
เธอพยายามหาข้อมูลต่าง ๆ จากแหล่งข้อมูลที่มีอยู่ทั่วทั้งกาแล็คซี่ที่กำลังเกิดสงครามอย่างบ้าคลั่งและยืดเยื้อมาตั้งแต่ก่อนที่เธอจะเกิดเสียอีก แต่นั้นก็ไม่ใช่ปัญหาสำหรับตัวของเธอ
ข้อมูลที่เธอรวบรวมมาได้นั้นล้วนแล้วมีแต่เพียงแค่ความเชื่อที่ไม่มีหลักเกณฑ์ข้อเท็จจริงอะไรทั้งนั้น แต่ทำไมกันละ? ทั้งที่ไม่มีหลักเกณฑ์ข้อเท็จจริงอะไร แต่ทำไมคนก็ยังคงเชื่อกันอยู่
และนั้นก็เป็นอีกคำถามที่ผุดออกมาภายในหัวเด็กน้อย หลังจากที่เธอได้คำตอบแรกเป็นที่เรียบร้อยแล้ว และมันก็เป็นอย่างนี้ไปเรื่อย ๆ จนในที่สุดคำถามที่เธอหาพวกนั้นก็กลายเป็นพลังให้แก่เธอ
ยังมีคำถามอีกมากมายที่เธอยังหาคำตอบไม่ได้จากมัน และแต่ละครั้งที่เธอหาคำตอบได้ก็ใช่ว่าคำถามที่ผุดขึ้นมาถามต่อนั้น มันจะมีเพียงแค่คำถามเดียว
และนั้นก็เป็นทั้งสาเหตุและคำตอบที่ว่า ทำไมภายในหัวของเธอถึงมีคำถามมากมายนับไม่ถ้วนนั้นเอง คงจะดีถ้าหากมีวันใดที่เธอจะละทิ้งคำถามเหล่านั้นแล้วกลับไปเป็นเพียงเด็กสาวธรรมดา

[Johan]

"ฉันพยายามค้นหาคำตอบนั้น ในความมืด ที่ไร้แสงและสี"

"ทำไม ทำไมล่ะ ทำไมเหรอ"

ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม

ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม

ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม

ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม

ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม

ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม

ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม

ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม

ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม

ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม

ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม

ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม

ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม

ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม

ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม

ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม

ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม




"กระทั่งฉันได้พบมัน"

[Johan]

มีเพียงพระเจ้าเท่านั้นที่ตอบได้

พระเจ้าของเอกภพแห่งนี้

ผู้เป็นทุกสิ่งทุกอย่าง

ผู้บันดาลได้ทุกสิ่ง