* ห้องโถงรับแขก

Refresh History
  • Johan: [link]
    July 21, 2023, 11:25:58 AM
  • Johan: อันนี้ครับ
    July 21, 2023, 11:26:02 AM
  • Johan: จริงๆไม่เชิงลงแข่งเพราะเป็นพาร์ทเนอร์กับบุสดีอยู่แล้วเลยอดชิงรางวัลที่ 1 2 3 (3000 บาท...) ก็จะไม่ไปแย่งรางวัลส่วนนี้กับหน้าใหม่ แต่ลงเพื่อชิงรางวัลเซ็นสัญญา รางวัลอันนี้ไม่จำกัด ได้เงินเยอะมาอุดส่วนที่ต้องเอาไปจ่ายให้นักวาด
    July 21, 2023, 11:28:55 AM
  • Johan: ช่วงก่อนวันที่ 10 เลยต้องเร่งเตรียมไฟล์ + เขียนเรื่องไว้เปิดตัวให้ปังๆ เพราะงบวาดนี่แพงเข้าเนื้อ วาดเยอะไม่ไหว มาเน้นการนำเสนอด้วยเส้นเรื่องหลายทางเลือกดีกว่า
    July 21, 2023, 11:31:12 AM
  • lostlance: งี้นี่เองงง
    July 21, 2023, 07:09:04 PM
  • Qiao: อยากเล่นแนว fear and hunger 1-2 ก็ได้
    August 28, 2023, 10:56:33 PM
  • lostlance: ผมว่าเกมมันหลอนไป
    August 31, 2023, 10:47:07 AM
  • Johan: สลัดทั้งงานราษฎร กับงานหลวงไม่ออก น่าจะมาต่อสักใกล้ๆปลายปีนะครับ
    September 29, 2023, 06:48:36 PM
  • Bloody Rabbits: รออยุ่ว
    September 29, 2023, 10:01:26 PM
  • lostlance: ที่โพสใหม่นั้นสแปมหรืออะไรน่ะ
    October 05, 2023, 02:12:26 PM
  • Chao: ยังแอบมาต่อนะเออ
    December 02, 2023, 01:55:59 AM
  • Johan: สวัสดีปีใหม่ครับ ขอให้ทุกคนยุ่งๆงานเยอะๆ
    January 01, 2024, 11:30:01 AM
  • Johan: อยากมาต่อ แต่เคลียรืเวลาไม่ลงตัวเลย
    January 01, 2024, 11:30:18 AM
  • Johan: Chao: ยังแอบมาต่อนะเออ <<< ตอบแล้วๆ (เกมบ้าอะไรฟระ โพสละครึ่งปี)
    January 01, 2024, 11:35:44 AM
  • lostlance: สวัสดีปีใหม่ครับบ
    January 01, 2024, 08:58:21 PM

Author Topic: Trap Master : ทายาทเจ้าคุณปู่ - ตอนที่ 6 ปาร์ตี้แห่งบ้านปูนทอง  (Read 4048 times)

0 Members and 3 Guests are viewing this topic.

Offline Chao

ความเดิมจากตอนที่แล้ว
     
     
           "น..นี่มัน"  มาริยะทรุดล้มเพราะโดนกับดักเสี้ยนตำในห้องนายโส

-----------------------------------------------------------------------------------


 
      "อ่าอี๋อะ(อย่าหนีนะ)"    กลางสายหมอก  โรสถือหน้าไม้ ปากคาบมีด ชูตะเกียงเจ้าพายุไล่ตามเงาร่างลึกลับ

         
       "โอ้ย  อร๊ายย  ยัย ๆๆ ๆๆๆ"  จีจี้นั่นเอง ดูเหมือนเธอจะมาพร้อมของบางอย่าง  ว่าแล้วเธอก็ชูแท่งทองสองแท่งขึ้น

       "ปูนทองคือเสาหลัก    คุ้มพิทักษ์สมบัติข้า
 ได้กุญแจมุ่งดารา       แล้วธาราจะนำทาง

  ธาราเอ๋ย  จงนำทางชั้นเดี๋ยวนี้ "

