ครอบครัวของกูลิโกะอยู่อย่างแร้นแค้น พ่อและแม่ของเธอเข้าร่วมกองกำลังพิทักษ์ดวงดาวทั้งคู่ ปล่อยกูลิโกะอายุ 5 ขวบไว้ที่บ้านเพียงลำพัง
เธอเฝ้ารอพ่อกับแม่ทุกวัน โดยมีป้าข้างบ้านคอยดูแล วันแล้วันเล่าพ่อกับแม่ก็ไม่กลับมา เธอไม่ร้องไห้ ได้แต่นั่งมอง และมอง ไปที่ประตู ซึ่งมีเพียงคนเดียวที่เปิดเข้ามา ก็คือป้าข้างบ้านที่ใจดี
อย่างน้อยเธอก็ยังมีคนที่ห่วงใย เธอคิดอย่างนั้น จนผ่านไปหนึ่งปีก็มีคนมาส่งของ เป็นข้าวของๆ พ่อและแม่เธอนั่นเอง พร้อมกับข่าวความพ่ายแพ้ของฝ่ายกบฎ
กูลิโกะจ้องมองข้าวของ เอามันไปเก็บ จากนั้นก็นั่งเฝ้ารอต่อไปจนผ่านไปอีกปีหนึ่ง เธอ 7 ขวบแล้ว
วันหนึ่งกูลิโกะได้ยินป้าข้างบ้านคุยกับเพื่อนบ้าน ป้าข้างบ้านบอกว่าพ่อกับแม่ของกูลิโกะถูกหลอกไปเป็นทหารรับจ้าง
ผู้นำของฝ่ายกบฎอ้างว่าสันติจะบังเกิดแก่ดาวดวงนี้ และทุกคนจะได้รับพรหลังชัยชนะของฝ่ายต่อต้าน ซึ่งรัฐบาลเรียกว่ากบฎ
ป้าข้างบ้านเหนื่อยจะดูแลกูลิโกะ เพราะตอนนี้ไม่มีพ่อกับแม่คอยส่งเงินมาให้แล้ว แค่จะซื้อข้าวประทังชีวิตครอบครัวตัวเองก็แย่ ยังต้องมาเลี้ยงเด็กอีก
กูลิโกะได้ยินดังนั้นก็ตาปริบๆ แล้วเธอก็เดินออกจากบ้านไป
เธอไม่เคยเดินทางห่างจากบ้านจึงหลงทาง หนาวเหน็บ และกำลังจะตายอยู่ในทะเลทราย
ลุงคนหนึ่งมาพบเธอ และช่วยเธอเอาไว้ กูลิโกะอยู่กับลุงคนนั้นที่ใจดีกับเธอทุกอย่าง ดูแลเธออย่างดี แม้จะยากจนมาก แต่ก็อบอุ่น
ความสุขของกูลิโกะอยู่มาได้เพียงเดือนเดียว วันรุ่งขึ้นลูกชายลุงกลับมาไถเงินลุง แต่ลุงไม่มีให้จึงถูกฆ่าตาย
ลูกชายเลวเห็นกูลิโกะหน้าตาน่ารักจึงปลุกปล้ำขืนใจแล้วจับกูลิโกะไปขายที่ตลาดค้าทาส
ตลาดค้าทาสให้ราคาถูกเพราะสินค้ามีตำหนิ เจ้าลูกชายเลยไม่ขาย และจับตัวไปขายให้สถานบริการแทน
กูลิโกะต้องรับแขกทั้งที่เธออายุไม่ถึง 8 ขวบ
โชคดีที่แขกคนแรกของเธอเป็นชายหนุ่มคนหนึ่ง เขามาตามหาคนจึงซื้อบริการบังหน้า และเขาไม่ได้ทำอะไรกูลิโกะ
โชคดีอีกครั้งที่เขากำลังตามหาเจ้าคนที่เอาเธอมาขาย กูลิโกะที่เล่าเรื่องราวให้เขาฟังจึงมีความชอบ ชายคนนั้นตอบแทนด้วยการไถ่ตัวเธอ
กูลิโกะเป็นอิสระ และเธอปฏิญานว่าจะไม่ยอมให้เขาเป็นอะไรไปอีก เธอจะไม่ยอมให้คนที่ใจดีกับเธอต้องมีอันเป็นไปอีกเด็ดขาด
เธอติดตามชายคนนั้นอยู่ตลอด เขาสอนเธอในหลายๆ อย่าง ไม่ว่าจะเป็นการใช้ชีวิต ความรู้ และสิ่งรอบตัว
กูลิโกะหลงรักเขาในฐานะอะไรก็ไม่ทราบได้ ในวันเกิดครบรอบ 10 ขวบของเธอ เธอตั้งใจจะซื้อของขวัญให้เขาด้วยเงินเก็บทั้งหมด เธอเดินเลือกอยู่หลายชม.จนได้กระเป๋าสีเขียวหนอนแก้ว
แต่เมื่อกลับมาเธอกลับพบชายอีกคนหนึ่ง
"เธอสินะ เด็กที่โรมิโอเก็บมา" ชายที่เธอไม่รู้จักยืนมองเธอด้วยสายตาที่แสนจะเย็นชา
เบื้องหลังของเขาคือชายที่ดูแลกูลิโกะมาตลอด 2 ปีนี้ เขานั่งพิงผนัง ดวงตายังเปิดอยู่ แต่ไร้ซึ่งลมหายใจ เขาตายแล้ว
กระเป๋าสีเขียวในมือของกูลิโกะที่ห่อพัสดุเป็นสีเดียวกับกระเป๋าตกลงบนพื้นไม้ที่เต็มไปด้วยรูกระสุน
