[ตำนานบู๊ลิ้ม] ตำนานของไดอาน่า <BAD END>

• lostlance: งี้นี่เองงง
  July 21, 2023, 07:09:04 PM
• Qiao: อยากเล่นแนว fear and hunger 1-2 ก็ได้
  August 28, 2023, 10:56:33 PM
• lostlance: ผมว่าเกมมันหลอนไป
  August 31, 2023, 10:47:07 AM
• Johan: สลัดทั้งงานราษฎร กับงานหลวงไม่ออก น่าจะมาต่อสักใกล้ๆปลายปีนะครับ
  September 29, 2023, 06:48:36 PM
• Bloody Rabbits: รออยุ่ว
  September 29, 2023, 10:01:26 PM
• lostlance: ที่โพสใหม่นั้นสแปมหรืออะไรน่ะ
  October 05, 2023, 02:12:26 PM
• Chao: ยังแอบมาต่อนะเออ
  December 02, 2023, 01:55:59 AM
• Johan: สวัสดีปีใหม่ครับ ขอให้ทุกคนยุ่งๆงานเยอะๆ
  January 01, 2024, 11:30:01 AM
• Johan: อยากมาต่อ แต่เคลียรืเวลาไม่ลงตัวเลย
  January 01, 2024, 11:30:18 AM
• Johan: Chao: ยังแอบมาต่อนะเออ <<< ตอบแล้วๆ (เกมบ้าอะไรฟระ โพสละครึ่งปี)
  January 01, 2024, 11:35:44 AM
• lostlance: สวัสดีปีใหม่ครับบ
  January 01, 2024, 08:58:21 PM
• Qiao: มาลักข้อมูลบอร์ดเกม
  June 09, 2024, 12:51:10 PM
• duek duen: จะยังมีใครใช้เว็บนี้อยู่ไหมนะ —
  July 29, 2024, 10:00:23 PM
• Game Master: เจ้าของยังไม่ค่อยเข้าเล้ย
  August 01, 2024, 08:35:21 PM
• duek duen: Damn
  August 04, 2024, 04:42:50 PM

[Game Master]

	ไดอาน่า เพศหญิง อายุ 19 ปี HP 2/3 SP 0/3 พลังกาย -1 การรับรู้ +1 ความเร็ว -1 ปัญญา +2 เสน่ห์ +0 EXP 2/42
ความมุ่งมั่น 84	เป้าหมาย : ออกสำรวจโลก และทวีปใหม่ๆ 3 แห่งขึ้นไป

Inventory มือเปล่า AT=0 เสื้อผ้าธรรมดา DF=0 ผลเห็ง x2

Profile พลัดหลงกับบิดามารดา อาศัยอยู่กับหอนางโลม (+10 EXP) ไม่มีเงินและที่ซุกหัวนอนโดนกดขี่ข่มเหงรังแก  เซ็นสัญญากู้ยืมเงิน 500เหรียญ Skill การรับรู้ +1 (10EXP) ปัญญา +1 (10EXP) ปัญญา +2 (20EXP) นักศึกษา (20EXP ต้องมี ปัญญา+1) : ลดค่าEXPที่ใช้เรียนทักษะต่างๆลง 10% ปัดลง นักสำรวจ (10EXP ต้องมีการรับรู้+1) จ่าย 1SP เพื่อสำรวจพื้นที่ที่ต้องการ             ทอย+รับรู้ fail ไม่พบอะไร ok ได้ข้อมูลของพื้นที่นั้น crit พบสถานที่ใหม่หรือข้อมูลสำคัญ นักเดินเรือ (10EXP) : ไม่หลงทางเมื่อเดินทางด้วยเรือ สามารถขับเรือได้ทุกประเภท +1เมื่อใช้ความรู้เกี่ยวกับเรือ Flaw อ่อนแอ ลด พลังกาย -1 (+10 EXP) เชื่องช้า ลด ความเร็ว -1 (+10 EXP) ชาวต่างชาติ (+10 EXP) : ถูกกีดกันจากคนทั่วไป -1 เมื่อเจรจาต่อรอง

ประวัติ

Spoiler for Hiden:

