-
ความเดิมตอนที่แล้ว
(http://i.imgur.com/yJR3VYG.png)
"ดีจ้า! ดีใจจังเลยชายใหญ่อาการดีขึ้นมาแล้วเนอะจ๊ะ?"
(http://wudthipan.com/fucko/_images/807de2fd71505ba72b7ec1c10182bc2e/2670%20-%20MW.jpg)
"หล่อนเป็นใครย่ะ ถือดีอะไรมาเสนอหน้าตอนชั้นกับท่านชายคุยกัน"
อนงค์เผชิญหน้ากับฉวีผ่อง ดาราสาวที่คิดจะจับคุณชายใหญ่
ฉวีผ่องพยายามจะผสมยานอนหลับในเครื่องดื่มให้คุณชายใหญ่ แต่ถูกอนงค์ซ้อนแผนสลับแก้ว เลยเป็นฝ่ายหลับแทน สุดท้ายเมื่อถูกเปิดโปงแผน เธอก็หนีกลับไป
(http://wudthipan.com/fucko/_images/8f2d07c16d72b066856f18510c7788ca/2093%20-%20Heart%27s_Diary%20MW.jpg)
"ตอนนี้แจ๋วงานล้นมือ เธอจะมาช่วยหน่อยได้ไหม"
(http://i.imgur.com/yJR3VYG.jpg)
"นงค์อยากช่วยทุกคนในบ้านอยู่แล้ว มันไม่เกี่ยวกับสถานะของนงค์หรอก!"
อนงค์ยอมรับงานเป็นคนรับใช้ในบ้าน
กลุ่มคนลึกลับบุกเข้ามาในบ้านปูนทอง
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/1824.jpg)
"ยอมแพ้เถอะ แล้วผมจะไว้ชีวิต" บารอนน้อยสาดกระสุนขู่จนกลุ่มคนร้ายที่ดูต้นทางด้านนอกแตกกระเจิง
ส่วนในบ้าน มาริยะโผลเข้าแย่งปืนกับคนร้ายคนหนึ่งที่ไม่ยอมให้แย่งดี ๆ ทั้งสองคนเลยล้มคว่ำกลิ้งทับกันและยื้อแย่งปืนกันไปมา
คนร้ายที่ถือปืนอีกคนตกใจที่มาริยะโผล่มาเลยเสียสมาธิไม่ทับหลบกระสุนของชายกลาง โดนยิงร่วง
เจ้าคนที่เขย่าประตูห้องของหญิงเล็กตัดสินใจถีบประตูห้องจนพังแล้วเข้าไปบีบคอหญิงเล้กเกือบตาย ดีที่มาริยะเข้าไปขัดขวางและปฐมพยาบาลจนหญิงเล็กกลับมาหายใจได้อีกครั้ง
(http://wudthipan.com/fucko/_images/56b4c25f6f0b4cd54fc69387bc1c8fcd/1803%20-%20tagme.jpg)
"ขอบใจนะ" หญิงเล็กกระซิบเกือบไม่ได้ยิน
(http://wudthipan.com/fucko/_images/3eae7fe51bb473a744a142c8ecded1b8/25%20-%20tagme.jpg)
"อ..อย่ายิงนะ ขอร้องละ ปล่อยฉันไปเถอะ ฉันแค่ถูกบังคับให้มาสะเดาะกลอนเท่านั้นเอง"
บารอนน้อยจับตัวหนึ่งในผู้บุกรุกได้ จากปากคำของเธอ เป้าหมายคือชีวิตของหญิงเล็ก แต่เธอก็ไม่รู้ว่าใครเป็นคนว่าจ้าง
(http://wudthipan.com/fucko/_thumbs/ffc31d1fac9c7d9aa4ac1d28b1f756af/thumb.jpg)
"ขอโทษที นายโก้พยายามผูกคอตายในห้องขังด้วยถุงเท้า เราพยายามพาส่งโรงหมอแล้ว แต่เขาก็ตายจนได้ หมอบอกว่าตับแตก โชคร้ายจริง ๆ" คนร้ายที่จับเป็นได้ โดนเก็บทั้ง ๆ ที่อยู่ในการควบคุมของเจ้าหน้าที่
(http://wudthipan.com/fucko/_images/f123f8b9e67f1bd1da0c8d56a9fc0fe2/753%20-%20The_Memory_Wars.jpg)
"ผมจะทำยังไงดีคับ" ชายน้อยมาปรึกษากับมาริยะเรื่องที่ว่าเขากำลังตกหลุมรักราตรี
คนร้ายบุกเข้ามาลอบสังหารหญิงเล้กอีกครั้ง แต่มาริยะกับบารอนน้อยก็ช่วยเธอไว้ได้ คราวนี้พวกเขาจับตัวนายดำ ท่ามืด ซึ่งรู้ตัวผู้บงการไว้ได้ด้วย แต่ถ้าปล่อยให้ตำรวจทำงาน เจ้านี่ก็อาจจะถูกเก็บเหมือนกับนายโก้ คนร้ายคนก่อน
(http://wudthipan.com/fucko/_images/cd6c50a92b6e9dd1eacf474ce2247e47/1395%20-%20Carrier22.jpg)
"จริง ๆ ก็มีวิธีอยู่นะครับ" นายแสงกระซิบบอกแผน ถ้านายดำบอกชื่อคนจ้างมา พวกเราก็แค่ไปถล่มมันคืนก่อนที่มันจะมีแผนอื่นก็เท่านั้นเอง
บารอนน้อยตกลงตามแผน แต่มาริยะตัดสินใจเชื่อมือตำรวจ
(http://wudthipan.com/fucko/_images/06e04aaa0c47df9518502ed73cd01439/762%20-%20Spirit_of_heroes.jpg)
"ตายจริง คุณชายน้อยคิดกับฉับแบบนั้นเหรอ" ราตรีอุทานอย่างตกใจแต่ดูท่าทางแล้วไม่ยักกะไม่พอใจ ตรงข้าม มีหน้าแดงเล็ก ๆอีก หรือว่า....
"ถ...ถ้าพึ่งพา...ไม่สิ ฉันชอบผู้ชายที่พึ่งพาได้ค่ะ!" ทนายสาวลนลานพูดกับชายน้อยที่เพิ่งเดินตามมาถึงแบบไม่มีต้นไม่มีปลายไม่มีเกริ่น แล้วก็เดินหน้าแดงลิ่ว ๆ หายไปเลย ปล่อยให้มาริยะต้องเป็นคนอธิบายสิ่งที่เขาอย่างให้ราตรีเป็นคนบอกให้ชายน้อยที่ยืนอ้าปากหวอฟังอีกรอบ
(http://wudthipan.com/fucko/_images/ad748f3ecd7fbefa3ec1e025f30801a2/1880%20-%20Galactica%20Galactica_II%20Galactica_III.jpg)
"ฉันก็ว่าจะไปทางนั้นแหละ ช้าอยู่ทำไมล่ะ เอาไฟฉายไปนำทางสิ" วชิระสำรวจทางใต้ดินกับบุษบา พวกเขาค้นพบเส้นทางที่เจ้าคุณปู่สร้าง และสมทบกับชายกลางระหว่างทาง
คนงานขุดเปิดลงไปจนถึงห้องเครื่องกำเนินไฟฟ้าที่พังเสียหายหมดทางซ่อม และเปิดลึกลงไปจนถึงทางน้ำใต้ดินใจ้ห้องเครื่องกำเนินไฟฟ้า ที่นั่นพวกเขาพบห้องอีกห้องที่เต็มไปด้วยหีบใส่ทอง มันเป็นของที่ขโมยมาโดยกลุ่มโจรปล้นธนาคารนั่นเอง และแล้วคืนหนึ่ง ตำรวจที่เฝ้ากลับถูกจู่โจมจากกลุ่มโจร
(http://wudthipan.com/fucko/_images/91f9bc166c6aa7a953155af9bd1ea10a/3202%20-%20MW%20Titan.jpg)
"ยิงเข้าไป ใครขวางฆ่าให้หมด" อาเดียวกับปืนกลกระบอกใหญ่โบกมือสั่งการลูกน้องโจรนับสิบระดมยิงตำรวจจนกระเจิง ลูกน้องโจรส่วนหนึ่งเข้าไปในถ้ำแล้วแบกหีบไม้หลายใบออกมา ทว่าก่อนที่อาเดียวและคนของเขาจะล่าถอยไป กำลังเสริมของฝ่ายตำรวจซึ่งนำโดยสุวัจนีก็มาถึงและล้อมพวกของอาเดียวเอาไว้
(http://wudthipan.com/fucko/_thumbs/ffc31d1fac9c7d9aa4ac1d28b1f756af/thumb.jpg)
"นึกไว้แล้วว่าแกต้องมา คราวนี้ล่ะ เสร็จแน่ะ อ๊ะ ว้าย!" ตำรวจสาวตกใจเพราะเธอถูกใครบางคนรัดคอจากด้านหลัง
(http://wudthipan.com/fucko/_images/366e3e426da8e4e1c4cb2d73ce2e2477/3368%20-%20SOZ.jpg)
"ไม่อยากตายก็ให้ลูกน้องถอยไปซะ" เหินฟ้านั่นเอง ไม่พูดเปล่า เขาชูลูกระเบิดในมือซ้ายขึ้นสูง ส่วนมือขวาที่ล็อคคอสุวัจนีก็มีปืนพกอีกกระบอก สุวัจนีไม่มีทางเลือกจึงสั่งให้ตำรวจถอยไป เปิดทางให้กลุ่มของอาเดียวขนหีบไม้ฝ่าวงล้อมไปลงเรือที่เตรียมไว้ เหินฟ้าเองก็ลากสุวัจนีมาจนถึงริมน้ำแล้วถีบเธอตกน้ำไปก่อนที่จะปาระเบิดใส่ตำรวจที่ตามมาห่าง ๆ จนแตกกระเจิง จากนั้นเขาก็โดดลงเรือลำเดียวกับอาเดียวแล้วหายไปในความมืด ระหว่างที่ตำรวจซึ่งโผล่มาหลับหลบระเบิดมัววุ่นอยู่กับการช่วยสุวัจนีขึ้นจากน้ำ
"แกทำแบบนี้ทำไม เจ้าหนุ่ม"
"ผมมีหนี้ต้องคิดกับคนบ้านนั้น อีกอย่าง..."
"อีกอย่าง?"
"..คุณเป็นพ่อของเธอ"
และอีกทางหนึ่ง
"นี่ชั้นเอง ขอสายเค้าหน่อย.... ไม่อยู่?... ไม่เป็นไร ฝากบอกเค้าด้วยว่าแผนล้มเหลว คงต้องเปลี่ยนเป้าหมาย ยังไงรายละเอียดเดี๋ยวชั้นจะเข้าไปคุยกับเค้าเอง เค้ากลับมาเมื่อไหร่...ได้ บอกเค้าว่าชั้นจะไป"
ตอนที่ 9 การกลับมาของบ้านปูนทอง
แม้จะประสบกับปัญหาหลาย ๆ อย่าง แต่ในที่สุด บ้านปูนทองก็ได้กลับมารุ่งเรืองอีกครั้งจากความร่วมมือของเหล่าทายาท และในคืนนี้ ก็มีงานเลี้ยงฉลองการกลับมารุ่งเรืองของบ้านปูนทอง โดยใช้พื้นที่สนามหน้าเรือนใหญ่เป็นบริเวณจัดงานกลางแจ้ง
วชิระเข้าร่วมในงาน ถึงจะยืนเก้ ๆ กัง ๆ แต่เขาก็เป็นหนึ่งในทายาท ต่างจาก อนงค์ที่ผันตัวเป็นสาวใช้ เธอกำลังวิ่งวุ่นอยู่ในครัวบริเวณเรือนรับใช้
แต่ขณะที่คนส่วนใหญ่อยู่ในงาน คนในบ้านสามคนกลับไม่ได้อยู่ที่นั่น
บารอนน้อยกับนายแสง กำลังซุ่มอยู่นอกคฤหาสน์หลังหนึ่ง ที่นี่คือบ้านของผู้ว่าจ้างลอบสังหารหญิงเล็ก น่าตกใจจริง ๆ ที่นี่คือบ้านของเฮียเล้ง ผู้ถือหุ้นรายใหญ่ของกิจการบ้านปูนทอง สาเหตุจึงเดาได้ไม่ยากว่าเพื่อฮุบกิจการเป็นของตัวเองนั่นเอง
ขณะเดียวกัน มาริยะกำลังอยู่ที่สถานีตำรวจกับสุวัจนี ทั้งคู่กำลังเฝ้านายดำ พยานสำคัญในคดี
คืนนี้จะเกิดอะไรขึ้นบ้างนะ
(รอบนี้ไม่มีการส่งคำสั่ง PM)
-
ที่บ้านปูนทอง
ฟ้าเริ่มมืด แขกทยอยกันเข้ามาในงาน แต่ละคนล้วนเป็นผู้มีหน้ามีตาในวงสังคม บางคนเดินไปที่เรือนใหญ่ เพื่อร่วมวงสนทนากับเจ้าย่ามาลี หม่อมแม่มารตีและคุณชายใหญ่ซึ่งไม่ได้ออกมาที่สนามหญ้าด้วยเหตุผลทางสุขภาพ ลลิตาทำหน้าที่ดูแลทั้งสามคน
ส่วนทางสนามหญ้าซึ่งเป็นบริเวณจัดเลี้ยงหลัก หญิงเล็ก ชายน้อย และราตรีเป็นผู้ที่คอยพูดคุยต้อนรับบรรดาแขกที่มาร่วมงาน ส่วนชายกลางเลี่ยงไปจิบเครื่องดื่มอยู่บริเวณมุมสนามโดยมีบุษบายืนเป็นเพื่อน มีสาว ๆ หลายคนที่พยายามเดินไปคุยด้วย แต่ก็โดนบุษบากันไว้หมด
วชิระเลือกว่า.....
- เข้าไปคุยกับ..(ระบุ)
- ไปที่...(ระบุ)
ทางฝ่ายอนงค์ งานคนรับใช้ช่างหนักจริง ๆ น่าแปลกที่แจ๋วสามารถทำงานได้ไม่มีบกพร่อง สภาพห้องครัวตอนนี้ราวกับสมรภูมิ พ่อครัวและบริกรที่จ้างมาเฉพาะงานนี้ต่างทำงานกันวุ่น โดยมีแจ๋วกับอนงค์ทำหน้าที่ควบคุมอีกชั้น นายแสงหายไปไหนไม่รู้ เหลือแต่นายส่งที่ตอนนี้ทำหน้าที่โบกรถอยูู่หน้ารั้ว ทำให้แจ๋วหน้ามุ่ย อนงค์ตคิดว่าคงเพราะแถวนี้เลยไม่มีผู้ชายแรงดี ๆ อยู่เลย น่ากลุ้มเหมือนกันเนอะ
อนงค์เลือกว่า...
- ไปดูแลการทำอาหาร
- ไปดูแลการเสริฟอาหารในงาน
- ไปสลับกับนายส่ง ดูแลที่ริมรั้ว
ที่สถานีตำรวจ
สุวัจนีบอกว่า สายของเธอได้ข่าวมาว่า เฮียเล้งผู้ว่าจ้าง มีแผนจะเก็บนายดำในคืนนี้ แต่ไม่รู้ว่าด้วยวิธีไหน เธอจึงโทรแจ้งมาริยะให้มาช่วยกันเฝ้า สถานีตำรวจเป็นอาคารสองชั้น ชั้นล่างเป็นใต้ถุน มีห้องเก็บของกลางและที่จอดรถ ส่วนชั้นบนเมื่อเข้ามาคือห้องร้อยเวรที่ทั้งคู่นั่งอยู่กับตำรวจที่เป็นร้อยเวรอีกคนนหนึ่ง แยกไปทางซ้ายคือห้องทำงานของตำรวจแต่เนื่องจากค่ำแล้ว จึงไม่มีใครอยู่ ส่วนทางขวาจะเจอห้องสอบสวน จากนั้นจึงเป็นห้องควบคุมตัวที่นายดำถูกขังเดี่ยวในห้องกรงที่ล็อคกุญแจ มีตำรวจนั่งง่วงเฝ้ากุญแจอยู่หน้าห้องอีกคน
สุวัจนีบอกว่าเธอจะนั่งเฝ้าตรงห้องร้อยเวรนี้แหละ ไม่มีใครผ่านเธอไปได้แน่นอน ว่าแล้วก็หยิบนิยายขึ้นมาอ่าน
มาริยะจะทำอะไรดี
- ชวนสุวัจนีคุย
- เดินไปสำรวจที่...(ระบุ)
บ้านเฮียเล้ง
(http://1.bp.blogspot.com/-IjbqPKXcgKY/UzWGR8ED2WI/AAAAAAAAAQo/1SaHsfKu38s/s1600/Sedona's_huge_house_by_Chapel_of_Holy_Cross.png)
เฮียเล้งเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่คนหนึ่ง แต่กลับแจ้งว่าไม่สามารถไปร่วมงานเลี้ยงบ้านปูนทองคืนนี้ได้เนื่องจากป่วย น่าสงสัยจริง ๆ บารอนน้อยกับนายแสงซุ่มรอจนค่ำก็เดินเลาะดงไม้เข้าไปใกล้บ้าน ขณะที่กำลังพิจารณาว่าจะปืนรั้วเข้าไปทางฝั่งไหนดี ก็มีรถคันหนึ่งวิ่งมาจอดที่ประตูรั้วแล้วบีบแตร น่าจะเพื่อเรียกคนมาเปิดประตู
นายแสงและบารอนน้อยมองหน้ากันแล้วตัดสินใจ....
