"ไม่มีอะไรที่ Detro คนนี้ทำไม่ได้ !!!!"
บรึ้มมมมมมมมม !!!สิ้นแสงสว่างวาบ ทุกๆสิ่งก็เงียบสงบลง
"เอาหละ จงตื่นขึ้นสหายของชั้น"
"...."
Gainsboro กระพริบตาปริบๆแล้วดันตัวขึ้นนั่งบนสิ่งที่น่าจะเรียกว่าเตียง
เพียงแต่ว่าในห้อง ๆ นี้มีแต่เครื่องจักรประหลาด ทั้งแสงไฟ LED และไฟแล่บจากสายไฟที่ขาดจนลัดวงจร
สถานที่แห่งนี้คือปราการสุดท้ายของ Detro ผู้พิทักษ์ เขาต่อสู้กับมนุษย์ต่างดาวเรื่อยมาไม่เคยหยุดแม้เพียงวันเดียว
ได้เปรียบบ้าง เสียท่าบ้าง แต่ทุกครั้งก็กลับมายืนหยัดขึ้นใหม่อีกครั้งได้เสมอ
แต่สถานการณ์ครั้งนี้ออกจะแตกต่างไปสักหน่อย
จริงๆแล้ว Gainsboro ชำรุดและถูกซ่อมแซมมาใหม่จนนับครั้งไม่ถ้วนแล้ว
พักหลังนี้มนุษย์บุกโจมตีอย่างหนักหน่วงมาก จนโลกแทบจะแตกเป็นเสี่ยงๆ
ผู้ที่เหลือรอดนั้น คาดเดาว่าคงจะไม่มีเหลืออยู่แล้ว ยกเว้นเพียงแต่ Detro
"อีกไม่นานพวกมันก็จะตรวจพบที่นี่"
"เจ้าหนูสหายของชั้น..."
Detro หันไปมอง Gainsboro พร้อมกับลูบหัวเบาๆ
"ฝากภารกิจสุดท้ายด้วย"
"......"
Gainsboro มองหน้า Detro เป็นการตอบรับ ทั้งคู่เป็นเครื่องจักรเหมือนกัน เสียงที่ Detro ได้ยิน Gainsboro ก็ได้ยินเช่นกัน
เปรี้ยง !!!!ไม่เคยปล่อยให้ตั้งตัวจริงๆ พวกมนุษย์ต่างดาวบุกเข้ามาถึงฐานลับนี้จนได้ในที่สุด
Detro ตะโกนบอกให้ Gainsboro รีบไปซะ แล้วเขาก็วิ่งออกไป
Gainsboro หันหลังควับ แล้วพุ่งเข้าไปในช่องนิรภัยพิเศษที่ Detro สร้างเอาไว้
ทว่าเส้นทางนี้ก็ถูกค้นพบแล้วเริ่มถูกบุกรุกแล้วเช่นกัน
Gainsboro อาศัยความว่องไวหลบหลีกการโจมตีจากเหล่ามนุษย์ต่างดาวเพื่อไปให้ถึงจุดหมาย
เพื่อภารกิจสุดท้ายของเธอ
ลำแสงเส้นนึงพุ่งเข้ากระแทกร่างของ Gainsboro แต่นั่นก็ไม่อาจหยุดเธอไว้ได้
ร่างเล็กๆ เสียสมดุลลอยกระแทกขอบผนัง แล้วไถลไปกับพื้นจนกระแทกเข้ากับประตูบานนึงพังทลายลง
เบื้องหน้าของเธอมีหลอดแก้วขนาดพอๆกับคนปกติบรรจุน้ำสีน้ำเงิน ข้างในมีฟองอากาศ แสดงให้เห็นว่ามันยังคงทำงานดีอยู่
หลอดแก้วนั้นมีด้วยกัน 2 หลอด เว้นช่วงห่างกันเล็กน้อย โดยที่ตรงกลางมีหน้าจอที่มีข้อความว่า
Yelly
ส่วนอีกหลอดนั้นว่างอยู่
Gainsboro กดรหัสสั่งการให้ทำงาน พร้อมๆกับที่มนุษย์ต่างดาวบุกเข้ามาพอดี
พลันเกิดแสงสว่างวาบออกมาพริบตาหนึ่ง
ทันทีที่แสงนั้นจางไป Gainsboro และหลอดแก้วทั้งสองหลอดก็ได้หายไปจากสถานที่นั้นแล้ว
Earth 01 : 35 PM"เฮ้อ....."
"สุดท้ายก็เหลือแค่เราคนเดียวอีกแล้ว"
"ตอนคุณ Tristeza ก็หนนึงละ พอจบเรื่องก็หายไปเลย"
"คุณ Detro ก็เป็นอีก"
เด็กสาวเดินสะพายเป้สู้แดดร้อนอยู่บนทางเท้าคนเดียว
ในมือมีกระดาษอยู่แผ่นหนึ่ง มีข้อความเขียนไว้ พร้อมกับรูปเล็กๆ
เธอเดินมาเรื่อยๆจนมาหยุดอยู่ที่ร้านดอกไม้แห่งหนึ่ง
หน้าร้านถูกจัดด้วยดอกไม้สีสันสดใสน่ารัก ผิดกับสภาพบ้านหลังอื่นๆอย่างชัดเจน
เธอค่อยๆยกมือของตัวเองขึ้นช้าๆ สีหน้ามีทั้งความวิตก แต่ก็แฝงไว้ด้วยความหวัง
ก๊อก ก๊อก !!
......
"เชิญค่ะ"
ประมาณ 5 วินาทีกว่าจะมีเสียงตอบรับห้วนๆออกมา
มันเป็นเสียงของหญิงสาวที่ฟังดูแล้วหนักแน่นจนขนลุก
ไม่ว่าข้างหลังประตูนั้นจะเป็นใคร แต่เด็กสาวก็รู้ตัวว่า
ความหวังเล็กๆของเธอยังไม่ได้สูญสลายไปเสียทีเดียว