ประวัติ : ไดอาน่า เป็นลูกสาวของตระกูลนักเดินทางชาวต่างชาติจากแดนไกล ที่ออกเดินทางสำรวจโลกมาเป็นเวลานาน เธอออกเดินทางไปกับครอบครัวด้วยกันตั้งแต่ยังแบเบาะ บิดาของเธอเชี่ยวชาญทางด้านการเดินเรือ ส่วนมารดามีความรู้รอบด้าน สามารถพูดได้หลายภาษา ไดอาน่าได้เรียนรู้สิ่งต่างๆมาจากบิดามารดาของเธอมากพอสมควร และเธอก็เรียนรู้ได้อย่างรวดเร็วเช่นกัน แต่แล้ววันหนึ่งคณะเดินทางของไดอาน่าก็เกิดอุบัติเหตุ เรือถูกพายุและคืนซัดเข้ากระแทกกับหินโสโครกเสียหายรุนแรง ในระหว่างที่เหตุการณ์วุนวายอยู่นั้นก็มีท่อนไว้ที่แตกหักเหวี่ยงมากระแทกเข้าที่ศรีษะของเธอ แล้วก็ร่วงตกทะเลไป ทางด้านครอบครัวของเธอก็ไม่รู้ว่าหนีรอดจากพายุลูกนั้นได้ไหมสุดท้ายก็ไม่รู้ว่าชะตาจะเป็นอย่างไร แต่ทางไดอาน่านั้นยังถือว่ามีโชค ตัวเธอถูกคลื่นน้ำซัดมาเกยตื้นอยู่บนชายหาด มีชาวประมงมาพบเข้า จึงพาไปรักษาตัวที่หมู่บ้านชาวประมง แต่ว่าคุยกันไม่รู้เรื่องซ้ำยังความจำเสื่อม สีผม และนัยตาก็แปลกกว่าคนทั่วไป เพื่อไม่ให้เป็นเคราะห์ร้าย ชาวประมงจึงพาไปไว้ที่หอนางโลม เพราะคิดว่าเป็นคนบ้า ทางหอนางโลมก็รับเลี้ยงเธอไว้แบบเสียไม่ได้ แล้วใช้งานเธอเยี่ยงทาส ใช้ทำงานทุกอย่าง เท่าที่จะคิดออก เพราะเธอรับแขกไม่ได้ (ไม่มีใครเอา) ปัจจุบันไดอาน่าตั้งใจจะเปลี่ยนวิธีชีวิตของตัวเอง ถ้าเวลาและโอกาสมาถึง เธอจะออกจากหอนางโลมแห่งนี้ และออกสำรวจ เพราะมันเป็นเพียงสิ่งเดียวที่ไม่ได้เลือนหายไปจากความทรงจำของเธอ

[TUMMAN]

"Freedom is not given but earn."

การหนี ไม่ใช่อิสระภาพที่แท้จริง
ไดอาน่าตัดสินใจอย่างแน่วแน่อีกครั้ง
ครั้งนี้จะต้องคุยกับแม่เล้าให้รู้เรื่องกันไปเสียที

[Game Master]

ไดอาน่าเดินทางกลับหอหมื่นบุปผา พอแม่เล้าเห็นเธอก็กล่าวว่า
"เอียเท้าโสโครก กล้าลอบหนีไปจากมารดา วันนี้เราจะได้เห็นดีกัน"

แม่เล้าสั่งให้กูโน้วสองคนเข้ามาจับตัวไดอาน่าเอาไว้
พวกเขากำลังเดินมาแล้ว ไดอาน่าจะทำอย่างไร

[TUMMAN]

ไดอาน่ายืนเผชิญหน้า ไม่คิดถอยหนี


"I don't want to live the life without freedom anymore !"
"Please , it's my life I want my life back !"

ถึงเวลาแล้วที่นางจะต้องตัดสินใจให้เด็ดขาด
ด่านแรกคงเป็นชีวิตที่ถูกผูกติดอยู่กับหอนางโลมแห่งนี้
ไดอาน่า พยายามอธิบายให้แม่เล้าเข้าใจ เท่าที่นางจะสามารถอธิบายได้
โทษทีลอบหนีก็ว่ากันไปตามเนื้อผ้า แต่ขอให้ปล่อยตัวเธอเป็นอิสระเสียที

(SP หมดลืม)

[Game Master]

ไดอาน่าถูกจับกูโน้วคนหนึ่งจับแขนสองข้างเอาไว้ อีกคนก็กำลังใช้เชือกมัดขาของเธอ

"เจ้าคิดว่าหอนางโลมเป็นสถานสร้างบุญกุศลงั้นหรือ คืนนี้เราจะให้เจ้ารับแขก หากหาเงินได้ครบ 500 เหรียญ จะปลดปล่อยเจ้าไป"

ไดอาน่าจะทำอย่างไร

[TUMMAN]

"If that the case .. I will have nothing but accept."

ไดอาน่าตอบตกลง
ถึงแม้จะ โดนกดขี่แต่ก็ยังมอบโอกาสให้เสมอ

[Game Master]

แม่เล้าบอกว่า "ถ้าเช่นนั้นก็ลงลายนิ้วมือในสัญญากู้ยืมเงิน 500เหรียญ ฉบับนี้เสีย มารดาจะได้ไม่ต้องกักขังเจ้า"
"ถ้ายอม เจ้าก็จะมีอิสระ อยากทำงานตอนไหนก็ได้"

ไดอาน่าจะทำอย่างไร

[TUMMAN]

"ํํYes , Ma'am"