- ใช้จังหวะนั้น แอบปีนเข้าบ้านบริเวณ....(ระบุโดยดูจากรูป)
- อื่น ๆ (ระบุ)
-
(http://i.imgur.com/yJR3VYG.png)
"นงค์จะไปดูแลการเสิร์ฟเองน่ะ!" เธอบอกแจ๋ว
- ไปดูแลการเสริฟอาหารในงาน
เผื่อมีโอกาสใส่ยานอนหลับในอาหาร แต่ยังไม่รู้หรอกจะใส่ใคร
-
- เดินไปสำรวจที่ ห้องควบคุมตัวของนายดำ
มาริยะลองเดินจากหน้าสถานีตำรวจเพื่อเข้าไปยังห้องควบคุมตัวของนายดำเพื่อตรวจสอบสถานที่ที่ผ่านจนกว่าจะถึงตัวนายดำ
รวมถึงจดจำหน้าต่างหรือสถานที่ที่มีการเชื่อมต่อกับภายนอกหรือจุดที่มนุษย์สามารถใช้เป็นทางผ่านได้นอกจากเส้นทางปกติ (เช่น หน้าต่าง ช่องแอร์ ฯลฯ)
พลางดูท่าทีของสุวัจนีและตำรวจอีกคนหนึ่งที่อยู่เฝ้าในคืนนี้ว่ามีปฏิกิริยาอย่างไรหลังจากที่เค้าเดินจากหน้าสถานีตำรวจเพื่อเข้าไปห้องควบคุมตัวของนายดำ
(ปล. ขอแผนผังหน่อยได้ไหมตอนแรกก็เข้าใจนะ พอเริ่มมึน ๆ ความคิดในสมองก็มั่วเลย T--T)
-
วชิระก็ต้องทำตัวให้มีประโยชน์ เขาไปช่วยทางสนามหญ้าซึ่งเป็นบริเวณจัดเลี้ยงหลักเพื่อต้อนรับแขกเหรื่อ ดูว่าใครมีหน้ามีตามั่ง
-
ส่งสัญญาณมือกับนายแสงเพื่อปีนเข้าไปทางรั้วด้านขวาที่มีต้นไม้บดบังอยู่ และลัดเลาะเข้าไปตามแนวเงาต้นไม้
-
([url]http://i.imgur.com/yJR3VYG.png[/url])
"นงค์จะไปดูแลการเสิร์ฟเองน่ะ!" เธอบอกแจ๋ว
- ไปดูแลการเสริฟอาหารในงาน
เผื่อมีโอกาสใส่ยานอนหลับในอาหาร แต่ยังไม่รู้หรอกจะใส่ใคร
อนงค์ไปดูแลการเสริฟอาหารในงาน เนื่องจากเป็นงานประเภทค็อกเทล เธอจึงต้องเดินวนไปตามโต๊ะต่าง ๆ ไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยเพื่อสำรวจว่าโต๊ะไหนอาหารพร่อง หรือวงสนทนาไหนต้องการเครื่องดื่มเพิ่ม นั่นทำให้อนงค์ได้พบเห็นแขกแทบทุกคนทั้งบริเวณสนามหญ้าและที่เข้าไปในเรือนใหญ่ น่าเสียดายที่ถึงเธอจะรู้ว่าคนหน้าตาแบบใดอยู่ที่ไหน แต่เธอก็เป็นแค่คนรับใช้ เลยไม่มีโอกาสได้คุยหรือทำความรู้จักกับใคร แค่ก้มหน้าก้มตาทำงานเท่านั้น
/ตอนนี้อนงค์จะรู้ว่าใครบ้างหรือคนหน้าตาแบบใดบ้างที่อยู่หรือไม่อยู่ในงาน เพียงแต่ต้องระบุชื่อหรือหน้าเท่านั้น
ระหว่างที่อนงค์กำลังคิดว่าจะให้ความสนใจกับใครเป็นพิเศษดี เธอก็ได้ยินเสียงวีน ๆ เหวี่ยง ๆ ของหญิงเล็กดังขึ้น ดูเหมือนเธอจะไม่พอใจบริกรที่จ้างมาคนหนึ่งว่าทำไมถาดเครื่องดื่มที่ถือถึงมีแต่เหล้ายินเต็มถาด เครื่องดื่มอื่น ๆ หายไปไหนหมด
"แล้วเวอร์มูธของชั้นล่ะ ใครสั่งสอนเธอมากัน แล้วนี่ชั้นจะจ้างพวกเธอแพง ๆ มาทำไมกัน" >:D
เหวี่ยงสุดฤทธิ์เลย จะเข้าไปเคลียร์ดี หรือว่าอนงค์จะเลี้ยงไปทำอย่างอื่นดีนะ
- เข้าไปเคลียร์
- นึกถึงแล้วเลี่ยงไปพบกับ (ระบุ)
- อื่น ๆ
วชิระก็ต้องทำตัวให้มีประโยชน์ เขาไปช่วยทางสนามหญ้าซึ่งเป็นบริเวณจัดเลี้ยงหลักเพื่อต้อนรับแขกเหรื่อ ดูว่าใครมีหน้ามีตามั่ง
วชิระได้มีโอกาสเสนอหน้าให้ใคร ๆ รู้จักในฐานะทายาทคนหนึ่ง ถึงจะราศีไม่ให้ แต่แขกที่มาร่วมงานก็ปฏิบัติกับเขาเป็นอย่่างดี เขาเห็นคนในบ้านส่วนใหญ่ในงานนี้ หญิงเล็กกรีดกรายเป็นพญาหงส์กลางสนาม กำลังชี้นุิ้วดุด่าบริกรที่คงทำอะไรสักอย่างไม่ถูกใจ ราตรีประกบชายน้อยพูดคุยกับกลุ่มคนที่น่าจะเป็นนักลงทุน ชายกลางยืนจิบเหล้ายินอยู่ที่มุมสนาม มีบุษบาคอยกันท่าสาว ๆ ไม่ให้เข้าใกล้ จีจี้ที่ไม่ค่อยมีบทก็ยังยืนต้อนรับแขกที่เพิ่งมาถึงอยู่ที่หน้างาน อือ มีใครที่ควรอยู่แต่ไม่อยู่รึเปล่านะ
(http://wudthipan.com/fucko/_images/56b4c25f6f0b4cd54fc69387bc1c8fcd/1803%20-%20tagme.jpg)
"พูดขนาดนี้ยังไม่เข้าใจเหรอ ในหัวของเธอมีแต่ขี้เลื่อยรึไง" หญิงเล็กเหวี่ยงใส่บริกรอีกชุด
(http://wudthipan.com/fucko/_images/3eae7fe51bb473a744a142c8ecded1b8/25%20-%20tagme.jpg)
"ขอโทษค่ะ ขอโทษจริงๆ ค่ะ" :-\ บริกรหน้าเจื่อน โค้งปะหลก ๆ
หนวกหูจริงๆ เลย คนรอบ ๆ เองตอนนี้ก็ถอยออกมาห่าง ๆ แล้วทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นกันหมดแล้ว คงกลัวโดนลูกหลง
วชิระจะเอาไงดีนะ ไประงับเหตุดี หรือว่าไปตามหาคนที่ควรจะอยู่แต่ไม่อยู่ในงานดี
- ไประงับเหตุ
- ไปตามหา...(ระบุ)
- เดินไปสำรวจที่ ห้องควบคุมตัวของนายดำ
มาริยะลองเดินจากหน้าสถานีตำรวจเพื่อเข้าไปยังห้องควบคุมตัวของนายดำเพื่อตรวจสอบสถานที่ที่ผ่านจนกว่าจะถึงตัวนายดำ
รวมถึงจดจำหน้าต่างหรือสถานที่ที่มีการเชื่อมต่อกับภายนอกหรือจุดที่มนุษย์สามารถใช้เป็นทางผ่านได้นอกจากเส้นทางปกติ (เช่น หน้าต่าง ช่องแอร์ ฯลฯ)
พลางดูท่าทีของสุวัจนีและตำรวจอีกคนหนึ่งที่อยู่เฝ้าในคืนนี้ว่ามีปฏิกิริยาอย่างไรหลังจากที่เค้าเดินจากหน้าสถานีตำรวจเพื่อเข้าไปห้องควบคุมตัวของนายดำ
(ปล. ขอแผนผังหน่อยได้ไหมตอนแรกก็เข้าใจนะ พอเริ่มมึน ๆ ความคิดในสมองก็มั่วเลย T--T)
(แผนผังจะเสียเวลานานไป ขอใช้บรรยายละกัน)
อาคารสถานีตำรวจรูปทรงเหมือนตัว T ที่แขนหรือปีกยาวกว่าแกน คล้าย ๆ แบบนี้ ===iii===
ชั้นล่างเป็นใต้ถุน ตรงกลางคือห้องเก็บของกลางมีกำแพงล้อม มีประตูล็อคกุญแจไว้ ปีกซ้ายขวาคือส่วนของลานจอดรถที่เปิดโล่งไม่มีกำแพง
แกนตรงกลางคือส่วนของโถงและห้องร้อยเวรซึ่งกั้นด้วยเคาเตอร์ ผู้มาติดต่อจะขึ้นบันไดมายังชั้นสองโดยตรงและมีบันไดขึ้นเพียงจุดเดียว ดังนั้น หากนั่งอยู่ตรงโต๊ะร้อยเวร ก็จะเห็นคนที่เดินขึ้นมาอย่างแน่นอน
ปีกอาคารที่แยกไปทางซ้ายคือห้องทำงานของตำรวจแต่เนื่องจากค่ำแล้ว จึงไม่มีใครอยู่ ส่วนปีกอาคารทางขวาจะเจอห้องสอบสวน จากนั้นจึงเป็นห้องควบคุมตัวที่นายดำถูกขังเดี่ยวในห้องกรงที่ล็อคกุญแจ มีตำรวจนั่งง่วงเฝ้ากุญแจอยู่หน้าห้องอีกคน
ห้องแต่ละห้องนอกจากห้องขังมีหน้าต่างทุกห้องและเปิดไว้ให้อากาศถ่ายเทเนื่องจากอยู่ชั้นสอง (ยุคนี้ยังไม่มีแอร์) ส่วนห้องขังไม่มีหน้าต่าง มีเพียงช่องระบายลมที่อยู่สูงและมีขนาดไม่ใหญ่พอที่คนจะลอดได้
มาริยะที่เดินจากสนามหน้าสถานีตำรวจ ผ่านเสาธง ขึ้นมาบนอาคารสถานีไม่ถูกใครห้าม มีเพียงสุวัจนีที่เหลือบตาขึ้นจากหนังสือนิยายมามองเขา แล้วมองตามเมื่อเขาเลี้ยวไปทางห้องขัง เมื่อถึงหน้าห้องขัง ตำรวจที่เฝ้าห้องก็นั่งตัวตรงมองเขาอย่างสงสัยแต่ก็ไม่ทำอะไรมากกว่านั้น เพราะมาริยะไม่สามารถเข้าไปในห้องขังที่ล็อคกุญแจไว้
ในห้องขังไม่มีเตียง ไม่มีเครื่องเรือนอะไร มีแค่ฉากกั้นเล็ก ๆ สูงประมาณเอวที่มุมห้องกับกระโถนไว้ให้ผู้ต้องขังปลดทุกข์ ตอนนี้นายดำกำลังนอนตะแคงข้างหันหน้าให้ผนัง ท่าทางหยุกหยิกเกาแขนเกาหลังเป็นพัก ๆ บอกให้รู้ว่าสภาพของเขาไม่สะดวกสบายนัก
ส่งสัญญาณมือกับนายแสงเพื่อปีนเข้าไปทางรั้วด้านขวาที่มีต้นไม้บดบังอยู่ และลัดเลาะเข้าไปตามแนวเงาต้นไม้
นายแสงพยักหน้า เสียงแตรและรถที่ประตูรั้วน่าจะดึงความสนใจของยามไปแล้ว แนวรั้วที่มีต้นไม้ช่วยบังก็ทำให้ทั้งคู่พลิกข้ามแล้ววิ่งเข้าไปถึงนอกหน้าต่างบ้านได้อย่างสะดวกโดยไม่มีใครสังเกตเห็น
นายแสงลองดันหน้าต่างบ้าน มันแง้มออกได้ทันที ทั้งคู่จึงพลิกตัวอีกครั้งเข้าไปในบ้านได้จังหวะเดียวกับเฮียเล้งเดินออกจากบ้านไปต้อนรับแขกที่มากับรถคันนั้นซึ่งกำลังเคลื่อนผ่านรั้สวเข้ามาจอดในบ้าน นายแสงกระซิบทำสัญญาณว่าให้หาจุดซุ่มเตรียมลงมือ เขาชี้ไปที่ชั้นบนบอกใบ้ว่าให้ไปซุ่มรอที่ห้องนอน แต่บารอนน้อยที่กวาดตามองรอบข้างพบว่าพวกเขาปีนเข้ามาในห้องทำงานของเฮียเล้งพอดี บางทีซุ่มรออยู่ที่นี่อาจจะดีกว่าก็ได้
เอาไงดีนะ
- ไปห้องนอน
- อยู่ห้องทำงาน
- อื่น ๆ
-
- เดินไปสำรวจที่... กำแพงที่คั่นระหว่างห้องที่นายดำอยู่กับด้านนอก + ใต้ถุนของห้องที่นายดำอยู่
-
เสนอนายแสงว่าซุ่มรอที่ห้องทำงานก่อนดีกว่า อาจจะได้ข้อมูลเพิ่มเติม
-
ไปตามหา... ชายกลาง (ระบุ)
-
(http://i.imgur.com/yJR3VYG.jpg)
"มีอะไรพูดคุยกันดีๆได้นะจ๊ะ ;) "
- เข้าไปเคลียร์
-
- เดินไปสำรวจที่... กำแพงที่คั่นระหว่างห้องที่นายดำอยู่กับด้านนอก + ใต้ถุนของห้องที่นายดำอยู่
มาริยะเดินวนไปดูนอกอาคารสถานีตำรวจฝั่งที่มีห้องขัง ด้วยสายตาที่ดีแม้ในยามกลางคืน ทำให้เขาสังเกตเห็นสิ่งแปลกประหลาด โซ่เส้นเบ้อเริ่มสี่เส้นลากยาวอยู่ที่พื้น ปลายฟากหนึ่งพันอยู่กับเสาสองต้นใต้ถุนอาคารตำแหน่งเดียวกับห้องขัง ส่วนอีกฟาหล่ามอยู่กับท้ายรถบรรทุกสองคันที่จอดอยู่ไม่ห่างจากอาคารนัก
เสนอนายแสงว่าซุ่มรอที่ห้องทำงานก่อนดีกว่า อาจจะได้ข้อมูลเพิ่มเติม
นายแสงพยักหน้าเห็นด้วย ทั้งคู่จึงซุ่มรอเงียบ ๆ อยู่ในห้อง ไม่นานก็มีเสียงฝีเท้าเดินใกล้เข้ามา บารอนน้อยกับนายแสงจึงแยกย้ายกันหาที่ซ่อน นายแสงไปซ่อนหลังผ้าม่าน ส่วนบารอนน้อยไปหลบในซอกระหว่างตู้เอกสารทันเวลาก่อนที่เฮียเล้งจะเปิดประตูเข้ามา
(http://wudthipan.com/fucko/_images/807de2fd71505ba72b7ec1c10182bc2e/2670%20-%20MW.jpg)
"ก็บอกแล้วว่าที่พลาดไม่ใช่ความผิดชั้น ยัยนั่นมันโผล่มาจากไหนไม่รู้ ถ้าไม่อยากให้แผนพลาด เฮียก็หาคนไปเก็บยัยนั่นสิ" ผู้หญิงคนนี้เดินกระฟัดกระเฟียดตามเฮียเล้งเข้ามา
ไปตามหา... ชายกลาง (ระบุ)
ชายกลางยืนดื่มอยู่คนเดียวเงียบ ๆ ที่มุมสนาม สีหน้าครุ่นคิด ใกล้ ๆ กัน บุษบากำลังกันท่าผู้หญิงที่พยามรุกคืบเข้าหาชายกลาง
([url]http://i.imgur.com/yJR3VYG.jpg[/url])
"มีอะไรพูดคุยกันดีๆได้นะจ๊ะ ;) "
- เข้าไปเคลียร์
"ก็ยัยนี่น่ะ ไม่รู้เป็นบริกรได้ยังไง ไร้ความสามารถที่สุด!" หญิงเล็กหันมาเหวี่ยง
"ขอโทษค่ะ ขอโทษค่ะ ขอโทษค่ะ จะรีบไปฝึกฝนมาใหม่ค่ะ" บริกรสาวก้มหน้าพึมพำขอโทษแค่พอได้ยิน และทำท่าจะหาโอกาสเลี่ยงออกไป แต่ยังทำไม่สำเร็จ
-
(http://i.imgur.com/yJR3VYG.jpg)
"งั้นเดี๋ยวนงค์จะเอาเวอร์มูธมาให้มั้ยจ๊ะ?" ;) เธอมีกุญแจห้องเก็บไวน์นี่นา!
"แล้วเธอ" อนงค์พูดถึงบริการสาว "ต้องไปช่วยหาเวอร์มูธกับนงค์ด้วยนะจ๊ะ" ;)
พอว่าตามนี้แล้วก็ลากบริกรสาวออกมาเลย (....)
-
มาริยะพยายามหาทางเอาโซ่ใหญ่ ๆ นั้นออกจากเสาหรือไม่ก็ออกจากรถ หรือไม่ก็หาทางทำให้รถไม่สามารถใช้งานได้ (หากส่วนนี้เจอคนก็ลองสะกดรอยเพื่อเช็คจำนวนและหาโอกาส)
หากไม่สามารถทำได้ก็รีบขึ้นไปบอกสุวัจนีเกี่ยวกับโซ่ที่ผูกกับเสาและรถที่ลามโซ่ที่ว่า
-
วชิระขออนุญาติบุษบาเพื่อเข้าพบชายกลาง เขาคงไม่โดนกันใช่มั้ย เขาเป็นผู้ชายนี่นา
จากนั้นเข้าไปทักทายตามมารยาทแล้วถามว่าทำไมจึงไม่ไปสนุกรื่นเริงในงาน มาแอบหลบมุมตรงนี้เดี๋ยวจะไม่ได้หน้าแล้วถูกลืมเอานะ ถามพลางแกล้งหยอกเล่น
-
ถ้าจุดนี้ซ่อนตัวได้ดีก็ซ่อนตัวต่อไปอย่างกลมกลืนกับสภาพแวดล้อม
ถ้าที่ซ่อนไม่ดีพอก็หาจังหวะใช้เล็บเสือปีนไปซ่อนตัวบนเพดาน
-
([url]http://i.imgur.com/yJR3VYG.jpg[/url])
"งั้นเดี๋ยวนงค์จะเอาเวอร์มูธมาให้มั้ยจ๊ะ?" ;) เธอมีกุญแจห้องเก็บไวน์นี่นา!
"แล้วเธอ" อนงค์พูดถึงบริการสาว "ต้องไปช่วยหาเวอร์มูธกับนงค์ด้วยนะจ๊ะ" ;)
พอว่าตามนี้แล้วก็ลากบริกรสาวออกมาเลย (....)
หญิงเล็กขมวดคิ้วอ้าปากจะพูดอะไร แต่อนงค์ก็ลากบริกรหญิงออกมาเสียก่อน เธอเลยหันไปคุยกับแขกคนอื่นต่อ
(http://wudthipan.com/fucko/_images/3eae7fe51bb473a744a142c8ecded1b8/25%20-%20tagme.jpg)
"ขอบคุณค่ะ ขอบคุณมาก ๆ ค่ะงั้นเดี๋ยวฉันไปเอาเวอร์มูธนะคะ เห็นเตรียมไว้ในครัวอยู่แล้ว" พูดแล้วก็หันหลังจะเดินไป จริงสิ เครื่องดื่มพวกนี้ทุกอย่างเตรียมไว้ในครัวอยู่แล้วนี่นา
วชิระขออนุญาติบุษบาเพื่อเข้าพบชายกลาง เขาคงไม่โดนกันใช่มั้ย เขาเป็นผู้ชายนี่นา
จากนั้นเข้าไปทักทายตามมารยาทแล้วถามว่าทำไมจึงไม่ไปสนุกรื่นเริงในงาน มาแอบหลบมุมตรงนี้เดี๋ยวจะไม่ได้หน้าแล้วถูกลืมเอานะ ถามพลางแกล้งหยอกเล่น
ไม่โดนหรอก บุษบาแค่ชำเลืองดูนิดหน่อยแล้วก็หันไปรบกับแขกสาว ๆ ต่อ
ชายกลางบอกว่า เขาไม่ถนัดเรื่องตีหน้าพูดคุยในวงสังคม อีกอย่าง มาอยู่ตรงนี้ทำให้เห็นภาพทั้งสนามชัดดี
คำพูดจาของชายกลางถึงจะไม่แสดงความสนิทสนมแต่ก็ไม่ได้แสดงท่าทางเป็นศัตรูอะไรกับวชิระ ออกจะดีด้วยซ้ำเมื่อคิดว่าก่อนหน้านี้เขาใช้คำพูดเสียดสีคนอื่นขนาดไหน
มาริยะพยายามหาทางเอาโซ่ใหญ่ ๆ นั้นออกจากเสาหรือไม่ก็ออกจากรถ หรือไม่ก็หาทางทำให้รถไม่สามารถใช้งานได้ (หากส่วนนี้เจอคนก็ลองสะกดรอยเพื่อเช็คจำนวนและหาโอกาส)
หากไม่สามารถทำได้ก็รีบขึ้นไปบอกสุวัจนีเกี่ยวกับโซ่ที่ผูกกับเสาและรถที่ลามโซ่ที่ว่า
เขาพบว่ามันแค่พันแล้วใช้ขอเกี่ยวไว้ จะเอาออกก็ไม่ได้ยากอะไร เพียงแต่พอเขาเข้าไปใกล้ ๆ รถ ประตูก็เปิดออก คนที่น่าจะเป็นคนขับก็พรวดพราดออกมาแล้วเริ่มวิ่งหนี
ถ้าจุดนี้ซ่อนตัวได้ดีก็ซ่อนตัวต่อไปอย่างกลมกลืนกับสภาพแวดล้อม
ถ้าที่ซ่อนไม่ดีพอก็หาจังหวะใช้เล็บเสือปีนไปซ่อนตัวบนเพดาน
บารอนน้อยใส่ชุดพราง หากเป็นนอกบ้านคงไม่มีใครเห็น แต่พอเป็นในห้องก็เป็นอีกเรื่อง หากซ่อนอยู่ตรงนี้ต่อไป ก็มีความเสี่ยงว่าจะถูกเห็นได้ ดีที่เขามีเล็บเสือจึงปืนตู้ขึ้นไปซ่อนบนหลังคาตู้จุดที่ใกล้เพดาน จุดนี้หากไม่ตั้งใจมองขึ้นมา คงมองไม่เห็นเขา
จากการจับใจความที่เฮียเล้งและผู้หญิงคนนั้นพูดกัน ได้ความว่า เฮียเล้งวางแผนมานานแล้วที่จะให้ฉวีผ่องจับคุณชายใหญ่ เพราะทั้งบ้านนั้นแต่ไหนแต่ไร คนทำงานเป็นแล้วล่อด้วยผลประโยชน์ไม่ได้ก็มีแค่คุณชายใหญ่กับราตรี แต่ราตรีเองก็ทำอะไรไม่ได้มาก ทุกอย่างจึงขึ้นกับคุณชายใหญ่ คราวนี้เป็นโอกาสดีที่คุณชายใหญ่บาดเจ็บ เฮียเล้งจึงคิดว่าเป็นโอกาสอันดีที่จะฮุบกิจการไว้ ไม่นึกว่าจู่ ๆหญิงเล็กที่เขามองข้ามมาโดยตลอดจะเข้ามากู้วิกฤติ แถมท่าทางจะรู้อะไรต่อมิอะไรโดยเฉพาะเรื่องสกปรกของเขามากกว่าคุณชายใหญ่จอมโลกสวยเสียอีก ถ้าปล่อยไว้จนคุ้ยเจอปมของเขาแล้วเอามาเล่นงานเขาได้ ต้องเดือดร้อนแน่นอน ดังนั้นจึงเป้นที่มาของการสั่งเก็บหญิงเล็ก
(http://wudthipan.com/fucko/_images/807de2fd71505ba72b7ec1c10182bc2e/2670%20-%20MW.jpg)
"ว่าแต่ทำไมถึงบอกไม่ให้ชั้นไปงานคืนนี้ล่ะ นี่มันโอกาสเข้าหาคุณชายใหญ่เลยนะ" ฉวีผ่องโวยวาย เธอตั้งใจจะแต่งตัวไปงาน แต่เฮียเล้งกลับบอกว่าไม่ให้เธอเข้าร่วมงาน
O0
"ถ้าลื้ออยากตายก็ไปร่วมงานได้เลย" เฮียเล้งอธิบายว่า เขาให้คนเอาระเบิดเวลาไปติดตั้งในงานแล้ว คนของเขาก็เตรียมตัวอยู่ด้านนอก เตรียมบุกเข้าไปในงานเมื่อเกิดระเบิด คราวนี้พวกมันตายแน่ ๆ หรือต่อให้รอดมาได้บ้าง ความน่าเชื่อถือของบ้านปูนทองก็จะป่นปี้ ทีนี้เขาก็จะใช้เป็นเหตุในการเข้าดูแลกิจการแทน
"5555555555"
-
....
แอบฟังต่อไปพลางคิดว่ามีวิธีติดต่อไปที่บ้านปูนทองบ้างไหม
แต่ถึงไม่โทรไปยังไงก็คงมีคนรู้แหล่ะมั้ง ดูเหมือนพวกเขาจะสื่อสารกันทางจิตได้อยู่แล้ว บารอนน้อยคิด
ฝากด้วยนะวชิระ ถ้าทุกคนตายหมดผมจะรับสืบทอดกิจการเองละกัน อันนี้ก็คิดเฉยๆเหมือนกัน
-
(http://i.imgur.com/yJR3VYG.jpg)
"ให้นงค์ไปเอาด้วยก็ได้จ๊ะ ถ้าไม่ระวังไม่งั้นเดี๋ยวเจอหญิงเล็กวีนอีก" ;)
เธอสั่งให้บริกรสาวตามเธอทำงาน ป้องกันไม่ให้โดนตกเป็นเป้าหมาย (...)
