[ตำนานบู๊ลิ้ม] ตำนานของไดอาน่า <BAD END>

• lostlance: งี้นี่เองงง
  July 21, 2023, 07:09:04 PM
• Qiao: อยากเล่นแนว fear and hunger 1-2 ก็ได้
  August 28, 2023, 10:56:33 PM
• lostlance: ผมว่าเกมมันหลอนไป
  August 31, 2023, 10:47:07 AM
• Johan: สลัดทั้งงานราษฎร กับงานหลวงไม่ออก น่าจะมาต่อสักใกล้ๆปลายปีนะครับ
  September 29, 2023, 06:48:36 PM
• Bloody Rabbits: รออยุ่ว
  September 29, 2023, 10:01:26 PM
• lostlance: ที่โพสใหม่นั้นสแปมหรืออะไรน่ะ
  October 05, 2023, 02:12:26 PM
• Chao: ยังแอบมาต่อนะเออ
  December 02, 2023, 01:55:59 AM
• Johan: สวัสดีปีใหม่ครับ ขอให้ทุกคนยุ่งๆงานเยอะๆ
  January 01, 2024, 11:30:01 AM
• Johan: อยากมาต่อ แต่เคลียรืเวลาไม่ลงตัวเลย
  January 01, 2024, 11:30:18 AM
• Johan: Chao: ยังแอบมาต่อนะเออ <<< ตอบแล้วๆ (เกมบ้าอะไรฟระ โพสละครึ่งปี)
  January 01, 2024, 11:35:44 AM
• lostlance: สวัสดีปีใหม่ครับบ
  January 01, 2024, 08:58:21 PM
• Qiao: มาลักข้อมูลบอร์ดเกม
  June 09, 2024, 12:51:10 PM
• duek duen: จะยังมีใครใช้เว็บนี้อยู่ไหมนะ —
  July 29, 2024, 10:00:23 PM
• Game Master: เจ้าของยังไม่ค่อยเข้าเล้ย
  August 01, 2024, 08:35:21 PM
• duek duen: Damn
  August 04, 2024, 04:42:50 PM

[Game Master]

	ไดอาน่า เพศหญิง อายุ 19 ปี HP 2/3 SP 0/3 พลังกาย -1 การรับรู้ +1 ความเร็ว -1 ปัญญา +2 เสน่ห์ +0 EXP 2/42
ความมุ่งมั่น 84	เป้าหมาย : ออกสำรวจโลก และทวีปใหม่ๆ 3 แห่งขึ้นไป

Inventory มือเปล่า AT=0 เสื้อผ้าธรรมดา DF=0 ผลเห็ง x2

Profile พลัดหลงกับบิดามารดา อาศัยอยู่กับหอนางโลม (+10 EXP) ไม่มีเงินและที่ซุกหัวนอนโดนกดขี่ข่มเหงรังแก  เซ็นสัญญากู้ยืมเงิน 500เหรียญ Skill การรับรู้ +1 (10EXP) ปัญญา +1 (10EXP) ปัญญา +2 (20EXP) นักศึกษา (20EXP ต้องมี ปัญญา+1) : ลดค่าEXPที่ใช้เรียนทักษะต่างๆลง 10% ปัดลง นักสำรวจ (10EXP ต้องมีการรับรู้+1) จ่าย 1SP เพื่อสำรวจพื้นที่ที่ต้องการ             ทอย+รับรู้ fail ไม่พบอะไร ok ได้ข้อมูลของพื้นที่นั้น crit พบสถานที่ใหม่หรือข้อมูลสำคัญ นักเดินเรือ (10EXP) : ไม่หลงทางเมื่อเดินทางด้วยเรือ สามารถขับเรือได้ทุกประเภท +1เมื่อใช้ความรู้เกี่ยวกับเรือ Flaw อ่อนแอ ลด พลังกาย -1 (+10 EXP) เชื่องช้า ลด ความเร็ว -1 (+10 EXP) ชาวต่างชาติ (+10 EXP) : ถูกกีดกันจากคนทั่วไป -1 เมื่อเจรจาต่อรอง