   แน่นอนว่าไม่เกิดอะไรขึ้น   แต่ด้วยการนำทางของโรสและความเฉียบแหลมของสองหนุ่ม ชายกลางกับเหินฟ้า  ในที่สุดคันโยกปริศนาก็ปรากฏบนเสาทั้งหกของห้องชมวิว


 "คิดมากทำไม โยก ๆ ไปเหอะ  แอ๊ก!"  โรสที่โยกคันโยกแบบมั่ว ๆ โดนกับดักหมัดสปริงเข้าเต็มหน้า นอนหงายเห็นดาว 

คนที่เหลือจึงต้องมาสุมหัวกัน

  "เธอท่องกลอนเมื่อกี้ใหม่สิ"  ชายกลางเอะใจ บอกให้จีจี้ท่องกลอนให้ฟัง  ซึ่งเธอก็ท่องโดยดี
  "ดูบนเสาสิ  ในชื่อพวกนี้มีธาราด้วยล่ะ"  เหินฟ้าที่ไปสำรวจเสาชี้ให้ดูเสาที่มีรอยสลักว่าธารา

   ทั้งสามคนมองหน้ากันแล้วก็ปล่อยให้เหินฟ้าเป็นคนดึงคันโยกที่เสาธารา


ทันใดนั้นสายน้ำเส้นเล็ก ๆ แต่รุนแรงจากรูที่ถูกซ่อนไว้ด้สนนอกเสาก็ถูกฉีดพุ่งออกมา  มันกลายเป็นสายสีเงินพุ่งผ่านอากาศตรงไปที่เรือนไทย

"ธารานำทางจริง ๆ ด้วย  ไปดูจุดที่น้ำฉีดใส่กันเถอะ"  จีจี้กระโดดตัวลอย  รบเร้าให้ทั้งสองคนพาไป  แต่ก่อนที่ทั้งหมดจะตัดสิ้นใจนั่นเอง  ก็เกิดการระเบิดครั้งใหญ่


---------------------------------------------------------------------------------------------



"บุษบา เป็นยังไงบ้าง  โอ้ย!"   บุษบาถูกใครบางคนทำร้ายในสายหมอกประหลาด  ชายใหญ่ที่วิ่งเข้ามากลับโดนใครบางคนทำร้ายจากด้านหลัง



  "ยัยเด็กนี่จะเอาไปแสดงความเป็นทายาท  อาไม่ไว้ใจ "   อาเดียวที่ถูกจับได้ว่าทำร้ายทั้งบุษบาและชายใหญ่แล้วชิงคฑามาแก้้ตัว



 "รับมันไว้เถอะ ต่อไปมันอาจจะมีประโยชน์กับเธอ"  บุษบามอบคฑาสายหมอกให้อนงค์       

แต่ก่อนที่ทั้งหมดจะตัดสินใจว่าจะทำอะไรต่อนั้นเอง   ก็เกิดการระเบิดครั้งใหญ่


----------------------------------------------------------------------------------------------------

 
 "เส้นทางใต้ดินเหรอคับ ลึกลับจริง ๆ เลย"  บารอนน้อยค้นพบเส้นทางใต้ดินที่พาเข้าไปจุดต่าง ๆ ของบ้านด้วยโซฟา  เขาใช้มันเดินทางไปโผล่ที่ห้องกลไกประตูน้ำ และพบทางลับลงไปใติด และที่นี่น่าจะมีความลับบางอย่าง


 "แย่แล้ว!"  อาตี๋อุทานด้วยความตกใจเมื่อพบว่า เรือแคนูสีเหลืองที่เขากำลังสำรวจนั้นเป็นกับดัก ในท้องเรือแคนูมีแต่ระเบิดอัดไว้จนเต็ม


จากนั้นก็เกิดการระเบิดครั้งใหญ่


-------------------------------------------------------------------


 "อึ๊ก  ฮือ ๆ"  ในห้องแคบ ๆ บนที่นอนเล็ก ๆ ร่างขาวแบบบางนอนหันหน้าให้กำแพง ไหล่เปลือยของเธอสั่นสะท้าน ด้วยไม่คิดว่าความเผลอใจเพียงชั่วครู่จะทำให้เกิดสิ่งอันไม่อาจแก้ไข