-
มองตามไปยังสนามแล้วถามชายกลางว่าเขาเห็นอะไรบ้าง พลางชวนคุยแล้วมองดูว่ามีอะไรเตะตาผิดสังเกตไหม ตรงนี้อยู่ห่างจากสนามไกลมากแค่ไหน ปลอดภัยไหมถ้าเกิดมีระเบิดตูมขึ้นมา
ไม่ต้องกลัวนะครับ ถ้ามันระเบิดขึ้นมาอย่างน้อยผมก็รอดนะ อันนี้วชิระคิดเฉยๆ
"ผมว่าเราน่าจะเพิ่มเวรยามนะครับ ถ้าเกิดเหตุร้ายขึ้นหน้าตาของวงศ์ตระกูลคงป่นปี้"
วชิระพูดพลางดูปฏิกริยาของทั้งชายกลางและบุษบาเพื่อจะสังเกตว่าพวกเขาไม่รู้หรือแค่หลบลี้มาแอบเพราะรู้ถึงอันตรายที่อาจเกิดขึ้น
-
มาริยะใช้ทักษะสะกดรอย + เคลื่อนไหวในความมืด + ไม้ตามคนน่าสงสัยไปก่อนที่จะฟาดและพากลับไปให้สุวัจนีพร้อมกับโซ่และเล่าเรื่องที่ว่า
-
....
แอบฟังต่อไปพลางคิดว่ามีวิธีติดต่อไปที่บ้านปูนทองบ้างไหม
แต่ถึงไม่โทรไปยังไงก็คงมีคนรู้แหล่ะมั้ง ดูเหมือนพวกเขาจะสื่อสารกันทางจิตได้อยู่แล้ว บารอนน้อยคิด
ฝากด้วยนะวชิระ ถ้าทุกคนตายหมดผมจะรับสืบทอดกิจการเองละกัน อันนี้ก็คิดเฉยๆเหมือนกัน
บารอนน้อยรู้เบอร์โทรของทั้งที่บ้านปูนทองและตำรวจ ถ้าหาโทรศัพท์ได้ เขาคงสามารถโทรแจ้งเหตุร้ายได้ อันที่จริงในห้องนี้ก็มีโทรศัพท์
ฉวีผ่องและเฮียเล้งพูดคุยกันต่อ แต่ไม่ได้เรื่องอะไรเพิ่มเติมมากนัก นอกจากรู้ว่าฉวีผ่องเป็นคู่ขาลับ ๆ ของเฮียเล้ง ตอนนี้เมื่อคุยเรื่องสำคัญกันเสร็จ เฮียเล้งก็เริ่มเล่นปูไต่กับฉวีผ่อง จากนั้นก็ชักชวนกันเดินออกจากห้องเพื่อไปห้องนอน
([url]http://i.imgur.com/yJR3VYG.jpg[/url])
"ให้นงค์ไปเอาด้วยก็ได้จ๊ะ ถ้าไม่ระวังไม่งั้นเดี๋ยวเจอหญิงเล็กวีนอีก" ;)
เธอสั่งให้บริกรสาวตามเธอทำงาน ป้องกันไม่ให้โดนตกเป็นเป้าหมาย (...)
บริกรสาว อึก ๆ อัก ๆ แต่ก็ยอมตามแบบไม่เต็มใจ ระหว่างนั้นก็มองซ้ายมองขวาหลุกหลิก
มองตามไปยังสนามแล้วถามชายกลางว่าเขาเห็นอะไรบ้าง พลางชวนคุยแล้วมองดูว่ามีอะไรเตะตาผิดสังเกตไหม ตรงนี้อยู่ห่างจากสนามไกลมากแค่ไหน ปลอดภัยไหมถ้าเกิดมีระเบิดตูมขึ้นมา
ไม่ต้องกลัวนะครับ ถ้ามันระเบิดขึ้นมาอย่างน้อยผมก็รอดนะ อันนี้วชิระคิดเฉยๆ
"ผมว่าเราน่าจะเพิ่มเวรยามนะครับ ถ้าเกิดเหตุร้ายขึ้นหน้าตาของวงศ์ตระกูลคงป่นปี้"
วชิระพูดพลางดูปฏิกริยาของทั้งชายกลางและบุษบาเพื่อจะสังเกตว่าพวกเขาไม่รู้หรือแค่หลบลี้มาแอบเพราะรู้ถึงอันตรายที่อาจเกิดขึ้น
จุดที่ชายกลางอยู่เป็นมุมสนาม เขาสามารถมองเห็นภาพของทั้งสนามได้อย่างชัดเจน ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะพ้นรัศมีระเบิดไหม แต่ถ้ามีระเบิดกลางสนาม ที่นี่ก็น่าจะอยู่ห่างจากศูนย์กลางการระเบิดมากกว่าจุดอื่นในสนามล่ะ
(http://wudthipan.com/fucko/_images/4680b01e2507b1275cfe74d49a41b847/3109%20-%20MW.jpg)
"ไม่รู้สิ แต่ถ้าชั้นเป็นคนที่คิดร้ายต่อบ้านปูนทองล่ะก็ งานนี้เป็นโอกาสที่ชั้นไม่ยอมพลาดแน่ ๆ" ชายกลางตอบคำถามของวชิระ ส่วนบุษบาทำหน้าฉงน ไม่เข้าใจว่าวชิระถามอะไร
"เอ๊ะ นั่น..." ชายกลางขมวดคุิ้ว เขาเห็นหญิงเล็กที่วีนแตก อนงค์ที่ลากบริกรหนีไปอีกทาง
มาริยะใช้ทักษะสะกดรอย + เคลื่อนไหวในความมืด + ไม้ตามคนน่าสงสัยไปก่อนที่จะฟาดและพากลับไปให้สุวัจนีพร้อมกับโซ่และเล่าเรื่องที่ว่า
มาริยะเคลื่อนไหวในเวลากลางคืนได้อย่างคล่องแคล่ว เมื่อบวกกับความสามารถในการสะกดรอย จึงไม่ยากที่เขาจะไล่ตามคนขับรถไป แต่เนื่องจากรถมีสองคัน คนที่วิ่งลงมาก็มาจากทั้งสองคัน มาริยะจึงเลือกตีหัวคนนึงสลบแล้วลากกลับไป
ไม้หน้าสามหัก กลับมาใช้ได้ตอนหน้า
มาริยะลากไม้หน้าสามขึ้นสถานีตำรวจ เจอกับสุวัจนีที่กำลังคุยกับชายคนหนึ่ง แต่งตัวมอมแมม มือนึงถือถุงพลาสติกขนาดใหญ่ อีกมือถือถุงโอเลี้ยงหลายถุง
"มาส่งอาหารค้าบ" ชายคนนั้นวางถุงใหญ่ตรงหน้าสุวัจนี
"ข้าวผัดกับโอเลี้ยงเหรอ น่ากินจัง" สุวัจนีแหวก ๆ ถุงดู
"มีพอทุกคนเลยนะค้าบ ผู้กองเลือกก่อนเลยย" คนส่งอาหารแสดงน้ำใจ
สุวัจนีได้ยินก็ทำท่าดีใจ เลือกห่อข้าวผัดกับโอเลี้ยง เมินมาริยะที่แบกผู้ต้องสงสัยขึ้นสถานีมาโดยสิ้นเชิง
-
(http://i.imgur.com/yJR3VYG.jpg)
อนงค์รู้สึกได้ว่ามันแปลกๆที่บริกรสาวหล่อกแหล่กขนาดนี้ จึงถามไป
"มีอะไรรึเปล่าจ๊ะ?" ;)
แน่นอนเธอไม่ปล่อยให้อีกฝ่ายคลาดสายตา
-
"แต่พอดีคุณไม่ได้เกี่ยวข้องด้วยก็เลยออกมาหลบให้พ้นรัศมี" วชิระก็พูดไป สายตายังมองดูที่ลานว่าง
-
รอให้ทั้งคู่ออกไปแล้วโทรไปแจ้งเรื่องที่รู้มาให้ชายกลางทราบ
จากนั้นจึงถามนายแสงว่าจะเอาไงต่อ
-
"ไหน ๆ คุณก็อุศาเอาอาหารกับน้ำมาให้พวกเราแล้วทำไมคุณไม่มากินกับพวกเราละครับ ? เริ่มจากให้คุณทานอาหารพวกนี้ก่อนเป็นคนแรกเพื่อแสดงความจริงใจก่อนเลย ถ้ามันไม่ได้วางยาอะไรเอาไว้ !?"
มาริยะห้ามไม่ให้สุวัจนีกับตำรวจอีกคนทานอาหารและน้ำที่คนมอมแม่มเอามาให้ พลางให้คนมอมแม่มที่ว่าทานอาหารพวกนั้นก่อนพร้อมกับนำคนที่หมดสติโยนให้สุวัจนีพร้อมอธิบาย
-
([url]http://i.imgur.com/yJR3VYG.jpg[/url])
อนงค์รู้สึกได้ว่ามันแปลกๆที่บริกรสาวหล่อกแหล่กขนาดนี้ จึงถามไป
"มีอะไรรึเปล่าจ๊ะ?" ;)
แน่นอนเธอไม่ปล่อยให้อีกฝ่ายคลาดสายตา
(http://wudthipan.com/fucko/_images/3eae7fe51bb473a744a142c8ecded1b8/25%20-%20tagme.jpg)
"ม..ไม่มีอะไรค่ะ ไม่มี ๆ" บริกรหญิงปฏิเสธพัลวัน แต่เงียบไปพักนึกเธอก็เอ่ยปาก
"เอ่อ บังเอิญฉันรู้จักคนในบ้านนี้คนนึง เป็นเด็กผู้ชายที่ชอบยิงปืนขู่ชาวบ้าน วันนี้ฉันมองหาเขาไม่เจอ พอจะทราบไหมคะว่าเขาไปไหน"
รอให้ทั้งคู่ออกไปแล้วโทรไปแจ้งเรื่องที่รู้มาให้ชายกลางทราบ
จากนั้นจึงถามนายแสงว่าจะเอาไงต่อ
เฮียเล้งและฉวีผ่องออกไปจากห้อง บารอนน้อยและนายแสงออกจากที่ซ่อน นายแสงไปดูต้นทางที่ประตูระหว่างที่บารอนน้อยหมุนโทรศัพท์กลับเข้าบ้านปูนทอง
"สวัสดีค่ะ บ้านปูนทองค่ะ" รอค่อนข้างนานกว่าจะมีคนรับสาย บารอนน้อยคลับคล้ายว่าเป็นเสียงของลลิตา
จะว่าไงบ้างก็ว่าไปเลย
"แต่พอดีคุณไม่ได้เกี่ยวข้องด้วยก็เลยออกมาหลบให้พ้นรัศมี" วชิระก็พูดไป สายตายังมองดูที่ลานว่าง
ชายกลางหันมามองเขา ท่าทางงุนงง ไม่เข้าใจว่าวชิระพูดอะไร
"ไหน ๆ คุณก็อุศาเอาอาหารกับน้ำมาให้พวกเราแล้วทำไมคุณไม่มากินกับพวกเราละครับ ? เริ่มจากให้คุณทานอาหารพวกนี้ก่อนเป็นคนแรกเพื่อแสดงความจริงใจก่อนเลย ถ้ามันไม่ได้วางยาอะไรเอาไว้ !?"
มาริยะห้ามไม่ให้สุวัจนีกับตำรวจอีกคนทานอาหารและน้ำที่คนมอมแม่มเอามาให้ พลางให้คนมอมแม่มที่ว่าทานอาหารพวกนั้นก่อนพร้อมกับนำคนที่หมดสติโยนให้สุวัจนีพร้อมอธิบาย
คนส่งอาหารท่าทางอึกอัก แล้วก็วิ่งหนีทันที ทิ้งทั้งโอเลี้ยงและข้าวผัด
-
มาริยะยึดอาหารและเครื่องดื่มที่คนมอมแม่มให้มาทั้งหมดและเอาไปทิ้ง ก่อนที่จะสอบถามสุวัจนีว่ารู้จักคนม่อมแม่มนั้นด้วยหรอ และถ้าไม่รู้จักก็ถามต่อ
ว่าผู้ปกครองไม่เคยเตือนเรื่องรับของจากคนแปลกหน้าบ้างเลยหรอ ก่อนที่จะกลับเข้ามาคุยและแจ้งเรื่องรถกระบะและชายที่หมดสติให้สุวัจนีรู้พลางไปดูคนที่อยู่ในห้องขังอีกครั้ง
-
บอกลลิตาให้ตามชายกลางมาดาวนมีเรื่องสำคัญ
จากนั้นก็บอกเรื่องมีระเบิดเวลาในบ้าน
-
(http://i.imgur.com/yJR3VYG.jpg)
"เอ ขอนงค์นึกก่อนน้า" ;)
อนงค์นึกหน้าตามคำอธิบายของบริกรหญิง ว่าอยู่นอกงานจริงๆหรือไม่ ใครคนไหนเธอเห็นครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่หว่า
(อ้างอิงจากว่าตอนนี้อนงค์จะรู้ว่าใครบ้างหรือคนหน้าตาแบบใดบ้างที่อยู่หรือไม่อยู่ในงาน เพียงแต่ต้องระบุชื่อหรือหน้าเท่านั้น)
-
นี่บารอนน้อยไงนง จำไม่ได้เกรอ
-
วชิระเลิกสนใจชายกลางแล้วไปกระวิบบอกบุษบาว่ามีระเบิดซ่อนอยู่ในบ้าน
-
มาริยะยึดอาหารและเครื่องดื่มที่คนมอมแม่มให้มาทั้งหมดและเอาไปทิ้ง ก่อนที่จะสอบถามสุวัจนีว่ารู้จักคนม่อมแม่มนั้นด้วยหรอ และถ้าไม่รู้จักก็ถามต่อ
ว่าผู้ปกครองไม่เคยเตือนเรื่องรับของจากคนแปลกหน้าบ้างเลยหรอ ก่อนที่จะกลับเข้ามาคุยและแจ้งเรื่องรถกระบะและชายที่หมดสติให้สุวัจนีรู้พลางไปดูคนที่อยู่ในห้องขังอีกครั้ง
สุวัจนีบอกว่าไม่รู้จัก พอโดนถามก็ทำหน้าเจื่อน ๆ ก่อนจะทุบมือปุ ที่แท้ผู้ต้องหาคราวก่อนที่ผูกคอในคุกจนตับแตกตาย เป็นฝีมือฆาตกรรมอำพรางแบบนี้นี่เอง มิน่าล่ะ ตำรวจที่เฝ้าเวรถึงได้หลับสนิท กว่าจะรู้ว่าผู้ต้องหาผูกคอก็ตอนที่ตื่นมาตอนเช้า เป็นแบบนี้นี่เอง
(http://wudthipan.com/fucko/_thumbs/ffc31d1fac9c7d9aa4ac1d28b1f756af/thumb.jpg)
"แผนการของผู้ร้ายลึกล้ำมาก แต่แค่นี้ตำรวจสืบได้อยู่แล้ว" สุวัจนีพึมพำชื่นชมตัวเอง แต่พอรู้เรื่องรถกระบะเธอก็ลืมคว้าปืนกับไฟฉายชักชวนตำรวจที่เป็นร้อยเวรวิ่งลงไปดูที่ใต้ถุน
ฝ่ายมาริยะเดินไปดูนักโทษที่ห้องขัง หมอนั่นยังนอนอยู่ในห้องขังตามปกติ ส่วนตำรวจที่เฝ้าหน้าห้องถึงตอนแรกจะทำท่าสัปหงก แต่พอมาริยะเดินมาก็รีบนั่งหลังตรงให้ดูเข้มแข็ง
มาริยะตรวจแล้วก็กลับมา พอดีกับสุวัจนีและร้อยเวรที่วิ่งโครมครามขึ้นมาบนโรงพัก
(http://wudthipan.com/fucko/_thumbs/ffc31d1fac9c7d9aa4ac1d28b1f756af/thumb.jpg)
"แย่แน่ คราวนี้แย่แน่ ๆ " สุวัจนีโวยวายไม่รู้เรื่อง ร้อยเวรที่ตามมาเลยช่วยอธิบายว่า เขาเห็นรถบรรทุกไม่น่าไว้ใจวิ่งมาจอดหน้าโรงพัก จากนั้นก็มีชายฉกรรจ์ไม่ต่ำกว่ายี่สิบคนโดนลงมา มีมีดไม้ครบมือ ดูแล้วไม่น่าจะมาดี
([url]http://i.imgur.com/yJR3VYG.jpg[/url])
"เอ ขอนงค์นึกก่อนน้า" ;)
อนงค์นึกหน้าตามคำอธิบายของบริกรหญิง ว่าอยู่นอกงานจริงๆหรือไม่ ใครคนไหนเธอเห็นครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่หว่า
(อ้างอิงจากว่าตอนนี้อนงค์จะรู้ว่าใครบ้างหรือคนหน้าตาแบบใดบ้างที่อยู่หรือไม่อยู่ในงาน เพียงแต่ต้องระบุชื่อหรือหน้าเท่านั้น)
ถ้ามีรูปหน้าหรือชื่อ อนงค์จะรู้ แต่ถ้าบอกใบ้มาแค่นี้ อนงค์ต้องเดาชื่อให้ออกว่าหมายถึงใคร
บอกลลิตาให้ตามชายกลางมาดาวนมีเรื่องสำคัญ
จากนั้นก็บอกเรื่องมีระเบิดเวลาในบ้าน
ลลิตาบอกว่าจะไปตามชายกลางให้ รอสักครู่
ระหว่างรอสาย นายแสงก็ให้สัญญาณว่ามีคนกำลังเดินมาที่ห้องนี้
วชิระเลิกสนใจชายกลางแล้วไปกระวิบบอกบุษบาว่ามีระเบิดซ่อนอยู่ในบ้าน
บุษบาถามว่าไปรู้มาจากไหน เมาไวน์รึไง
เขาเห็นลลิตาออกมาจากเรือนใหญ่ เดินตัดสนามมาทางชายกลาง
-
(http://i.imgur.com/yJR3VYG.jpg)
"เด็กผู้ชาย เด็กผู้ชาย...." จริงๆก็มีเด็กผู้ชายในบ้านแค่ไม่กี่คนนะ แปลกจัง
"บารอนน้อยรึเปล่าจ๊ะ?" ;) เธอแค่เดาๆเด็กผู้ชายซักคนในบ้าน ไม่ได้รู้เรื่องปงเรื่องปืนเท่าไหร่
-
มาริยะยักคิ้วข้างหนึ่งขึ้นก่อนที่จะสอบถามสุวัจนีด้วยความระมัดระวังว่า "ตอนที่มาถึงทีนี้ครั้งแรกผมจำได้ว่าตำรวจที่อยู่ที่นี้มีเพียงสองไม่ใช่หรอ(สุวัจนีกับตำรวจเฝ้าหน้าห้อง)"
ก่อนที่จะสอบถามว่าร้อยเวรที่ตามหลังสุวัจนีมานั้นมาจากไหน ? พลางบอกให้สุวัจนีเรียกกำลังเสริม ถ้าไม่มีกำลังเสริมมาจริง ๆ ก็บอกให้สุวัจนีเตรียมรถหาที่หลบให้นายดำ
พร้อมกับย้ำสุวัจนีกับตำรวจที่อยู่ในพื้นที่แห่งนี้อีกครั้งว่าอย่าลืมพกปืนติดตัวเอาไว้ด้วย ก่อนที่มาริยะจะสอบถามสุวัจนีว่าที่โรงพักแห่งนี้มีห้องเก็บอาวุธบ้างไหม ?
ตัวเค้าจะขอยืมมายิงขู่พวกชายฉกรรจ์ที่ลงจากรถตู้มาพร้อมอาวุธครบมือ และเตื่อนสุวัจนีอีกครั้งหนึ่งว่าให้ไปแจ้งตำรวจหน้าห้องขังที่กำลังจะหลับและคนอื่น ๆ
ถึงเรื่องชายฉกรรจ์ติดอาวุธด้วย ถ้าหากมาริยะสามารถยืมปืนจากสุวัจนีหรือโรงพักแห่งนี้ได้จริง ๆ ก็รีบลงไปยิงขู่หน้าโรงพักและตะโกนบอกให้พวกนั้นทิ้งอาวุธลง
ก่อนจะกระซิบเพื่อสอบถามสุวัจนีเรื่องคนของเฮียเล้งว่ามีเยอะสุดน่าจะประมาณกี่คน เพราะดูจากท่าทีของจำนวนคนที่ถูกส่งมาแล้วแลดูเหมือนว่าเฮียเล้งจะร้อนรน
และส่งคนทั้งหมดมาที่นี้เพื่อเก็บนายดำเลยมากกว่า หากสุวัจนีคุ้นหน้าคุ้นตาคนไหนที่เคยอยู่กับเฮียเล้งและลงมาจากรถบ้างพวกเราก็ควรที่จะจับหากเป็นไปได้ เพื่อหลักฐานที่แน่นหนามากขึ้น
เริ่มขึ้นเยอะจนรู้สึกได้ ตัดออกหน่อยแล้วกัน
-
วางสายโทรศัพท์ไว้แบบไม่สนิท ให้อีกฝั่งได้ยินเสียงทางด้านนี้
จากนั้นก็ไปซ่อนตัวตามเดิม
-
วชิระคิดว่าให้คนที่กำลังเดินมาบอกกับชายกลางดีกว่า เพราะเขาน่าจะต้องใช้เวลานับสิบเทิร์นในการอธิบาย
-
([url]http://i.imgur.com/yJR3VYG.jpg[/url])
"เด็กผู้ชาย เด็กผู้ชาย...." จริงๆก็มีเด็กผู้ชายในบ้านแค่ไม่กี่คนนะ แปลกจัง
"บารอนน้อยรึเปล่าจ๊ะ?" ;) เธอแค่เดาๆเด็กผู้ชายซักคนในบ้าน ไม่ได้รู้เรื่องปงเรื่องปืนเท่าไหร่
บริกรสาวไม่แน่ใจ แต่พออนงค์อธิบายหน้าตา เธอก็พยักหน้ารัว ๆ
"เค้าอยู่ไหนเหรอ ฉันมีเรื่องสำคัญต้องบอกเขา" บริกรสาวถาม
มาริยะยักคิ้วข้างหนึ่งขึ้นก่อนที่จะสอบถามสุวัจนีด้วยความระมัดระวังว่า "ตอนที่มาถึงทีนี้ครั้งแรกผมจำได้ว่าตำรวจที่อยู่ที่นี้มีเพียงสองไม่ใช่หรอ(สุวัจนีกับตำรวจเฝ้าหน้าห้อง)"
ก่อนที่จะสอบถามว่าร้อยเวรที่ตามหลังสุวัจนีมานั้นมาจากไหน ? พลางบอกให้สุวัจนีเรียกกำลังเสริม ถ้าไม่มีกำลังเสริมมาจริง ๆ ก็บอกให้สุวัจนีเตรียมรถหาที่หลบให้นายดำ
พร้อมกับย้ำสุวัจนีกับตำรวจที่อยู่ในพื้นที่แห่งนี้อีกครั้งว่าอย่าลืมพกปืนติดตัวเอาไว้ด้วย ก่อนที่มาริยะจะสอบถามสุวัจนีว่าที่โรงพักแห่งนี้มีห้องเก็บอาวุธบ้างไหม ?