ประวัติ

Spoiler for Hiden:

ประวัติ : ไดอาน่า เป็นลูกสาวของตระกูลนักเดินทางชาวต่างชาติจากแดนไกล ที่ออกเดินทางสำรวจโลกมาเป็นเวลานาน เธอออกเดินทางไปกับครอบครัวด้วยกันตั้งแต่ยังแบเบาะ บิดาของเธอเชี่ยวชาญทางด้านการเดินเรือ ส่วนมารดามีความรู้รอบด้าน สามารถพูดได้หลายภาษา ไดอาน่าได้เรียนรู้สิ่งต่างๆมาจากบิดามารดาของเธอมากพอสมควร และเธอก็เรียนรู้ได้อย่างรวดเร็วเช่นกัน แต่แล้ววันหนึ่งคณะเดินทางของไดอาน่าก็เกิดอุบัติเหตุ เรือถูกพายุและคืนซัดเข้ากระแทกกับหินโสโครกเสียหายรุนแรง ในระหว่างที่เหตุการณ์วุนวายอยู่นั้นก็มีท่อนไว้ที่แตกหักเหวี่ยงมากระแทกเข้าที่ศรีษะของเธอ แล้วก็ร่วงตกทะเลไป ทางด้านครอบครัวของเธอก็ไม่รู้ว่าหนีรอดจากพายุลูกนั้นได้ไหมสุดท้ายก็ไม่รู้ว่าชะตาจะเป็นอย่างไร แต่ทางไดอาน่านั้นยังถือว่ามีโชค ตัวเธอถูกคลื่นน้ำซัดมาเกยตื้นอยู่บนชายหาด มีชาวประมงมาพบเข้า จึงพาไปรักษาตัวที่หมู่บ้านชาวประมง แต่ว่าคุยกันไม่รู้เรื่องซ้ำยังความจำเสื่อม สีผม และนัยตาก็แปลกกว่าคนทั่วไป เพื่อไม่ให้เป็นเคราะห์ร้าย ชาวประมงจึงพาไปไว้ที่หอนางโลม เพราะคิดว่าเป็นคนบ้า ทางหอนางโลมก็รับเลี้ยงเธอไว้แบบเสียไม่ได้ แล้วใช้งานเธอเยี่ยงทาส ใช้ทำงานทุกอย่าง เท่าที่จะคิดออก เพราะเธอรับแขกไม่ได้ (ไม่มีใครเอา) ปัจจุบันไดอาน่าตั้งใจจะเปลี่ยนวิธีชีวิตของตัวเอง ถ้าเวลาและโอกาสมาถึง เธอจะออกจากหอนางโลมแห่งนี้ และออกสำรวจ เพราะมันเป็นเพียงสิ่งเดียวที่ไม่ได้เลือนหายไปจากความทรงจำของเธอ

[Game Master]

ไดอาน่าไม่แน่ใจว่าแค่ไหนคือท่าไม่ดี

ชายคนที่ไดอาน่าเข้าไปคุยด้วยกล่าวว่า "เป็นไร ไม่ยอมดื่มสุรานับว่าไม่ให้เกียรติเราตั่วเอี๊ยะ (นายใหญ่) "
พอถามถึงความเป็นอยู่ก็มีคนที่เมาแล้วร้องไห้กล่าวว่า "พวกเราเป็นคนงานท่าเรือ ต้องทำงานหนักทุกวัน ชีวิตไร้ซึ่งอนาคต อยู่ไปมิสู้ตกตาย"

[TUMMAN]

"Woh , Really !"

ไดอาน่าดีใจตาโต แล้วหัวไปขอโทษขอโพยตั่วเอี๊ยะก่อนจะดิ่มสุราที่รินให้มานั้น
แล้วเริ่มพูดคุยต่อว่า ตัวนางเองก็ฝันอยากขึ้นเรือ ออกเดินทางท่องสมุทร
มิทราบว่า ผู้เป็นหัวหน้าเรือ หรือกัปตันนั้นดูแลพวกท่านไม่ดี หรืออย่างไร ?
ท่าเรือแถวนี้เป็นท่าเรือประเภทไหนกันหรือ ?

