[ตำนานบู๊ลิ้ม] ตำนานของไดอาน่า <BAD END>

• Johan: [link]
  July 21, 2023, 11:25:58 AM
• Johan: อันนี้ครับ
  July 21, 2023, 11:26:02 AM
• Johan: จริงๆไม่เชิงลงแข่งเพราะเป็นพาร์ทเนอร์กับบุสดีอยู่แล้วเลยอดชิงรางวัลที่ 1 2 3 (3000 บาท...) ก็จะไม่ไปแย่งรางวัลส่วนนี้กับหน้าใหม่ แต่ลงเพื่อชิงรางวัลเซ็นสัญญา รางวัลอันนี้ไม่จำกัด ได้เงินเยอะมาอุดส่วนที่ต้องเอาไปจ่ายให้นักวาด
  July 21, 2023, 11:28:55 AM
• Johan: ช่วงก่อนวันที่ 10 เลยต้องเร่งเตรียมไฟล์ + เขียนเรื่องไว้เปิดตัวให้ปังๆ เพราะงบวาดนี่แพงเข้าเนื้อ วาดเยอะไม่ไหว มาเน้นการนำเสนอด้วยเส้นเรื่องหลายทางเลือกดีกว่า
  July 21, 2023, 11:31:12 AM
• lostlance: งี้นี่เองงง
  July 21, 2023, 07:09:04 PM
• Qiao: อยากเล่นแนว fear and hunger 1-2 ก็ได้
  August 28, 2023, 10:56:33 PM
• lostlance: ผมว่าเกมมันหลอนไป
  August 31, 2023, 10:47:07 AM
• Johan: สลัดทั้งงานราษฎร กับงานหลวงไม่ออก น่าจะมาต่อสักใกล้ๆปลายปีนะครับ
  September 29, 2023, 06:48:36 PM
• Bloody Rabbits: รออยุ่ว
  September 29, 2023, 10:01:26 PM
• lostlance: ที่โพสใหม่นั้นสแปมหรืออะไรน่ะ
  October 05, 2023, 02:12:26 PM
• Chao: ยังแอบมาต่อนะเออ
  December 02, 2023, 01:55:59 AM
• Johan: สวัสดีปีใหม่ครับ ขอให้ทุกคนยุ่งๆงานเยอะๆ
  January 01, 2024, 11:30:01 AM
• Johan: อยากมาต่อ แต่เคลียรืเวลาไม่ลงตัวเลย
  January 01, 2024, 11:30:18 AM
• Johan: Chao: ยังแอบมาต่อนะเออ <<< ตอบแล้วๆ (เกมบ้าอะไรฟระ โพสละครึ่งปี)
  January 01, 2024, 11:35:44 AM
• lostlance: สวัสดีปีใหม่ครับบ
  January 01, 2024, 08:58:21 PM

[Game Master]

	ไดอาน่า เพศหญิง อายุ 19 ปี HP 2/3 SP 0/3 พลังกาย -1 การรับรู้ +1 ความเร็ว -1 ปัญญา +2 เสน่ห์ +0 EXP 2/42
ความมุ่งมั่น 84	เป้าหมาย : ออกสำรวจโลก และทวีปใหม่ๆ 3 แห่งขึ้นไป

Inventory มือเปล่า AT=0 เสื้อผ้าธรรมดา DF=0 ผลเห็ง x2

Profile พลัดหลงกับบิดามารดา อาศัยอยู่กับหอนางโลม (+10 EXP) ไม่มีเงินและที่ซุกหัวนอนโดนกดขี่ข่มเหงรังแก  เซ็นสัญญากู้ยืมเงิน 500เหรียญ Skill การรับรู้ +1 (10EXP) ปัญญา +1 (10EXP) ปัญญา +2 (20EXP) นักศึกษา (20EXP ต้องมี ปัญญา+1) : ลดค่าEXPที่ใช้เรียนทักษะต่างๆลง 10% ปัดลง นักสำรวจ (10EXP ต้องมีการรับรู้+1) จ่าย 1SP เพื่อสำรวจพื้นที่ที่ต้องการ             ทอย+รับรู้ fail ไม่พบอะไร ok ได้ข้อมูลของพื้นที่นั้น crit พบสถานที่ใหม่หรือข้อมูลสำคัญ นักเดินเรือ (10EXP) : ไม่หลงทางเมื่อเดินทางด้วยเรือ สามารถขับเรือได้ทุกประเภท +1เมื่อใช้ความรู้เกี่ยวกับเรือ Flaw อ่อนแอ ลด พลังกาย -1 (+10 EXP) เชื่องช้า ลด ความเร็ว -1 (+10 EXP) ชาวต่างชาติ (+10 EXP) : ถูกกีดกันจากคนทั่วไป -1 เมื่อเจรจาต่อรอง