ตัวเค้าจะขอยืมมายิงขู่พวกชายฉกรรจ์ที่ลงจากรถตู้มาพร้อมอาวุธครบมือ และเตื่อนสุวัจนีอีกครั้งหนึ่งว่าให้ไปแจ้งตำรวจหน้าห้องขังที่กำลังจะหลับและคนอื่น ๆ
ถึงเรื่องชายฉกรรจ์ติดอาวุธด้วย ถ้าหากมาริยะสามารถยืมปืนจากสุวัจนีหรือโรงพักแห่งนี้ได้จริง ๆ ก็รีบลงไปยิงขู่หน้าโรงพักและตะโกนบอกให้พวกนั้นทิ้งอาวุธลง
ก่อนจะกระซิบเพื่อสอบถามสุวัจนีเรื่องคนของเฮียเล้งว่ามีเยอะสุดน่าจะประมาณกี่คน เพราะดูจากท่าทีของจำนวนคนที่ถูกส่งมาแล้วแลดูเหมือนว่าเฮียเล้งจะร้อนรน
และส่งคนทั้งหมดมาที่นี้เพื่อเก็บนายดำเลยมากกว่า หากสุวัจนีคุ้นหน้าคุ้นตาคนไหนที่เคยอยู่กับเฮียเล้งและลงมาจากรถบ้างพวกเราก็ควรที่จะจับหากเป็นไปได้ เพื่อหลักฐานที่แน่นหนามากขึ้น
เริ่มขึ้นเยอะจนรู้สึกได้ ตัดออกหน่อยแล้วกัน
(มีร้อยเวรอยู่ตั้งแต่ต้นจริง ๆ ลองอ่านดูดี ๆ)
ใช่สินะ ต้องเรียกกำลังเสริม สุวัจนีหันไปบอกร้อยเวรให้วิ่งไปใช้วิทยุประจำสถานีแจ้งขอความช่วยเหลือทันที อีกสักพักตำรวจจากสถานีข้างเคียงคงมาถึง
สุวัจนีบอกว่า ตัวเธอ ร้อยเวร และตำรวจเฝ้าห้องขังมีปืนพกประจำตัวอยู่แล้ว ที่โต๊ะทำงานมีปืนยาวอีกกระบอก แต่อาวุธใหญ่ ๆ กว่านั้นอยู่ในห้องเก็บของกลางที่ใต้ถุนสถานี กุญแจเปิดห้องนั้นอยู่ที่เธอ ว่าแล้วเธอก็คว่าปืนยาวไปฟุบหมอบตรงชานบันได เตรียมยิงผู้บุกรุกที่เริ่มเคลื่อนที่ใกล้เข้ามา ฝ่ายตำรวจคุมห้องขังก็ชักปืนพกแอบอยู่ที่ข้างหน้าต่างใกล้จุดที่เขานั่งเฝ้าห้องขัง
มาริยะจะทำอย่างไรต่อไป
- ยืมปืนยาวไปปักหลังยิงล่อที่บันไดขึ้นสถานี
- ขอกุญแจลงไปเปิดเอาอาวุธที่ห้องใต้ถุน
- อื่น ๆ
(รูปสถานี เผื่อจะช่วยให้เข้าใจมากขึ้น ตัวสถานีจริงๆ อยู่ชั้นสอง ใครจะขึ้นมาแจ้งความก็ต้องขึ้นมาทางบันได สุวัจนีแอบอยู่ตรงราวกั้นใต้ป้ายตรงกลางระหว่างบันไดทั้งสองฟาก ตำรวจเฝ้าห้องขังหลบหลังหน้าต่างทางขวา ส่วนร้อยเวรกำลังวิทยุขอกำลังเสริมในห้องทำงานในส่วนของอาคารที่อยู่ทางซ้ายของภาพ
(http://webiz.co.th/files/photos/1137686/1021691.jpg)
วางสายโทรศัพท์ไว้แบบไม่สนิท ให้อีกฝั่งได้ยินเสียงทางด้านนี้
จากนั้นก็ไปซ่อนตัวตามเดิม
ได้ผล เวรยามแค่ชะโงกหน้าเข้ามา ฉายไฟแบบผ่าน ๆ แล้วก็ปิดประตูเดินจากไป
วชิระคิดว่าให้คนที่กำลังเดินมาบอกกับชายกลางดีกว่า เพราะเขาน่าจะต้องใช้เวลานับสิบเทิร์นในการอธิบาย
ลลิตาบอกว่าชายกลางโทรมา มีเรื่องสำคัญจะพูดด้วย ชายกลางเหมือนสังหรณ์อะไรบางอย่าง เขารีบตรงรี่ไปที่เรือนใหญ่เพื่อรับโทรศัพท์ทันที โดยมีลลิตากับบุษบาตามไปด้วย
วชิระจึง...
- ตามไป
- คุยกับ...(ระบุ)
- อื่น ๆ
-
ลงมาคุยกับชายกลาง เล่าเรื่องที่รู้มาให้ฟัง ถามว่าเขามีแผนการอะไรต่อไปและจะแนะนำอะไรทางนี้ไหม
สู้ๆนะคับ พี่กลาง
-
- อื่น ๆ : ยืมปืนยาว (ถ้ามีกระสุนยิงขู่จะดีมาก) ก่อนที่จะยืนดักที่บันไดพลางตะโกนบอกให้อีกฝ่ายวางอาวุธลง แต่ถ้าไม่ได้ผลก็ยิงขู่
-
(http://i.imgur.com/yJR3VYG.jpg)
"นงค์ไม่เห็นเลย ไม่แน่อาจจะออกไปข้างนอกน่ะจ่ะ" เธอว่าอย่างใจเย็น
"ฝากบอกนงค์ก่อนมั้ยจ๊ะ?" ;)
-
- ตามไป วชิระเป็นลิ่วล้อที่ดีของเขา
-
ลงมาคุยกับชายกลาง เล่าเรื่องที่รู้มาให้ฟัง ถามว่าเขามีแผนการอะไรต่อไปและจะแนะนำอะไรทางนี้ไหม
สู้ๆนะคับ พี่กลาง
ชายกลางได้คุยโทรศัพท์และรู้เรื่อง เขาขอบคุณและบอกว่า ก่อนอื่นก็คงต้องรู้ให้ได้ว่าพวกเฮียเล้งวางระเบิดไว้ที่ไหน ถ้าเป็นไปได้ก็อยากจะหยุดระเบิดและสะกัดคนของเฮียเล่งก่อนที่จะมาป่วนในงาน
ส่วนทางบารอนน้อย ชายกลางบอกให้ระวังตัวให้ดี จริง ๆ อยากให้รีบกลับมา มีเรื่องแบบนี้ฝีมือของนายแสงก็เป็นเรื่องจำเป็น แต่คงไม่ทันแล้ว ก็อยู่ช่วยบารอนน้อยไปละกัน
"นางแสงเป็นคนมีฝีมือ ไม่น่ามีปัญหา ระวังอย่าให้ถูกเห็นหน้าก็แล้วกัน เดี๋ยวจะมีปัญหากับตำรวจทีหลัง" ชายกลางให้คำแนะนำก่อนวางสาย
- อื่น ๆ : ยืมปืนยาว (ถ้ามีกระสุนยิงขู่จะดีมาก) ก่อนที่จะยืนดักที่บันไดพลางตะโกนบอกให้อีกฝ่ายวางอาวุธลง แต่ถ้าไม่ได้ผลก็ยิงขู่
สุวัจนีไม่ให้ยืม งกมาก ก็ชั้นจะใช้ นายจะมาแย่งชั้นได้ไง ตำรวจที่ไหนเขาจะยกอาวุธหลักของตัวเองให้ชาวบ้าน แล้วใช้อาวุธสำรองกัน
ระหว่างที่มาริยะเบี่ยงเบนความสนใจของสุวัจนีจากผู้บุกรุก พวกนั้นก็ข้ามสนามหน้าสถานีมาครึ่งทางแล้ว พอสุวันจีหันกลับไปมองเห็นก็ตกใจรีบยิงขู่ นั่นทำให้พวกที่เดินกลางสนามซึ่งอยู่โล่งแจ้งไม่มีทางเลือกนอกจากยิงต้านกดหัวฝั่งตำรวจไว้ เพื่อให้พวกตนบุกเข้าประชิดตัวสถานีให้ได้ (ถ้าเลือกทางตามปกติ หรือเลือกอะไรที่ไม่กวนสมาธิสุวัจนี เธอจะยิงกระสุนนัดแรกขู่ตั้งแต่อีกฝ่ายอยู่แถวรั้ว ซึ่งจะทำให้พวกนั้นต้องรีบหาที่กำบังใกล้ตัว ไม่กล้าข้ามสนามหญ้า)
กระสุนจากฝ่ายผู้บุกรุกบินว่อนจนทั้งสุวัจนี ตำรวจ และมาริยะโงหัวไม่ขึ้น ม่านกระสุนครอบคลุมตลอดแนวบันได หมดทางที่จะก้าวลงบันไดได้ ถ้าไม่ใช่เพราะไฟฟ้าที่ดับไปแล้วทำให้เล็งไม่แม่น ฝ่ายตำรวจคงพรุนไปเรียบร้อย แต่ถึงอย่างนั้นเสียงปืนที่ใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ ก็บอกให้รู้ว่าพวกโจรรุกคืบเข้ามาใกล้เรื่อย ๆ แล้ว ตอนนี้สุวัจนีและตำรวจเฝ้าห้องขังได้แต่ยกปืนขึ้นยิงโต้โดยไม่เล็งเท่านั้น
([url]http://i.imgur.com/yJR3VYG.jpg[/url])
"นงค์ไม่เห็นเลย ไม่แน่อาจจะออกไปข้างนอกน่ะจ่ะ" เธอว่าอย่างใจเย็น
"ฝากบอกนงค์ก่อนมั้ยจ๊ะ?" ;)
เมื่อรู้ว่าบารอนน้อยไม่อยู่ บริกรหญิงก็อ้าปากค้าง ครางว่า แย่แล้ว ออกไปข้างนอกเหรอ ไม่นึกมาก่อนเลย แบบนี้จะทำอย่างไรดีล่ะ
และเมื่ออนงค์ถามว่าบอกเธอได้ไหม บริกรสาวก็ทำหน้าสับสนก่อนจะถอนใจ บอกว่าจะบอกก็ได้ แต่มันเป็นเรื่องคอขาดบาดตาย ในเมื่อบารอนน้อยไม่อยู่ เธอก็ไม่คิดจะเสี่ยงเกินตัว อยากรู้ก็ตามเธอมาสิ
บริกรสาวหันไปทางประตูรั้วแล้วเดินลิ่ว ๆ ไป
อนงค์คิดว่าจะเอาไงดีนะ บริกรคนนี้น่าสงสัย งานก็เยอะเสียด้วย ไม่สนใจดีกว่ามั้ง แต่ตอนนั้นเองที่เธอเห็นใครคนหนึ่งเดินผ่านมา บางทีถ้าเธอชวนใครคนนั้นให้เดินตามไปด้วยกันก็น่าจะอุ่นใจกว่า
สุดท้ายแล้ว อนงค์ตัดสินใจว่า
- ไม่สนใจ
- ชวน (ระบุ - ถ้าอยู่ในบ้านจะชวนได้เสมอ ถ้าเลือกคนที่ไม่อยู่ในบ้านจะเท่ากับไปคนเดียว) ตามบริกรไปด้วยกัน
- อื่น ๆ
- ตามไป วชิระเป็นลิ่วล้อที่ดีของเขา
วชิระตามไป เขาได้ยินชายกลางคุยโทรศัพท์เสียงเครียด เมื่อวางสายชายกลางจุึงได้แจ้งว่า บารอนน้อยสืบรู้ว่าเสี่ยเล้งกำลังวางแผนวางระเบิดในงาน แล้วส่งคนเข้าถล่มอีกระลอก
วชิระจึงให้ความเห็นว่า
- ไปหาระเบิดและถล่มคนของเสี่ยเล้งที่ซุ่มอยู่นอกงานกันเถอะ
- รีบประกาศเลิกงานและอพยพแขกออกไปจากงานเพื่อป้องกันการสูญเสียดีกว่า
- อื่น ๆ
-
(http://i.imgur.com/yJR3VYG.jpg)
oO(อ่ะ นั่นมัน....)
- ชวนราตรี
-
ขอบคุณชายกลาง แล้วเอาชุดพรางมาปิดหน้าไม่ให้ใครเห็น บอกนายแสงให้ทำเหมือนกัน
จากนั้นปรึกษานายแสงว่าเอาไงต่อดี
น่าจะหาทางแก้เผ็ดเฮียเล้งนี้ซะหน่อยเนอะ เสนอความเห็นไปพลางค้นห้องทำงานว่ามีเอกสารลับ
หรือหลักฐานอะไรที่ใช้เล่นงานเฮียเล้งได้ไหม
-
มาริยะบอกว่าให้กลับเข้าไปข้างในสถานีดีกว่า เพราะถ้าอยู่แบบนี้จะถูกยิงขนาบจากทางขึ้นทั้งซ้ายและขวา พวกเราดักรอยิงจากทางเข้าสถานีดีกว่า
เค้าว่าก่อนจะสอบถามว่ามีอาวุธรองหรืออะไรให้เค้าใช้บ้างไหม
-
วชิระได้ยินว่ามีคนจะแก้เผ็ดอาเล้ง
ไปหาระเบิดและถล่มคนของเสี่ยเล้งที่ซุ่มอยู่นอกงานกันเถอะ
-
([url]http://i.imgur.com/yJR3VYG.jpg[/url])
oO(อ่ะ นั่นมัน....)
- ชวนราตรี
ราตรีงง ๆ ที่ถูกลากแต่ก็ตามมาโดยดี พร้อมบอดี้การ์ดตัวประกอบสองคนที่ราตรีกวักมือเรียกให้ตามเธอมา ทั้งสี่คนกึ่งเดินกึ่งวิ่งตามมาทันบริกรสาวที่ใต้ต้นไทรใหญ่หากจากประตูรั้วบ้านประมาณ 50 เมตร เธอชะเง้อมองไปรอบตัวก่อนจะหันมาบอกกับอนงค์
(http://wudthipan.com/fucko/_images/3eae7fe51bb473a744a142c8ecded1b8/25%20-%20tagme.jpg)
"สั้น ๆ นะ ฉันไม่อยากโดนลูกหลง มีคนเตรียมวางระเบิดกลางงานเลี้ยงในบ้านปูนทอง จากนั้นจะมีอีกกลุ่มตามเข้าไปยิงถล่ม ฉันไม่รู้ว่าระเบิดวางไว้ที่ไหน แต่รถขนมือปืนน่าจะจอดซุ่มอยู่ที่หัวมุมตรงโน้นแหละ" บริกรสาวชี้ไปที่ทางแยกสุดถนนห่างไปอีกราว 30 เมตร ตรงจุดนั้นมีป่ากระถินขึ้นทึบ อนงค์มองไม่เห็นว่ามีรถจอดซุ่มอยู่จริงอย่างที่ว่าหรือไม่
ขอบคุณชายกลาง แล้วเอาชุดพรางมาปิดหน้าไม่ให้ใครเห็น บอกนายแสงให้ทำเหมือนกัน
จากนั้นปรึกษานายแสงว่าเอาไงต่อดี
น่าจะหาทางแก้เผ็ดเฮียเล้งนี้ซะหน่อยเนอะ เสนอความเห็นไปพลางค้นห้องทำงานว่ามีเอกสารลับ
หรือหลักฐานอะไรที่ใช้เล่นงานเฮียเล้งได้ไหม
นายแสงเสนอให้ฆ่าปาดคอแล้วเผาบ้านทำลายหลักฐานให้สิ้นซาก ปูนทองจะได้ไร้เสี้ยนหนาม คนอื่นจะได้ไม่กล้าแข็งข้อ
ระหว่างนั้นบารอนน้อยค้นห้องทำงาน เขาพบว่าลิ้นชักโต๊ะทำงานถูกล็อคไว้ และกำแพงหลังโต๊ะทำงาน มีตู้เซฟซ่อนอยู่หลังภาพวาด
มาริยะบอกว่าให้กลับเข้าไปข้างในสถานีดีกว่า เพราะถ้าอยู่แบบนี้จะถูกยิงขนาบจากทางขึ้นทั้งซ้ายและขวา พวกเราดักรอยิงจากทางเข้าสถานีดีกว่า
เค้าว่าก่อนจะสอบถามว่ามีอาวุธรองหรืออะไรให้เค้าใช้บ้างไหม
สุวัจนีครางฮือ ๆ ตายแน่ คราวนี้ตายแน่ ๆ แต่ก็ถอยไปตามที่มาริยะแนะนำ พร้อมกับโยนปืนพกให้มาริยะ
มาริยะ ได้รับ ปืนพกตำรวจ ยิงได้เหมือนปืนพกทั่วไป กระสุนไม่มีวันหมด ปกติยิงไม่เคยถูก แต่ถ้ารุมยิงพร้อมคนอื่นจะถูกเป้าหมายที่ไม่มีหน้าตาแน่นอน
พวกโจรเริ่มขึ้นบันไดมาจากทั้งทางซ้ายและขวา แต่ยังไม่กล้าโผล่หัวขึ้นมาเพราะถูกยิงกดดันไว้
วชิระได้ยินว่ามีคนจะแก้เผ็ดอาเล้ง
ไปหาระเบิดและถล่มคนของเสี่ยเล้งที่ซุ่มอยู่นอกงานกันเถอะ
ชายกลางบอกว่า งั้นเราคงต้องแยกย้ายกันหาระเบิดและคนของเฮียเล้งเพื่อความรวดเร็ว วชิระจะเอาไงดี
- ตามชายกลางไป
- ตามบุษบาไป
- ตาม...(ระบุ) ไป
- ไปคนเดียว (บอกเลยว่าไปหาที่ไหน)
-
ตรวจสอบกับดัก จากนั้นก็ลองใช้มาสเตอร์คีย์เปิดทีละอัน ถ้าเปิดไม่ได้ก็ขอให้นายแสงเปิดให้
เราไม่ได้เป็นโจรร้ายขนาดนั้นนา เอาที่พอเหมาะเถอะ
-
มาริยะใช้ปืนยิงพร้อมคนอื่นไปทั้ง ๆ แบบนั้นพลางสอบถามว่าสถานีเปิดเผยให้คนภายนอกรู้เรื่องห้องขังของนายดำหรือเปล่า
ก่อนที่จะเสนอให้สุวัจนีย้ายห้องขังนายดำตอนนี้เลยดีกว่าเพื่อความปลอดภัยและป้องกันไม่ให้เจ้าพวกนั้นใช้แผนที่ใช้รถกับโซ่ดึงเสาสองต้นใต้ถุนอาคารตำแหน่งเดียวกับห้องขัง
เค้ายังสงสัยนิดหน่อยว่าภายในสถานีแห่งนี้มีพวกของเฮียเล้งแฝงตัวเข้ามาหรือเปล่า แต่ก็ยังไม่ลืมที่จะยิงกดดันไปเรื่อย ๆ จนกว่ากำลังเสริมจะมา
-
(http://i.imgur.com/yJR3VYG.jpg)
:o อนงค์ตกใจมากๆ "คุณราตรีจ๊ะถ้ามันเป็นเรื่องจริงมาต้องแย่มากๆเลย?!?"
เธอขอให้บอดี้การ์ดคนนึงไปกับเธอเพื่อไปดูรถ ส่วนราตรีกับอีกคนให้จับตาดูบริกรสาวไว้เพราะแปลว่าเธอมีส่วนสมรู้ร่วมคิดสินะ....!?
-
ตามบุษบาไป ใช้ความสามารถผู้ช่วยเกาะติดเธอ
-
ตรวจสอบกับดัก จากนั้นก็ลองใช้มาสเตอร์คีย์เปิดทีละอัน ถ้าเปิดไม่ได้ก็ขอให้นายแสงเปิดให้
เราไม่ได้เป็นโจรร้ายขนาดนั้นนา เอาที่พอเหมาะเถอะ
บารอนเจอสัญญาณกลไกกริ่งเตือนแถวเพดานเหนือเซฟ ถ้าเปิดโดยไม่มีกุญแจเซฟและไม่ปิดสัญญาณ กริ่งจะดังสนั่น มาสเตอร์คีย์ใช้เปิดไม่ได้ทั้งลิ้นชักและเซฟ แต่เมื่อให้นายแสงจัดการ นางแสงก็ล้วงมีดหมอที่ยาวประมาณครึ่งศอกออกมา แทงเข้าที่ซอกลิ้นชักแล้วงัดทำลายล็อคไป
ในลิ้นชัก พบกุญแจตู้เซฟ เมื่อมีกุญแจ และรู้ก่อนแล้วว่ามีกลไกสัญญาณเตือน บารอนน้อยจึงไม่มีปัญหาในการเปิดตู้เซฟ
ข้างในนอกจากทอง เครื่องประดับ ปืนพกหนึ่งกระบอก ก็มีสมุดบัญชีและเอกสารปึกหนึ่ง บารอนน้อยอ่านผ่าน ๆ ก็รู้ว่าเป้นบัญชีเครือข่ายธุรกิจผิดกฎหมายและหลักฐานการยักยอกของเฮียเล้ง
มาริยะใช้ปืนยิงพร้อมคนอื่นไปทั้ง ๆ แบบนั้นพลางสอบถามว่าสถานีเปิดเผยให้คนภายนอกรู้เรื่องห้องขังของนายดำหรือเปล่า
ก่อนที่จะเสนอให้สุวัจนีย้ายห้องขังนายดำตอนนี้เลยดีกว่าเพื่อความปลอดภัยและป้องกันไม่ให้เจ้าพวกนั้นใช้แผนที่ใช้รถกับโซ่ดึงเสาสองต้นใต้ถุนอาคารตำแหน่งเดียวกับห้องขัง
เค้ายังสงสัยนิดหน่อยว่าภายในสถานีแห่งนี้มีพวกของเฮียเล้งแฝงตัวเข้ามาหรือเปล่า แต่ก็ยังไม่ลืมที่จะยิงกดดันไปเรื่อย ๆ จนกว่ากำลังเสริมจะมา
มาริยะยิงพร้อมคนอื่น ๆ ทำให้เหล่าผู้ร้ายตัวประกอบที่พยายามขึ้นบันไดมาโดนยิงหงายหลังไปหลายคน การบุกชะงักไป แต่การระดมยิงยังคงมีอยู่ สุวัจนีตะเบ็งเสียงแข่งกับเสียงปืนบอกเขาว่า เรื่องนายดำถูกขังอยู่ที่นี่ถึงจะไม่ได้ประกาศแต่ก็ไม่ใช่ความลับ ถ้าสืบหน่อยก็น่าจะรู้ได้ แต่คืนนี้เธอก็คัดแต่คนที่ไว้ใจได้เรื่องความซื่อสัตย์มาเข้าเวรแล้วนะ
(http://wudthipan.com/fucko/_thumbs/ffc31d1fac9c7d9aa4ac1d28b1f756af/thumb.jpg)
"จริงสิ แย่แล้ว" สุวัจนีตาโตเมื่อมาริยะแนะนำให้ย้ายตัวนายดำออกมา รถสองคันกับโซ่ยังอยู่ข้างล่าง ถ้าไม่สกัดไว้ต้องเป็นไปตามแผนคนร้ายแน่
สุวัจนีขอให้มาริยะไปช่วยตำรวจเฝ้าห้องขังคุมตัวนายดำย้ายมาที่อีกปีกอาคารโดยเร็ว ทางนี้เธอกับร้อยเวรจะสะกัดไว้ก่อน
([url]http://i.imgur.com/yJR3VYG.jpg[/url])
:o อนงค์ตกใจมากๆ "คุณราตรีจ๊ะถ้ามันเป็นเรื่องจริงมาต้องแย่มากๆเลย?!?"
