หน้าอกคู่หนึ่งทิ่มตาทั้งสอง
......
"....................." "....................."
"โห สวยจัง ข้าอยากได้ เท่าไหร่" ซางกี สุลต่านแห่งเติร์กนั่งลงแล้วชี้ของชิ้นเดียวกัน
"ข้ามีเงินมากกว่ายัยไพร่สองคนนี้ เจ้าต้องขายให้ข้า"
ของที่ว่าคือไข่หิน รูปร่างเหมือนไข่ไก่ แต่เป็นหิน
รสนิยมของสาวๆ บางทีก็เหนือจินตนาการนะ
<< หน้าพ่อค้าที่โดนนมทิ่มตาจนเกือบบอด
คุโระหยิกแก้มโนโนะหลายต่อหลังครั้ง ก่อนจะถามชิโระด้วยท่าทางเบลอ ๆ ว่า
" นี้ ชิโระ .. ตอนนี้พวกเราฝันกันอยู่ใช่หรือเปล่า ? " เธอมองไปที่ชิโระที่ตอนนี้ก็ไม่ค่อยต่างอะไรไปจากเธอมากนัก
ถึงในตอนที่รบกัน เธอจะรู้ว่าซางกีนั้นใหญ่ แต่ก็ไม่คิดว่าจะใหญ่มากขนาดนี้ (ห๊ะ ?) จนสามารถสร้างบรรยากาศแปลก ๆ ที่หน้าร้านขายของแปลกได้เลยทีเดียว
ในขณะที่ความเงียบเข้าครอบงำทุกคนในบริเวณนั้น ชิโระก็ได้เดินเข้าไปอยู่ระหว่างกลาง Ana กับเด็กผมทองแล้วพูดขึ้นด้วยเสียงสั่นว่า
" นะ .. นี้ ถึงพวกเราสามคนช่วยกันยังไง ก็สู้เธอคนนั้นไม่ไหวหรอก ตัดใจจากหินก้อนนั้นจะดีกว่าไหม " เธอพูดขึ้นพร้อมกับก้มลงไปมองและใช้มือทั้งสองข้างจับหน้าอกตัวเอง
ก่อนที่จะหันไปมองหน้าของผู้ร่วมชะตากรรมทั้งสองคนที่ตอนนี้พูดอะไรไม่ออก
สาวน้อยนั่งหน้ามุ่ยมองหน้าอกตัวเอง
พยายามกอบขึ้นมาแล้วมองดูต้นแบบ
Ana นั่งหน้างอมองหน้าอกตัวเอง
ท่าทางจะสู้ไม่ได้จริงๆ นั่นแหละ ก็พอดีหันไปเห็นชิโระ
"อ้าว พวกเจ้านี่เอง โลกนี้กลมเหลือเกิน ข้านึกว่าจะไปบวชชีกันหมดแล้ว"
พูดแล้วก็โผไปกอดหนุบหนับทุกคนให้หายคิดถึง แต่ยังไม่ทันจะได้แสดงความคิดถึงกันมากไปกว่านี้...
