"งั้นหรือคะ..." พาเมเลียตอบไปตามเรื่อง...เด็กคนนี้ไม่ค่อยพูดอะไร ถ้างั้นก็หมายความว่าเธอควรจะชิงพูดไปก่อนสินะ
"ฉันเป็นนักเต้นค่ะ" เธอพูดจริงแค่ครึ่งเดียว "ไม่ได้เก่งเท่าไรนัก แต่ก็กำลังพยายามอยู่ เพื่อหาเงินมาเลี้ยงดูตัวเอง"
"อาจจะฟังดูไร้ความฝันไปบ้าง แต่ตัวฉันก็ออกจะล่องลอยไปวัน ๆ มากกว่ามีแพซชั่นอะนะ" เธอหัวเราะเล็ก ๆ "ถึงอย่างนั้น ตัวฉันก็รู้สึกว่าต้องมีความฝันสักอย่างที่ตัวเองสามารถจับต้องได้อยู่..." พาเมเลียออกท่าทางชูแขนขึ้นไปทำท่าทางคล้ายจะคว้าอะไรสักอย่าง คล้ายโชว์การแสดงเล็ก ๆ น้อย ๆ ให้อีกฝ่ายดู "จะอะไรก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่คิดว่าถ้าพยายามสักหน่อยก็คงจะเจอสิ่งนั้น" แล้วก็เอามือลง
"แล้วก็...พูดตามตรง ฉันสนใจในตัวเธอนะ จะว่าไงดี ต้องบอกว่าอยากจะคุยเล่นด้วย ทำอะไรด้วยกันให้มากกว่านี้น่ะ แต่เวลาที่ได้พบคงมีจำกัด..."
พอพูดจบแล้วก็ยื่นผ้าเช็ดหน้าให้
"เอาไปเถอะค่ะ ฉันเขียนเบอร์โทรศัพท์ไว้ให้แล้ว หรือถ้ายังไงก็ขอเบอร์หน่อยจะได้ไหม เอาไว้มาคุยกันใหม่ในภายหลังเนอะ"