เธอขอให้บอดี้การ์ดคนนึงไปกับเธอเพื่อไปดูรถ ส่วนราตรีกับอีกคนให้จับตาดูบริกรสาวไว้เพราะแปลว่าเธอมีส่วนสมรู้ร่วมคิดสินะ....!?
(http://wudthipan.com/fucko/_images/3eae7fe51bb473a744a142c8ecded1b8/25%20-%20tagme.jpg)
:o "ม...ไม่ใช่นะ ฉันแค่บังเอิญรู้เท่านั้นเอง" บริกรสาวสะดุ้งที่โดนบอดี้การ์ดคุมตัวไว้ตามคำสั่งราตรี
ส่วนอีกคนก็ตามอนงค์ไปดูรถ
เมื่อย่องไปใกล้ประมาณ 15 เมตร เธอก็พบว่าที่เงาไม้ริมถนน มีรถกระบะคันหนึ่งจอดติดเครื่องไว้โดยไม่เปิดไฟจริง ๆ บนกระบะท้าย เห็นเงาของคนหลายคนนั่งอยู่บนขอบกระบะ ประตูฝั่งคนขับที่เปิดไว้ มีคนที่น่าจะเป็นคนขับยืนอยู่ แสงไฟวาบ ๆ บอกให้รู้ว่ามันกำลังสูบบุหรี
ตามบุษบาไป ใช้ความสามารถผู้ช่วยเกาะติดเธอ
บุษบาบอกว่าเธอจะมองหาระเบิดในบริเวณงาน ซึ่งประกอบด้วยบริเวณที่จอดรถ บริเวณสนามที่เป็นที่จัดเลี้ยง และบริเวณโถงหลักของเรือนใหญ่ที่ใช้รับรองคนใหญ่คนโต
(http://wudthipan.com/fucko/_images/ad748f3ecd7fbefa3ec1e025f30801a2/1880%20-%20Galactica%20Galactica_II%20Galactica_III.jpg)
"มันจะเอาระเบิดไปวางไว้ที่ไหนนะ คิดสิคิด" บุษบาพึมพำด้วยใบหน้าเคร่งเครียด
-
เก็บหลักฐานมาแล้วปิดเซฟไว้อย่างเดิม
ลองประเมินหรือสำรวจคร่าวๆว่ามีสถานที่ไหนน่าสนใจอีกไหมในบ้านนี้
ถ้าไม่มีก็เสนอนายแสงว่าเราน่าจะแค่เผาบ้านเฮียล้งทำลายหลักฐานว่าเรามา ก็พอจะแก้แค้นได้บ้าง
ถ้ามีอุปกรณ์จุดไฟก็จุดได้เลยแล้วรีบหนีออกมา
-
- ตอบรับสุวัจนีและรีบไปช่วยย้ายตัวนายและคนที่เค้าตีสลบไป ไปด้วยกัน
-
(http://i.imgur.com/yJR3VYG.jpg)
อนงค์บอกให้บอดี้การ์ดที่ตามมารีบไปแจ้งตำรวจว่ามีบุคคลน่าสงสัยอยู่นอกบ้านจริงๆ ส่วนเธอใช้ไม้เท้าสร้างหมอก และใช้ทักษะนักซุ่มเข้าไปใกล้ๆเป้าหมายมากขึ้น... หวังจะจัดการคนที่หมายปองทำร้ายบ้านปูนทอง!
-
"บริเวณที่จอดรถครับ!" วชิระเสนอทันที
-
เก็บหลักฐานมาแล้วปิดเซฟไว้อย่างเดิม
ลองประเมินหรือสำรวจคร่าวๆว่ามีสถานที่ไหนน่าสนใจอีกไหมในบ้านนี้
ถ้าไม่มีก็เสนอนายแสงว่าเราน่าจะแค่เผาบ้านเฮียล้งทำลายหลักฐานว่าเรามา ก็พอจะแก้แค้นได้บ้าง
ถ้ามีอุปกรณ์จุดไฟก็จุดได้เลยแล้วรีบหนีออกมา
ที่น่าสนใจอีกที่ก็คือห้องนอนของเฮียเล้ง แน่นอนว่าส่วนอื่นของบ้านก็น่าสนใจ บางทีเราอาจจะเจออะไรดี ๆ ในบ้านนี้อีกก็ได้ ใครจะรู้
นายแสงอิดออดเมื่อบอกให้ทุกอย่างจบแค่เผาบ้าน ไม่เห็นจะเป็นการจบเรื่องเลย มีแต่คนตายเท่านั้นแหละที่จะไม่แก้แค้นคืน แต่เมื่อบารอนน้อยชูหลักฐานให้ดูว่าถึงเฮียเล้งจะไม่ตายแต่ถ้าโดนตำรวจจับติดคุกด้วยหลักฐานที่เราเอากลับไป ก็ถือว่าได้แก้แค้นพอแล้ว นายแสงก็ดูจะยอมรับได้
อุปกรณ์จุดไฟมีอยู่ นายแสงมั่นใจว่าถ้าวางเพลิง ก็มีโอกาสมากที่จะเผาบ้านวอดได้ทั้งหลัง
เอาไงดี
- เผาเลย
- ไปห้องนอน
- ไปสำรวจบ้าน
- อื่น ๆ
- ตอบรับสุวัจนีและรีบไปช่วยย้ายตัวนายและคนที่เค้าตีสลบไป ไปด้วยกัน
มาริยะคลานต่ำตะกายไปบอกเรื่องย้ายนักโทษกับตำรวจคุมห้องขัง เขาส่งกุญแจให้มาริยะไปเปิดประตูลูกกรงมานายดำซึ่งเกาะกรงรอออกมา ทันเวลาที่ได้ยินเสียงสตาร์ทเครื่องยนต์ข้างล่างและอาคารทั้งฝั่งไหวยวบพอดี ทั้งสามคนรีบตะเกียกตะกายหนีกลับออกมาก่อนที่ฝั่งห้องขังจะเริ่มยุบตัว
^-^ ^-^ ^-^
ทั้งสามคนมาหมอบกันที่ด้านหลังสุวัจนีอีกครั้ง นายดำชะโงกดูเจ้าคนที่โดนมาริยะฟาดสลบและบอกว่าไม่ผิดแล้ว เจ้านี่คือคนขับรถของเฮียเล้งที่เขาเคยเจอหน้ามาก่อน
ตอนนี้อาคารฝั่งห้องขังถล่มลงไปเรียบร้อย กำแพงด้านที่ว่างโล่งไปเริ่มมีกระสุนปลิวขึ้นมา ทำให้เริ่มหาที่กำบังยากขึ้น
"ยิงยันตรึงพื้นที่เอาไว้ เดี๋ยวกำลังหนุนก็มา" สุวัจนีปลุกใจ
"ส่งเจ้านี่ให้พวกมันแล้วหนีเถอะครับ" ตำรวจคุมนักโทษเสนอ
"ถอยไปตั้งหลักที่ฝั่งสำนักงานดีกว่าครับ" ร้อยเวรตะโกนแข่งกับเสียงปืน
เอาไงดีนะ
([url]http://i.imgur.com/yJR3VYG.jpg[/url])
อนงค์บอกให้บอดี้การ์ดที่ตามมารีบไปแจ้งตำรวจว่ามีบุคคลน่าสงสัยอยู่นอกบ้านจริงๆ ส่วนเธอใช้ไม้เท้าสร้างหมอก และใช้ทักษะนักซุ่มเข้าไปใกล้ๆเป้าหมายมากขึ้น... หวังจะจัดการคนที่หมายปองทำร้ายบ้านปูนทอง!
การ์ดวิ่งกลับไปตามคำสั่งของอนงค์ขณะที่เธอชูไม้เท้าขึ้นและเริ่มสร้างหมอกหนาทึบ
กลุ่มคนบนรถเริ่มรู้สึกผิดสังเกตกับหมอกหนา แต่ก็ยังไม่มีใครออกอาการรู้ว่ามีผู้บุกรุก แน่ล่ะ คนธรรมดาที่ไหนจะคิดว่ามีคนที่สร้างหมอกได้
อนงค์ย่องไปอยู่ห่างจากรถแค่ 2 เมตรได้อย่างง่ายดาย
"บริเวณที่จอดรถครับ!" วชิระเสนอทันที
วชิระเสนอ แต่บุษบาเดินนำไปก่อนแล้ว เขาจึงรีบวิ่งตามไป ทั้งสองคนมาถึงที่จอดรถซึ่งก็คือลานกว้างโรยกรวดใกล้ประตูรั้วบ้านที่ทำให้รถพอจอดได้ราว 20 คัน ซึ่งตอนนี้ก็เต็มไปด้วยรถหรู นายส่งซึ่งเป็นหัวหน้าคนโบกรถจึงต้องให้แขกที่มาช้าวนรถกลับไปจอดที่นอกรั้วเป็นแถวยาว ตอนนี้เขากำลังยุ่งกับการเจรจากับรถสี่ล้อเล็กเก่า ๆ คันหนึ่งที่ต้องการเข้ามาในเขตรั้ว
-
(http://i.imgur.com/yJR3VYG.jpg)
แอบเข้าไปเอาไม้เท้าฟาดหัวคนขับที่ยืนสูบบุหรี่อยู่ให้สลบ
-
"พวกมันคงไล่พังเสาที่ละต้นจนสถานีแห่งนี้พังลงมาทั้งหมดเป็นแน่ และถ้าหยุดยิงขู่มันเมื่อไรมันก็บุกเข้ามาเมื่อนั้นเพราะฉะนั้น !!"
สุ่ม !?
1. มาริยะให้นายดำกับคนขับรถของเฮียเล้งสลับชุดกัน แล้วให้ตำรวจคุมนักโทษกับร้อยเวรพาคนขับรถของเฮียเล้งกระโดดออกนอกหน้าต่างพาตัวปลอมหนีไปเรียกร้องความสนใจจากโจร
2. มาริยะให้นายดำกับคนขับรถของเฮียเล้งสลับชุดกัน แล้วให้สุวัจนีกับมาริยะพานายดำกระโดดออกนอกหน้าต่างหนีไปอย่างเงียบ ๆ โดยไม่ให้พวกผู้บุกรุกรู้ตัว (ให้ที่เหลือยิงกดไว้)
3. มาริยะเปลี่ยนชุดกับนายดำ แล้วกระโดดหนีออกหน้าต่างใกล้ ๆ ให้ผู้บุกรุกเห็นก่อนจะวิ่งหลบหนีไป
4. มาริยะให้นายดำกับตำรวจสักคนเปลียนชุดกัน ก่อนจะพานายดำหนีออกนอกหน้าต่างพร้อมสุวัจนีเพื่อให้ผู้บุกรุกคิดว่าตำรวจบางส่วนเลือกที่จะหนี แล้วพานายดำไปที่ปลอดภัย
5. มาริยะใส่ชุดของคนขับรถเฮียเล้ง ก่อนที่จะกระโดดออกจากตัวอาคารและอ้อมไปจัดการคนเฝ้ารถและขับรถไปชนรถคันที่ใช้โซ่ดึงเสาให้ไม่สามารถขับได้อีก พลางให้พวกตำรวจยิงกดไปอย่างนั้น
6. มาริยะใส่ชุดของคนขับรถเฮียเล้ง ก่อนที่จะกระโดดออกจากตัวอาคารและอ้อมไปจัดการคนเฝ้ารถและขับรถเตรียมไปรับนายดำและตำรวจเพื่อหลบหนี

Rolled 1d6 : 5, total 5
-
ไปสำรวจบ้าน
สำรวจบ้านไปพลางๆโดยใช้ทักษะระวังกับดักตลอดเวลา
หาจุดที่มีการป้องกันมากกว่าปกติ หรือจุดน่าสนใจ
สำรวจไปพลางๆก่อนก็ได้
-
รีบวิ่งไปที่รถ 4 ล้อพร้อมบอกบุษบาให้รีบตามมา รถคันนี้น่าสงสัยมาก
-
([url]http://i.imgur.com/yJR3VYG.jpg[/url])
แอบเข้าไปเอาไม้เท้าฟาดหัวคนขับที่ยืนสูบบุหรี่อยู่ให้สลบ
ผัวะ! สลบสมใจ คนที่นั่งในรถและกระบะหลังเห็นเพื่อนวูบหายลงไปข้างรถก็สงสัย แต่ยังไม่ทันเห็นว่าเพราะโดนอนงค์ฟาด
"เจ้าเชิดมันเป็นอะไรน่ะ ลงไปดูสิ" คนในรถตะโกนบอกคนในกระบะหลังที่รับคำแล้วมีเสียงกุกกักเหมือนกำลังเหยียบขอบกระบะเตรียมดดดลงมาข้างรถหลายคน
"พวกมันคงไล่พังเสาที่ละต้นจนสถานีแห่งนี้พังลงมาทั้งหมดเป็นแน่ และถ้าหยุดยิงขู่มันเมื่อไรมันก็บุกเข้ามาเมื่อนั้นเพราะฉะนั้น !!"
สุ่ม !?
1. มาริยะให้นายดำกับคนขับรถของเฮียเล้งสลับชุดกัน แล้วให้ตำรวจคุมนักโทษกับร้อยเวรพาคนขับรถของเฮียเล้งกระโดดออกนอกหน้าต่างพาตัวปลอมหนีไปเรียกร้องความสนใจจากโจร
2. มาริยะให้นายดำกับคนขับรถของเฮียเล้งสลับชุดกัน แล้วให้สุวัจนีกับมาริยะพานายดำกระโดดออกนอกหน้าต่างหนีไปอย่างเงียบ ๆ โดยไม่ให้พวกผู้บุกรุกรู้ตัว (ให้ที่เหลือยิงกดไว้)
3. มาริยะเปลี่ยนชุดกับนายดำ แล้วกระโดดหนีออกหน้าต่างใกล้ ๆ ให้ผู้บุกรุกเห็นก่อนจะวิ่งหลบหนีไป
4. มาริยะให้นายดำกับตำรวจสักคนเปลียนชุดกัน ก่อนจะพานายดำหนีออกนอกหน้าต่างพร้อมสุวัจนีเพื่อให้ผู้บุกรุกคิดว่าตำรวจบางส่วนเลือกที่จะหนี แล้วพานายดำไปที่ปลอดภัย
5. มาริยะใส่ชุดของคนขับรถเฮียเล้ง ก่อนที่จะกระโดดออกจากตัวอาคารและอ้อมไปจัดการคนเฝ้ารถและขับรถไปชนรถคันที่ใช้โซ่ดึงเสาให้ไม่สามารถขับได้อีก พลางให้พวกตำรวจยิงกดไปอย่างนั้น
6. มาริยะใส่ชุดของคนขับรถเฮียเล้ง ก่อนที่จะกระโดดออกจากตัวอาคารและอ้อมไปจัดการคนเฝ้ารถและขับรถเตรียมไปรับนายดำและตำรวจเพื่อหลบหนี
([url]http://baron.wudthipan.com/forum/Themes/default/images/dice_warn.gif[/url]) This dice roll has been tampered with!
Rolled 1d6 : 5, total 5
ด้วยทักษะของมาริยะ เขาสามารถใช้ความมืดด้านหลังสถานีเป็นเครื่องกำบังกาย โดดลงไปแล้วลัดเลาะไปจนถึงรถทั้งสองคัน
ภาพที่เขาเห็นคือ ชายฉกรรจ์หลายคนกำลังช่วยกันรื้อพยายามรื้อเอาโซ่จากกองซากอาคารออกมา ซึ่งไม่ง่ายเท่าไหร่ เพราะมันถูกทับด้วยอาคารไม้ทั้งหลัง อย่างไรก็ตาม นั่นก็เป็นแค่เรื่องของเวลา เพราะพวกมันมีชายคนหนึ่งคอยชี้นิ้วบัญชาการให้การรื้อซากอาคารเป็นไปอย่างมีประสิทธิภาพ โดยแบ่งกำลังส่วนหนึ่งไปยิงสู้กับกลุ่มของสุวัจนีบนโรงพัก
มาริยะสามารถลัดเลาะมาจนถึงข้างรถหกล้อที่มีแค่คนขับนั่งรอสัญญาณได้ไม่ยากนัก เขาเก็บคนขับของรถคันหนึ่งแล้วขึ้นนั่งแทน
รถติดเครื่องเรียบร้อย ยังไม่มีใครสังเกตว่าเขายึดรถได้แล้ว รถบรรทุกอีกคันอยู่ทางขวาประมาณ 15 เมตร หันหัวออกจากโรงพักเช่นเดียวกัน ด้านหลังเยื้องไปทางขวาราว 20 เมตร ชายที่ดูแล้วน่าจะเป็นหัวหน้ากำลังยืนสั่งการลูกน้องราว 10 คนช่วยกันรื้อซากอาคารเพื่อแกะโซ่ออก เลยไป มีพวกมือปืน 5 คน ผลัดกันยิงโต้เข้าไปทางด้านอาคารที่พังทลาย ส่วนด้านหน้าโรงพัก ก็มีอีก 5 - 10 คน ช่วยกันยิงกดไม่ให้คนในสถานีออกมาได้
ไปสำรวจบ้าน
สำรวจบ้านไปพลางๆโดยใช้ทักษะระวังกับดักตลอดเวลา
หาจุดที่มีการป้องกันมากกว่าปกติ หรือจุดน่าสนใจ
สำรวจไปพลางๆก่อนก็ได้
บารอนน้อยพบว่าบ้านหลังนี้มีสองชั้น และมีชั้นใต้ดิน สำหรับชั้นล่างนี้ เขาไม่พบสิ่งที่น่าสนใจเป็นพิเศษ เขาจึง...