[Game Master]

ไดอาน่าดื่มสุราเข้าไป สุราราคาถูกของที่นี่มีรสชาติเผ็ดร้อนอย่างยิ่ง
ไดอาน่ารู้สึกเหมือนลำคอถูกไฟแผดเผา หญิงสาวบอบบางอย่างเธอจะต้านฤทธิ์สุราได้แค่ไหนกัน
ทอย+พลังกาย

Rolled 1d10-1 : 3 - 1, total 2

ชายคนแรกเห็นไดอาน่าดื่มสุราจนหมดก็รินให้อีกจอก คยั้นคยอให้ดื่มต่อ
ชายที่ร่ำไห้กล่าวว่า "พวกเราเป็นเพียงคนงานท่าเรือ จะมีโอกาสขึ้นเรือก็เพื่อไปยกสินค้าไหนเลยเคยออกนอกชายฝั่งบัดซบนี้"
ไดอาน่าฟังดูก็ทราบว่าที่นี่เป็นท่าเรือสินค้าแห่งหนึ่ง

[Game Master]

ไดอาน่ารู้สึกมึนเมาเล็กน้อย แต่รู้สึกมีความสุข ลืมเรื่องทุกข์ใจที่ผ่านมาไปชั่วคราว

ถ้าจะไม่ดื่มอีก ต้องทอย+ปัญญา เพื่อหักห้ามใจ โดน -1 จากการมึนเมาเมื่อดื่มจอกแรก

[TUMMAN]

"It was enough for me"

ไดอาน่าพยายามชั่งใจ ไม่ดื่มต่อ

- ทอยปัญญา
- โดน -1 จากมึนเมา
- ปัญญา +2-1 = +1

Rolled 1d10+1 : 8 + 1, total 9

[Game Master]

ไดอาน่าหักห้ามใจสำเร็จ
ชายคนนั้นเห็นเธอยังมีสติครบถ้วน ก็กล่าวว่า
"แม่นางชาวฮวน ไม่ทราบเดินอยู่คนเดียวในซอยเปลี่ยว ต้องการหาสิ่งใด"
"พวกเราชาวคนงานล้วนมีน้ำใจ หากช่วยได้ย่อมยินดียิ่ง"

ไดอาน่าจะทำอย่างไร

[TUMMAN]

ไดอาน่าดีใจมาก ไม่ได้เจอคนใจดีมาก็นานมากแล้ว


"Oh , wonderful "

ไดอาน่าเล่าประวัติของตนให้ชาวคนงานฟัง
คร่าวๆคือ นางสูญเสียความทรงจำ ลืมอดีตสิ้นแต่ทว่ายังมีบางสิ่งที่ไม่สูญสลายไปด้วย
นางเล่าต่อ ตอนนี้ที่ต้องการคือที่ ๆ ใช้ซุกหัวนอน อาหาร ประทังชีวิตไปวันๆ
แล้วอนาคตนางจะติดตามเรือสักลำ เพื่อออกเดินทางสำรวจโลก
ถ้าไม่คัดข้องสิ่งใด ได้โปรดแนะนำสถานที่พักหรืองานให้ด้วย

[Game Master]

คนงานบอกว่าที่ห้องของเขายังพอมีที่ว่าง ถ้าไม่รังเกียจก็มาพักด้วยกัน
"วันนี้ได้ประสบพบหน้า ขอเชิญแม่นางดื่มฉลอง"

พวกคนงานก็พากันชูจอกสุราขึ้น กล่าวว่า ไม่เมาไม่เลิกรา

ไดอาน่ามองจอกสุราในมือที่มีสุราสีขุ่นอยู่เต็มจอก เธอจะทำอย่างไร

[TUMMAN]

"Thanks alot , but I still have something to do."