 
 "ไม่ร้องนะคนดี ผมรักคุณ"  วชิระดึงส้มแป้นกลับเข้ามาในอ้อมกอด  เขายิ้มดูอบอุ่นแต่ในดวงตาแฝงแววแห่งผู้ชนะ


จากนั้นก็เกิดการระเบิดครั้งใหญ่


---------------------------------------------------

Spoiler for Hiden:
       แรงระเบิดนั้นมาจากใต้ดินของห้องควบคุมประตูน้ำซึ่งอยู่ที่ริมรั้วฟากหนึ่งของบ้าน  แรงระเบิดทำลายห้องควบคุมจนเละเหลือแต่ซาก  ครั้งแรกไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น จนกระทั่งบารอนน้อยกลับมาและเล่าสิ่งที่เขาพบให้ฟัง   
       "คุณท่านได้สั่งผมไว้นานแล้วให้ดูแลที่นั่น เพราะมันไม่ได้เป็นแค่ประตูน้ำ  แต่เป็นเครื่องกำเนิดไฟฟ้าพลังน้ำสำหรับกลไกต่าง ๆ ที่คุณท่านซ่อนไว้ในบ้านด้วย แต่คุณท่านไม่ให้บอกใคร"  นายแสงเล่า
       "เดี๋ยวนะ ถ้ามันส่งไฟให้ระบบของเจ้าคุณปู่จริง แล้วมันพังไปแล้วแบบนี้  ก็แปลว่ากลไกทั้งหมดที่คุณปู่เตรียมไว้นำเราไปถึงไม้เท้าก็ไม่ทำงานอีกแล้วน่ะสิ"   ชายกลางวิเคราะห์

        "เฮ้ย! แบบนั้นไม่ได้นะ"    ^-^    อาเดียวอุทานด้วยความตกใจ

          นั่นแปลว่าไม่มีทางค้นหาไม้เท้าเจ้าคุณปู่อีกแล้วงั้นหรือ  ทุกคนมองหน้ากันอย่างไม่รู้จะทำอย่างไร




----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


               หลายวันถัดมาเป็นไปด้วยความอึมครึม  เนื่องจากไม่มีใครแน่ใจว่าจะทำอะไรกันต่อไป   การจะหาไม้เท้าดูจะหวังได้ยาก  เพราะเมื่อดูจากระบบที่เจ้าคุณปู่สร้างไว้ อย่างเช่นกลไกเปิดปิดประตูลับ  ลิฟท์ ไฟ หรือทางเชื่อมใต้ดิน ล้วนแต่ใช้พลังงานไฟฟ้า  ซึ่งในเมื่อเครื่องผลิตไฟฟ้าถูกทำลายไปแล้ว  ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะแก้ปริศนาต่อไปได้หรือไม่  ดูอย่างน้ำพุที่ฉีดจากห้องชมวิวของเรือนชมดาวสิ  พอเกิดการระเบิดมันก็หยุดไปเลย

                หลายคนถอนใจและเริ่มคิดที่จะกลับไปดำเนินชีวิตตามปกติ  ถึงจะไม่ได้มรดกทั้งหมด  แต่แค่ได้เงินค่าใช้จ่ายรายเดือนที่ชายใหญ่ปันส่วนให้มันก็น่าจะพอแล้วนี่นา  ของมันไม่ได้ก็คือไม่ได้ ก็ไปขวนขวายทำไม

                แต่บางคนก็ไม่คิดแบบนั้น   อาเดียวดูเหมือนจะยังพยายามพูดคุยกับหลาย ๆ คนเพื่อช่วยกันหาทางตามหาไม้เท้าเจ้าคุณปู่ต่อไป

                และในวันนี้  ก็เป็นวันที่ชายใหญ่จัดงานปาร์ตี้เล็ก ๆ เพื่อต้อนรับการหายดีของเจ้าย่ามาลี  เขาคิดจะใช้วันนี้เพื่อปลอบขวัญทุกคนและหารือถึงอนาคตของทายาททุกคนในบ้านปูนทอง