- ขึ้นชั้นบน
- ลงชั้นใต้ดิน
- อื่น ๆ
รีบวิ่งไปที่รถ 4 ล้อพร้อมบอกบุษบาให้รีบตามมา รถคันนี้น่าสงสัยมาก
วชิระวิ่งนำเข้าไป เห็นคนขับกำลังเปิดกระจกคุยกับนายส่งพอดี นายส่งบอกว่าคนขับเอาเค้กฉลองมาส่ง เขาอยากจอดใกล้ ๆ จะได้ไม่ต้องขนเค้กใกล้ ๆ
"ส่งเลี้ยวจะรีบถอยรถไปทังทีน่อ ม่ายชักช้า ๆ" คนขับอธิบาย คนที่นั่งข้างคนขับก็พยักหน้าหงึกหงักตามอย่างขันแข็ง
-
(http://i.imgur.com/yJR3VYG.jpg)
อนงค์สวมวิญญาณเจ้าที่(?) ใช้ทักษะซ่อนตัวในหมอกไปไล่ตีหัวผู้บุกรุกให้สลบทีละคน :(
-
ลงชั้นใต้ดิน
อย่างระมัดระวัง โดยใช้ทักษะตรวจสอบกับดักไปตลอดทาง
-
มาริยะยึดกุญแจก่อนที่จะลงจากรถพร้อมดับเครื่องก่อนที่จะไปจัดการคนที่อยู่ในรถอีกคันเพื่อยึดกุญแจของรถอีกคันให้ไม่สามารถใช้รถทั้งสองคันดึงโซ่ได้
-
"เดี๋ยวก่อนครับ เดี๋ยวๆ เค้กมาส่งแล้วไม่ใช่เหรอครับ" วชิระบลัฟนำไปก่อนแล้วรีบเดินไปดูหลังรถ หรือตรงที่บรรทุกเค้ก ถ้าเปิดไม่ได้ก็ขอดูของ
-
([url]http://i.imgur.com/yJR3VYG.jpg[/url])
อนงค์สวมวิญญาณเจ้าที่(?) ใช้ทักษะซ่อนตัวในหมอกไปไล่ตีหัวผู้บุกรุกให้สลบทีละคน :(
เธอหวดร่วงไปได้อีกสองคน พวกคนที่เหลือก็เริ่มรู้ตัว อนงค์ได้ยินเสียงคุยของเจ้าพวกนั้น
"เฮ้ย มีใครไม่รู้อยู่ในหมอก" "เกาะกลุ่มกันไว้ อย่าแยกออกไป" เสียงดังมาจากบนกระบะรถ
"ไอ้แดงกับไอ้เขียวโดนตีหัวทีเผลอ พวกเราหันหลังชนกันไว้" "เห็นอะไรไหว ๆ ยิงมันเลย" เสียงจากอีกกลุ่มที่ข้างรถ
"ไอ้พวกบ้า อย่าเพิ่งยิง เดี๋ยวพวกในงานมันก็รู้ตัวหรอก ใช้ขวานซะ" เสียงจากที่นั่งข้างคนขับดังขึ้น จากนั้นก็ได้ยินเสียนขานรับจากทั้งบนกระบะและข้างรถ อนงค์คิดว่าเธอได้ยินเสียงชักขวานออกมาจากคนที่เหลือทั้งหมด
ลงชั้นใต้ดิน
อย่างระมัดระวัง โดยใช้ทักษะตรวจสอบกับดักไปตลอดทาง
บารอนน้อยเจอกับดักสัญญาณเตือน เขาผ่านมันไปได้ จนมาถึงห้องที่ล็อคกุญแจไว้ ดีจริงที่กุญแจพวกเดียวกับที่ไขเซฟ เปิดที่นี่ได้ด้วย ที่ด้านใน บารอนน้อยพบว่ามันเป็นห้องกว้างที่ตกแต่งเรียบง่ายแต่งดงามดูเหมือนห้องโถงของค่ายพรรคชาวจีน สองฟากข้างมีเก้าอี้ไม้แกะสวยงาม ด้านหลังแถวเก้าอี้คือแคร่จัดวางอาวุธ มีทั้งอาวุธโบราณอย่างมีดดาบทวนไปจนถึงอาวุสมัยใหม่อย่างปืนกล ลึกเข้าไปด้านในสุดของห้องมีฉากกั้น หน้าฉากกั้นมีป้ายสถิตย์วิญญาณเขียนเป็นภาษาจีน หน้าป้ายวางไว้ด้วยขวานสีทองคู่หนึ่ง เมื่อเงยหน้าขึ้นไปเหนือฉากกั้น มีป้ายขวางเขียนด้วยภาษาจีนงดงาม แต่บารอนน้อยอ่านไม่ออก
ก่อนที่จะได้ทันทำอะไร ก็มีเสียงเดินและเสียงคุยกันดังมาจากทางบันไดที่บารอนน้อยกับนางแสงเพิ่งลงมา
มาริยะยึดกุญแจก่อนที่จะลงจากรถพร้อมดับเครื่องก่อนที่จะไปจัดการคนที่อยู่ในรถอีกคันเพื่อยึดกุญแจของรถอีกคันให้ไม่สามารถใช้รถทั้งสองคันดึงโซ่ได้
จัดการได้ไม่ยาก ตอนนี้รถทั้งสองคันโดนยึดกุญแจไว้แล้ว พวกโจรยังไม่รู้ตัว แต่ดูเหมือนจะรือซากอาคารลงไปจนถึงเสาที่โซ่พันอยู่สำเร็จแล้ว
"เดี๋ยวก่อนครับ เดี๋ยวๆ เค้กมาส่งแล้วไม่ใช่เหรอครับ" วชิระบลัฟนำไปก่อนแล้วรีบเดินไปดูหลังรถ หรือตรงที่บรรทุกเค้ก ถ้าเปิดไม่ได้ก็ขอดูของ
"อาจจะเป็นคนละก้อนก็ได้มั้งครับ" คนขับรีบตอบ เมื่อวชิระเดินรี่ไปท้ายรถพนักงานที่นั่งมากับรถก็รีบเปิดประตูลงมาเพื่อเปิดให้ดูเค้ก
เปิดท้ายรถแล้วก็เจอกล่องกระดาษใหญ่ ๆ สูงเท่าคน มีการใช้ไม้ฉำฉาตรึงกล่องเพื่อยึดไว้ไม่ให้เขยื้อนระหว่างรถแล่น
"เห็นไหม กล่องมันใหญ่มาก ถ้าต้องยกลงมาแล้วขนไกล ๆ ล่ะก็ มีสิทธิล้มคว่ำงานกล่อยเชียวนะ" พนักงานส่งของขู่
-
มาริยะสตาร์ทรถก่อนที่จะพยายามขับรถพุ่งชนหัวหน้าของฝ่ายโจร
-
(http://i.imgur.com/yJR3VYG.jpg)
อนงค์พยายามถ่วงเวลา จนกว่าจะมีตำรวจมา เธอซ่อนในหมอก คนที่แยกจะโดนดักตี และเธอก็พยายามหลบซ่อนต่อไปด้วย เพราะหมอกมากขนาดนี้พวกนี้ก็หนีไปไม่ได้
-
ส่งสัญญาณปรึกษากับนายแสง
ถ้านายแสงเห็นด้วยก็ ตรวจสอบกับดักแล้วพากันไปซ่อนตัวที่หลังฉากก่อน
-
หลังจากเคร่งเครียดคิดแก้ปัญหาอยู่นานวชิระก็ตัดสินใจเอาปืนออกมายิงใส่กล่อง ::)
"เค้กอะไรไม่เห็นมีกลิ่นเลยนะครับ" วชิระมองหาช่องที่พอจะเจาะ และฉีกกล่องให้ขาดเพื่อดูข้างในได้ จะดูข้างใน พยายามเปิดและฉีกกล่องดู งัดไม้ออกสักท่อนได้ไหม งัดเลย
-
มาริยะสตาร์ทรถก่อนที่จะพยายามขับรถพุ่งชนหัวหน้าของฝ่ายโจร
หัวหน้าโจรอยู่ข้างหลัง เขาเลยต้องถอยรถแทน มันเลยไม่เร็วเท่าไหร่นัก
L0L "อ๋า?" หัวหน้าโจรมีเวลาแค่หันมาก่อนที่จะเจอท้ายรถบรรทุกชนกลิ้งไปพร้อม ๆ กับลูกน้องที่อยู่ใกล้ ๆ อีก 2-3 คน
โจรคนอื่น ๆ ที่อยู่ใกล้ ๆ ที่กำลังคุ้ยซากอาคารหันมามองอย่างตกใจ พวกที่กำลังยิงล่ออยู่ก็หยุดยิงแล้วหันมามองว่าเกิดอะไรขึ้น
([url]http://i.imgur.com/yJR3VYG.jpg[/url])
อนงค์พยายามถ่วงเวลา จนกว่าจะมีตำรวจมา เธอซ่อนในหมอก คนที่แยกจะโดนดักตี และเธอก็พยายามหลบซ่อนต่อไปด้วย เพราะหมอกมากขนาดนี้พวกนี้ก็หนีไปไม่ได้
มีคนโดนซัดไปอีกคน เจ้าคนในรถเลยตะโกนสั่งให้ทุกคนกลับมารวมกัน ลากคนที่สลบทั้งหมดขึ้นกระบะ
"ถอยก่อน ใครก็ได้มาขับรถที" เจ้าคนในรถตะโกนสั่งการ
ส่งสัญญาณปรึกษากับนายแสง
ถ้านายแสงเห็นด้วยก็ ตรวจสอบกับดักแล้วพากันไปซ่อนตัวที่หลังฉากก่อน
ทั้งคู่หลบไปหลังฉาก ทันก่อนที่ยามสองคนจะเดินเข้ามา ทั้งของคนปรึกษากัน คนนึงยืนยันว่าล็อคห้องแล้วแน่ ๆ ตอนมาตรวจครับก่อนก็ล็อคดีอยู่ เจ้านายก็ไม่ได้ลงมาเลย ไม่มีทางที่จู่ ๆ ประตูจะเปิดเอง ต้องมีคนลอบเข้ามาแน่ ลองหามันก่อนแล้วเช็คด้วยว่ามีอะไรหายรึเปล่า
บารอนน้อยได้ยินเสียงฝีเท้าของยามทั้งสองคนเข้ามาในห้องแล้วแยกไปซ้ายขวา ค่อย ๆ เดินใกล้เข้ามาที่ฉากกั้นเรื่อย ๆ
หลังจากเคร่งเครียดคิดแก้ปัญหาอยู่นานวชิระก็ตัดสินใจเอาปืนออกมายิงใส่กล่อง ::)
"เค้กอะไรไม่เห็นมีกลิ่นเลยนะครับ" วชิระมองหาช่องที่พอจะเจาะ และฉีกกล่องให้ขาดเพื่อดูข้างในได้ จะดูข้างใน พยายามเปิดและฉีกกล่องดู งัดไม้ออกสักท่อนได้ไหม งัดเลย
พนักงานขนเค้กขมวดคิ้ว เขาขยับไม้ที่ยึดไว้ออก แล้วเรียกคนขับรถให้มาช่วยกันค่อย ๆ ลำเลียงกล่องเค้กโดยการช่อนฐานลงมาวางที่พื้นแล้วเปิดให้ดู ด้วยการยกตัวกล่องขึ้น ให้เห็นเค้กที่สูงหนึ่งเมตร ประดับสวยงาม กลิ่นเค้กหอมน่าอร่อย
"เอาล่ะ ถือว่าพวกเราส่งเสร็จแล้ว พวกคุณก็ยกเข้างานเอาเองละกัน ถ้าเสียหายหลังจากนี้พวกเราไม่เกี่ยวนะ" ::) พนักงานขนเค้กพูดประชดแล้วชวนคนขับรถให้กลับไปขึ้นรถ
-
"เบรครถเสียหัวหน้าถูกชนรีบลงมาดูหัวหน้าก่อนเร็ว !?" มาริยะตะโกนก่อนที่จะรอจังหวะและเร่งเครื่องชนพวกโจรที่ลงมาจากสถานีเพื่อจะช่วยหัวหน้า
-
(http://i.imgur.com/yJR3VYG.jpg)
เร่งหมอกให้สุดๆจนขับรภไม่ได้ หรือถ้าขับก็เอาให้ชนต้นไม้แน่ๆไปเลย!
-
ส่งสัญญาณให้นายแสงทำตามน้ำไปเรื่อยๆ
บารอนน้อยทำท่าคุกเข่าโขกศีรษะต่อหน้าป้ายสถิตวิญญาณ
จนเลือดไหล จากนั้นก็คร่ำครวญว่าจะล้างแค้นให้กับบรรพชน
พอพวกยามมาก็ใช้ทักษะเกลี้ยกล่อมบอกพวกนั้นว่าตนเองเป็นลูกลับๆของเฮียล้ง
ได้รับคำสั่งให้ไปปฏิบัติภารกิจลับเพื่อล้างแค้นให้บรรพชน อาเตี่ยจึงมอบกุญแจให้ลงมา
บอกกล่าววิญญาณบรรพชนก่อนออกเดินทาง
โชว์ให้ดูว่ามีกุญแจอยู่ ปกติอาเตี่ยเก็บกุญแจอย่างดี ถ้าเป็นโจรไม่มีกุญแจหรอก
กำชับด้วยว่าห้ามบอกใครเรื่องนี้ ยกเว้นเตี่ย เพราะเขาเป็นลูกลับๆที่มีหน้าที่ทำภารกิจลับในองค์กร
แต่ถ้าเตี่ยรู้ว่าพวกลื้อเจออั๊วะ เตี่ยอาจจะสั่งฆ่าพวกลื้อก็ได้ เพราะเรื่องที่ว่าอั๊วะคือมือสังหารเงามีแต่เตี่ย
กับ อาหมิง ผู้ช่วยอั๊วะคนนี้ที่รู้
-
วชิระยืนสตั๊นไปพักหนึ่ง อะไรกัน ลางสังหรณ์ของเราผิดพลาดเหรอ
ระหว่างนั้นก็มองไปรอบๆ มีใครแอบเข้าไปก่อนรึเปล่า ในรถล่ะมีอะไรมั้ย อย่างน้อยเขาก็ถ่วงเวลาไปในตัวได้ล่ะน่า
-
"เบรครถเสียหัวหน้าถูกชนรีบลงมาดูหัวหน้าก่อนเร็ว !?" มาริยะตะโกนก่อนที่จะรอจังหวะและเร่งเครื่องชนพวกโจรที่ลงมาจากสถานีเพื่อจะช่วยหัวหน้า
ด้วยความตกใจ พอได้ยินเสียงตะโกนเช่นนั้น เหล่าคนร้ายก็พากันกรูมาหาร่างของหัวหน้าที่กลิ้งโคโล่อยู่ท้ายรถ มาริยะได้โอกาสเร่งเครื่องเก็บกวาดรวดเดียว คนที่โชคดีหน่อยก็แค่กระเด็นกระดอนออกไป แต่บางคนไม่โชคดีแบบนั้น มาริยะมองไม่เห็นหรอก แต่สัมผัสว่าล้อรถย่ำลงไปบนอะไรสักอย่างมันบอกเขา เขาไม่แน่ใจเหมือนกันว่าเจ้าหัวหน้าจะดวงซวยขนาดนั้นหรือไม่
มาริยะกระหยิ่มได้ไม่นาน ก็ต้องรีบก้มหลบ เพราะห่ากระสุนบินว่อนเข้ามาทางหน้าต่างรถ พวกที่แยกไปยิงทางด้านหน้าสถานีนั่นเอง
([url]http://i.imgur.com/yJR3VYG.jpg[/url])
เร่งหมอกให้สุดๆจนขับรภไม่ได้ หรือถ้าขับก็เอาให้ชนต้นไม้แน่ๆไปเลย!
คนขับพยายามขับแบบคลาน ๆ แต่หมอกมันขาวขุ่นจนขนาดมือตัวเองยังมองไม่เห็น ไม่นานรถก็เฉตกถนนวิ่งไม่ได้ คนที่เป็นหัวหน้าขบวนเห็นท่าไม่ดี จึงเรียกลูกน้องทั้งหมดลงมาจากรถแล้วเกาะกลุ่มกันค่อย ๆ เดินต้วมเตี้ยมตามแนวถนนไป โดยคนที่สลบถูกแบกไว้กลางกลุ่ม
ส่งสัญญาณให้นายแสงทำตามน้ำไปเรื่อยๆ
บารอนน้อยทำท่าคุกเข่าโขกศีรษะต่อหน้าป้ายสถิตวิญญาณ
จนเลือดไหล จากนั้นก็คร่ำครวญว่าจะล้างแค้นให้กับบรรพชน
พอพวกยามมาก็ใช้ทักษะเกลี้ยกล่อมบอกพวกนั้นว่าตนเองเป็นลูกลับๆของเฮียล้ง
ได้รับคำสั่งให้ไปปฏิบัติภารกิจลับเพื่อล้างแค้นให้บรรพชน อาเตี่ยจึงมอบกุญแจให้ลงมา
บอกกล่าววิญญาณบรรพชนก่อนออกเดินทาง
โชว์ให้ดูว่ามีกุญแจอยู่ ปกติอาเตี่ยเก็บกุญแจอย่างดี ถ้าเป็นโจรไม่มีกุญแจหรอก
กำชับด้วยว่าห้ามบอกใครเรื่องนี้ ยกเว้นเตี่ย เพราะเขาเป็นลูกลับๆที่มีหน้าที่ทำภารกิจลับในองค์กร
แต่ถ้าเตี่ยรู้ว่าพวกลื้อเจออั๊วะ เตี่ยอาจจะสั่งฆ่าพวกลื้อก็ได้ เพราะเรื่องที่ว่าอั๊วะคือมือสังหารเงามีแต่เตี่ย
กับ อาหมิง ผู้ช่วยอั๊วะคนนี้ที่รู้
การ์ดเฝ้าบ้านไม่โง่ ปกติใครเขามาไหว้บรรพบุรุษหลักฉากกั้นกัน แต่ด้วยเรื่องเนียน ๆ มีกุญแจเป็นหลักฐาน แถมพูดจาน่าเชื่อถือด้วยทักษะเกลี้ยกล่อม ยามทั้งสองจึงลังเลและลดปืนในมือ
"ลื้อไปถามเฮียดู เดี๋ยวอั๊วะคุมพวกมันไว้เอง" :-X ยามคนนึงหันไปบอกอีกคนให้รีบไปถามเฮียเล้ง ยามคนนั้นรับคำแล้วก้าวเท้าไปที่ประตู
วชิระยืนสตั๊นไปพักหนึ่ง อะไรกัน ลางสังหรณ์ของเราผิดพลาดเหรอ
ระหว่างนั้นก็มองไปรอบๆ มีใครแอบเข้าไปก่อนรึเปล่า ในรถล่ะมีอะไรมั้ย อย่างน้อยเขาก็ถ่วงเวลาไปในตัวได้ล่ะน่า
รอบ ๆ ดูวุ่นวาย นายส่งปลีกตัวไปคุยกับรถคันหลังที่เริ่มตามเข้ามาเพื่อให้ถอยไปจอดข้างนอก ส่วนคนขับรถบรรทุกและคนส่งของกลับขึ้นรถไป เตรียมถอยตามแล้ว ท่าทางรีบเชียว คงกะจะทิ้งภาระก้อนใหญ่ไว้ตรงนี้จริง ๆ
(http://wudthipan.com/fucko/_images/ad748f3ecd7fbefa3ec1e025f30801a2/1880%20-%20Galactica%20Galactica_II%20Galactica_III.jpg)
"ทีนี้เอาไงล่ะ เค้กก้อนเบ้อเร่อ" บุษบามองเค้กที่วางบนพื้นอย่างเหนื่อยใจ
-
อาศัยจังหวะที่ยามสองคนคุยกัน ส่งสัญญาณบอกนายแสงให้แยกย้ายลงมือพร้อมกัน
จากนั้นบารอนน้อยกับนายแสงก็ใช้ทักษะลอบทำร้ายจัดการฟาดยามทั้งคู่ให้สลบไปซะ
-
(http://i.imgur.com/yJR3VYG.jpg)
อนงค์ไล่ตีหัวต่อจากคนข้างหลังของแถว/กลุ่มไล่ขึ้นไป
ยกเว้นในกรณีที่ตีไม่ได้เลยจริงๆ ก็รอเวลาแล้วไปสำรวจที่รถ จดรายละเอียดอะไรๆเผื่อไปบอกตำรวจได้ (เช่น ยี่ห้อ ทะเบียน)
-
- เร่งเครื่องขับรถให้ออกจากบริเวณนั้นระยะหนึ่ง (ไม่ให้พวกโจรเข้ามาใกล้) เพื่อดูท่าทีของพวกโจร
-
เรื่องเค้กเรื่องเล็ก ความปลอดภัยสำคัญกว่า วชิระเตะเค้กล้มตุ้บแล้วคุ้ยดูว่ามีอะไรในเค้กไหม (แค่เอามือกดๆจับๆดูคงไม่นานเกินกว่าเจ้านั่นจะถอยรถหนีทั้งที่มีรถต่อท้าย)
-
อาศัยจังหวะที่ยามสองคนคุยกัน ส่งสัญญาณบอกนายแสงให้แยกย้ายลงมือพร้อมกัน
จากนั้นบารอนน้อยกับนายแสงก็ใช้ทักษะลอบทำร้ายจัดการฟาดยามทั้งคู่ให้สลบไปซะ
บารอนน้อยอาศัยจังหวะที่ยามคนอยู่ใกล้มองส่งเพื่อน หวดท้ายทอยมันด้วยอีเต้อ ส่วนเจ้าคนที่เดินไปก็โดนมีดมาเชเต้ที่นายแสงซัดออกไปเข้าเต็ม ๆ จนร่วงเหมือนหุ่นชักถูกตัดเชือก
([url]http://i.imgur.com/yJR3VYG.jpg[/url])
อนงค์ไล่ตีหัวต่อจากคนข้างหลังของแถว/กลุ่มไล่ขึ้นไป
ยกเว้นในกรณีที่ตีไม่ได้เลยจริงๆ ก็รอเวลาแล้วไปสำรวจที่รถ จดรายละเอียดอะไรๆเผื่อไปบอกตำรวจได้ (เช่น ยี่ห้อ ทะเบียน)
เจ้าพวกนี้ระวังตัวอย่างดี คนอยู่ท้ายก็หันมาระวังหลังโดยการเดินถอยหลัง ถ้าเข้าไปใกล้คงแย่แน่ อนงค์จึงรอจนพวกนั้นไปไกลแล้วเธอก็ย้อนกลับมาดูที่รถ เธอพบว่าป้ายทะเบียนของรถเป็นกระดาษ ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าเลขบนป้ายคงเป็นเลขปลอม
- เร่งเครื่องขับรถให้ออกจากบริเวณนั้นระยะหนึ่ง (ไม่ให้พวกโจรเข้ามาใกล้) เพื่อดูท่าทีของพวกโจร
จากกระจกมองข้าง มาริยะเห็นว่าโจรที่รอดบางส่วนวิ่งไล่ตามมายิงรถ มีสองสามคนที่แยกไปดูซากลูกพี่ ดูเหมือนจะไม่มีโจรสนใจยิงขึ้นไปบนสถานีแล้ว
และไกลออกไปทางหน้าสถานี เข้าเห็นแสงไฟของรถอีกคันกำลังวิ่งอ้อมสนามหญ้า มาทางรถบรรทุกที่เขาขับ
เรื่องเค้กเรื่องเล็ก ความปลอดภัยสำคัญกว่า วชิระเตะเค้กล้มตุ้บแล้วคุ้ยดูว่ามีอะไรในเค้กไหม (แค่เอามือกดๆจับๆดูคงไม่นานเกินกว่าเจ้านั่นจะถอยรถหนีทั้งที่มีรถต่อท้าย)
บุษบากรี๊ดลั่นที่เห็นวชิระเตะเค้ก ส่วนวชิระก็แปลกใจที่พบว่าเค้กเบากว่าที่เขาคาด ส่วนบนของมันพลิกล้มให้เห็นสิ่งที่อยู่ข้างในส่วนฐานเค้กกลวง ๆ
(http://www.mitomadness.com/wp-content/uploads/2014/04/Time-Bomb.jpg)
ระเบิดลูกเบ้อเร่อ แบบตั้งเวลาด้วยนาฬิกาปลุกเสียด้วย ได้ยินเสียงติ๊กต๊อกชัดเลย
-
(http://i.imgur.com/yJR3VYG.jpg)
อนงค์ตัดสินใจใช้การล่อ ตะโกนจากในหมอกหนาทางด้านนึง
"คุณตำรวจคะ! ทางนี้ค่ะ!!"
