"เรามาเยี่ยมล่ะ อรุณสวัสดิ์" เพเธียร์ทักทายแล้วถาม "เราช่วยได้หรือไม่"
เธออยากช่วยงานแล้วก็คุยกันไปด้วยเท่านั้นเอง ว่าแล้วก็ชวนคุยต่อทันที ในหัวเรื่องที่เธออยากรู้
- บางคน ในหมู่บ้านบอกเขาว่าเห็นพวกเงือกอยู่กับเด็กพวกนั้น บางคนที่ว่านั่นคือใครกันน่ะ ฮันส์พอจะรู้ไหม แล้วตัวเพเธียร์ล่ะรู้จักไหมนะ
- อัลเฟรดพักอยู่ที่ไหนกัน
- กิจการโรงแรมเป็นยังไงบ้าง มีแขกหน้าใหม่ ๆ มาพักบ้างไหม
"ข้าไม่รบกวนท่านหรอก" ถึงจะเป็นเด็ก แต่เพเธียร์มีศักดิ์เทียบเท่าบาทหลวง ฮันส์ไม่ใจร้ายขนาดให้บาทหลวงเด็กมาผ่าฟืนหรอก
ฮันส์บอกต่อว่าเขาบอกไม่ได้หรอกว่าใครบอกข่าวมา มันเป็นจรรยาบรรณวิชาชีพน่ะ เรื่องแขกหน้าใหม่ ๆ ก็มีคณะนักเดินทางสามคนมาเมื่อวันก่อน ส่วนบ้านของอัลเฟรดก็ถัดออกไป หลังที่มีกังหันวิดน้ำนั่นแหละ แต่อัลเฟรดคงไม่อยู่บ้านหรอก เขาชอบเดินไปทั่วหมู่บ้านมากกว่า
ถามคิด
- เขาเคยเห็นเงือกไหม เห็นที่ไหน แล้วเห็นเด็กอยู่กับเงือกรึเปล่า
- รุ้ตำนานอะไรเกี่ยวกับเงือกบ้าง
- ช่วงนี้ได้ยินเรื่องแปลกๆอะไรบ้าง
- คิดมีเรือด้วยเหรอ ถ้าให้พาออกทะเลด้วยเรือจะได้ไหม
- เห็นอัลเฟรดบ้างไหม เขาอยู่ที่ไหนน่ะ นึกว่าจะมายืนดูทะเลเสียอีก
"หา!?" คิดทวนคำ กลิ่นเหล้าหึ่งเลย เป็นที่รู้กันดีว่าเขาชอบมัวหัวราน้ำและอยู่เป็นคนสุดท้ายจนฮันส์ต้องไล่กลับประจำ นี่ท่าทางจะเมาค้างด้วย
"ถ้าข้าเคยเห็นเงือกป่านนี้ข้าจับมาแขวนไว้กลางหมู่บ้านแล้ว แล้วเรือข้าไม่ใช่เรือการกุศลนะโว้ย ! ใครจะให้นั่งฟรี ๆ เดี๋ยวแกก็จมน้ำเป็นผีทะเลโผล่ขึ้นมาอีกร้อก"
แล้วเขาก็ระเบิดหัวเราะ ไม่รู้ว่ามีอะไรน่าขำ
แต่ Karollina ย้ำถามคำถามอื่นต่อจนคิดเริ่มรำคาญ
"ตาแก่นั่นชอบเดินไปทั่วหมู่บ้าน ข้าจะรู้ได้ยังไงเล่า ข้าไม่ใช่กางเกงในตาแก่นั่นนะโว้ย ! เรื่องแปลก ๆ เรอะ...ถามฮันส์เอาเด่ะ"
พ่อค้าเร่นำข่าวเรื่องเงือกของที่นี่แพร่ออกไปเป็นวงกว้าง นักเดินทางหลายคนมาที่นี่เพื่อไขปริศนาและหวังบางอย่าง
พวกเขาเดินทางมาถึงที่นี่ในตอนเช้าตรู่ และมองสำรวจไปรอบ ๆ หมู่บ้านอย่างใคร่รู้ สภาพของที่นี่สงบเงียบเหมือนหมู่บ้านทั่วไป...
พวกเขาจะทำอะไรก่อนดี
- ไปโรงแรม
กลุ่มของซินเดินไปที่โรงแรม ซินและโนโนะเห็นชายโพกหัวตาตี่ยืนถือขวานอยู่ ท่าทางเขาจะกำลังผ่าฟืนนะ
- เข้าไปทัก
- เข้าไปต่อย
- เข้าไปจีบ