ประวัติ

Spoiler for Hiden:

ประวัติ : ไดอาน่า เป็นลูกสาวของตระกูลนักเดินทางชาวต่างชาติจากแดนไกล ที่ออกเดินทางสำรวจโลกมาเป็นเวลานาน เธอออกเดินทางไปกับครอบครัวด้วยกันตั้งแต่ยังแบเบาะ บิดาของเธอเชี่ยวชาญทางด้านการเดินเรือ ส่วนมารดามีความรู้รอบด้าน สามารถพูดได้หลายภาษา ไดอาน่าได้เรียนรู้สิ่งต่างๆมาจากบิดามารดาของเธอมากพอสมควร และเธอก็เรียนรู้ได้อย่างรวดเร็วเช่นกัน แต่แล้ววันหนึ่งคณะเดินทางของไดอาน่าก็เกิดอุบัติเหตุ เรือถูกพายุและคืนซัดเข้ากระแทกกับหินโสโครกเสียหายรุนแรง ในระหว่างที่เหตุการณ์วุนวายอยู่นั้นก็มีท่อนไว้ที่แตกหักเหวี่ยงมากระแทกเข้าที่ศรีษะของเธอ แล้วก็ร่วงตกทะเลไป ทางด้านครอบครัวของเธอก็ไม่รู้ว่าหนีรอดจากพายุลูกนั้นได้ไหมสุดท้ายก็ไม่รู้ว่าชะตาจะเป็นอย่างไร แต่ทางไดอาน่านั้นยังถือว่ามีโชค ตัวเธอถูกคลื่นน้ำซัดมาเกยตื้นอยู่บนชายหาด มีชาวประมงมาพบเข้า จึงพาไปรักษาตัวที่หมู่บ้านชาวประมง แต่ว่าคุยกันไม่รู้เรื่องซ้ำยังความจำเสื่อม สีผม และนัยตาก็แปลกกว่าคนทั่วไป เพื่อไม่ให้เป็นเคราะห์ร้าย ชาวประมงจึงพาไปไว้ที่หอนางโลม เพราะคิดว่าเป็นคนบ้า ทางหอนางโลมก็รับเลี้ยงเธอไว้แบบเสียไม่ได้ แล้วใช้งานเธอเยี่ยงทาส ใช้ทำงานทุกอย่าง เท่าที่จะคิดออก เพราะเธอรับแขกไม่ได้ (ไม่มีใครเอา) ปัจจุบันไดอาน่าตั้งใจจะเปลี่ยนวิธีชีวิตของตัวเอง ถ้าเวลาและโอกาสมาถึง เธอจะออกจากหอนางโลมแห่งนี้ และออกสำรวจ เพราะมันเป็นเพียงสิ่งเดียวที่ไม่ได้เลือนหายไปจากความทรงจำของเธอ

[Game Master]

ไดอาน่าไม่พบอะไรเป็นพิเศษ
เธอมัวแต่เหม่อ กว่าจะรู้สึกตัวอีกที ก็มาถึงกรมเมืองแล้ว
แม่เล้าแจ้งว่า ไดอาน่าเป็นผู้พบศพของอาหนัน
ทางกรมเมืองก็ส่งเจ้าหน้าที่ออกไปตรวจสอบที่เกิดเหตุ
หัวหน้ามือปราบหวังเทียนยังเข้ามาสอบปากคำเธอด้วยตนเอง


แม่นางเป็นชาวต่างชาติงั้นรึ....เล่าเหตุการณ์มาเถอะ

ในห้องสอบสวนมีเพียงเธอกับหัวหน้ามือปราบ ไดอาน่าจะทำอย่างไรต่อไป

[TUMMAN]

"Ermm..."

