"เอาตูดไก่ 2 ไม้ค่ะ แล้วก็ข้าวเหนียว 2 ถุงค่ะ เอา 3 ถุงดีกว่าค่ะ นี่ค่ะ 25 บาทค่ะ" ทวินเทลผมสีฟ้าส่งเงินให้ป้าขายตูดไก่แล้วก็หันมา "ลูลู่นี่คะ มาเที่ยวเหรอคะ บ้านฉันมีโฮมสเตย์ด้วยนะคะ"
"นั่นจูเลียตต้านี่นา คิดถึงจังเลย~~" ลูลู่หลับตาปี๋วิ่งเข้าไปสวมกอดแต่วิ่งไปตกรางรถไฟ เจอรถไฟอีกขบวนวิ่งมาทับ
โชคดีของลูลู่ที่เจอจูเลียตต้า เพราะบ้านของจูเลียตต้าเปิดโฮมสเตย์
โฮมสเตย์ คือการที่เราไปพักกับชาวบ้าน โดนการที่เจ้าของบ้านแบ่งบริเวณ ห้อง ให้เราเช่า และเขาจะดูแล เราทั้งเรื่องอาหาร คำแนะนำการอยู่ในท้องถิ่นนั้นๆ
แต่อาจจะเป็นเคราะห์ร้ายของอีก 4 คน
จูเลียตต้าอยู่บนเขา เธอเพิ่งมาบอกตอนเดินทางขึ้นเขานี่แหละ เดินขึ้นไปอีกแค่ 15 กิโลเอง
ลูลู่กับจูเลียตต้าเป็นยอดมนุษย์ เดินแค่นี้ชิวๆ แต่อีก 4 คนนี่สิ
"พวกหล่อนจะไปธุดงค์ที่ไหนกรุณาแจ้งสถานที่ก่อนออกเดินทางด้วยก็จะดีมาก" โจ๊กเกอร์เหนื่อยจนเริ่มแต๋ว ส่วนยูกิล้าจนเริ่มตุ๊ด
"หวา โยนิซังไม่ขยับแล้วครับ"
กว่าจะขึ้นไปถึงยอดเขาได้ เหล่าคณะติดตามก็แทบสิ้นสภาพ
ลูลู่ชวนทุกคนไปอาบน้ำแล้วแช่น้ำช่วงที่จูเลียตต้าทำอาหารให้
"จะดีเหรอคะ เราควรจะไปช่วยนะคะ อย่างน้อยฉันก็ควรจะไปช่วย มัวแต่งอมืองอเท้ามันดูไม่ดี อ๊ะ นั่น อย่าเอาห่วงยางลงมาในบ่อน้ำร้อนสิคะคุณโจ๊ก"
"ผมว่าผมไปช่วยเด้กคนนั้นดีกว่านะครับ"
"อย่าดีกว่าค่ะ คือลูลู่สังหรณ์ใจว่าถ้าไปเห็น เอ่อ เห็นแล้วอาจจะไม่อยากอาหารนะ พี่ซายมาว่ายน้ำแข่งกับลูลู่มั้ยคะ"
แช่น้ำกัน 5 ชม. ตัวเปื่อยเป็นแถว ทุกคนได้กลิ่นหอมเตะจมูก แต่พอเห็นหน้าตาอาหารเท่านั้นแหละ
"เธอเป็นนักฆ่าที่หมายปองชีวิตพวกเราสินะ" โจ๊กเกอร์ชี้หน้า
"ไม่ใช่นะคะ" คนทำอาหารปฏิเสธ
"ไม่ ฉันไม่กิน" ยูกิปฏิเสธ
"โธ่ อย่าเรื่องมากสิคะ ลูลู่กินให้ดูก็ได้ นี่ไง ง่ามม"
"เอ งั้นผมลองบ้าง...."
"กรี๊ดดด ซายตาค้างเลย"
"ไม่หายใจแล้ว!"
ลูลู่เห็นทุกคนไม่สนุกอย่างที่คิดเลยให้รางวัลด้วยการเล่นมวยปล้ำ
"บอกไว้ก่อนนะคะว่าปกติลูลู่ไม่เล่นกับใครง่ายๆ"
"อ เอ่อ จะดีเหรอครับ"
"เอ๊ะ นี่ อย่าเพิ่งสิคะ ฉันยังปูเตียงไม่เสร็จเลย"
"อี๋ ยัยกระดานซักผ้า"
ส่วนยูกิเดินหลบไปแต่งตัวคอสเป็นจอมเวทรัดรูป
00.00 น.
ซายหมดสภาพ เลือดกำเดาทะลักเจิ่งนอง
โจ๊กเกอร์นอนตูดโด่งแน่นิ่งไม่ไหวติง
ยูกินอนบิด 45 องศาแน่นิ่งไม่ขยับ
โยนิซังไฟฟ้าลัดวงจร
ใต้ฟ้าที่เต็มไปด้วยแสงดาว ซายกับลูลู่นั่งคุยกันสองต่อสอง และมีจูเลียตต้าอีกคนหนึ่งมานั่งแทรกตรงกลาง
"ปกติเราไม่ได้มีเวลาสบายๆ อย่างนี้เท่าไหร่เลยนะคะ ตอนนี้มีโอกาสต้องรีบตักตวงเข้าไว้"
"เอาอย่างนี้ ลูลู่จะเล่านิทานให้ฟัง"
ซายกับจูเลียยต้าพิงกันหลับ ปล่อยลูลู่เล่าอยู่คนเดียว
เช้ามืด ลูลู่ปลุกทุกคนไปแช่น้ำร้อนกันอีก แช่กันจนตัวเปื่อยไปเลย
พอสายๆ ลูลู่ก็หนีไปนอน ปล่อยให้โยนิซัง โจ๊ก ยูกิ และซายไปช่วยจูเลียตต้าปลูกป่า
ลูลู่ตื่นมาไม่เจอใครก็ไปว่ายน้ำเล่นอีก ชีวิตของเธอช่างมีความสุขนัก
จนก่อนกลับจูเลียตต้าเข้ามาฝากความคิดถึงด้วยการดวลมวยปล้ำกับลูลู่อีกหลายยก
บนรถไฟ
"เป็นอะไรรึเปล่า ยิ้มไม่หุบเลย"
"แหม ลูลู่ก็เป็นอย่างนี้อยู่แล้วนี่คะ มีความสุขก็ต้องยิ้มสิ ยิ้มเข้าไว้"
81 แต้ม
