คุณชายฮวยลูบคลำชุดเก่าของมีนา พลางกล่าวว่า
"เนื้อผ้านี้กลับจัดทำด้วยเส้นใยที่พิสดารยิ่งนัก ก่อนหน้านี้ตอนออกล่องเรือเรากลับเคยพบหญิงสาวคนหนึ่งที่ใช้เนื้อผ้าชนิดเดียวกันนี้"
"ตอนนั้นเรือที่เรานั่งเกิดอัปปางลง ต้องติดอยู่ที่เกาะร้างแห่งหนึ่ง จนกระทั่งได้เรือของนางมาพบเข้า จึงสามารถเดินทางกลับมาได้"
"ทะเลแถบนั้นใกล้กับหมู่เกาะพู้ซึ้ง หญิงสาวผู้นั้นบอกว่าตนเองเป็นชาวเกาะซายะ ไม่ทราบมีความหมายว่าอันใด คาดว่าเป็นภาษาพื้นเมือง"
"เราเองก็ไม่ทราบตำแหน่งของเกาะนั้น แต่ถ้าเป็นตำแหน่งที่เรือของเราล่มกลับสามารถเขียนแผนที่ให้ได้"
"เรื่องกัปตันและเรือคงต้องพึ่งพาความสามารถของแม่นางเองแล้ว บอกท่านตามความสัตย์ เราเองยังมิกล้าไปที่นั่นเป็นคำรบสอง"
"แม่นางคงต้องตามหาไต๊ก๋งเรือที่มีขวัญเทียมฟ้า เรือที่แกร่งกล้าดุจเหล็กไหล ขออภัยที่ไม่อาจน้อมสนองแล้ว"
คุณชายฮวยวาดแผนที่และตำแหน่งเรือล่มให้ซายะ กลับมีรายละเอียดชัดเจนยิ่งนัก ทั้งยังมีวงกลมพื้นที่ซึ่งอันตรายอย่างยิ่งเอาไว้
คุณชายฮวยกำชับว่าบริเวณนั้นมีวังน้ำวนใหญ่น้อยมากมาย หากพลัดหลงเข้าไปย่อมไม่อาจมีชีวิตรอดได้
ได้รับ แผนที่จุดเรือล่ม +1EXP