"I .. er.."

ไดอาน่าเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟังอย่างละเอียด รวมถึงเรื่องสถานของตัวเอง ณ ตอนนี้ด้วย
แล้วถามด้วยว่า ถ้าตนไม่อยากจะทำงานที่นี้แล้วพอจะมีหนทางอะไรบ้างไหม
หรือจะขอย้ายไปทำงานที่อื่นได้ไหม ? เสนอตัวว่าเป็นคนมีความรู้ดี เดินเรือก็ได้ ชำนาญการสำรวจ แถมยังเก่งภาษา

[Game Master]

ขัาพเจ้าเคยได้ยินเรื่องของแม่นางจากโบตั๋นจรุง คาดว่าไม่แปลกปลอม
จริงๆแล้วแม่นางไม่ได้ขายตัวเป็นทาส ต่อให้เดินจากไปต่อหน้าก็ไม่มีผู้ใดกล้ายุ่งเกี่ยว
นอกจากคนของหอนางโลมเองจะรั้งตัวแม่นางไว้ หากถูกทำร้ายก็มาแจ้งกรมเมืองได้ทุกเมื่อ
อีกอย่าง คนต่างชาติเช่นแม่นางนั้น ถูกชาวตงง้วนรังเกียจเดียดฉันท์ ยากจะหาผู้ใดรับเข้าทำงาน
เรื่องนี้ทางกรมเมืองไม่อาจช่วยเหลือได้จริงๆ

ลูกน้องของมือปราบหวังเข้ามารายงานว่าเหตุการณ์เป็นไปตามที่ไดอาน่าเล่ามาทุกประการ
คนร้ายลอบเข้าไปในหอนางโลม แต่ไม่มีการแจ้งว่าสิ่งใดสูญหายไป

มือปราบหวังบอกว่าไดอาน่าสามารถกลับออกไปได้ หากมีอะไรเพิ่มเติมทางกรมเมืองจะติดต่อไปอีกที

ไดอาน่าจะทำอย่างไรต่อไป

[TUMMAN]

 

เมื่อได้ยินดังนั้น ไดอาน่าก็ยิ้มรับ ท่าทางนางจะดีใจมาก
ก่อนจากเธอส่งท้ายไว้ว่าจะออกจากหานางโลมแล้ว ถ้าไปหาแล้วไม่เจอแสดงว่านางไม่ได้อยู่ที่นั่นแล้ว

"Oh.. I forgot"

ไดอาน่าเหมือนลืมบางสิ่ง นางหันกลับมาแล้วถามใครคือโบตั๋นจรุง ทำไมถึงรู้เรื่องนี้
ถ้าไม่เดือดร้อนอะไร อยากขอเข้าพบเสียหน่อย
และ แถวนี้มีท่าเรือ หรือว่าโรงเรียนไหม ? ถ้ามีช่วยบอกทางด้วย

[Game Master]

  มือปราบหวังมีสีหน้าประหลาดพิกล อ้อมแอ้มตอบว่า
"โบตั๋นจรุง ทำงานขายศิลปะไม่ขายร่างกายในหอหมื่นบุปผาของท่าน"
"นางเป็นเพื่อนสนิทของข้าพเจ้าเอง"
"ท่านกับนางทำงานแตกต่าง ย่อมิเคยพบหน้ากัน"

พวกมือปราบบอกว่า ท่าเรือนั้นเดินเลียบชายทะเลไปเรื่อยจะพบเห็นเอง
ส่วนโรงเรียนนั้นมีแห่งเดียวคือสำนักอาจารย์คังอยู่ที่ตรอกจอหงวน สอนวิชาหนังสือทั่วไป

[TUMMAN]

"Oh ~ I see"

"ขอบคุณสำหรับการช่วยเหลือนะคะ"

ไดอาน่ากล่าวลาแล้ว ก็เดินออกไปทันที
ในใจคิดว่าอยากจะไปพบกับโบตั๋นจรุงสักครั้ง แต่เวลานี้คงไม่เหมาะนัก
นางมีเรื่องที่ต้องรีบสะสางให้เสร็จ เมื่อคิดได้เช่นนั้นแล้วนางก็รีบออกเดินทางไปท่าเรือต่อทันที
โดยอาศัยตามเส้นทางที่มือปราบหวังบอกมา แต่ถ้าท่าเรืออยู่ไกลกว่าสำนักของอาจารย์คัง ให้ไปที่สำนักของอาจารย์คังก่อน

[Game Master]

แค่เดินออกจากห้องสอบสวน เธอก็ถูกแม่เล้าขัดขวางเอาไว้

"เอียเท้าโสโครก เหตุใดเข้าไปนานนัก รีบกลับหอหมื่นบุปผาได้แล้ว มารดาต้องแต่งตัวรับแขก"

[TUMMAN]

"Err.."
"คือ...."