เพื่อให้โจรแตกตื่น เธอจะได้หาช่องโหว่ในการโจมตี พร้อมกับต้อนพวกนี้ไปเรื่อยๆด้วย
-
กุญแจสำรอง (?) มาริยะคิดพลางพยายามดูว่าไฟของรถที่อ้อมสนามหญ้านั้นมีกี่คัน ก่อนจะก้มหัวลงหลบกระสุนและถอยรถไปพยายามจะชนลูกน้องที่วิ่งตามรถมายิง+สองสามคนที่ดูซากลูกพี่
พลางฉวยโอกาสลงจากลงและรีบกลับขึ้นไปด้านบนสถานี
-
แค่นี้ก็พอแล้วมั้ง เก็บขวานทอง ปืนกล กับป้ายภาษาจีนมาเป็นที่ระลึก ละกัน
จากนั้นก็ทำตามแผนเดิม เผาบ้านเฮียล้งทำลายหลักฐานแล้วหนีกลับกันเถอะ
-
"จับเจ้าคนขับรถไว้!" วชิระตะโกนแล้ววิ่งไปคว้านาฬิการะเบิดเวลา มันตั้งเวลาเหรอ ระเบิดตอนไหนกัน ถ้าไม่เห็นตัวเลขก็พามันวิ่งออกไปรัศมีบ้านให้ไกลที่สุดแล้วขว้างออกไปด้วยแรงพระเอกก่อนมันจะระเบิด
-
([url]http://i.imgur.com/yJR3VYG.jpg[/url])
อนงค์ตัดสินใจใช้การล่อ ตะโกนจากในหมอกหนาทางด้านนึง
"คุณตำรวจคะ! ทางนี้ค่ะ!!"
เพื่อให้โจรแตกตื่น เธอจะได้หาช่องโหว่ในการโจมตี พร้อมกับต้อนพวกนี้ไปเรื่อยๆด้วย
โจรตกใจเสียง แต่เพราะเห็นหมอกและกลัวตำรวจจะมาจริง ๆ พวกนั้นจึงเผ่นแน่บ
น่าเสียดายที่หมอกมีระยะทำการอยู่ ตอนนี้พวกมันเลยอยู่นอกระยะหมอกแล้ว เรื่องโกยจึงไม่มีปัญหา
เอาไงต่อดี
- วิ่งตาม
- กลับไปที่งาน
- อื่น ๆ
กุญแจสำรอง (?) มาริยะคิดพลางพยายามดูว่าไฟของรถที่อ้อมสนามหญ้านั้นมีกี่คัน ก่อนจะก้มหัวลงหลบกระสุนและถอยรถไปพยายามจะชนลูกน้องที่วิ่งตามรถมายิง+สองสามคนที่ดูซากลูกพี่
พลางฉวยโอกาสลงจากลงและรีบกลับขึ้นไปด้านบนสถานี
มีคันเดียว น่าจะเป็นคันเดียวกับที่เอาพวกมือปืนมาส่ง (และเป็นคนละคันกับที่โยงโซ่กับเสาอาคารสถานีตำรวจ)
ลูกน้องที่ตามมายิงขาดลูกพี่ พวกมันจึงทำเรื่องสมเป็นตัวประกอบ โดนรถชนระเนระนาด ส่วนที่โชคร้ายหนีไม่ทันโดนรถทับไปเลยก็มี (แต่เนื่องจากเป็นละคร ภาพโหด ๆ ขนาดนั้นจึงตัดออก) นั่นรวมถึงตัวลูกพี่ด้วย
มาริยะโดดลงจากรถทางประตูฟากที่ไม่โดนยิงแล้วใช้ความมืดหลบเข้าไปใต้ถุนสถานี แต่เขากลับขึ้นไปข้างบนทางบันไดหน้าไม่ได้ เมื่อรถเจ้าพวกนั้นกลับมาและส่องไฟใส่ถานีก่อนที่คนบนรถจะเริ่มระดมยิงประปรายอีก มาริยะคิดว่า ถ้าโผล่ไปที่บันไดหน้าซึ่งไฟส่องเห็นชัดเจนคงโดนยิงพรุนแน่
แค่นี้ก็พอแล้วมั้ง เก็บขวานทอง ปืนกล กับป้ายภาษาจีนมาเป็นที่ระลึก ละกัน
จากนั้นก็ทำตามแผนเดิม เผาบ้านเฮียล้งทำลายหลักฐานแล้วหนีกลับกันเถอะ
บารอนน้อยได้รับขวานทอง ปืนกล ป้ายแกงค์ หลักฐานการทำผิดของเฮียเล้ง
ด้วยการจัดการที่ราวกับมืออาชีพของนายแสง เปลวเพลิงจึงลุกโหมได้อย่างทั่วถึงทั้งบ้าน ขณะที่ทั้งสองคนหลบหนีไปได้อย่างลอยนวล
บารอนน้อยเลือกรับตำแหน่ง
- ผู้คุ้มครองบ้านปูนทอง - สืบทอดตำแหน่งลับนี้จากนายแสง
- หัวหน้าแกงค์ขวานซิ่ง - ตั้งแกงค์นอกบ้าน มีลิ่วล้อเป็นของตัวเอง
"จับเจ้าคนขับรถไว้!" วชิระตะโกนแล้ววิ่งไปคว้านาฬิการะเบิดเวลา มันตั้งเวลาเหรอ ระเบิดตอนไหนกัน ถ้าไม่เห็นตัวเลขก็พามันวิ่งออกไปรัศมีบ้านให้ไกลที่สุดแล้วขว้างออกไปด้วยแรงพระเอกก่อนมันจะระเบิด
ตั้งเวลาด้วยระบบลานนาฬิกาปลุก ดูแล้วเหลือเวลาอีกแค่สองนาที เขาจะทำยังไงดีนะ
- พยายามปลดชนวนระเบิด
- ไปบอกแล้วปรึกษาคนอื่น ๆ
- เอาไปโยนทิ้ง
- อื่น ๆ
จะเลือกข้อไหน เวลาก็จะเหลืออีก 1 นาที
-
(http://i.imgur.com/yJR3VYG.jpg)
อนงค์พยายามตามไป เพราะสุดท้ายเธอก็ยังไม่รู้ว่าคนพวกนี้ทำอะไร ต้องการอะไร และใครส่งมา
เธอเชื่อว่าคนอื่นๆจัดเรื่องที่บ้านได้... มั้ง?
- วิ่งตาม
-
- ผู้คุ้มครองบ้านปูนทอง - สืบทอดตำแหน่งลับนี้จากนายแสง
อืมนะครับ บ้านปูนทองจะยังเหลือให้ปกป้องไหมนะ
-
มาริยะเลือกที่จะหาที่แอบเพื่อดูสถานการณ์ต่อไป
-
- อื่น ๆ
ถามบุษบาว่ารู้วิธีไหม เขาจะปลดชนวนแล้ว แต่ไม่ว่ายังไงก็จะเลือกปลดชนวนนี่แหละ
-
([url]http://i.imgur.com/yJR3VYG.jpg[/url])
อนงค์พยายามตามไป เพราะสุดท้ายเธอก็ยังไม่รู้ว่าคนพวกนี้ทำอะไร ต้องการอะไร และใครส่งมา
เธอเชื่อว่าคนอื่นๆจัดเรื่องที่บ้านได้... มั้ง?
- วิ่งตาม
อนงค์วิ่งตามไปโดยมีหมอกล้อมตัว รัศมีเกือบสามร้อยเมตร แต่ดูเหมือนเจ้าพวกนั้นจะเดาได้ว่าหมอกที่เกิดขึ้นไม่ธรรมดา ดังนั้นเมื่อเห็นว่ามีหมอกรอบตัว พวกมันก็วิ่งหนีทันที อนงค์คิดว่า ถ้าเป็นแบบนี้ คงกลายเป็นรายการวิ่งมาราธอนข้ามภูเขา เธอจึงปิดการทำงานของไม้เท้าหมอก แล้วตามพวกนั้นไปเงียบ ๆ จนเห็นแสงไฟวอบแวบจากไฟฉายอยู่ไกลออกไปราวร้อยเมตรในดงไม้นอกถนน
- ผู้คุ้มครองบ้านปูนทอง - สืบทอดตำแหน่งลับนี้จากนายแสง
อืมนะครับ บ้านปูนทองจะยังเหลือให้ปกป้องไหมนะ
หลังเหตุวุ่นวายผ่านไปหลายวัน นายแสงได้เรียกให้บารอนน้อยไปหาเขาที่วัดใกล้คฤหาสน์บ้านปูนทอง ที่หน้าสถูปแห่งหนึ่ง นายแสงเล่าว่า พ่อของเขาชื่อสิงห์ ปู่ของเขาชื่อเสือ พวกเขาทุกรุ่นรับใช้บ้านปูนทองมาตลอด ไม่ใช่ในฐานะคนรับใช้หรือร.ป.ภ.อย่างฉากหน้า แต่เป็นผู้คุ้มครองมีฝีมือที่คอยปกป้องบ้านปูนทองจากเงามืด เหตุการณ์ในหลายปีมานี้ทำให้เขาท้อแท้กับความสามารถของตัวเองมาก หลังการตายของเจ้าคุณปู่ยิ่งทำให้เขาคิดจะล้างมือ แต่ก็ยังติดขัดที่หาคนมาทำหน้าที่แทนไม่ได้
(http://wudthipan.com/fucko/_images/cd6c50a92b6e9dd1eacf474ce2247e47/1395%20-%20Carrier22.jpg)
"เธอพิสูจน์แล้วว่ามีความสามารถพอที่จะดูแลบ้านหลังนี้ต่อไป หลังจากนี้ขอฝากด้วยนะ" นายแสงพูดฝากฝังและรับปากสอนวิชาต่อสู้ให้กับบารอนน้อย หลังจากนี้เขาจะไม่กลับไปที่บ้านปูนทองแล้ว แต่บวชเป็นพระอุทิศส่วนกุศลให้เจ้าคุณปู่และเจ้ากรรมนายเวรอยู่ที่วัดนี้แหละ
บารอนน้อยไปหาพระแสงทุกคืน เขาฝึกวิชาต่อสู้ทั้งมือเปล่าและอาวุธจนเชี่ยวชาญสมกับเป็นผู้คุ้มครองบ้านปูนทองและได้ย้ายไปอยู่ห้องของนายแสง ซึ่งด้านในมีห้องเก็บอาวุธสารพัดอย่างซึงพระแสงเก็บสะสมไว้ตลอดหลายปี และตอนนี้ บารอนน้อยก็เรียนรู้ได้ทั้งหมดแล้ว
---------------------------------------------จบตอน------------------------------------------------
บารอนน้อยได้รับสถานะ
ผู้คุ้มครองบ้านปูนทอง - เชี่ยวชาญอาวุธทุกชนิด ฝีมือระดับพระเอก
คลังแสง - สามารถกลับห้องไปหยิบอาวุธในคลังของนายแสงได้ มีอาวุธระยะประชิดทุกชนิดที่นึกออก (ตามยุคนะ ไลท์เซเบอร์ไม่มี)
มาริยะเลือกที่จะหาที่แอบเพื่อดูสถานการณ์ต่อไป
เขาเห็นรถคันนั้นวิ่งตรงดิ่งเข้าหาบันได มีการยิงตอบโต้จากบนสถานี กระสุนอย่างน้อยสองนัดพุ่งเจาะเข้าที่กระจกฝั่งคนขับแต่ไม่ทำให้มันหยุด รถบรรทุกพุ่งเข้าชนบันไดสถานีโครมใหญ่ คนแรกที่ออกจากจากรถบรรทุกถูกยิงหงายท้องไป แต่คนที่เหลือก็ใช้รถและซากบันไดเป็นที่กำบังปีนขึ้นไปบนสถานีอย่างรวดเร็ว
- อื่น ๆ
ถามบุษบาว่ารู้วิธีไหม เขาจะปลดชนวนแล้ว แต่ไม่ว่ายังไงก็จะเลือกปลดชนวนนี่แหละ
(http://wudthipan.com/fucko/_images/ad748f3ecd7fbefa3ec1e025f30801a2/1880%20-%20Galactica%20Galactica_II%20Galactica_III.jpg)
"ไม่รู้!" พูดแล้วบุษบาก็วิ่งหนีไปเลย นายส่งกับคนอื่น ๆ ก็ด้วย แป๊บเดียวรอบ ๆ ลานจอดรถก็เหลือวชิระยืนหัวโด่อยู่คนเดียว
กับลูกระเบิดที่กำลังจะระเบิดใน 1 นาที (เทิร์นหน้าบึ้ม)
วชิระเห็นสายที่เชื่อมระหว่างนาฬิกากับระเบิดสองเส้น สีดำกับสีแดง เขาเคยได้ยินว่าถ้าตัดถูกเส้น ระเบิดก็จะหยุดทำงาน แต่มันจะเป็นแบบนั้นจริง ๆ เหรอ เอาไงดีนะ
- ตัดสายดำ
- ตัดสายแดง
- ตัดใจ
- อื่น ๆ
"ตัดสายแดง"
-
(http://i.imgur.com/yJR3VYG.jpg)
อนงค์ใช้ทักษะนักซุ่มเข้าไปในดงไม้ตามพวกโจรไป และแอบฟังไปด้วยพวกมันคุยอะไรกัน
-
เสียงของภรรยาที่เขาไม่เคยลืมดังอยู่ในหัวของเขา
ตัดสายแดง
-
มาริยะหาทางอ้อมและใช้ปืนที่เค้ามียิงพวกโจรจากทางด้านหลัง
-
([url]http://i.imgur.com/yJR3VYG.jpg[/url])
อนงค์ใช้ทักษะนักซุ่มเข้าไปในดงไม้ตามพวกโจรไป และแอบฟังไปด้วยพวกมันคุยอะไรกัน
"ข้าว่าผีโขมด"
"ข้าว่าสมิง"
"ไม่หรอก ผีเจ้าที่มากกว่า"
"ไหนเฮียเล้งบอกว่าแค่มายิงถล่มงานเลี้ยงไงลูกพี่ ทำไมมีผีด้วยล่ะ"
"ถ้าเป็นผีจริง พวกเอ็งคอหักหมดแล้ว นี่ต้องเป็นมนต์บังตาของหมอผี คนบ้านนั้นคงจ้างมา"
"ข้าว่าเลิกเหอะ พวกมันรู้ตัวแล้ว"
"พวกเอ็งอย่าเพิ่งหมดหวัง ถ้าในงานมีระเบิดอย่างที่เฮียเล้งว่า เราน่าจะใช้โอกาสนั้นบุกเข้าไปอีกรอบ"
อนงค์ซุ่มอยู่หลังต้นตะเคียนใหญ่ได้ยินเสียงพวกมันคุยกันอยู่อีกฟากหนึ่ง
เสียงของภรรยาที่เขาไม่เคยลืมดังอยู่ในหัวของเขา
ตัดสายแดง
กิ๊ก วชิระใช้อะไรมามั่นใจไม่รู้ ตัดสายสีแดง
ระเบิดทำงาน วชิระได้ไปอยู่กับส้มแป้นสมใจเธอ
ระเบิดหยุดทำงาน คนที่โกยหน้าตั้งเริ่มทยอยโผล่หน้ามา
(http://wudthipan.com/fucko/_images/ad748f3ecd7fbefa3ec1e025f30801a2/1880%20-%20Galactica%20Galactica_II%20Galactica_III.jpg)
"ไม่น่าเชื่อ หน้าอย่างนายกู้ระเบิดได้ด้วย"
มาริยะหาทางอ้อมและใช้ปืนที่เค้ามียิงพวกโจรจากทางด้านหลัง
โจรที่ไร้หัวหน้า ก็มีดีแค่จำนวน เมื่อมาริยะใช้วิธีฉลาด ๆ ตามสคริปคนเขียนบท เขาก็สามารถตลบหลังพวกโจรได้อย่างง่ายดาย พวกมันตกใจที่โดนยิงตลบหลัง จนชะงักการบุก กลุ่มของสุวัจนีบนโรงพักเห็นเป็นโอกาส จึงระดมยิงลงมาให้กลุ่มโจรที่กำลังลนลาน ทำให้พวกมันล้มตายลงเกือบหมด คนที่รอดไปได้ก็ทิงปืนวิ่งหนีกระเจิดกระเจิงหายไปในความมืด
-
(http://i.imgur.com/yJR3VYG.jpg)
อนงค์จับตาดูกลุ่มนี้ เธอยังไม่อยากรีบกลับไปไม่งั้นอาจเปิดโอกาสให้เจ้าพวกนี้บุกบ้านปูนทองได้!
เฝ้ามันจนกว่าจะมีการเคลื่อนไหวนี่แหละ (....)
-
(http://upic.me/i/ho/kariya.png)
"มีคนบาดเจ็บหรือเปล่าครับ !?" มาริยะตะโกนถามสุวัจนีเสียงดัง ก่อนจะรอฟังคำตอบและตัดสินใจดังนี้
- หากมีคนเจ็บก็เข้าไปรักษา + ใช้ทักษะนักประถมพยายามเพื่อให้ไม่ตายในทันทีและบอกสุวัจนีให้เรียกรถพยาบาล (แม้ว่าพวกที่บาดเจ็บจะเป็นฝ่ายคนร้ายก็ตาม)
เค้าคิดว่าถึงจะเป็นพวกโจรตามสคิปพวกนี้ก็ตาม หากช่วยชีวิตได้ทันก็อาจเป็นกำลังปากสำคัญในการชี้ตัวว่าใครเป็นหัวหน้าก็เป็นได้
*โดยไม่ลืมที่จะยึดปืนทั้งหมดจากพวกโจรตามสคิปนั้นด้วย (เขียนเพิ่ม)
- หากไม่มีคนเจ็บเลย (ตายหมดแล้ว) ก็ขอยืมวิทยุสือสารของตำรวจไปอันหนึ่ง ก่อนจะใช้ทักษะ ยามกะกลางคืน + นักสะกดรอย เพื่อตามไปพวกที่หลบหนีไป
ทั้งนี้หากตามทันหรือไปพบจุดนักพบของพวกโจรที่หลบหนีก็ถือปืนขึ้นมาขู่ก่อนจะใช้วิทยุสือสารแจ้งไปยังสุวัจนีที่อยู่โรงพักให้เตรียมห้องขังเพื่อจับกลุ่มคนทั้งหมด
-
"จับคนร้ายไว้!" วชิระยังไม่หยุดความตั้งใจ เจ้าคนร้ายที่เกือบทำให้วงศ์ตระกูลต้องเสื่อมเสียต้องได้รับกรรม
/จับคนร้ายให้ได้
-
([url]http://i.imgur.com/yJR3VYG.jpg[/url])
อนงค์จับตาดูกลุ่มนี้ เธอยังไม่อยากรีบกลับไปไม่งั้นอาจเปิดโอกาสให้เจ้าพวกนี้บุกบ้านปูนทองได้!
เฝ้ามันจนกว่าจะมีการเคลื่อนไหวนี่แหละ (....)
พวกนั้นนั่งกระซิบกระซาบตบยุงกันอยู่เกือบชั่วโมงพลางเงี่ยหูฟังรอเสียงระเบิดจากทางบ้านปูนทอง แต่ก็ไม่ได้ยิน เจ้าคนที่เป้นหัวหน้าจึงสั่งให้ลูกน้องสองคนย่องออกจากป่าไปดูลาดเลา
"เห็นอะไรก็รีบมารายงาน ถ้าเจอหมอกอีกก็อย่าเข้าไป รีบกลับมา ถ้าพวกแกไม่กลับมาใน 20 นาที พวกข้าจะเผ่นเลย ไม่รอ" คนที่เป็นหัวหน้ากำชับลูกน้อง ท่าทางคงคิดว่างานน่าจะเหลวเลยเตรียมเผ่น
ลูกน้องสองคนรับคำแล้วก็เดินแยกกลุ่มออกมา มุ่งเลาะป่าไปทางบ้านปูนทอง
([url]http://upic.me/i/ho/kariya.png[/url])
"มีคนบาดเจ็บหรือเปล่าครับ !?" มาริยะตะโกนถามสุวัจนีเสียงดัง ก่อนจะรอฟังคำตอบและตัดสินใจดังนี้
- หากมีคนเจ็บก็เข้าไปรักษา + ใช้ทักษะนักประถมพยายามเพื่อให้ไม่ตายในทันทีและบอกสุวัจนีให้เรียกรถพยาบาล (แม้ว่าพวกที่บาดเจ็บจะเป็นฝ่ายคนร้ายก็ตาม)
เค้าคิดว่าถึงจะเป็นพวกโจรตามสคิปพวกนี้ก็ตาม หากช่วยชีวิตได้ทันก็อาจเป็นกำลังปากสำคัญในการชี้ตัวว่าใครเป็นหัวหน้าก็เป็นได้
*โดยไม่ลืมที่จะยึดปืนทั้งหมดจากพวกโจรตามสคิปนั้นด้วย (เขียนเพิ่ม)
- หากไม่มีคนเจ็บเลย (ตายหมดแล้ว) ก็ขอยืมวิทยุสือสารของตำรวจไปอันหนึ่ง ก่อนจะใช้ทักษะ ยามกะกลางคืน + นักสะกดรอย เพื่อตามไปพวกที่หลบหนีไป
ทั้งนี้หากตามทันหรือไปพบจุดนักพบของพวกโจรที่หลบหนีก็ถือปืนขึ้นมาขู่ก่อนจะใช้วิทยุสือสารแจ้งไปยังสุวัจนีที่อยู่โรงพักให้เตรียมห้องขังเพื่อจับกลุ่มคนทั้งหมด
สุวัจนีส่องไฟลงมา ดูเหมือนคนบนโรงพักจะยังอยู่ดี ถึงจะบาดเจ็บกันบ้างก็ไม่ถึงชีวิต
หวออออออ...อ..อ.อ..อ..อ เสียงรถตำรวจแล่นมาหลายคัน แสงตะวันยามรุ่งก็เริ่มขับไล่ความมืดออกไป มาริยะเดินดูคนร้ายที่นอนเกลื่อนทั่วบริเวณหลายสิบคน ตำรวจที่เพิ่งมาถึงรีบเข้าช่วยกับควบคุมพื้นที่ มาริยะเดินไปดูแถวหลังรถบรรทุกที่เขาถอยชนคนร้าย เขาพบของบางอย่างตกอยู่ ดูท่าทางจะเป็นของคนที่เป็นหัวหน้าพวกโจร....อืม เม้มไปบ้างก็น่าจะไม่มีปัญหานะ
มาริยะได้รับ...
