โรบิน ซานาเอะ มูเนซนอนในกระท่อมชาวประมง บนพื้น
ซไวนอนบนเตียง
ตื่นตี 5
------
หลวงพ่อกับจูเลียตต้าหามุมมืดๆ เปลี่ยนชุดเพื่ออยู่ในสภาพนักบวช
จากนั้นเข้าไปในโรงแรม ถามเบลว่า ถ้าแวมไพร์นั่นถูกควบคุมระยะไกล แบบนี้จะมีสิทธิ์ไหมที่คนควบคุมจะรู้ว่าพวกเราต่อสู้กับมัน แบบนี้ความก็แตกพอดีสิ
หลวงพ่อขอให้นักข่าวสาวเปิดห้องคู่ให้ อาหารไม่เอาก็ได้ แลกกับการที่หลวงพ่อต้องผิดศีลโกหกเพื่อพาเธอเข้าไป
จากนั้นถามว่าพอจะมีความสามารถอะไรพิเศษไหม
เบล สอบถามไปยังสำนักงานแล้วบอกเขาว่า
"ถ้ามีเจ้านายควบคุมโอกาสที่มันจะต่อสู้ ขนาดนี้น่าจะน้อยค่ะ ปกติแล้วจะหลีกเลี่ยงการปะทะมากกว่า"
"จากข้อมูลที่ว่า มันหลบๆซ่อนๆ หนีมาตามป่า แล้วไปอาศัยในโลงที่โบสถ์ ดูแล้วไม่เหมือนว่ามีการเตรียมการล่วงหน้า"
"แต่ก็ใช่ว่าจะไม่มีโอกาสที่เจ้านายมันจะรู้ตัวนะคะ แค่วิเคราะห์ได้ว่าโอกาสไม่มากเท่านั้น"
"ชั้นพอจะรู้เรื่องข่าวสารอยู่บ้างละนะ" (Skill Information)
"นอกนั้นก็ไม่มีอะไรพิเศษ" (ไม่ยอมบอก)
มิเรียมถ่ายรูปหลวงพ่อกับแม่ชีเก็บไว้
"เฮ้ นั่นมันไม่อยู่ในข้อตกลงนี่ ตกลงกันว่าให้สองคนนั้นพักคืนเดียวไม่ใช่เหรอ อีกอย่าง..."
"ชั้นไม่มีเงินพอจะเปิดห้องให้ใครแล้วล่ะ ดีที่จ่ายค่าโรงแรมล่วงหน้าไว้ก่อน"
"เงินก้อนสุดท้ายนี่ต้องเก็บไว้เดินทางกลับ"
"ที่พอจะช่วยได้ก็คือชั้นจะขอให้เจ้าของโรงแรมยอมให้พวกเธอนอนบนโต๊ะกินข้าว"
"ชั้นพักที่นี่มาหลายวัน ยังไงเจ้าของเขาคงยอม"
Chao คุยกับมิเรียม
- ถามว่าเคยได้ข่าวเกี่ยวกับแวมไพร์แถวนี้ไหม
- เคยเจอเรื่องประหลาดขนานนี้หรือเผชิญหน้ากับสิ่งเหนือธรรมชาติจริงๆไหม
มีนา ไปที่ตลาดค้าส่ง
- สอบถามว่ามีเสบียงตากแห้งสำหรับนักเดินป่าขายไหม
- แจ้งว่าพรุ่งนี้จะขอติดเกวียนเดินทางไปสถานบำบัด
ท่านไวส์เคานท์นั่น ก็น่าสงสัยน่าดู แต่ตายยกครัวไปแล้วนี่นะ
เท่าที่ตรวจสอบ หลังจากท่านไวส์เคานท์ตายก็ไม่มีข่าวเกี่ยวกับแวมไพร์อีก
ชั้นเป็นผู้สื่อข่าวเรื่องประหลาดนะ เรื่องประหลาดแค่ไหนก็เจอมาหมดแล้ว
ของพวกนั้นมีแต่พวกพรานที่ชอบทำไว้กินเอง
ที่ร้านเรามีอาหารกระป๋องขาย เก็บไว้ได้นาน กินแล้วก็อิ่มด้วยนะจ๊ะ
อาหารกระป๋อง กินแล้วอิ่ม 15$
