อนาโตเลียตะวันออกของกรุงคอนสแตนติโนเปิลคือดินแดนที่เรียกว่า 'อนาโตเลีย' เรารู้กันดีว่าอนาโตเลีย (เอเชียไมเนอร์ หรือประเทศตุรกีปัจจุบัน) คือจุดกำเนิดของอารยธรรมมนุษย์ มันเปลี่ยนมือมาตลอดจนมาถึงยุคของพระเจ้าอเล็กซานเดอร์มหาราชที่ได้ครอบครองดินแดนแถบนี้ และมาถึงยุคของจักรวรรดิโรมัน กระทั่งโรมันแบ่งเป็นตะวันออกและตะวันตก โรมันตะวันออกคือจักรวรรดิไบแซนไทน์
แต่ที่สุดแล้วเซลจุกเติร์กก็รุกรานเข้ามายึดเอาดินแดนเหล่านี้ไป เกิดเป็นสงครามครูเสดที่แย่งชิงดินแดนทางใต้ของอนาโตเลีย แต่ดินแดนส่วนใหญ่ยังเป็นของเซลจุกเติร์ก และเมื่อจักรวรรดิเติร์กล่มสลายลงไปก็ประจวบเหมาะกับการโจมตีของจักรวรรดิมองโกลที่เข้ามากวาดล้างไล่ล่าชนชาติเติร์กที่ยังคงอยู่ในดินแดนแถบนี้
พวกมองโกลนั้นแปลก พวกเขาโจมตี กวาดล้าง เข่นฆ่า แต่กลับไม่ยึดครอง พวกเขาทำลายเมืองและทิ้งมันเอาไว้เสียมากมาย พวกเขาไม่นำเอาวัฒนธรรมและความเป็นมองโกลมาเผยแพร่ไม่พอ ซ้ำพวกเขาเองกลับถูกดูดกลืนไปกับวัฒนธรรมต่างแดน พวกมองโกลในแถบอนาโตเลียกลายเป็นมุสลิม ส่วนพวกมองโกลที่ไปโจมตีแถบฮังการีก็แต่งงานกับสตรีชาวคริสต์นับถือคริสตศาสนา
"พวกข้ามีชีวิตอย่างอิสระบนทุ่งหญ้า ใช้ชีวิตอย่างเสรีภายใต้กฎเกณฑ์ของเผ่า พวกข้าไม่มีสิ่งที่พวกเจ้ามี และพวกเจ้าก็ไม่มีในสิ่งที่ข้ามีเช่นกัน"
"เกียรติภูมิ? มันคืออะไร"
จอมทัพสุโบไตเป็นหนึ่งในสองจอมทัพผู้กล้าที่ได้รับตำแหน่ง 'ต้าร์ข่าน' เพียงสองคนเท่านั้น พวกเขามีอิสระในการสั่งการทุกสิ่งอย่างราวกับเป็นคำสั่งของเจงกีสข่าน ละเว้นโทษประหารในทุกกรณี และเข้าพบเจงกีสข่านได้ทุกเวลาโดยไม่ต้องนัดหมาย นั่นคือสถานะของต้าร์ข่านที่มีอำนาจอยู่เหนือโอรสของเจงกีสข่าน (ข่านทั้งหลาย) เสียอีก
สุโบไตไม่สนใจว่าข่านคนใดก็ตามจะไปตั้งรกรากอาณาจักรที่ใด แต่เขาจะนำพาพวกพ้องออกเดินทางเพื่อค้นหาดินแดนใหม่ ทั้งที่ได้สถานที่พักพิง ได้ศาสนายึดเหนี่ยวแล้วแต่กลับถูกขับไล่... มันก็มีแต่ต้องสู้เท่านั้นแหละ!
การรุกรานอย่างหนักของกองทัพอาณาจักร Ceacarea ส่งผลให้พวกมองโกลที่กระจายกันอยู่ในแถบอนาโตเลียถูกเข่นฆ่าและต้องหนีตายไปรวมกันที่แทรบซอน โดยหัวหน้าเผ่าต่างๆได้ไปขอความช่วยเหลือจากสุโบไตที่กุมอำนาจและยังมีกองทหารนับหมื่นในพื้นที่เล็กๆทางเหนือของอินเดีย แต่ระหว่างการอพยพไปบนถนนดินที่เป็นเส้นทางสายไหมชาวมองโกลก็ถูกโจมตีโดยกองทหาร Ceacarea อีกครั้ง
"พวกเจ้าจะหนีไปซบอิงขุนศึกผู้แพ้นั่น แต่ข้าพนันได้ว่าพวกเจ้าหนีไปพ้น" อย่างที่ Gabrielle ลั่นเสียง สุโบไตเคยพลั้งพลาดเสียท่าให้กับ Gertraud พี่สาวของเธอ
ชาวมองโกลส่วนใหญ่ไม่มีผู้นำที่เก่งกล้าซ้ำยังเป็นชนเผ่าหลายเผ่ากระจัดกระจายจึงง่ายดายที่กองทัพ Ceacarea จะกวาดล้างให้สิ้นซาก ณ ดินแดนอันเป็นต้นกำเนิดอารยธรรม
หากแต่ Gabrielle ประมาทเกินไป เธอไม่คิดว่าชาวคริสต์จะเข้าร่วมและเป็นพันธมิตรกับพวกมองโกล ข่าวไปถึงสุโบไตอย่างรวดเร็ว และเป็นอาณาจักร Versöhnung Hilarion ที่เข้าร่วมรบในครั้งนี้ด้วย
ธนูดอกหนึ่งยิงทะลวงฝ่าสายลมปักเข้าที่หัวหน้าอัศวินคนหนึ่งกลางหมวกเกราะตกไปจากหลังม้า
ดาบเล่มโตเหวี่ยงพาดบ่าพร้อมใครบางคนที่ควบม้าเซ็กเทาว์ออกมานำหน้าชาวมองโกลที่กำลังหนีตาย
"เข้ามา! แน่จริงเข้ามา!" จอมทัพสุโบไตแห่งมองโกลโห่ร้องแล้วใช้สองมือทุบอกราวกับบรรพบุรุษมีชาติกำเนิดเป็นกอริลล่า