ไดอาน่ากล่าวขอบคุณยกใหญ่ แต่สุราจอกนี้คงไม่ไหว
นางยังมีอีกหลายสิ่งที่ต้องทำ ทั้งยังเหนื่อยมามากแล้ว
ขอทราบสถานที่ของห้องพัก เดี๋ยวนาวจะรุดหน้าไปก่อน แล้วจัดการทำความสะอาดให้อย่างดี

[Game Master]

ชายคนนั้นกล่าวว่า "ที่แท้ ท่านไม่ยินดีที่ได้พบพวกเรา คงรังเกียจสินะ พวกเรามันแค่ คนงานกุลี"
ทุกคนก็พูดจาสนับสนุน บอกว่าไดอาน่าทำไมไม่ให้เกียรติพวกเขา
ขอให้มานั่งดื่มกินด้วยกัน

"แม่นางถ้าไม่รังเกียจพวกเรา อย่างน้อยก็ต้องยอมถูกปรับสามจอก จากนั้นเราจะพาท่านไปที่พักแน่นอน" 
ชายคนนั้นยื่นข้อเสนอ

ไดอาน่าจะทำอย่างไร

[TUMMAN]

"No."
"I have to say no."

ไดอาน่า บอกปฎิเสธ พร้อมกับบอกว่า คงจะรับไว้ได้แค่น้ำใจแล้ว
ตัวนางเองนั้นไม่ถูกกับสุราจริงๆ ถ้าจะมีวาสนาต่อกัน คงทำมาแค่นี้
แล้วเดินเข้าไปในชุมชน

[Game Master]

กลุ่มคนนั้นเห็นไดอาน่าเดินเข้าไปในชุมชน ก็มิได้ติดตามมา

ดึกแล้ว ไดอาน่าเดินลึกเข้าไปในซอยเปลี่ยว
บ้านเรือนของชุมชนนี้ ทั้งแออัด ทั้งคับแคบ ทั้งสกปรก
ดึกขนาดนี้คนส่วนใหญ่ล้วนเข้านอน ที่ยังไม่นอนก็ไม่มีเงินซื้อน้ำมันจุดตะเกียง

ไดอาน่าเดินบนแผ่นไม้ที่พาดผ่านท้องร่องน้ำครำในความมืดมิด เธอจะทำอย่างไรต่อไป

[TUMMAN]

"It could be worst.."

ตอนนี้คงทำอะไรไม่ได้มากไปกว่าเดินต่อไปเรื่อยๆ จนกว่าจะเห็นแสงหรือออกจากชุมชนแห่งนี้
อย่างน้อยก็อย่าพลาดตกลงไปท้องร่องเห็นจะดี
แต่ถ้ามันมืดเกินกว่าที่จะเดินไปมา ก็หาที่ว่างๆ นอนหลับพักผ่อนให้เช้าเสียก่อน

[Game Master]

ไดอาน่าพยายามเดินต่อไป แต่นี่มันสุดซอยแล้ว ไม่มีทางไปต่อ นอกจากจะปีนกำแพงสูงๆไปอีกฝั่ง
เธอเลยเดินย้อนกลับไปที่เพิงขายสุรา มิน่าพวกมันไม่ได้ติดตามมา

พอเดินมาถึงเพิงขายสุราก็พบว่าพวกคนเหล่านั้นกำลังเมากันได้ที่
พอเห็นเธอเดินออกมาก็พากันจ้องมองมาอย่างชั่วช้าลามก
บ้างก็ลุกขึ้นมายืดเส้นยืดสาย บ้างก็รีบยกเหล้าในจอกตนเองซดจนหมดถ้วย
ชายคนเดิมบอกว่า "กลับมาแล้วหรือแม่นาง พวกเรากำลังรออยู่ที่เดียว"

ไดอาน่าจะทำอย่างไร

[TUMMAN]

"Please ... stop it right now !"
"Don't come near me !"

ไดอาน่ารู้ตัวทันที ขืนอยู่ต่อแล้วตะโกนให้ใครช่วยแบบนางเองละครไทยคงไม่รอดกับพวกนี้นานๆจะโดนจับทำมิดีมิร้ายเป็แน่
ว่าแล้วนางก็ตัดสินใจวิ่งหนี แล้วตะโกนเสียงดัง ทุบประตูบ้านตามทางไปด้วย

"Help !!"