ยินดีต้อนรับสู่หอสมุดเลือด : Play by Post Forum ที่ยั่งยืนที่สุดในประเทศไทย
0 Members and 2 Guests are viewing this topic.
"ฉันยังสนุก ไม่เคยเบื่อหน่ายมันเลยสักวินาทีเดียว ยังอยากอยู่กับทุกคนไปตลอดแท้ ๆ ทำไมต้องพูดเรื่องแบบนั้นด้วย""อัลเซียเป็นพี่สาวของฉัน ลุงหมึกเป็นปู่ แล้วมียูเซียเป็นเพื่อน ฉันไม่อยากเสียใครไปทั้งนั้นแหละ"เสียงของเธอสั่นเครืออย่างเห็นได้ชัด ทั้งที่ปกติจะขี้เล่นและตื่นเต้นอยู่ตลอดก็ตาม"ฉันมาเล่นเกมนี้เพราะบ็อบ เดิมทีฉันเล่นเกมเป็นที่ไหนกัน ถ้าไม่ได้เขาช่วยสอนคงเลิกเล่นไปตั้งแต่วันแรก ๆ""สำหรับฉันแล้วนะ บ็อบทำทุกอย่างได้ดีกว่าหมอนั่นอีก ไม่ ๆ ฉันไม่ได้หมายถึงยูเซีย หมอนั่นแย่กว่านั้นเยอะ""บ็อบอยู่กับฉันตั้งแต่ก่อนที่ฉันจะแต่งงานจนหย่าเลยล่ะ เขาอยู่ข้างฉันตลอดเวลา""เขาเคยบอกฉันว่าอัลเซียเหมือนลูกสาว แล้วก็หัวเราะฮา ๆ บอกว่าทางอัลเซียดันไม่คิดกับเขาอย่างนั้น ฮ่า ๆ ๆ ๆ""อ้อ หล่อนบอกว่าเขาควรเป็นพี่ชายดีกว่า อย่าเพิ่งเป็นพ่อเลย"
"ทั้งหมดเพราะหมอนั่นแท้ ๆ ฉันเกลียดหมอนั่น! หมอนั่นสร้างทุกอย่างขึ้นมา ล่อลวงพวกเราให้เดินเข้าไปในฝันแล้วถีบเราจนตกจากเตียง""เธอไม่รู้หรอกว่าตกจากเตียงน่ะเจ็บขนาดไหนถ้าเอาหน้าลง! แล้วภาพฝันที่หายไปนั่นอีก ใครจะรับผิดชอบ ใช่สิ พวกเราตัดสินใจเข้ามาในฝันของเจ้านั่นเอง แต่เจ้าหมอนั่นก็ควรรับผิดชอบความรู้สึกของอัลเซียด้วย ตาทึ่ม ซื่อบื้อ ไปกินอึซะ!"
"ความฝันไม่มีค่าสำหรับฉัน เช่นเดียวกับที่นี่ที่ไม่เคยมีความหมายสำหรับฉัน""ในแต่ละวันที่ฉันยังมีชีวิตอยู่ก็เพราะคุณอัลเซีย มีเพียงเธอเท่านั้น""ความสุขของแต่ละคนแตกต่างกันไป อย่างฉันที่สุขใจเมื่อยามเห็นเงินค่าเหนื่อยโอนเข้ามาในบัญชี""ชีวิตใน 13K ตลอดสิบปีมานี้คงเหมือนกับการดื่มน้ำที่ไร้รสชาติ แค่ประทังชีวิตแต่ไม่ได้สุขสมไปกับมัน""จนบางทีก็อดอิจฉาพวกที่ชีวิตมีแต่ความสุขไม่ได้ แทบอยากฉีกทึ้งให้เป็นชิ้น ๆ เสียเดี๋ยวนั้น""ใช้เงินเพื่อสานฝันและซื้อความสุขงั้นเหรอ นี่เราใช้ชีวิตอยู่บนโลกใบเดียวกันจริงหรือเปล่านะ ฮุ ๆ ๆ"
"ความคิดของเราเริ่มซ้อนทับจนตกผลึกไม่อาจส่องประกายได้อีกเฉกเช่นชีวิตใหม่ที่ยังสดใสทอประกาย""บางทีพวกเราคงมีชีวิตอยู่มานานเกินไป เราคิดว่ามันสมควรแก่เวลาแล้ว""การสึกกร่อนและผุพังใกล้เข้ามาทุกขณะ ได้แต่หวังว่าหน้าที่นี้จะลุล่วงได้ดังฝัน"พูดจบหล่อนก็หมุนตัวผลักประตูออกไปยังราตรีบริสุทธิ์เบื้องหน้าที่เฝ้ารออยู่แสนนาน
เบื้องหน้าพระราชวังโดมาบาห์เช ประเทศตุรกี หญิงสาวผมบลอนด์ยาวสลวยนางหนึ่งกับชายหนุ่มผมสั้นดกดำกำลังยืนถกเถียงกันข้างโรลส์รอยซ์ไม่ทราบยี่ห้อ แม้ทั้งสองฝ่ายจะไม่ได้ตะคอกหรือส่งเสียงดังแต่เห็นได้ชัดว่าการถกเถียงมาถึงทางตัน ชายหนุ่มปัดมือของหญิงสาวที่กุมมือทั้งคู่ของเขาแล้วผละเดินออกมา แต่หญิงสาวยังถลาเข้าไปสวมกอดก่อนถูกผลักออกอีกครั้งจนล้มลง ประตูรถยนต์คันงามปิดลงทิ้งไว้เพียงหญิงสาวที่นั่งจมอยู่กับน้ำตาที่เอ่อล้น เห็นชายสูงล่ำอีกคนเดินเข้ามาประคองหญิงสาวที่ลุกขึ้นและหันมากอดเขาแน่น ซุกใต้อกนั้นเพื่อกลบเสียงร่ำไห้แสนปวดร้าว
Mask Zar Ibrail