ยินดีต้อนรับสู่หอสมุดเลือด : Play by Post Forum ที่ยั่งยืนที่สุดในประเทศไทย
0 Members and 1 Guest are viewing this topic.
ลูกสาวขุนพลเจ้าเกาะแห่งโพ้นทะเล ขณะติดตามบิดาออกท่องทะเลประสบเหตุพายุพัดเรือแตก พลัดพรากจากบิดา แต่ยังนับว่ามีวาสนา ได้เรือพ่อค้าวานิชช่วยและรับอุปการะไว้
ประวัติ : เด็กชายปริศนาผู้อาศัยอยู่บนเทือกเขาเทียมฟ้า นิสัยใสซื่อไร้เดียงสาเพราะไม่ได้ลงมาเจอโลกภายนอกเลยตั้งแต่เกิด แต่ซุกซนขี้สงสัยเป็นหนูจำไมตามวัย วันหนึ่งอาจารย์ที่คอยดูแลและเสี้ยมสอนวิชาได้หายไปอย่างไร้ร่องรอย(จริงๆไปส่งเปียแชร์ที่เทือกเขาใกล้เคียง) จึงมโนไปเองว่า ถึงเวลาแล้วล่ะที่เราต้องออกไปเผชิญโลกกว้างและตามหาอาจารย์ จากนั้นก็ออกเดินทางและหลงป่าทันที เดือดร้อนอาจารย์ต้องประกาศตามหาตามดินแดนต่างๆ แต่ก็ไม่เคยได้วี่แววเบาะแส เพราะต่างฝ่ายต่างวาดรูปห่วยมากเลยไม่มีใครรู้จักคนในรูป
ประวัติ: บิดามารดาเป็นโจรออกปล้นหากินและถูกฆ่าตายไป ตัวนางในตอนนั้นยังเยาว์วัยไม่ถูกพาออกไปเสี่ยงอันตรายจึงยังไม่รู้ว่าบิดามารดาตนเสียชีวิตแล้ว จึงได้ออกตามหา ระหว่างทางถูกโจรป่าลักพาแต่มีศิษย์สำนักกระบี่ธรรมะแห่งหนึ่งได้ช่วยเหลือไว้และรับมาดูแล เสี่ยวจูจึงได้ฝึกปรือวิชาหวังออกตามหาบิดามารดาพบสักวันหนึ่ง ฉายาที่ได้มานั้นเป็นเพราะฝีมือกระบี่ของนางเมื่อยามใช้รวดเร็วงดงามหากเศร้าสร้อยดั่งสายฝนโปรยปรายจุดมุ่งหมายของชีวิต: ตามหาบิดามารดาของตน
ประวัติ : จอมยุทธ์เร่ร่อนที่ออกเดินทางแสวงหาความหมายของการมีชีวิต เดิมทีเขาเป็นแม่ทัพผู้ปราดเปรื่องเรืองทักษะ รบที่ใดก็ชนะที่นั่น รับราชการมาแต่หนุ่ม แต่เกิดเบื่อหน่ายจึงลาออกมาท่องยุทธภพ วันหนึ่งขณะที่เขาเข็นรถขายเต้าฮวยผ่านเมืองๆ หนึ่ง เขาพบเห็นคู่สามีภรรยาคู่หนึ่งกระหนุงกระหนิงกัน น่ารักเชียว ว่าแล้วก็อยากมีคนรู้ใจบ้าง นั่นแหละเป้าหมายของเขา
อู๋หมิงถูกส่งออกไปอยู่กับสหายของบิดาที่นอกกำแพงใหญ่ตั้งแต่เด็กเพราะที่บ้านยากจน เป็นชนเผ่าที่อาศัยบนทุ่งหญ้านอกกำแพง ชำนาญการขี่ม้าและล่าสัตว์ ฝีมือยิงธนูในระยะ200ก้าวไม่เคยพลาดเป้า ต่อมาได้ข่าวว่ามารดาล้มป่วย อาการหนักอยากจะพบหน้าบุตรชายอีกซักครั้ง อู๋หมิงเลยตัดสินใจกลับภาคกลางเพื่อไปพบมารดา