ผู้เล่นทุกคน  PM เลือก

1) วงที่จะเข้าไปคุย

      - วงคุณชายใหญ่  (ชายใหญ่ เจ้าย่ามาลี  มารตี  ลลิตา  จีจี้)  - สู่เส้นทางฟื้นฟูตระกูล
      - วงอาเดียว  (อาเดียว  ชายกลาง  หญิงเล็ก  บุษบา  เหินฟ้า)  - สู่เส้นทางไขว่คว้ามรดก
      - วงราตรี        (ราตรี  ชายน้อย  ส้มแป้น  สุดใจ)  - สู่เส้นทางปริศนาฆาตกรรม
      - วงคนใช้    (นายแสง นายส่ง สมชาย  แจ๋ว)  - สู่เส้นทางเอาชีวิตรอด

2)  เลือก NPC เพื่อส่งคำสั่ง (ดูรายละเอียดคำสั่งที่เลือกได้ของ NPC แต่ละคนก่อน)


(รอบนี้ไม่ต้องวางกับดักกันเองแล้ว)

« Last Edit: July 16, 2016, 01:55:47 PM by Chao »

 

คนร้ายต้องเป็นคนที่คาดไม่ถึงอย่างแน่นอน วชิระคิ้วชนกันแล้วกระซิบถามอีกว่า

คุณชายใหญ่เป็นคนรับสมชายเข้าบ้านมาใช่มั้ย รู้ใช่มั้ยว่าเธอเป็นผู้หญิง แล้วอาตี๋คนขายบะหมี่เกี๊ยวกับสมชาย ใครมาที่คฤหาสน์ก่อนกัน อาตี๋มาทีหลังใช่มั้ย

"คุณรู้อะไร เกี่ยวกับเหตุการณ์ปล้นธนาคารเมื่อสิบปีก่อนบ้าง ?" มาริยะพยายามพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา (ถึงจะได้ยินกันหมดก็เถอะ)


Offline Chao

พี่ใหญ่ฝากให้ผมดูแลทุกคน ตามกฎหมายแล้วก็เหมือนตั้งผมเป็นผู้ดูแลมรดก
ดังนั้นพี่ใหญ่ช่วยกรุณาบอกเงื่อนงำหรือเรื่องทั้งหมดที่น่าจะเกี่ยวกับสมบัติเจ้าคุณปู่ให้ผมรู้ด้วยเถอะครับ



"สมบัติของ..เจ้าคุณปู่ .....แท้จริงก็คือ......ความรักใครสามัค...คีของพวกเรา..หมู่ญาติ"  จะตายยังไม่วายหล่อ หรืออีกนัยก็คือ  คุณชายใหญ่ไม่รู้หรอกว่าไม้เท้าซ่อนไว้ที่ไหน




อนงค์กระซิบถามชายใหญ่ว่า... แล้วเรืองคุณน้าวีณาล่ะ จะทำยังไง? ให้ใครดูแลมั้ย? D{

นอกจากนี้ อนงค์มองอาเดียวเขม็ง เพราะเธอรู้ว่าเขาเคยมีประวัติทำร้ายคนอื่นเพราะเรื่องมรดกมาแล้ว!! ถ้าเกิดว่าเขาเป็นคนทำร้ายชายใหญ่ล่ะ!?!



