ยินดีต้อนรับสู่หอสมุดเลือด : Play by Post Forum ที่ยั่งยืนที่สุดในประเทศไทย
0 Members and 2 Guests are viewing this topic.
เดิมทีแล้ว judas เป็นพันเอกของกองทัพประจำดวงจันทร์ เขาเดินทางมาที่ดาว solo เพื่อติดต่อเจรจาเรื่องการหยิบยืมกำลังพลเขาหลงทางในทะเลทราย ถูกกองโจรปล้นชิงและบาดเจ็บ เขาหนีโซซัดโซเซจนไปถึงโอเอซิสและล้มลง สติลางเลือน เขากำลังจะตาย"เข้มแข็งไว้นะ" นางฟ้าเหรอ เธอช่างงดงามจริงๆ ทั้งงดงามและอบอุ่นนางฟ้านามว่าสิริใช้พลังบางอย่างเยียวยาเขาจนเขาฟื้นคืนสภาพ"จบแล้ว"
"ขอให้ผมได้ตอบแทนคุณด้วยเถอะนะครับ""อย่าลำบากเลย ฉันทำเพราะอยากทำ"ความจริงแล้ว judas ตกหลุมรักแรกพบ แต่ทำซึนเขาลืมไปแล้วว่าตัวเองมาทำอะไรที่ดาวนี้ เผลอแป๊บเดียวเวลาก็ผ่านไปเกือบปี เขากับ Large Planet เริ่มสนิทและรู้จักกันjudas รู้แค่ว่า Large Planet อาศัยอยู่ในยานเก่าๆ แต่เขาไม่เคยไป ส่วนตัวเขาอาศัยที่หมู่บ้านใกล้ๆ ทุกวันเขาจะมารอเธอที่โอเอซิสและพูดคุยกันจนวันหนึ่ง ชายคนหนึ่งก็ปรากฎตัวขึ้นข้างกาย Large Planetไม่รู้ว่าเพราะอะไร Large Planet ถึงมองเขาอย่างไม่วางตา บางทีเขาอาจจะอัพ cha มาเต็มที่แถมบัฟกับไอเท็มอีกไม่น้อย"ตั้งแต่วันนี้ เธอจะไม่มาให้นายเห็นอีก" ชายคนนั้นกล่าวแต่เขาไม่ยอมหรอกนะ เมื่อถามแล้วไม่ได้คำตอบก็ต้องสู้กัน แต่ judas สู้ไม่ได้เลย"นายไม่มีคุณสมบัติจะครอบครองเธอ" เขาบอกแล้วก็หันหลังแต่ก็เหมือนจะนึกขึ้นได้"ที่ซากปรักทางตะวันตกมีชนเผ่าหนึ่งอาศัยอยู่ นายเป็นขุนพล ฉันเป็นจอมมารที่จับตัวเจ้าหญิงไป ถ้านายปราบฉันได้ก็เอาเจ้าหญิงคืนไป ตกลงไหม"judas ไม่มีทางเลือกอยู่แล้ว แต่เขาเชื่อว่าเขาจะต้องช่วยเจ้าหญิงจากเงื้อมมือเจ้าจอมมารนี่ให้ได้ เขาจึงไปเข้าพวกกับ desu และไต่เต้าจนได้รับตำแหน่งขุนพลเอกเขานำกำลังเข้าต่อสู้กับเหล่าสาวกของจอมมารที่ไม่ยอมนุ่งผ้าผ่อนมาตลอด 200 ปี แต่ก็พ่ายแพ้ทุกครั้งไปป่านนี้ไม่รู้ว่าจอมมารจะทำอะไรเจ้าหญิงของเขาบ้าง คิดแล้วก็แค้น แต่เขาก็ยังเชื่อมั่นว่าเธอต้องมีชีวิตอยู่ และเขาจะช่วยเธอให้ได้ มิคาดว่าครานี้จะพ่ายแพ้ถึงขั้นถูกจับ
"อย่างนี้เอง เป็นแค่ตุ๊กตาที่ก็อปปี้ตามแบบสินะ" เธอผิดหวังเล็กน้อยที่ไม่ใช่ชนเผ่า ribbons จริงๆเมื่อเห็นว่าทั้งสองรู้เรื่องพอสมควร ประกอบกับตัวเธอต้องการให้ช่วยเหลือเธอจึงเล่าความจริงsirie ไม่ใช่ชื่อของเธอ เธอคือสมองกลของยานยักษ์ลำนี้ที่มีชื่อว่า Large Planetเธอตื่นขึ้นมาหลังจากหลับไปนานตั้งแต่ยุคสงครามเมื่อหลายหมื่นปี เมื่อตื่นมากลับพบว่าไม่มีชนเผ่าผู้เป็นนายของตน ไม่มีใครเหลือเลย แม้ยานลำนี้จะรักษาซ่อมแซมตัวเองได้ แต่คนในยานก็ตายหมดตัวเธอจึงคิดจะกระโดดน้ำตาย แต่ก็กลัวหายใจไม่ออกและสำลักน้ำ วันนั้นขณะที่เธอออกไปเดินอยู่กลางทะเลทราย มีชายคนหนึ่งเดินทางผ่านมาและถามทางเธอ เขาหลงทาง แต่เธอก็ไม่รู้ทางหรอก เขาจึงขอพักในยานและเขาก็ได้รู้ความลับของเธอกับยานลำนั้นชายคนนั้นให้กำลังใจเธอ บอกว่าสักวันเธอต้องได้พบพวกพ้องและชนเผ่าผู้สร้างเธอ ดังนั้นเรามาสร้างอาณาจักรในยานลำนี้ด้วยกันดีกว่า จะได้คลายเหงาได้ ดีกว่าอยู่คนเดียวทั้งสองจึงเริ่มโครงการก่อสร้างอาณาจักร โดยการโคลน ฝ่ายชายบอกว่าไม่ต้องให้พวกนี้สวมเสื้อผ้าหรอก เธอไม่ค่อยเข้าใจ แต่ก็ตกลงตามนั้นงานหนักหนาในการสร้างอาณาจักรทำให้เธอเหนื่อยล้า แม้จะเป็นวงจรคอมพิวเตอร์ก็ตามที แต่ชายคนนั้นก็ให้กำลังใจเธอเสมอมาด้วยคำพูดเพียงไม่กี่คำ ก่อเกิดเป็นความรักขึ้นมันเป็นรักข้างเดียว เพราะในวันหนึ่งเขาก็หายตัวไป ทิ้งไว้เพียงแค่จดหมายลา และบอกให้เธอดูแลลูกๆ ของพวกเราจนกว่าเขาจะกลับมา"สองร้อยปีแล้วล่ะ" ตลอดเวลาที่ผ่านมา sirie สวมบทเป็นขุนพลที่ติดต่อกับราชินี แต่เพราะเธอต้องรักษาสภาพของตัวเองไว้ตลอดจึงต้องแช่ในบ่อพลังงานนี้โห แก่ตายไปแล้วมั้ง ไม่ต้องรอแล้วเจ๊