ปรับทักษะใหม่ก่ะ ฝากพิจารณาด้วยะก๊ะเด็กชายปริศนาผู้อาศัยอยู่บนเทือกเขาเทียมฟ้า นิสัยซุกซนขี้สงสัยเป็นหนูจำไมตามวัย รักการเรียนรู้สิ่งใหม่ๆและชอบสอดรู้สอดเห็นมาก ดูภายนอกนั้นใสซื่อไร้เดียงสาเพราะไม่ได้ลงมาเจอโลกภายนอกเลยตั้งแต่เกิด แต่จริงๆแล้วชอบใช้มารยาใสซื่อหลอกล่อผู้คนให้เอ็นดูแล้วคอยบงการอยู่เบื้องหลัง ฮี่ๆ มีวิชาหมัดซาลาเปาและบอลพลังภายในไว้ต่อสู้วันหนึ่งอาจารย์ที่คอยดูแลและเสี้ยมสอนวิชาได้หายไปอย่างไร้ร่องรอย(จริงๆไปส่งเปียแชร์ที่เทือกเขาใกล้เคียง) จึงมโนไปเองว่า ถึงเวลาแล้วล่ะที่เราต้องออกไปเผชิญโลกกว้างและตามหาอาจารย์ จากนั้นก็ออกเดินทางและหลงป่าทันที เดือดร้อนอาจารย์ต้องประกาศตามหาตามดินแดนต่างๆ แต่ก็ไม่เคยได้วี่แววเบาะแส เพราะอาจารย์งวาดรูปห่วยมากเลยไม่มีใครรู้จักคนในรูปเลย ทั้งสองคนจึงต้องตามหากันต่อไปอย่างไร้จุดหมาย (มั้ง)
เหลียง ชิโจนักเขียนหนุ่มผู้ที่มักจะเขียนเรื่องราว หรือเหตุการณ์ที่น่าสนใจส่งโรงพิมพ์เสมอ ๆ เขามีพาหนะคู่ใจเป็นม้าสีนิลที่มีเรียกว่า "เกอ หยาง" เขามักจะสัมภาษณ์คนที่มีชื่อเสียงในหลาย ๆ ด้าน ๆ อาทิเจ้าจอม ขุนนาง ข้าราชการ รวมไปถึงบุคคลที่ไม่น่าเข้าใกล้อย่างจอมโจร หรือฆาตกรชื่อดัง ด้วยการที่ต้องสัมภาษณ์บุคคลแปลก ๆ ในหลาย ๆ ด้านจึงทำให้เขาเรียนรู้ที่จะต้องปรับตัวปรับสภาพตามบุคคลเหล่านั้นอยู่เสมอ เช่นการเจรจา การต่อรอง การประเมินสภาพอารมณ์ และครั้งนี้เขาก็ได้ปรับตัวฝึกวิทยายุทธเพื่อเป็นการเตรียมความพร้อมสำหรับการเดินทางเขียนเรื่องราวของ จุดจบของยุทธจักร
ยังไม่ได้คิดชื่อให้ครับ แต่ประวัติประมาณนี้XXX เป็นลูกสาวชาวต่างชาติจากแดนไกล ครอบครัวเป็นนักสำรวจออกเดินทางสำรวจโลกมาด้วยกันตั้งแต่ XXX ยังแบเบาะ XXX เรียนรู้วิชาความรู้จากพ่อแม่ของเธอมาเรียกได้ว่าพอสมควร XXX เรียนรู้ได้รวดเร็วและมีไหวพริบดีมาก แต่แล้ววันหนึ่งคณะเดินทางของ XXX ก็เกิดอุบัติเหตุเรือแตก XXX ถูกไม้ฟาดหัวสลบ แล้วถูกซัดมาเกยตื้นบนชายหาด ชาวประมงมาพบ จึงได้ช่วยไว้ แต่เพราะคุยกันคนละภาษาและสูญเสียความทรงจำ แถมสีผมและนัยตายังผิดมนุษย์ เลยคิดว่าเป็นคนบ้า ถูกส่งไปใช้ชีวิตอยู่ที่หอนางโลมแทน XXX ถูกใช้ทำงานเป็นข้าทาส ทำงานทุกอย่างสารพัดเพราะรับแขกไม่ได้ ปัจจุบัน XXX ตั้งใจจะเปลี่ยนชีวิตของตนเอง และคนในหมู่บ้าน จึงพยายามจะเปลี่ยนหอนางโลมนี้ เป็นห้องสมุด หรือโรงเรียน ให้ได้
ปล. ตั้งใจจะเพิ่มทักษะของฝ่ายพ่อและแม่ด้วย ไม่รู้ว่ามันมีผลร่วมไหมเลยละไว้ก่อน เอาไว้เขียนเป็นบรรยายในประวัติตอนสมัครเอาแทนครับ