เมื่อพูดถึงคุณน้าวีณา  ตาของคุณชายใหญ่ก็มีประกายสู้ชีวิตขึ้นมาอีกครั้ง 

"คุณน้าวีณาเป็นคนอาภัพ  เธอ..."   จากนั้นเขาก็เล่าประวัติคุณน้าวีณาด้วยเสียงกระท่อนกระแท่น สรุปใจความได้ว่า  วีณาคือลูกสาวแท้ ๆ ของเจ้าคุณปู่  เป็นลูกสาวที่เจ้าคุณปู่รักและคาดหวังมาก  แต่เธอกลับไปรักกับผู้ชายที่เจ้าคุณปู่เห็นว่าไม่เหมาะสม พอถูกกีดกันก็หนีตามกันไป  สุดท้ายไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นแต่เจ้าคุณปู่เป็นคนพาคุณวีณากลับมาในสภาพบอบช้ำยับเยิน  พอฟื้นมาแล้วบางทีก็คลุ้มคลั่ง บางทีก็เลื่อนลอย  เจ้าคุณปู่เองก็ดูเหมือนจะตรอมใจ เพราะคุณมาลาตี ภรรยาของคุณปู่และคุณชายถนัดเทพที่ไปตามคุณวีณาด้วยกันไม่ได้กลับมา  เจ้าคุณปู่บอกว่าทั้งคู่เสียชีวิตไปแล้ว   สุดท้ายเจ้าย่ามาลีก็เป็นคนบัญชาการให้เปลี่ยนกระท่อมแห่งนี้ซึ่งเดิมเป็นห้องทำงานส่วนตัวของคุณชายถนัดเทพซึ่งได้สืบทอดต่อมาจากเจ้าคุณปู่ เป้นที่อยู่ของคุณวีณาเพื่อแยกเธอให้อยุ่เงียบ ๆ คนเดียว โดยมอบหมายให้แม่ของแจ๋วเป็นคนดูแล กักบริเวณคุณวีณาไว้และห้ามคนอื่นเข้ามาที่นี่   คุณชายใหญ่เปิดเผยว่าตอนเด็ก ๆ ก่อนที่จะหายไป คุณน้าวีณาคอนปลอบโยนเขา ดีต่อเขาเสมอเวลาเขามีเรื่องเศร้า  เขาเคยสัญญากับน้าวีณาว่าสักวันเขาจะโตเป็นผู้ใหญ่ที่เข้มแข้งและเป็นฝ่ายดูแลน้า

 "กุญแจกระท่อมนั้นอยู่ในกระเป๋าฉัน เธอช่วยดูแลคุณน้าแทนฉันด้วยนะ มีปัญหาก็ถามแจ๋ว"  คุณชายใหญ่ฝากฝังอนงค์


อนงค์ได้รับ กุญแจกระท่อม



 "จ้องชั้นทำไม  ทำสายตาแบบนั้นหมายความว่าไงกัน?!"  อาเดียวที่โดนอนงค์จ้องเขม็งจ้องกลับตาขวาง


คนร้ายต้องเป็นคนที่คาดไม่ถึงอย่างแน่นอน วชิระคิ้วชนกันแล้วกระซิบถามอีกว่า

คุณชายใหญ่เป็นคนรับสมชายเข้าบ้านมาใช่มั้ย รู้ใช่มั้ยว่าเธอเป็นผู้หญิง แล้วอาตี๋คนขายบะหมี่เกี๊ยวกับสมชาย ใครมาที่คฤหาสน์ก่อนกัน อาตี๋มาทีหลังใช่มั้ย



คุณชายใหญ่ตาเบิกโพลงอีกรอบเมื่อพูดถึงสมชาย   

"จริง..จริงสิ เรื่อง....นี้อีกเรื่อง   .....สมชาย ฉันมีเรื่อง.....จะบอกเธอ  ฉัน....ไม่ใช่พี่ชายแท้ ๆ ของเธอ..........อย่างที่เธอคิด  หม่อมแม่......มารตีก็ไม่ใช่แม่ของเธอด้วย.. แม่แท้ ๆ ของเธอคือคุณน้าวีณา!"  ทุกคนตะลึกกับเรื่องที่ชายกลางเข้า เขาย้อนความหลังอีกครั้ง  ที่แท้ตอนที่เจ้าคุณปู่ไปตาม  วีณาได้ตั้งครรภ์ใกล้คลอด  ผมกระทบจากเหตุการณ์ครั้งนั้นทำให้เธอคลอดก่อนกำหนด  หลังจากคลอดแล้วก็มีเหตุให้พลัดพรากกับลูกที่เพิ่งเกิดทันทีจนคิดว่าเด็กคนนั้นตายแล้ว