ถึงจะถูกใช้งานอย่างทารุณมาโดยตลอดแต่ว่า ถ้าไม่ได้ที่นี้นางคงไม่มีชีวิตอยู่รอดมาได้
นางจึงบอกจุดประสงค์ของตนออกไปตรงๆ ณ ตรงนั้น และกล่าวขอบคุณในทุกสิ่งที่เคยให้กันมา
บุญคุณครั้งนี้นางจะไม่มีทางลืม ขอทำในสิ่งที่ตนต้องการบ้าง แล้วสัญญาว่าจะมาตอบแทนบุญคุณให้อย่างแน่นอน

"เข้าใจmeเถอะนะคะ ...please"

[Game Master]

แม่เล้า รู้สึกว่ามีเหตุผล แต่ไม่ถึงกับคล้อยตามเต็มที่

ต้องลอง ทอย+เสน่ห์ดู

[TUMMAN]

"Please "
- ใช้เสน่ห์
- เสน่ห์ +0

Rolled 1d10 : 6, total 6

[Game Master]

-1 จากการเป็นชาวต่างชาติด้วย

แม่เล้าคิดดูอีกทีไม่อาจสูญเสียแรงงานทาสชั้นดีอย่างเธอไป
จึงเข้ามาฉุดลากไดอาน่าให้กลับไปหอหมื่นบุปผาพลางกล่าวว่า
"เอียเท้าเนรคุณ ผู้ใดเลี้ยงดูเจ้ามา กลับคิดคดทรยศ"

ไดอาน่าถูกแม่เล้าจับข้อมือเอาไว้ ฉุดลากออกจากกรมเมือง เธอจะทำอย่างไร

[TUMMAN]

(คิดออกตอนโพสไปพอดีครับ)


"No.. Not this time.."

ไดอาน่าส่ายหน้ายิกๆ

"I have to walk on my own way"

ไดอาน่าจริงจัง นางพูดออกไปอย่างฉะฉาน
ถ้าคิดว่ายังติดหนี้กันอยู่ จะให้ทำงานชดใช้ครั้งสุดท้ายก็ได้
หรือไม่ก็ให้โบตั๋นจรุงเป็นคนตัดสินก็ได้

[Game Master]

แม่เล้าบอกว่าถ้าต้องการไถ่ตัวให้ทำสัญญาเงินกู้ 500 เหรียญ จะยอมปล่อยตัวไดอาน่า
เอาเงินที่ได้ไปซื้อทาสมาใช้งานแทนเธอ

[TUMMAN]

"Ah... I thinks ... it would be ..."

ไดอาน่าบอกว่า ถ้าจะให้ตนหาเงินมาให้ก็คงต้องให้โอกาศได้ออกไปหางานข้างนอกทำ
เพราะถ้าไม่ปล่อยตัวไปทำอะไรเลย แล้วให้วางเงินสัญญาแบบนี้ มันเหมือนสัญญาที่เป็นไปไม่ได้
ถ้ากลัวจะผิดสัญญา ก็ให้ข้าราชการของกรมเมืองทำเรื่องสัญญาให้เป็น กิจลักษณะไปเลย

"Win , win maybe "

[Game Master]

แม่เล้างงว่าไดอาน่าพูดอะไร
พอคิดได้ว่าชาวต่างชาติอาจจะไม่เข้าใจได้ เลยอธิบายอีกครั้ง
"ถ้าเจ้ายอมทำสัญญาว่ากู้ยืมเงินจากเรา ห้าร้อยเหรียญ เราจะปล่อยเจ้าเป็นอิสระ"

สรุปว่าถ้ายอมทำสัญญาจะไปอยู่ไหนก็เชิญเลย