ลูลัวตกใจสะดุ้งเฮือก ใบหน้าที่ไม่ค่อยแสดงอารมณ์เท่าไหร่นักแปรเปลี่ยนเป็นตีหน้าเศร้า
"ฉันไม่ชอบไล่จับผีเสื้อสักหน่อย" ลูลัวบอก "พูดซะฉันเป็นเด็กๆ เลย"
นี่คือสาเหตุที่เธอตีหน้าเศร้าเรอะ...ใช่แล้ว ลูลัวไม่กลัวหรอก เธอยังหน้าด้านหน้าทนอยู่ต่อ เธอไม่คิดอะไรหรือจริงๆ คิดจะทดสอบความอดทนของอีกฝ่ายกันแน่
ลูลัวไม่ยุ่งกับเอกสารแล้วก็ได้ เธอเดินวนไปวนมามองของในห้องนู่นนี่ไปเรื่อยแล้วเหลือบมองคนหน้ายักษ์เป็นระยะๆ
