ยินดีต้อนรับสู่หอสมุดเลือด : Play by Post Forum ที่ยั่งยืนที่สุดในประเทศไทย
0 Members and 1 Guest are viewing this topic.
หลายปีต่อมา สมเด็จพระสันตะปาปาพระองค์ใหม่ได้เรียกร้องให้ทำสงครามครูเสดขึ้นภายใต้การกดดันของ Eleanor ราชินีแห่งฝรั่งเศสหลังการกรีฑาทัพของจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ กษัตริย์ Louis VII และราชินี Eleanor ก็กรีฑาทัพตามไปติดๆโดยเว้นช่วงห่างกันสองเดือนเศษกองทัพของฝรั่งเศสเป็นอัศวินถึง 30000 และทหารราบอีกราว 4000 แทบจะเรียกได้ว่าสงครามนี้รู้ผลตั้งแต่แรกหลังฝรั่งเศสยาตราทัพพวกเขาเดินทัพไปถึงกรุงคอนสแตนติโนเปิลเช่นเดียวกับกองทัพของจักรวรรดิโรมันฯที่มาถึงก่อนหน้านี้ แต่เพราะพระนาง Eleanor ที่มัวแต่เอกเขนกอยู่ในวังทำให้กำหนดการล่าช้าไปเกือบเดือน"เจ้านี่เฉื่อยชานัก ข้าไม่ควรพาเจ้ามาเลย!" Louis ต่อว่าพระนางอย่างไม่ไว้พระพักต์เช่นเคย"เร็วหน่อยสิ เจ้ามาทำอะไรที่นี่กันแน่!""เอเลนอร์ เจ้าทำอะไรอยู่!""ข้าสั่งให้เจ้าทำหรือไง!""ก็เพราะชุดรุ่มร่ามของเจ้านั่นแหละ!""โอ๊ย ข้าไม่อยากจะเชื่อเลย เจ้าแบกหามน้ำหอมมาเป็นคันเกวียน!""เจ้าจะบ้าหรือไงเอเลนอร์ นี่มันลูกดอกหน้าไม้ ข้าจะเอาลูกธนู!""หากไม่มีเจ้าที่คอยถ่วงความเจริญของชาติบ้านเมืองข้าจะพาทหารว่ายน้ำข้ามทะเลไปเสียเลย!"".......""....""ด่าข้าอีกสิ ด่าให้ข้าตายไปเลย" ข้อมูลปกปิด
"เราเสียอัศวินไปเกือบสองพันเพราะข้าวของกับทรัพย์สมบัติโง่ๆของเจ้า!" "เจ้าเห็นไหม อองรีตายบนเกวียนของเจ้า เกวียนที่บรรทุกแค่เสื้อผ้าเครื่องนุ่งห่มกับชุดโต๊ะเครื่องแป้ง!""ดาวิดต่อสู้ปกป้องสัมภาระกับเครื่องหอมบ้าบอพวกนั้นจนเสียดวงตา เขาไม่รู้หรอกว่าในหีบพวกนั้นมีอะไร!""ฟรองซัวภรรยาของเขาก็ตายเพราะเข้าไปช่วยเจ้าที่นั่งกอดหีบไม่ยอมหนี!""มันบ้าชัดๆ ข้าต้องแต่งตั้งนายกองคนใหม่แทนเฮย์ ลิลิยอง บอกโดซ์ ลูเซลิโน่ แล้วก็ซาลวาทอเร่""ข้าจะบ้าตาย ข้าไม่เข้าใจ เจ้าจะขนมันมาทำไมกัน เรากำลังจะไปรบ!""หายนะมันเกิดขึ้นกับฝรั่งเศสตั้งแต่ข้ามีมเหสีโง่เง่าไร้สติอย่างเจ้า! !@##%$^"Louis ด่าจน Eleanor แทบฟังไม่ทัน"ไม่นะ ท่านจะทิ้งมันไม่ได้ มันเป็นสมบัติของข้า ท่านฆ่าข้าแทนเถอะ" กษัตริย์ Louis แห่งฝรั่งเศสเจ็บปวดนักที่เสียไพร่พลไปมากมายในช่องเขาทั้งที่เราไม่ควรพลาดท่าจอมกษัตริย์กล่าวโทษเกวียนนับสิบๆเล่มที่ Eleanor ใช้ขนข้าวของส่วนตัวเดินทางมาด้วย มันมีทั้งชุดราตรี โต๊ะตุ๊กตา เปียโน เก้าอี้หลุยส์วิตอง ฯลฯมันทำให้การเคลื่อนทัพเป็นไปอย่างเชื่องช้านำมาสู่ความสูญเสีย ซ้ำยังทำลายขวัญของทหาร