สุดท้ายก็กลับมาที่จุดนี้อีกครั้ง
ไดอาน่าบรรจงลงลายนิ้วมืออย่างช้าๆ ด้วยสีหน้านิ่งไร้อารมณ์
ในใจของนางกำัลังคิดอะไรอยู่คงไม่อาจเ้ข้าใจได้
หลังจากลงลายนิ้วมือเสร็จก็ถามว่า"มารดา"คือใคร
ได้ยินพูดถึงมาหลายครั้งแล้ว อยากจะขอเจอตัวหน่อยจะได้หรือไม่

[Game Master]

แม่เล้าได้ยินดังนั้นก็หัวเราะ กล่าวว่า "มารดาก็คือมารดา เป็นคำพูดยกตนข่มท่านของชาวตงง้วน เอียเท้าฮวนกลับไม่รู้จัก"
กูโน้วก็ประสานเสริมว่า "หากต้องการยกตนมากขึ้นก็เรียกตนเองเป็นโกวไนไนํ(ย่า) "

ไดอาน่ารู้สึกว่าชีวิตของตนย่ำแย่ยิ่งนัก ความมุ่งมั่น -3

แม่เล้าบอกว่า ปกติบุรุษมาที่หอนางโลมในเวลา เย็นและค่ำ หากต้องการรับแขกช่วงเช้าสายบ่ายต้องเสี่ยงดวงเอา
วิธีการรับแขกต้องอาศัยเสน่ห์ (ทอยเต๋า+เสน่ห์) ถ้าบริการดีจะได้รับเงินพิเศษ
(fail ได้ 10เหรียญ ok ได้ 20เหรียญ crit ได้ 40เหรียญ)

แม่เล้าตรวจดูพบว่าไดอาน่ามิใช่หยกสมบูรณ์ก็ถอนหายใจ บอกว่าหากเป็นหยกสมบูณ์สมควรได้รับเงินเปิดตัวเพิ่มอีกร้อยกว่าเหรียญ

ตอนนี้เป็นเวลาบ่าย ไดอาน่าจะทำอย่างไรต่อไป

[TUMMAN]

"It was fine , by now"

ไดอาน่ายังไม่อยากรับแขกตอนนี้ แล้วก็ออกเดินเท้าไปที่ตรอกจอหงวนทันที

"Wasn't dusk yet , I still have time."

[Game Master]

ไดอาน่าเดินทางมาถึงตรอกจอหงวนได้อย่างง่ายดาย ไม่มีใครขัดขวาง
ตรอกจอหงวนเป็นสถานที่เงียบสงบ สมเป็นที่อยู่ของเหล่าบัณฑิต
เธอจะทำอย่างไร

[TUMMAN]

"So peaceful"

นานแล้วที่ไม่ได้พบเจอสถานที่สงบๆเช่นนี้
ไดอาน่าพยายามเดินถามคนแถวนั้นว่าสำนักอาจารย์คังอยู่หนใด
นางอยากฝากตัวเป็นศิษย์ ถึงร่างกายจะไม่บริสุทธิ แต่ปัญญาของนางยังไม่มืดมิด

[Game Master]

เธอเดินไปตามป้ายก็พบสำนักอาจารย์คัง เธอจึงขอเข้าพบ
อาจารย์คังเป็นชายชราหน้าตาภูมิฐาน หนวดเครายาวเป็นสีเงิน
เขาถามไดอาน่าว่า "แม่นางต้องการศึกษาสิ่งใด ปกติเล่าฮู(ผู้ชรา) เพียงสอนตัวหนังสือให้เด็กๆเล่าเรียน มีภูมิความรู้จำกัด"

[TUMMAN]

"Please to meet you."

ไดอาน่าแสดงความเคารพตามวัฒนธรรมของตน
นางบอกว่าสิ่งที่นางต้องการคือสถานที่พักผ่อน ก่อนจะออกเดินทางต่อไป
นางยินดีทำงานเป็นครูสอนเด็กๆเพื่อเป็นค่าตอบแทนที่พัก

หรือถ้่าคิดว่านางยังไม่เหมาะสมจะเป็นครู นางยินดีให้เล่าฮูสอนสั่ง

[Game Master]

อาจารย์คังมีสีหน้าประหลาดพิกล กล่าวว่า "โกวเนี้ย สำนักเราชื่อสำนักอาจารย์คัง ย่อมมีอาจารย์คังเป็นผู้สอน"
"หากโกวเนี้ยต้องการเป็นอาจารย์ ไยไม่เปิดสำนักของตนเอง บ้านช่องเราคับแคบ ไม่อาจรับรองโกวเนี้ย"
"ภูมิความรู้ของเราก็ต่ำต้อย ไม่กล้าสอนสั่ง"

ไดอาน่าจะทำอย่างไร

[TUMMAN]

"Sorry for wasted your time."

ไดอาน่ากล่าวลา แต่ก่อนจะออกไปนางถามถึงเส้นทางที่จะมุ่งสู่ทะเล