ปืนกล : กระสุนไม่มีวันหมด ถล่มแหลก
ระเบิดมือ : เมื่อปาไปก็จะระเบิด แม่นมากถ้าอยู่ในระยะขว้าง
นายดำซึ้งใจที่ตำรวจและมาริยะปกป้องเขาเต็มที่ และแค้นใจเฮียเล้งผู้บงการ เขายินดีให้ความร่วมมือเป็นพยานทั้งในคดีนี้และเรื่องอื่น ๆ ของเฮียเล้งที่เขารู้หรือรู้ว่ามีคนอื่นรู้
แน่นอนว่าพวกโจรที่บาดเจ็บก็ซัดทอดว่าเฮียเล้งเป็นผู้บงการ ท่าทางเฮียคงลำบากแล้ว ได้ยินว่าเมื่อคืนไฟไหม้บ้านวอดหมดด้วย
(http://wudthipan.com/fucko/_thumbs/ffc31d1fac9c7d9aa4ac1d28b1f756af/thumb.jpg)
"ขอบคุณที่ช่วยเหลือทางราชการ ไม่สนใจมาเป็นตำรวจเหรอ" สุวัจนีขอบคุณและชวนเขาสมัครเป็นตำรวจ ถ้าตกลงล่ะก็ จะได้ตำแนห่งนายตำรวจสัญญาบัตรเลยนะ สุวัจนีเส้นใหญ่มาก
เอาไงดี กลับไปบ้านนอนเล่นไปวัน ๆ หรือจะมาเป็นตำรวจดี มาริยะต้องเลือกหนทางแล้ว
- ปฏิเสธ กลับบ้านปูนทอง
- ตกลง ได้เป็นตำรวจ
"จับคนร้ายไว้!" วชิระยังไม่หยุดความตั้งใจ เจ้าคนร้ายที่เกือบทำให้วงศ์ตระกูลต้องเสื่อมเสียต้องได้รับกรรม
/จับคนร้ายให้ได้
ทุกคนได้สติ แต่คนร้ายไม่เคยหมดสติ พอเอาเค้กลงก็รู้ว่าเดี๋ยวมันต้องระเบิด จึงขับรถออกไปตั้งแต่แรกแล้ว วชิระคิดจะไล่ล่าเขาจึงโดดขึ้น....
- รถยนต์
- รถจักรยานยนต์
- ม้า
และมีใครคนหนึ่งตามเขาไปด้วย ใครกันนะ (เลือกเอง ถ้าเป็นไปได้จะไปด้วย ถ้าเป็นไปไม่ได้จะเป็นแค่มโนของวชิระ)
-
(http://i.imgur.com/yJR3VYG.jpg)
นี่แหละคือโอกาสของอนงค์ที่จะทำให้พวกนี้หนีไป!!
เธอใช้ทักษะซ่อนตัวในป่า ตามลูกน้องสองคนนั่นไปจากข้างหลัง
และเพราะมีแค่สองคน เธอจึงไล่ตีหัวทั้งคู่เลย เอาให้แน่ใจว่าสลบเกิน20นาที (....)
-
(http://upic.me/i/ho/kariya.png)
"ขอบคุณสำหรับคำชวนนะครับ แต่หน้าที่ของผมมันยังไม่จบ" เค้าว่าพลางวางปืนกลและระเบิดมือให้สุวัจนีพร้อมบอกว่าของพวกนี้เป็นของหัวหน้าโจรที่นอนหมดสติอยู่นั้น
มาริยะบอกว่าเค้าไม่ใช่คริสเรดฟิลด์ มันไม่ใช่แนวของเค้า แนวของเค้าต้องเป็นลีออน เอส. เคนนาดีสิ ใช้มันแต่ปืนพกทำงานให้ประธานนาธิปดีมันทุกภาคนั้นและ !?
ก่อนที่เค้าจะบอกสุวัจนีว่าถ้างานของเค้าเสร็จทั้งหมดแล้ว เค้าจะมาสมัครเป็นตำรวจเอง แต่ก่อนหน้านั้น .. หญิงเล็กกับชายน้อยน่าจะรอเค้าอยู่ ... เค้ามีหน้าที่สำคัญที่ต้องไปทำอยู่ ...
- ปฏิเสธ กลับบ้านปูนทอง
-
อยากเลือกม้าเป็นบ้าเลย แต่วชิระคิดว่ามันอินดี้เกินไปหน่อย เขานึกไม่ออกจริงๆว่ามีหนังเรื่องไหนควบม้าไล่รถบรรทุกทัน
- รถจักรยานยนต์
- บุษบานี่แหละ
-
([url]http://i.imgur.com/yJR3VYG.jpg[/url])
นี่แหละคือโอกาสของอนงค์ที่จะทำให้พวกนี้หนีไป!!
เธอใช้ทักษะซ่อนตัวในป่า ตามลูกน้องสองคนนั่นไปจากข้างหลัง
และเพราะมีแค่สองคน เธอจึงไล่ตีหัวทั้งคู่เลย เอาให้แน่ใจว่าสลบเกิน20นาที (....)
โป้ก ๆ อนงค์ตีหัวทั้งคู่หลับยาวสมใจ ขณะที่กำลังจะมุดออกจากแนวป่าข้างถนน ถ้าไม่ปลุกคงสลบยันเช้า
ขณะที่กำลังชื่นชมฝีมือตัวเอง อนงค์ก็ได้ยินเสียงรถแล่นมาจากทางบ้านปูนทอง
เอาไงต่อ
([url]http://upic.me/i/ho/kariya.png[/url])
"ขอบคุณสำหรับคำชวนนะครับ แต่หน้าที่ของผมมันยังไม่จบ" เค้าว่าพลางวางปืนกลและระเบิดมือให้สุวัจนีพร้อมบอกว่าของพวกนี้เป็นของหัวหน้าโจรที่นอนหมดสติอยู่นั้น
มาริยะบอกว่าเค้าไม่ใช่คริสเรดฟิลด์ มันไม่ใช่แนวของเค้า แนวของเค้าต้องเป็นลีออน เอส. เคนนาดีสิ ใช้มันแต่ปืนพกทำงานให้ประธานนาธิปดีมันทุกภาคนั้นและ !?
ก่อนที่เค้าจะบอกสุวัจนีว่าถ้างานของเค้าเสร็จทั้งหมดแล้ว เค้าจะมาสมัครเป็นตำรวจเอง แต่ก่อนหน้านั้น .. หญิงเล็กกับชายน้อยน่าจะรอเค้าอยู่ ... เค้ามีหน้าที่สำคัญที่ต้องไปทำอยู่ ...
- ปฏิเสธ กลับบ้านปูนทอง
มาริยะกลับบ้านปูนทองด้วยรถตำรวจที่สุวัจนีสั่งให้ๆไปส่งเขา ตอนเดินเข้าบ้านตำรวจที่ขับมาส่งตะเบ๊ะให้เขาด้วย สุดยอดไปเลย
------------------------------------จบตอน------------------------------------------------------------
อยากเลือกม้าเป็นบ้าเลย แต่วชิระคิดว่ามันอินดี้เกินไปหน่อย เขานึกไม่ออกจริงๆว่ามีหนังเรื่องไหนควบม้าไล่รถบรรทุกทัน
- รถจักรยานยนต์
- บุษบานี่แหละ
(แสดงว่าวชิระไม่เคยดูละครไทย)
วชิระโดดขึ้นจักรยานยนต์ที่จอดอยู่โดยกุญแจเสียบคาไว้ ใครคนหนึ่งโดนซ้อนเขา
(http://wudthipan.com/fucko/_images/ad748f3ecd7fbefa3ec1e025f30801a2/1880%20-%20Galactica%20Galactica_II%20Galactica_III.jpg)
"ชั้นไปด้วย!" บุษบาบอกสั้น ๆ ชักปืนออกมา
ไม่มีเวลาให้เสียแล้ว วชิระออกรถทันที โชคดีที่เขาไม่เลือกรถยนต์ เพราะถนนด้านนอกรถกำลังติดอยู่บนถนนแคบ ๆ เนื่องจากรถของแขกที่มางานจอดอยู่บนขอบถนนทั้งสองข้าง ไกลออกไป เขาเห็นหลังคาของรถส่งของเพิ่งพ้นออกไปจากจุดที่การจราจรติดขัด และเริ่มเร่งความเร็วพุ่งไปตามถนนที่มืดมิด วชิระใช้ความคล่องตัวของรถจักรยานยนต์ ฝ่าการจราจรออกมา เขาสวนกับราตรีกำลังเดินนำลูกน้องสองคนที่หิ้วปีกยู้หญิงหน้าคุ้น ๆ คนหนึ่ง
- ทักแล้วเล่าเรื่องให้ฟัง
- ไม่สน รีบไล่ตามต่อ
- อื่น ๆ
-
(http://i.imgur.com/yJR3VYG.jpg)
อนงค์ถึกมาจากไหนไม่รู้ แบกสองโจรคนนี้กลับไปที่บ้านปูนทอง ซึ่งเธอเดาว่าตำรวจอาจจะมาแล้ว? (ถ้าตำรวจยังไม่มา ก็มัดเจ้าสองคนนั้นส่งให้ราตรีบอกว่าเป็น1ในพวกคนที่จะมาบุกบ้าน)
ส่งพวกนี้ให้ตำรวจซะ จะได้ไปสอบสวนต่อ หรือพาเข้าตารางได้ อนงค์ดีใจได้ทำเรื่องดีๆ ;)
-
ใครหน้าคุ้นกัน วชิระจำได้แต่หน้าเมียตัวเองกับบุษบาเท่านั้นแหละ ไม่สนหรอก ไล่ตามไป
-
([url]http://i.imgur.com/yJR3VYG.jpg[/url])
อนงค์ถึกมาจากไหนไม่รู้ แบกสองโจรคนนี้กลับไปที่บ้านปูนทอง ซึ่งเธอเดาว่าตำรวจอาจจะมาแล้ว? (ถ้าตำรวจยังไม่มา ก็มัดเจ้าสองคนนั้นส่งให้ราตรีบอกว่าเป็น1ในพวกคนที่จะมาบุกบ้าน)
ส่งพวกนี้ให้ตำรวจซะ จะได้ไปสอบสวนต่อ หรือพาเข้าตารางได้ อนงค์ดีใจได้ทำเรื่องดีๆ ;)
แม้อนงค์จะถึก แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะแรงช้าง เธอลากสองโจรถูลู่ถูกังขึ้นถนนเพื่อกลับบ้านปูนทอง เพิ่งขึ้นมาถึงบนถนนรถบรรทุกเล็กคันหนึ่งก็วิ่งราวกับเหาะพุ่งเข้าหาเธอ
ใครหน้าคุ้นกัน วชิระจำได้แต่หน้าเมียตัวเองกับบุษบาเท่านั้นแหละ ไม่สนหรอก ไล่ตามไป
ราตรีโบกมือจะให้วชิระหยุดรถ แต่เขาไม่สน ซิ่งจักรยานยนต์ต่อไปตามทาง บุษบาเกาะเอวเขาแนบแน่น
ในที่สุดก็เห็นแสงไฟท้ายของรถที่น่าจะใช่รถบรรทุกของผู้ร้ายอยู่ข้างหน้าในระยะ 50 เมตร วชิระไล่กวดทันแล้ว
-
ชักปืนมายิงยางในขณะไล่ตามแล้วขับไล่จี้ตามไปที่ท้ายรถ
-
(http://i.imgur.com/yJR3VYG.jpg)
"..........กริ๊ดดดดดดดดดดดดดด!!"
อนงค์กริ๊ดออกมา เพราะเธอทำอะไรไม่ทันแน่ๆนอกจากปล่อยสองคนนั้นแล้วรีบพยายามหลบรถบรรทุกคนเดียว
มะ ไม่นะ อาจจะไม่พ้น...!!!
เธอภาวนาขอให้มีใครมาช่วยเธอทีเถอะ
-
ชักปืนมายิงยางในขณะไล่ตามแล้วขับไล่จี้ตามไปที่ท้ายรถ
([url]http://i.imgur.com/yJR3VYG.jpg[/url])
"..........กริ๊ดดดดดดดดดดดดดด!!"
อนงค์กริ๊ดออกมา เพราะเธอทำอะไรไม่ทันแน่ๆนอกจากปล่อยสองคนนั้นแล้วรีบพยายามหลบรถบรรทุกคนเดียว
มะ ไม่นะ อาจจะไม่พ้น...!!!
เธอภาวนาขอให้มีใครมาช่วยเธอทีเถอะ
ปืนวชิระเป็นปืนตัวประกอบ ถ้ายิงคนก็ไม่โดนแน่ แต่เนื่องจากเป็นการยิงยาง บวกกับอานุภาพของฉากไล่ล่า กายยิงยางของเขาจึงแม่นปานจับวาง ยางล้อหลังระเบิดส่งผลให้รถกระดอนเสียหลักวิ่งตะแคงข้างเฉี่ยวตัวประกอบสองคนที่นอนสลบกลางถนนไปนิดเดียวก่อนที่จะพลิกหงายท้องแล้วไถลไปหมดฤทธิ์ที่กอไผ่ข่้างทาง
อนงค์ที่โดดหลบไปอีกฝั่งโผล่มาดูว่าเกิดอะไรขึ้น โชคดีจริง ๆ ที่เธอรอดมาได้
ปี้ป่อ ปี้ป่อ
เสียงรถตำรวจวิ่งมา ราตรีคงไปตามตำรวจมาให้แล้ว ว่องไวดีจริง ๆ
ผลการเค้นสอบแบบรวบรัด สองโจรที่อนงค์จับมา ยอมรับว่าพวกตนเป็นคนของเฮียเล้ง เตรียมมายิงถล่มงานที่บ้านปูนทอง แต่โดนผีปอบไล่ตีหัวเผ่นหนีกระเจิดกระเจิงไม่เป็นขบวน
ส่วนคนส่งของก็ยอมรับว่าเป็นมือวางระเบิดที่เฮียเล้งจ้างมา ทำหน้าที่ซ่อนระเบิดในเค้กแล้วเอาไปวางในงาน
(http://wudthipan.com/fucko/_images/12411598f7c41592e18ef39aa0f4b02f/4024%20-%20TrapMaster.jpg)
"แปลว่าเรื่องร้ายที่เกือบจะเกิดนี่ถูกหยุดไว้ได้ด้วยวชิระกับอนงค์รึ ช่างสมกับที่มีเลือดของคุณพี่ อ้าว แล้วทั้งคู่ไปไหนเสียล่ะ" เจ้าย่ามาลีถามถึงวชิระกับอนงค์หลังได้ยินเรื่องราวจากราตรีและบุษบา
ในสวนหลังบ้าน
(http://wudthipan.com/fucko/_images/adbe396985ad142166f4ce9a88a80c75/1061%20-%20Magicaland%20SOZ%20Spirit_of_heroes_II%20The_Memory_Wars.jpg)
T--T "ดีใจจริงๆ ที่คุณเห็นฉัน" ส้มแป้นยิ้มทั้งน้ำตา ต่อหน้าวชิระ ในที่สุดเธอก็สามารถสื่อสารกับเขาได้
ส้มแป้นมีเรื่องขอร้อง พ่อของเธอกำลังจะทำสิ่งที่เลวร้าย ส้มแป้นอยากให้วชิระออกจากบ้านเดี๋ยวนี้เพื่อไปหยุดพ่อของเธอก่อนที่เขาจะกลับมาทำร้ายคนในบ้านปูนทองอีก แต่การออกจากบ้าน ก็อาจหมายถึงการเสียสิทธิในฐานะทายาทด้วย
วชิระตัดสินใจว่า...
- ออกก็ออก ตามใจเมียผี
- คิดดูก่อนนะ รอป้องกันเถอะ
ในป่า พวกมือปืนที่เฮียเล้งจ้างมายังคงวิ่งหนีอยู่ในป่า พวกมันระเพื่อที่ส่งไปดูลาดเลาอยู่พักใหญ่ แต่ก็ไม่มีวี่แววว่าเพื่อนจะกลับมา ขณะที่กำลังจะตัดสินใจถอนตัว ไอหไมอกจาง ๆ ก็เริ่มปกคลุมบริเวณป่าที่พวกมันซ่อนตัวอีกครั้ง เจ้าคนที่เป็นหัวหน้ารีบสั่งให้ลูกน้องทั้งหมดลุกขึ้นวิ่งหนีทันที แต่ดูท่าทางจะช้าไป หมอกคราวนี้เหมือนค่อย ๆ ล้อมต้อนพวกมัน ใครที่แตกกลุ่มจะหายไปไในหมอกและม่ได้กลับออกมา สุดท้ายก็เหลือเพียงคนที่เป็นหัวหน้าถูกหมอกต้อนมาจนมุมที่หน้าผา สีหน้าของมันซีดขาวขวานและปืนถูกโยนทิ้งไม่ใยดี ก่อนจะทิ้งตัวคุกเข่าพนมมือต่อหน้าอนงค์ที่ปรากฏตัวเพราะกะจะบอกให้มันยอมจำนน จะได้จับส่งตำรวจ
"ยอมแล้ว ๆ อย่าฆ่าผมเลยนะเจ้าแม่นะ" ท่าทางจะกลัวมาก จากนั้นก็สบถสาบานว่าหลังจากนี้จะไม่ทำชั่ว จะเป็นบริวารเจ้าแม่ เชื่อฟังเจ้าแม่ทุกอย่าง จริง ๆ นะ
ท่าทางจะไม่ได้หลอก เอ หรือว่าจะเก็บพวกนี้ไว้เป็นลูกสมุนดีนะ น่าจะช่วยงานได้ดี แต่พวกนี้มีคดีติดตัวนี่สิ ถ้าถูกตำรวจรู้เข้าอาจจะเป็นเรื่อง ถ้าไงจับส่งตำรวจเอาคำชมเชยเฉย ๆ น่าจะดีกว่าไหม
อนงค์จะตัดสินใจอย่างไร
- เก็บไว้เป็นลูกสมุน
- จับส่งตำรวจเลย
-
(http://i.imgur.com/yJR3VYG.jpg)
อนงคืเป็นคนด์! ไม่ปล่อยพวกนี้ไปง่ายๆหรอก!!
- จับส่งตำรวจเลย
-
มีผีด้วยเรอะ...
T--T อย่ามาหลอกกันเลย มาอยู่ด้วยกันเถอะ
- ออกก็ออก ตามใจเมียผี
-
([url]http://i.imgur.com/yJR3VYG.jpg[/url])
อนงคืเป็นคนด์! ไม่ปล่อยพวกนี้ไปง่ายๆหรอก!!
- จับส่งตำรวจเลย
"โป๊ก!!" อนงค์เคาะหัวคนร้ายเรียกสติตัวเอง จากนั้นก็ปล่อยพวกมันที่หลับสบายเกลื่อนป่าไว้แล้วกลับไปแจ้งเจ้าหน้าที่ตำรวจมาเก็บกวาด
(http://wudthipan.com/fucko/_images/8f2d07c16d72b066856f18510c7788ca/2093%20-%20Heart%27s_Diary%20MW.jpg)
"อนงค์ เธอหายไปไหนมา ชั้นนึกว่าเธอเป็นอันตรายไปเสียแล้ว" ชายใหญ่ตรงเข้ามาถามทันทีที่อนงค์เดินเข้าบ้าน และหลังจากรู้เรื่องที่เกิดขึ้นพร้อม ๆ กันคนอื่น ๆ เขาก็กุมมือเธอไว้
"ชั้นมองคนไม่ผิดจริง ๆ เธอช่างเหมาะสมเหลือเกิน เจ้าย่าครับ เรื่องที่ชายขอ เจ้าย่าคงตัดสินใจได้แล้วใช่ไหมครับ" ชายใหญ่หันไปหาเจ้าย่ามาลีด้วยสีหน้าคาดหวัง
(http://wudthipan.com/fucko/_images/12411598f7c41592e18ef39aa0f4b02f/4024%20-%20TrapMaster.jpg)
"ได้สิ ย่าอนุญาตตามที่ชายใหญ่ขอ" เจ้าย่ามาลีผงกศีรษะ
"เจ้าย่าอนุญาตแล้ว ยินดีด้วยนะ ต่อไปนี้เธอคือ...."
อนงค์ได้รับสถานะ
หัวหน้าแม่บ้าน : ไปได้ทุกที่ เข้าได้ทุกห้อง แอบฟังได้ทุกเรื่อง สามารถเรียกสาวใช้ตัวประกอบมาทำงานแทนตัวได้ตลอดเวลาหากอยู่ในเขตบ้าน (ครั้งละไม่เกิน 10 คน)
------------------------------จบตอน------------------------------------------------
มีผีด้วยเรอะ...
T--T อย่ามาหลอกกันเลย มาอยู่ด้วยกันเถอะ
- ออกก็ออก ตามใจเมียผี
วชิระหายตัวไปจากบ้านปูนทองนับตั้งแต่คืนนั้น ตำรวจที่ควบคุมพื้นที่บอกว่าเห็นวชิระเดินตามผู้หญิงคนหนึ่งหายไปในป่านอกบ้าน เขาตั้งใจจะร้องเรียกแต่ไม่รู้ทำไมถึงร้องไม่ออก ร่างกายก็หน่วง ๆ ขยับไม่ได้เหมือนโดนผีอำ กว่าจะเป็นปกติวชิระก็หายไปแล้ว
เรื่องที่ทำให้ทุกคนขนลุกคือ หน้าตาของผู้หญิงคนที่วชิระตามไป ตามที่ตำรวจบรรยายนั้น คือหน้าตาของส้มแป้นนั่นเอง
------------------------------------------------จบตอน-------------------------------------------------------
บ้านปูนทองพ้นหายนะมาได้ ศัตรูของบ้านปูนทองถูกเปิดโปงและรับผลกรรม
แต่บทสรุปกลับยังมาไม่ถึง ใครหลายคนยังไปไม่ถึงฝั่งผัน
อนงค์จะพอใจเพียงแค่ตำแหน่งหัวหน้าสาวใช้หรือ
บารอนน้อยจะหยุดเพียงแค่ผูคุ้มครองบ้านปูนทองหรือไม่
มาริยะจะตัดสินใจอนาคตของเขาอย่างไร
วชิระหายไปไหน
และอาเดียว กำลังวางแผนจะทำอะไร
พบกับคำตอบทุกอย่างได้ในตอนจบของทายาทเจ้าคุณปู่ - ตอนที่ 10 บทสรุปของบ้านปูนทอง
----------------------------------------จบตอน-------------------------------------------------