
ลังเลว่าจะแปลงร่างดีไหม ใจนึงก็คิดว่าไม่ต้องห่วง ที่นี่เป็นสมาพันธ์ฮีโร่ จะรู้ตัวจริงกันบ้างก็ไม่แปลก แล้วก็ไม่น่าจะมีใครมาสนใจฮีโร่ต๊อกต๋อยอย่างเธอด้วย แถมถึงรู้ไปก็หาตัวเธอไม่เจออยู่ดี เธอเป็นคนร่อนเร่นี่นา แต่อีกใจก็คิดถึงคำพูดของProtoManที่บอกเอาไว้ว่ายังไม่รู้ว่าใครคือมิตรหรือศัตรูจริงๆ คิดไปคิดมาก็ชักรำคาญตัวเอง เธอไม่มีอะไรให้เสียนี่นา ศัตรูจะรู้ก็ช่างเถอะ
"กริม เอาพลังมาซะ ฉันจะฝึกสักหน่อย"

"สวัสดีสาวน..."
กริมชะงัก ไม่มีสาวน้อยอยู่แถวนี้สักหน่อย
"บ้าจริง ไม่มีกำลังใจเลย"

> ฝึกฝน