หลินเอี๊ยงกำลังขายกอเอี๊ยะให้ชายอีกคนที่เพิ่งขึ้นเรือมา
หลิงเอี๊ยงถามชายคนนั้นว่า "พี่ชายซื้อกอเอี๊ยะหรือไม่ กอเอี๊ยะมีสรรพคุณแก่ปวดเมื่อย ยาอื่นๆก็มีขาย
ชายคนนั้นตอบว่า "กอเอี๊ยะรักษาอาการตาบอดมีหรือไม่"
หลิงเอี๊ยงก็ตอบว่า "มีแต่ต้องใช้กอเอี๊ยะทองคำ ราคาห้าสิบตำลึง"
ชายคนนั้นก็กล่าวว่า "ตกลง แต่ห้าสิบตำลึงถูกเกินไป เราจ่ายให้หนึ่งร้อยห้าสิบตำลึง"
หลิงเอี๊ยงถามต่อว่า "ที่บ้านของท่านรับประทานข้าวกี่ชาม"
ชายคนนั้นก็ตอบว่า "สามชาม"
มีนาเข้าไปบอกเรื่องของลี้เจ้เจ๊ หลินเอี๊ยงก็บอกชายคนนั้นว่าจะนำกอเอี๊ยะมาให้ในภายหลัง
ทั้งสามเดินลงไปที่ห้องส่วนตัวของลี้เจ้เจ๊
หญิงสาวเข้าไปเก็บของในห้อง มีนากับหลิยเอี๊ยงยืนรออยู่หน้าห้อง
เวลาผ่านไปครู่หนึ่งก็ได้ยินเสียงกรี๊ดร้องของลี้เจ้เจ๊ดังขึ้นจากในห้อง
มีนาจะทำอย่างไร