 
"แต่ แต่เด็กคนนั้นตายแล้วแน่ ๆ ตายเพราะฉัน เพราะฉันเอง  ฮือ..."  หม่อมแม่มารตีที่ถ้าไม่เมาก็เอื่อยเฉื่อยมาตลอดกลับตะโกนเสียงดังปนเสียงสะอื้น  เธอเล่าว่า เธอแอบตามกลุ่มของเจ้าคุณปู่ไปลับ ๆ แม้จะถูกห้ามไม่ให้ไปด้วย  เธอเห้นเหตุการณ์ตอนเด็กคลอด และเป็นคนที่วางแผนเอาตัวเด็กไปเอง  เพราะคิดว่าหากไม่มีเด็ก  ทุกคนน่าจะพาวีณากลับไปเร็วขึ้น  แล้วเธอค่อยพาเด็กกลับมาคืนทีหลัง แต่ว่านั้นกลับเป็นต้นเหตุแห่งหายนะและความเข้าใจผิด มีคนตายเพราะแผนเธอมากมาย  กว่าเธอจะรู้ก็สายไปแล้ว มิหนำซ้ำ เธอยังพลาดทำเด็กตกไปในเหวลึกอีก  หลังจากนั้นเธอก็ไม่กล้าเล่าเรื่องนี้ให้ใครฟัง มันกลายเป็นตราบาปของเธอมาตลอด



 "เพราะคุณพ่อบุญธรรมช่วยเอาไว้ค่ะ ฉันเลยไม่ตาย"  สมชายก้าวออกมา ปล่อยผมที่รวบไว้แล้วติดกิ๊บสีหวาน   ให้ตายสิ ทุกคนในงานต่างตกตะลึง  ที่แท้เด็กคนนี้เป็นเด็กผู้หญิง ไม่ใช่เด็กผู้ชาย และชื่อจริง ๆ คือสมหญิง เธอเล่าว่าพ่อบุญธรรมของเธอเป็นพรานป่า เขาเก็บเธอได้ในรังนกบนผนังผา  และชุบเลี้ยงเธอมาจนโต  และเพราะตอนเจอสมหญิงขณะเป็นทารกมีแค่ผ้าเช็ดหน้าผืนหนึ่งที่ปักชื่อย่อ  ม. พิชิตวงกต พันคอไว้  เธอจึงเข้าใจว่าแม่ของเธอคือมารตี และปลอมตัวเข้ามาในบ้านนี้เพราะอยากเจอแม่

 
"พ่อบุญธรรมของสมหญิงคือเสริม น้องชายของผมเอง ผมจึงช่วยเธอปิดความจริงไว้"  นายแสงก้าวออกมาเฉลยตอนต่อ  เขาเจอสมหญิงที่มาพร้อมกับจดหมายจากเสริม น้องชายที่ไม่ได้พบกันมานาน อันที่จริงเขาไม่เชื่อว่าจะเป็นไปได้ หม่อมมารตีจะมีลูกเพิ่มมาอีกคนได้อย่างไร  แต่เพราะเห็นแก่เสริมเขาจึงรับสมหญิงไว้และให้ปลอมเป็นชายระหว่างที่สืบหาความจริง

สุดท้ายก็เป็นชายใหญ่ที่พบเงื่อนงำและนำมาปะติดปะต่อจนเดาเรื่องราวได้ แต่เพราะไม่แน่ใจ เขาจึงเก็บความลับไว้ก่อน  อย่างไรก็ตาม เมื่อถึงวันนี้และวชิระมากระตูน เขาจึงตัดสินใจบอกข้อสันนิษฐานก่อนตาย

เมื่อเรื่องราวเฉลยเช่นนี้  หม่อมแม่มารตีก็ร้องไห้โฮเข้าไปกอดสมหญิงที่ร้องไห้โฮเช่นกัน  ทั้งคู่ตกลงว่าหลังจากนี้จะไปพบกับวีณา  แม่ลูกจะได้เจอกันเสียที


ส่วนเรื่องอาตี๋    ชายใหญ่ไม่รู้เรื่อง  ไม่เคยแวะกินก๋วยเตี๋ยวหน้าประตูหรอก

"คุณรู้อะไร เกี่ยวกับเหตุการณ์ปล้นธนาคารเมื่อสิบปีก่อนบ้าง ?" มาริยะพยายามพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา (ถึงจะได้ยินกันหมดก็เถอะ)



ชายใหญ่ส่ายหน้า ท่าทางงุนงง

เฉพาะมาริยะ  เลือกถามอีกข้อได้เลย  (ผลโหวตออกมาเป็นเรียกรถพยาบาลแล้วล่ะ)

 


