ห้องรับแขก
ห้องรับแขกเป็นห้องที่ประกอบด้วยไม้เป็นส่วนใหญ่ ทั้งเสา เพดาน ผนัง และพื้น มีระเบียงมุกที่ไม่มีทางขึ้นล้อมรอบ
เพดานห้องยกสูงจากพื้นเกือบ 6 เมตร ล้อมรอบด้วยผนังไม้ทั้งสี่ด้าน แต่ละด้านมีรูปภาพติดประดับเอาไว้
ด้านหนึ่งมีตู้โชว์ เยื้องไปอีกด้านมีรูปหล่อสำริดขนาดเกือบสองเมตร พื้นไม้ขัดมันปูทับด้วยพรมสักหลาด
องครักษ์ Cecil ยืนเอาสองมือไพร่หลังเหม่อมองดูรูปภาพบนผนังที่ติดอยู่
ภาพความคิดเมื่อวันแรกที่มาเยือนคฤหาสน์แห่งนี้ปรากฎขึ้นอย่างเลือนลาง
เจ้าหญิงเลอโฉมเข้ามาประทับที่ห้องนี้พร้อมชี้นิ้วสั่งให้นางกำนัลลากเอาเก้าอี้ประจำตำแหน่งเข้ามาเพื่อประทับอย่างเฉิดฉายและแตกต่าง
เมื่อเหลือบมองดูชุดเก้าอี้ห้องรับแขกที่นี่ทำจากไม้เนื้อดียิ่งกว่าก็รับสั่งให้เอาเก้าอี้ประจำตำแหน่งไปเผาทิ้งเสีย และประทับตามปกติ
เจ้าหญิง Le Noir นอกจากจะเย่อหยิ่ง ศีรษะสูง มีอุปนิสัยที่ร่ำรวยฟู่ฟ่าแล้วยังชอบยกตนข่มและรับประทานความโอ่อ่าเป็นพระกระยาหารว่าง
นอกจากนี้ยังมีอุปนิสัยที่ชอบโชว์เรือนร่างและสรีระเพื่ออวดความงามประหนึ่งเป็นจำแลงของเทพธิดา Aphrodite
"ทำไมจึงไม่มี Aphrodite" พระนางเอ่ยถามเลดี้ Michelle ผู้เป็นพี่สาว
"ฉันเกลียดนาง สำส่อน" Michelle ตอบ "และเหนือสิ่งอื่นใด.."
"ช่างเถอะ เพราะฉันก็เปรียบได้กับ Aphrodite แล้ว" เจ้าหญิง Le Noir กล่าวทับโดยไม่รอฟังให้จบ นิ้วมือกรีดกรายมองดูเล็บที่แต่งมา
ทุกอย่างถูกมองผ่านสายตาของ Cecil องครักษ์ประจำกาย แต่เธอก็ไม่ได้มีความคิดใดจะเสนอแนะ
การนินทานายไม่อยู่ในหัวของเธอ การจุ้นจ้านกับพฤติกรรมและจริตส่วนตัวอันเป็นความสุขของนายก็ไม่ใช่วิสัยของเธอ
ทำไมเธอจะไม่รู้ว่านายหัวของเธอนั้นมาที่นี่ด้วยจุดประสงค์อันใด
ละสายตามองไปรอบห้องเห็นรูปหล่อสำริด Apollo ถือธนูอยู่ มองไปอีกด้านมี Ares สวมเกราะยืนเบ่งกล้ามองอาจท่าทางชวนหาเรื่อง
"ตลกสิ้นดี แค่รูปหล่อสำริด ท่านพี่หึงหวงกับเรื่องไม่เป็นเรื่อง" เจ้าหญิง Le Noir ทรงพระสรวลระหว่างสนทนากับเลดี้ Michelle
"มันขัดหูขัดตาฉันเป็นที่สุด แค่พวกสาวใช้นั่นก็มากพอจะทำให้ฉันสติแตก"
Michelle โบกพัดวีไปมาอย่างฉุนเฉียวแล้วกวักมือเรียกหัวหน้าแม่บ้าน Sindy เข้ามากระซิบอะไรสักอย่าง
"อะไร? ดูมีลับลมคมในจริงเชียว" เจ้าหญิง Le Noir ถาม
"คฤหาสน์นี้มีหน้าต่างทุกแห่งหนไม่เว้นแม้แต่ห้องอาบน้ำ เธอควรจะรู้เอาไว้" Michelle โน้มตัวเข้ามาเล็กน้อยแล้วออกเสียงเชิงกระซิบ
"แม้แต่ห้องอาบน้ำ?" เจ้าหญิง Le Noir ยิ้มถามตาวาว
"ก็คงด้วย"
"น่าตื่นเต้นจัง"
"เธอมันนังโรคจิต"
ไม่ได้สนใจจะฟังพวกเขาแต่สมองของ Cecil ก็จดจำมันได้เองอย่างไม่ได้ตั้งใจนัก
สายตาขององครักษ์หญิงมองผ่านเพื่อนองครักษ์อีกคนที่ลากสัมภาระหีบใหญ่ผ่านห้องรับแขกแล้วมองเลยไปดูภาพวาดบนผนัง
สงครามกรุงทรอย
