แม่นางเมื่อไม่มีบ้านช่องให้กลับคืน เหตุใดไม่ติดตามเราผู้เป็นราชบุตรไป
ครั้งนี้พวกเราเป็นกองหน้าบุกเข้าดินแดนตงง้วนเพื่อจัดการกับเจ้าสำนักต่างๆ
ข่มขู่มิให้ชาวยุทธจักรยุ่งเกี่ยวกับการกรีฑาทัพของมองโกลเรา
แผ่นดินตงง้วนยามนี้มีแต่จะพินาศย่อยยับ
แม่นางหากยินยอมเป็นพระสนมย่อมเสพสุขวาสนาไม่สิ้น
ระหว่างที่พูดคุยกันพวกทหารก็ก่อกระโจมตั้งค่ายที่พัก
เยรูฮาจาย่อมนำตัวเสี่ยวจูเข้าไปยังกระโจมใหญ่ของตนเอง
เขาอุ้มนางให้นั่งลงบนเก้าอี้สนามอย่างแผ่วเบา
จากนั้นก็เดินออกไปสั่งการทหารที่เบื้องนอก
สักพักก็มีคนยกอาหารเข้ามา เป็น แพะย่างทั้งตัว ผักป่าจานหนึ่ง หม่านโถวสองเข่ง และน้ำซุปสองถ้วย ชานมแพะป้านหนึ่ง
อาหารวางลงบนโต๊ะ เยรูฮาจาใช้มีดหั่นเนื้อแพะส่วนที่ดีที่สุดวางลงบนจานเบื้องหน้าเสี่ยวจู
จากนั้นตบคลายจุดอัมพาตทำให้สองมือของนางเคลื่อนไหวได้
ล่วงเกินแล้ว ขอให้เราเป็นเจ้าภาพเลี้ยงอาหารแม่นางสักมื้อ เชิญตามสบาย
จากนั้นเยรูฮาจาก็เริ่มรับประทานอาหาร ตาก็คอยมองดูว่าเสี่ยวจูจะทำอย่างไรต่อไป