"เมื่อสิบปีก่อนมีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้นที่บ้านปูนทองบ้าง" (ถ้าไม่ได้คำตอบอะไรมากก็ไม่สอบถามอะไรเพิ่มแล้วกัน พูดมากไปกว่านี้กลัวเสียเลือดตายซะก่อน)

Offline Chao

"เมื่อสิบปีก่อนมีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้นที่บ้านปูนทองบ้าง" (ถ้าไม่ได้คำตอบอะไรมากก็ไม่สอบถามอะไรเพิ่มแล้วกัน พูดมากไปกว่านี้กลัวเสียเลือดตายซะก่อน)


ถ้าสิบปีก่อนก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเป็นพิเศษในสายตาของชายใหญ่  เหตุการณ์ใหญ่จริง ๆ เกิดเมื่อ 16 ปีก่อนหน้าดน้น ที่คุณวีณาหนีออกจากบ้าน คุณปู่พาคนไปไล่ตาม แต่กลับล้มตายกันหลายคน คุณปู่พาคุณวีณากลับมาได้แต่เธอก็เสียสติ หลังจากนั้นหลาย ๆ คนในบ้านเปลี่ยนไป ดูหม่นหมองไม่เหมือนเดิม





ถามกันหมดแล้ว  ทีนี้ก็ถึงช่วงรอรถพยาบาล  ทุกคนมีสิทธิตรวจสอบหรือพูดคุยกับใครก็ได้ยกเว้นชายใหญ่  1 action  เชิญเลย 

Offline LazyRabbit

  • กระต่ายไม่ได้เถื่อนนะ กระต่ายแค่ง่วง คร่อก
  • *
  • $964Cr.
  • View Inventory
  • Send Money To LazyRabbit
  • กระต่ายขี้เกียจ
    • View Profile
  • Awards: The Bomberman


อนงค์เดินมาหากลุ่มของหม่อมแม่ สมหญิง แล้วก็นายแสง บอกว่าเธอได้กุญแจกระท่อมมาแล้วเพราะงั้นเธอจะไปหาคุณน้าวีณาด้วย! ;)

มาริยะเลือกที่จะแยกไปตรวจสอบที่ห้องของนายโสอีกครั้ง

ถ้าพี่ใหญ่ตายใครจะเป็นผู้จัดการมรดกหรือครับ บารอนน้อยถามทุกคนดู
ฆาตรกรรมย่อมต้องมีเป้าหมาย คนที่ได้ประโยชน์ก็มโอกาสที่จะเป็นฆาตรกรมากที่สุด

วชิระจูงส้มแป้นเดินตามมาคุยในที่ลับตาแล้วถามเรื่องคนที่เธอเคยแอบชอบก่อนหน้านี้ว่าเป็นใคร
ทำไมล่ะ ทำไมถึงได้สนใจเขาคนนั้น เขามีอะไรดีเหรอ "อาตี๋ใช่ไหมครับ"

แล้วมองดูสวิตซ์ไฟไปด้วยว่าห่างจากจุดที่คุณชายใหญ่โดนลอบสังหารไกลมากแค่ไหน
คนร้ายน่าจะปิดไฟแล้วพุ่งเข้ามาได้อย่างรวดเร็วด้วยฝีเท้าที่ว่องไว หรือความจริงก็แค่คุณชายไปอยู่ใกล้สวิตซ์ไฟ

Offline Chao



อนงค์เดินมาหากลุ่มของหม่อมแม่ สมหญิง แล้วก็นายแสง บอกว่าเธอได้กุญแจกระท่อมมาแล้วเพราะงั้นเธอจะไปหาคุณน้าวีณาด้วย! ;)



ทุกคนดีใจ  แต่นายแสงบอกว่าแจ๋วก้มีกุญแจเปิดกระท่อมนะ

มาริยะเลือกที่จะแยกไปตรวจสอบที่ห้องของนายโสอีกครั้ง



มาริยะจะออกไป แต่คนอื่น ๆ ห้ามเขา  ทุกคนออกจากห้องไม่ได้จนกว่ารถพยาบาลกับตำรวจจะมา

ถ้าพี่ใหญ่ตายใครจะเป็นผู้จัดการมรดกหรือครับ บารอนน้อยถามทุกคนดู
ฆาตรกรรมย่อมต้องมีเป้าหมาย คนที่ได้ประโยชน์ก็มโอกาสที่จะเป็นฆาตรกรมากที่สุด



ราตรีบอกว่า ก็ต้องเป็นเธอในฐานะทนายความประจำตระกูลทำการแทนชั่วคราว แต่เธอจะให้ทุกคนมาโหวตผู้จัดการมรดกโดยเร็วที่สุด


"ถ้าคิดว่าดิฉันเป็นคนทำ ก็แสดงหลักฐานมาเลยค่ะ" ราตรียืนอกเชิดหน้าไม่กลัวคำปรักปรำ

วชิระจูงส้มแป้นเดินตามมาคุยในที่ลับตาแล้วถามเรื่องคนที่เธอเคยแอบชอบก่อนหน้านี้ว่าเป็นใคร
ทำไมล่ะ ทำไมถึงได้สนใจเขาคนนั้น เขามีอะไรดีเหรอ "อาตี๋ใช่ไหมครับ"

แล้วมองดูสวิตซ์ไฟไปด้วยว่าห่างจากจุดที่คุณชายใหญ่โดนลอบสังหารไกลมากแค่ไหน
คนร้ายน่าจะปิดไฟแล้วพุ่งเข้ามาได้อย่างรวดเร็วด้วยฝีเท้าที่ว่องไว หรือความจริงก็แค่คุณชายไปอยู่ใกล้สวิตซ์ไฟ






"จนป่านนี้แล้วยังจะมารื้อฟื้น ใจร้ายที่สุด นี่จะผลักไสฉันให้คนขายบะหมี่เหรอคะ บ้า ๆ ๆ ๆ"  ส้มแป้นน้ำตาคลอ ทุบอกวชิระรัว ๆ  แต่ถึงจะงอน สุดท้ายก็ยอมบอกความจริงว่าวชิระเดาได้ห่างไกลความจริงมาก  คนที่เธอเคยแอบชอบคือชายน้อยตะหาก

สวิตซ์ไฟอยู่ใกล้ประตู  จะว่าไปก็ห่างไกลจากจุดที่ชายใหญ่ถูกแทงพอดู มีโต๊ะ เก้าอี้ ขวางอีก  น่าแปลกหากมีใครจะปิดไฟแล้ววิ่งมาแทงชายใหญ่




ในที่สุดรถพยาบาลกับตำรวจก็มา  ทุกคนถูกตำรวจค้นตัวและสอบปากคำทีละคน

อยากให้ตำรวจตรวจสอบอะไร หรือค้นใครเป็นพิเศษ บอกได้คนละข้อ





ชายใหญ่ถูกพาขึ้นรถฉุกเฉินไปโรงพยาบาล  ใกล้เช้าก็มีโทรศัพท์จากโรงพยาบาลมาที่บ้านปูนทองเพื่อแจ้งผล

ทางโรงพยาบาลแจ้งว่า....

Rolled 1d2 : 2, total 2

(1) เสียใจด้วยครับ คุณชายใหญ่เสียชีวิตแล้ว
(2) การผ่าตัดประสบความสำเร็จ คุณชายใหญ่ปลอดภัยแล้ว
   

ลองตรวจลายนิ้วมือที่มีดกับสวิตไฟดูหน่อยละกันนะครับ

ตรวจสอบห้องนายโสแล้วกัน

เช็คห้องนายส่งก็แล้วกัน

Offline LazyRabbit

  • กระต่ายไม่ได้เถื่อนนะ กระต่ายแค่ง่วง คร่อก
  • *
  • $964Cr.
  • View Inventory
  • Send Money To LazyRabbit
  • กระต่ายขี้เกียจ
    • View Profile
  • Awards: The Bomberman
อนงค์คาดว่าเหตุการณ์นี้อาจมีผู้สมรู้ร่วมคิด... แต่เธอก็ยังไม่มีไอเดียเท่าไหร่อยู่ดี

เธอขอให้ตำรวจตรวจสอบอาเดียวเพราะเขาเคยทำร้ายคนอื่นในบ้านเพราะกังวลเรื่องการแสดงตนเป็นทายาทมาแล้ว
« Last Edit: July 24, 2016, 08:24:32 PM by LazyRabbit »